Τρίτη, 22 Ιανουαρίου 2013
Γαλλία: Ανακατάληψη του Μάλι ή ένα νέο Βιετνάμ;
Οι προαναφερόμενες πόλεις κατελήφθησαν χωρίς μάχη αφού οι αντάρτες είχαν αποχωρήσει προς τα βόρεια, με κύριο στόχο να αναδιοργανωθούν στην ορεινή περιοχή του Κιντάλ, η οποία βρίσκεται στην ασφαλή απόσταση των 1.500 χιλιομέτρων από τη πρωτεύουσα της χώρα Μπαμάκο.
Παρά τα ενθαρρυντικά μηνύματα από το μέτωπο, Γάλλος αξιωματικός αναφερόμενος ως «Ταγματάρχης Φρεντερίκ», υπογράμμισε πως οι μάχες στη χώρα δεν πρόκειται να τερματιστούν σύντομα, ενώ για την ώρα επικρατεί μία αίσθηση «αβεβαιότητας» στη περιοχή των επιχειρήσεων. Υπάρχουν παγιδευμένα σώματα και οικίες, σημείωσε ο Ταγματάρχης ενώ στη περιοχή υπάρχουν και νάρκες, με τους αντάρτες να φαίνεται πως έχουν αναμειχτεί με τον άμαχο πληθυσμό.
Μέσα στο συγκεκριμένο πλαίσιο, το Παρίσι αναφέρει με σιγουριά πως θα έχει καταφέρει να καθαρίσει τη χώρα από και τον τελευταίο θύλακα «σε εβδομάδες», ενώ υπάρχουν και οι πιο σκεπτικιστές οι οποίοι έχουν αρχίσει να προειδοποιούν πως η Γαλλία ενσυνείδητα ή ασυνείδητα, εάν δεν αποχωρήσει γρήγορα, θα εμπλακεί σε ένα «νέο Βιετνάμ» (Ινδοκίνα μήπως…), το οποίο είναι σίγουρο πως θα τη γονατίσει οικονομικά, ηθικά και κοινωνικά.
Από τη δική του πλευρά ο Βρετανός πρωθυπουργός, αναφερόμενος στα δραματικά γεγονότα στην Αλγερία, αλλά και στις εξελίξεις στη Δυτική Αφρική, αναφέρει με ένα πιο αγγλοσαξονικό ρεαλιστικό «μάτι», πως η καταπολέμηση της τρομοκρατίας στη Βόρεια Αφρική θα κρατήσει για δεκαετίες, κάτι το οποίο είναι σίγουρο πως δημιουργεί ρίγη εις Παρισίους, αφού είναι προφανώς πως θα είναι μόνοι τους στο τέλος που θα κληθούν να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά, σε μία περιοχή την οποία με πείσμα θεωρούσαν ως γαλλικό «ηπειρωτικό» έδαφος έως και τη δεκαετία του 1960.
Το ερώτημα φυσικά που σχετίζεται με το κατά πόσον το θέμα έχει να κάνει με τις ενεργειακές πηγές της περιοχής και όχι τόσο με τους ισλαμικούς θύλακες παραμένει, αφού αναλυτές αναρωτιούνται πως είναι δυνατόν στη περίπτωση του Σουδάν η Δύση να υποστήριξε τη διάσπαση του κράτους και την δημιουργία του Νότιου Σουδάν ενώ στο Μάλι φέρεται με τον ακριβώς αντίθετο τρόπο.
Σε κάθε περίπτωση η Γαλλία, εν μέσω μιας τεράστιας οικονομικής κρίσης φαίνεται να εισέρχεται σε μία «ηρωική» περίοδο, η οποία θυμίζει άλλες εποχές, χωρίς όμως να είναι ξεκάθαρο εάν θα είναι σε θέση να υποστηρίξει το εγχείρημά της όχι σε στρατιωτικό επίπεδο – σε αυτό δεν υπάρχει αμφιβολία, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα – αλλά σε οικονομικό.
Αυτό το ερώτημα συνδέεται και με την εύθραυστη σταθερότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και με τον βαθμό εξάρτησής της – εάν τα πράγματα δυσκολέψουν – από τις ΗΠΑ.
Η Δύση αντιμετωπίζει στο Μάλι μια κατάσταση παρόμοια με αυτή που διαμορφώθηκε στο Αφγανιστάν την εποχή της σοβιετικής εισβολής. Οι τότε σύμμαχοί της έστρεψαν τα όπλα εναντίον της και η σύγκρουση ακόμα δεν έχει τελειώσει…
Οι γαλλικές δυνάμεις ανακατέλαβαν, για λογαριασμό των κυβερνητικών δυνάμεων, της πόλεις του Ντιαμπαλί και Ντουέντζα, οι οποίες βρίσκονται στα κεντρικά της χώρας, με αποτέλεσμα ο υπουργός Άμυνας της Γαλλίας Ζαν-Υβ Λε Ντριάν να υπογραμμίζει πως ο στόχος των Παρισίων είναι να ανακαταλάβει ολόκληρη τη χώρα.
