Φίλε Πιτσιρίκο, στις 3 Δεκεμβρίου του 1913 – στο βόρειο Αιγαίο κοντά στα στενά του Ελλήσποντου – έλαβε χώρα η περίφημη ναυμαχία της Έλλης, η σπουδαιότερη νικηφόρα πολεμική επιχείρηση για την μικρή τότε Ελλάδα κατά την διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων. Μια ναυμαχία στην οποία έχασαν την ζωή τους 60 μόλις άνθρωποι -2 Έλληνες και 58 Τούρκοι- και δεν βυθίστηκε ούτε ένα πολεμικό πλοίο· μονάχα η τούρκικη ναυαρχίδα υπέστη ζημιές. Κι όμως, αυτή η ναυμαχία με τις ελάχιστες απώλειες καθόρισε την Ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο για τις επόμενες δεκαετίες.
Κι αν κάποιος μπορεί να ισχυριστεί – με μεγάλη δόση αλήθειας – ότι στις χερσαίες συγκρούσεις ο ελληνικός στρατός επέτυχε τις σπουδαίες νίκες του απέναντι σε υποδεέστερους αριθμητικά αντιπάλους και όντας σε στρατιωτική συμμαχία με τους άλλους Βαλκάνιους συμμάχους, στην θάλασσα το πολεμικό ναυτικό έπρεπε να αντιμετωπίσει μόνο του τον ελαφρά υπέρτερο αριθμητικά και ποιοτικά τουρκικό στόλο.
Στην θάλασσα όμως μετρούσε πάντα εκτός από τον εξοπλισμό και άλλες αρετές όπως πχ η ναυτοσύνη. Ο ναύαρχος Κουντουριώτης εφαρμόζοντας από την αρχή επιθετική τακτική, κατέλαβε την Λήμνο και το λιμάνι του Μούδρου το οποίο και μετέτρεψε σε βάση του στόλου του. Προχώρησε λοιπόν σε αποκλεισμό του τουρκικού στόλου στα στενά, επιβάλλοντας στην πράξη την κυριαρχία του σε ολόκληρο το Αιγαίο.
Στις 3 Δεκεμβρίου το πρωί, ο εχθρικός στόλος πρόβαλε από τα στενά και μέσα σε λίγες ώρες τα αντίπαλα πλοία βρέθηκαν παραταγμένα και έτοιμα για την μεγάλη αναμέτρηση. Ξεκίνησε λοιπόν μια ναυμαχία την οποία έμελε να κερδίσει μονάχο του ένα πλοίο. Το θωρηκτό-καταδρομικό Αβέρωφ.
Ο Κουντουριώτης γνωρίζοντας την τεράστια τεχνολογική απόσταση που χώριζε το Αβέρωφ από τα παλαιά του θωρηκτά πήρε μια παράτολμη απόφαση. Προκειμένου να εκμεταλλευτεί τα σύγχρονα οπλικά συστήματα και την μεγάλη ταχύτητα της ναυαρχίδας του, το απέκοψε από τον υπόλοιπο στόλο.
Το Αβέρωφ, αυτονομημένο, κινείται με φουλ τις μηχανές, επιχειρώντας να κινηθεί στην «κορυφή του Τ» και να κτυπήσει με όλα του τα πυροβόλα την εχθρική ναυαρχίδα από τα πρίμα της. Το καταφέρνει σπέρνοντας τον πανικό στον τουρκικό στόλο που υποχωρεί άτακτα και γρήγορα στα στενά.
Στην πραγματικότητα κανένα άλλο ελληνικό πολεμικό πλοίο δεν έλαβε μέρος στην ναυμαχία που καθόρισε την κυριαρχία στο Αιγαίο.
Ο Κουντουριώτης – μετέπειτα πρόεδρος της Δημοκρατίας – επανέλαβε επιτυχημένα την τακτική της «κορυφής του Τ» που είχαν εφαρμόσει κατατροπώνοντας τον Ρωσικό στόλο οι Ιάπωνες 10 χρόνια νωρίτερα. Δεν αντέγραψε όμως άκριτα τους Ιάπωνες.
Αν το έκανε αυτό, θα είχε χάσει την μάχη και σήμερα το Αιγαίο θα ήταν ακόμα χωρισμένο στην μέση.
Συνειδητοποιώντας τις αδυναμίες του στόλου του, εφάρμοσε την τακτική «της κορυφής του Τ» με ένα μόνο πλοίο. Το γρήγορο και κατάλληλα εξοπλισμένο θωρηκτό Αβέρωφ. Ρισκάρισε πολλά αλλά όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα η τύχη ευνόησε και τότε τους τολμηρούς. Ο ελιγμός πέτυχε και καθόρισε την τελική έκβαση της ναυμαχίας.
Στην παρούσα συγκυρία, ο Έλληνας ΥΠΟΙΚ Γιάννης Βαρουφάκης μοιάζει με το θωρηκτό Αβέρωφ στην ναυμαχία της Έλλης. Γρήγορος, ευέλικτος και οξυδερκής δείχνει να βρίσκεται δυο βήματα μπροστά από την υπόλοιπη διαπραγματευτική ομάδα.
Δεν είναι πολιτικός. Δεν είναι φονταμενταλιστής του Μαρξισμού αλλά έχει αριστερή-προοδευτική οικονομική παιδεία.
Δεν είναι σεμνός και ταπεινός. Αντίθετα είναι έξυπνος και ναρκισσιστής. Έχει δηλαδή όλα εκείνα τα εγγενή χαρακτηριστικά που τον καθιστούν ευχάριστα απρόβλεπτο στους συνομιλητές του.
Ο Giannis είναι ήδη ένας διεθνής star, ο μόνος που διαθέτουμε ως χώρα αυτή την χρονική στιγμή, που κάνει πολλούς στο εξωτερικό -στην Εσπερία σίγουρα- να ακούν και πολλοί από αυτούς που ακούν να επικροτούν και να υποστηρίζουν τις θέσεις της «radical-left» κυβέρνησης μας, τις θέσεις του αντισυμβατικού Γιάννη Βαρουφάκη.
Προσωπικά, είμαι σε γενικές γραμμές καχύποπτος ως άτομο. Συζητώντας όμως με φίλους -ξένους, όχι Έλληνες- στην Εσπερία και γνωρίζοντας τις εθνικές μας αδυναμίες όπως και τις αγκυλώσεις που έχει στα θέματα της οικονομίας (και όχι μόνο) η ελληνική αριστερά, αναρωτιέμαι μήπως τελικά θα είναι προτιμότερο για την χώρα και την επιτυχή έκβαση της διαπραγμάτευσης να κινηθεί αυτόνομα στην μάχη – όπως το θρυλικό Αβέρωφ – ο Βαρουφάκης, αφού φαίνεται δύσκολο να συμβαδίσει με τους υπόλοιπους.
Ποιος ξέρει, ίσως να πιάσει πρώτος την «κορυφή του Τ» και αιφνιδιάσει πλήρως την κυρία Μέρκελ.
Πιστεύω ότι, αν επιτύχει μια καλή συμφωνία για την Ελλάδα, θα κερδίσουμε πολύτιμο χρόνο για την ανασυγκρότηση της οικονομίας και της κοινωνίας μας και πολύ πιθανό το δεύτερο βραβείο Nobel στην ιστορία μας.
Αν αποτύχει πάλι, δεν τρέχει τίποτα. Ούτως ή άλλως, από τη στιγμή που επιλέχθηκε η παραμονή στο ευρώ και η διαπραγμάτευση αντί για την σύγκρουση, η όποια επιτυχία εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από τις ορέξεις των δανειστών και από τις ικανότητες των δικών μας διαπραγματευτών.
Φιλιά πολλά από την Εσπερία
Ηλίας
(Αγαπητέ Ηλία, ο Βαρουφάκης έχει αυτοπεποίθηση. Η αυτοπεποίθησή του βασίζεται στις γνώσεις του και στην καριέρα του. Ως προς αυτό, διαφέρει πάρα πολύ από τους κρατικοδίαιτους οικονομολόγους, πανεπιστημιακούς και πολιτικούς. Γενικά, οι Έλληνες δεν τα πάμε καθόλου καλά με την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμηση. Το γεγονός ότι τη μία στιγμή πιστεύουμε πως είμαστε θεοί και την επόμενη σκουπίδια, αποδεικνύει πως χρειαζόμαστε βοήθεια από ψυχολόγους. Το θέμα δεν είναι ότι ο Βαρουφάκης είναι αυτός που είναι, αλλά ότι κάποιοι τον επέλεξαν για να κάνει αυτή τη δουλειά· οπότε, μην υποτιμάς τους υπόλοιπους. Γιατί, οι Βαρουφάκηδες πάντα υπήρχαν. Μπορεί να μην είναι πολλοί αλλά υπάρχουν. Ηλία, ίσως ο Βαρουφάκης να είναι αυτός που ανέλαβε να κάνει την βρόμικη δουλειά, να γίνει ο λαγός, και την κρίσιμη στιγμή να φαγωθεί -και να αντικατασταθεί από τον Δραγασάκη, για παράδειγμα-, ώστε να επέλθει η συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μπορεί αυτό να είναι το σχέδιο. Εν γνώσει του Βαρουφάκη. Σε κάθε περίπτωση, αν και πιστεύω πως το χρέος πρέπει να διαγραφεί (αυτό πιστεύει και ο Βερουφάκης), τον παραδέχομαι για την προσπάθειά του. Δεν είμαι βέβαιος ότι θα κάνουν και οι άλλοι το ίδιο. Το χαρακτηριστικό των Ελλήνων είναι ο φθόνος. Αυτός είναι ο λόγος που προτιμούν τους γραφικούς Γιακουμάτους -που τους μοιάζουν- από τους Βαρουφάκηδες. Αυτό που έχει καταλάβει ο Βαρουφάκης -και το εκμεταλλεύεται απόλυτα- είναι πως ο άλλος φοβάται πιο πολύ από εσένα. Προσπαθώ να το σκέφτομαι σε όλες τις δύσκολες αναμετρήσεις της ζωής μου ή όταν είμαι με την πλάτη στον τοίχο. Να το θυμάμαι κι εσύ, Ηλία: ο άλλος φοβάται πιο πολύ από εσένα. Να είσαι καλά.)
http://pitsirikos.net/2015/02/%CF%84%CE%BF-%CE%B8%CF%89%CF%81%CE%B7%CE%BA%CF%84%CF%8C-%CE%B1%CE%B2%CE%AD%CF%81%CF%89%CF%86/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου