Το Κουρδιστάν γίνεται …Ελβετία και βγαίνει στη Μεσόγειο. Η Άγκυρα τρέμει!!!

του Σάββα Καλεντερίδη
Ασχέτως πού θα καταλήξουν οι έρευνες για το φορτίο του motorship «Noor M.», το οποίο δεσμεύτηκε τελικά από τις ελληνικές αρχές στη νήσο Ρόδο, όλοι γνωρίζουν ότι τελικά τα φονικά πυρομαχικά θα κατέληγαν στα χέρια ισλαμιστών τρομοκρατών που δρουν στη Συρία και στόχο θα είχαν κουρδικά κορμιά, στην πολύπαθη Ροζάβα (Δυτικό Κουρδιστάν/Βόρεια Συρία), ο λαός της οποίας κάνει τα νηπιακά της βήματα προς την ελευθερία και την ανεξαρτησία.

Πριν αναφερθούμε στα τεκταινόμενα στη Ροζάβα, να υπογραμμίσουμε ότι το περιστατικό της Ρόδου και του θανατηφόρου φορτίου του «Noor M.», που απέτρεψε το θάνατο ίσως και χιλιάδων ανθρώπων, αποδεικνύει πόσο σημαντική είναι η στρατηγική σχέση ανάμεσα σε Έλληνες και Κούρδους, ανάμεσα στις κρατικές δομές και τις δομές εξουσίας που δημιουργούνται σταδιακά στα τέσσερα τμήματα του Κουρδιστάν από τη μια πλευρά και την Κύπρο και την Ελλάδα από την άλλη.

Ας κάνουμε, όμως μια συνοπτική αναφορά στα τεκταινόμενα στο Κουρδικό.

Η τουρκική κυβέρνηση και η Περιφερειακή Διοίκηση του Κουρδιστάν (ΠΔτΚ), πέραν του ότι έχουν αναπτύξει τις μεταξύ τους οικονομικές σχέσεις σε βαθμό απόλυτης εξάρτησης για την κουρδική πλευρά, έχουν προχωρήσει σε ενεργειακή συμφωνία, η οποία εξασφαλίζει στους Κούρδους αξιοποίηση των τεράστιων πετρελαϊκών κοιτασμάτων και έξοδο στις διεθνείς αγορές ερήμην της Βαγδάτης και στην Τουρκία ενεργειακή ασφάλεια και κέρδη δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων σε ετήσια βάση.

Πέραν αυτού, από τη συγκεκριμένη συμφωνία υπάρχουν και τα κέρδη της οικογένειας Ερντογάν αλλά και ισχυρών οικογενειών της κουρδικής πλευράς, που αριθμούν πολλά δισεκατομμύρια δολάρια. Είναι αυτό που θα έλεγε κάποιος εκ της γείτονος: «Είναι πολλά τα λεφτά Ταγίπ»!

Απειλή στο ως άνω σκηνικό που έχει στηθεί και αρχίζει σταδιακά να λειτουργεί και να προσφέρει ...κέρδη, είναι το Κουρδικό Απελευθερωτικό Κίνημα με ηγέτη τον έγκλειστο Οτζαλάν, το οποίο δραστηριοποιείται στην Τουρκία, με το Κόμμα Ειρήνης και Δημοκρατίας (BDP) και στη Συρία με το Κόμμα Δημοκρατικής Ενότητας (PYD).

Μάλιστα, για να αποδυναμωθεί το BDP, ο Ερντογάν κάλεσε τον Πρόεδρο της ΠΔτΚ, Μεσούτ Μπαρζανί να επισκεφθούν από κοινού το Ντιγιαρμπακίρ. Στόχος είναι η ενίσχυση της επιρροής του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) στο τουρκοκρατούμενο Κουρδιστάν εν όψει των δημοτικών εκλογών της 30ής Μαρτίου 2014. Να σημειωθεί ότι το BDP, που κατέχει 98 δήμους, σχεδιάζει να τους διπλασιάσει στις προσεχείς εκλογές, κάτι που αποτελεί εφιάλτη για την Άγκυρα.

Ενώ, λοιπόν, η κυβέρνηση Ερντογάν προσπαθεί να διαχειριστεί το «δικό» της Κουρδικό, ο κίνδυνος στα νότια σύνορά της τείνει να εξελιχθεί σε στρατηγικού χαρακτήρα απειλή για την ενότητα και την ακεραιότητα της Τουρκίας. Οι ισλαμιστές τρομοκράτες, παρά τα δεκάδες εκατομμύρια που ξόδεψαν Σαουδική Αραβία, Κατάρ και Τουρκία, δεν είναι σε θέση να απειλήσουν τους εμπειροπόλεμους Κούρδους μαχητές της Ροζάβα, οι οποίοι απελευθερώνουν το ένα μετά το άλλο τα χωριά που κατέχουν τα παρακλάδια της Αλ Κάιντα.

Οι επιτυχίες των Κούρδων και τα βήματα που κάνουν προς τη δημιουργία του δεύτερου αυτόνομου κουρδικού κράτους, είναι σε θέση να ανατρέψουν τους σχεδιασμούς της Άγκυρας και της Ερμπίλ, όπως αυτοί αναφέρθηκαν πιο πάνω!

Οι λόγοι είναι οι εξής:

Οι Κούρδοι του PYD ελέγχουν ήδη τις πετρελαιοπηγές της περιοχής Ριμελάν και μετά την απελευθέρωση της συνοριακής πύλης Αλ Γιαρούμπια, μπορούν πλέον να εξάγουν πετρέλαιο στο Ιράκ, εξασφαλίζοντας τους πολυπόθητους πόρους που καθιστά βιώσιμο το υπό δημιουργία δεύτερο κουρδικό κράτος στη Β. Συρία.

Το PYD έχει υιοθετήσει ως μοντέλο κρατικής οργάνωσης κάτι παρόμοιο με αυτό της Ελβετίας, σχηματίζοντας τρία καντόνια και μια κεντρική κυβέρνηση, εξέλιξη την οποία τρέμει η Τουρκία, αφού δημιουργεί προηγούμενο και για την ίδια!

Οι Δυνάμεις Λαϊκής Άμυνας (YPG) του PYD κατέχουν την πόλη Αφρίν, που έχει πληθυσμό κοντά στο ένα εκατομμύριο μαζί με τις παρακείμενες κωμοπόλεις και χωριά και απέχει 70 χλμ από τις ακτές της Μεσογείου! Αυτό, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι στη στενή λωρίδα τουρκικού εδάφους που παρεμβάλλεται μέχρι τη θάλασσα δεν κατοικούν τουρκικοί πληθυσμοί, αφού είναι γνωστή η δημογραφική δομή του νομού Αντιόχειας, δημιουργεί συνθήκες για σχεδόν σίγουρη έξοδο των Κούρδων στη θάλασσα, εξέλιξη που θα προκαλέσει ιστορικής σημασίας γεωπολιτικές ανατροπές στην ευρύτερη περιοχή. Ας σημειωθεί ότι η έξοδος αυτή θα είναι ακριβώς απέναντι από το Ριζοκάρπασο και το Ακρωτήριο του Αγίου Ανδρέα στα κατεχόμενα της Κύπρου!!!

Αυτοί είναι μερικοί από τους λόγους που κάνουν την Άγκυρα να τρέμει κυριολεκτικά και να χτίζει το τείχος της ντροπής μεταξύ των πόλεων Κάμισλο, της απελευθερωμένης Ροζάβα και Νίσιβις-Νουσάιμπιν, του τουρκοκρατούμενου Κουρδιστάν!
Δημοσιεύθηκε στην "κυριακάτικη δημοκρατία"