Οι προαναφερόμενες πόλεις κατελήφθησαν χωρίς μάχη αφού οι αντάρτες είχαν αποχωρήσει προς τα βόρεια, με κύριο στόχο να αναδιοργανωθούν στην ορεινή περιοχή του Κιντάλ, η οποία βρίσκεται στην ασφαλή απόσταση των 1.500 χιλιομέτρων από τη πρωτεύουσα της χώρα Μπαμάκο.
Παρά τα ενθαρρυντικά μηνύματα από το μέτωπο, Γάλλος αξιωματικός αναφερόμενος ως «Ταγματάρχης Φρεντερίκ», υπογράμμισε πως οι μάχες στη χώρα δεν πρόκειται να τερματιστούν σύντομα, ενώ για την ώρα επικρατεί μία αίσθηση «αβεβαιότητας» στη περιοχή των επιχειρήσεων. Υπάρχουν παγιδευμένα σώματα και οικίες, σημείωσε ο Ταγματάρχης ενώ στη περιοχή υπάρχουν και νάρκες, με τους αντάρτες να φαίνεται πως έχουν αναμειχτεί με τον άμαχο πληθυσμό.
Μέσα στο συγκεκριμένο πλαίσιο, το Παρίσι αναφέρει με σιγουριά πως θα έχει καταφέρει να καθαρίσει τη χώρα από και τον τελευταίο θύλακα «σε εβδομάδες», ενώ υπάρχουν και οι πιο σκεπτικιστές οι οποίοι έχουν αρχίσει να προειδοποιούν πως η Γαλλία ενσυνείδητα ή ασυνείδητα, εάν δεν αποχωρήσει γρήγορα, θα εμπλακεί σε ένα «νέο Βιετνάμ» (Ινδοκίνα μήπως…), το οποίο είναι σίγουρο πως θα τη γονατίσει οικονομικά, ηθικά και κοινωνικά.
Από τη δική του πλευρά ο Βρετανός πρωθυπουργός, αναφερόμενος στα δραματικά γεγονότα στην Αλγερία, αλλά και στις εξελίξεις στη Δυτική Αφρική, αναφέρει με ένα πιο αγγλοσαξονικό ρεαλιστικό «μάτι», πως η καταπολέμηση της τρομοκρατίας στη Βόρεια Αφρική θα κρατήσει για δεκαετίες, κάτι το οποίο είναι σίγουρο πως δημιουργεί ρίγη εις Παρισίους, αφού είναι προφανώς πως θα είναι μόνοι τους στο τέλος που θα κληθούν να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά, σε μία περιοχή την οποία με πείσμα θεωρούσαν ως γαλλικό «ηπειρωτικό» έδαφος έως και τη δεκαετία του 1960.
Το ερώτημα φυσικά που σχετίζεται με το κατά πόσον το θέμα έχει να κάνει με τις ενεργειακές πηγές της περιοχής και όχι τόσο με τους ισλαμικούς θύλακες παραμένει, αφού αναλυτές αναρωτιούνται πως είναι δυνατόν στη περίπτωση του Σουδάν η Δύση να υποστήριξε τη διάσπαση του κράτους και την δημιουργία του Νότιου Σουδάν ενώ στο Μάλι φέρεται με τον ακριβώς αντίθετο τρόπο.
Σε κάθε περίπτωση η Γαλλία, εν μέσω μιας τεράστιας οικονομικής κρίσης φαίνεται να εισέρχεται σε μία «ηρωική» περίοδο, η οποία θυμίζει άλλες εποχές, χωρίς όμως να είναι ξεκάθαρο εάν θα είναι σε θέση να υποστηρίξει το εγχείρημά της όχι σε στρατιωτικό επίπεδο – σε αυτό δεν υπάρχει αμφιβολία, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα – αλλά σε οικονομικό.
Αυτό το ερώτημα συνδέεται και με την εύθραυστη σταθερότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και με τον βαθμό εξάρτησής της – εάν τα πράγματα δυσκολέψουν – από τις ΗΠΑ.
Η Δύση αντιμετωπίζει στο Μάλι μια κατάσταση παρόμοια με αυτή που διαμορφώθηκε στο Αφγανιστάν την εποχή της σοβιετικής εισβολής. Οι τότε σύμμαχοί της έστρεψαν τα όπλα εναντίον της και η σύγκρουση ακόμα δεν έχει τελειώσει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου