Ωρα για την παγίδα του Θουκυδίδη

Η είδηση που δημοσιεύει το ιστολόγιο της Deutsche Welle στα ελληνικά λέει πως η Γερμανική προεδρία θέλει να εμβαθύνει το διάλογο με την Τουρκία.
Ο διάλογος, γενικώς, είναι καλός. Μπορεί να λύσει προβλήματα και να εκτονώσει εντάσεις.
Για την Ελλάδα, όμως, δεν υπάρχουν περιθώρια άλλων υποχωρήσεων:
1.-Οποιοσδήποτε διάλογος δεν μπορεί να μεταφραστεί σε πιέσεις προς την Ελλάδα να μην αντιδράσει σε περίπτωση που η Τουρκία παραβιάσει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα.
2.-Καμιά υποχώρηση και καμιά εμβάθυνση των σχέσεων με την Τουρκία όσο παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας.

3.-Η εγκατάλειψη ηττοπαθών θέσεων όπως εκφράστηκαν απο διακεκριμένους ακαδημαϊκούς είναι επιβεβλημένη. Το Δίκαιο της Θάλασσα είναι σαφές ότι τα νησιά, όπως το Καστελόριζο, έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ. Το αν το Διεθνές Δικαστήριο, σε περίπτωση προσφυγής δώσει πλήρη επήρεια στο Καστελόριζο ή όχι είναι μια άλλη υπόθεση. Αλλά δεν μπορούν πολιτικά και ακαδημαϊκά πρόσωπα να προδικάζουν την απόφαση. Στο δικαστήριο, αν προσφύγει η χώρα, πηγαίνεις να κερδίσεις Αν δεν τα καταφέρεις είναι μια άλλη υπόθεση. Αλλά δεν μπορείς να υπονομεύεις τις θέσεις σου εκ προοιμίου, μόνος σου.
4.-Ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του ας μην επαναπαύονται στα υψηλά ποσοστά που απολαμβάνουν στις δημοσκοπήσεις. Ο κόσμος εγκρίνει ορισμένες κινήσεις τους και αποστρέφει το πρόσωπό του απο την τραγική εμπειρία του Συριζα. Αλλά οποιαδήποτε υποχώρηση στις κόκκινες γραμμές θα έχει άμεσα και οδυνηρά αποτελέσματα για τον κ. Μητσοτάκη και το κόμμα του.
5.-Ο Ερντογάν και η Τουρκία έχουν φθάσει στα όριά τους. Είναι η ώρα να πέσουν στην Παγίδα του Θουκυδίδη. Και θα πέσουν.
6.-Αξιόλογο δυναμικό τόσο στο υπουργείο εξωτερικών όσο και στην ελληνική κοινωνία υπάρχει για να μπορέσει η χώρα να διαμορφώσει πολιτική. Χρειάζεται πολιτική βούληση, οργάνωση και καθορισμός στρατηγικών προτεραιοτήτων για τη χώρα. Γιατί δεν το κάνουν;

.  anixneuseis,gr