Η Μαργαρίτα με τη ρόκα, όπως θα μπορούσε να αποδοθεί στα ελληνικά ο τίτλος του λιντ, γράφτηκε στις 19 Οκτωβρίου 1814, από τον 17χρονο Σούμπερτ, για γυναικεία φωνή (σοπράνο ή μετζοσοπράνο) και πιάνο. Εκδόθηκε στις 30 Απριλίου του 1821.
Ο Σούμπερτ μελοποίησε ένα απόσπασμα από το πρώτο μέρος του θεατρικού έργου του Γκαίτε Φάουστ, το οποίο αρχίζει με τον στίχο «Meine ruh ist hin» (Η ηρεμία του μυαλού μου πέταξε). Στο τμήμα αυτό η ερωτοχτυπημένη Γκρέτσεν (Μαργαρίτα) γνέθει το μαλλί με τη ρόκα της και στοχάζεται τις υποσχέσεις του μάγου Φάουστ, που εν τω μεταξύ έχει πουλήσει την ψυχή του στον Μεφιστοφελή (την προσωποποίηση του διαβόλου) για να αποκτήσει σοφία και την αιώνια νεότητα.
Το τραγούδι, απαιτητικό τόσο για τον πιανίστα, όσο και για την ερμηνεύτρια, είναι γραμμένο σε φόρμα ρόντο (ABACADA). O Σούμπερτ χρησιμοποιεί το πιάνο για να αποδώσει τη ρυθμική επαναληπτικότητα της ρόκας.
Από τις ηχογραφήσεις του τραγουδιού εξαιρετικές θεωρούνται οι ερμηνείες:
- της ολλανδής σοπράνο Έλι Άμελινγκ, με τους πιανίστες Γιέργκ Ντέμους και Ντάλτον Μπάλντουιν.
- της αμερικανίδας σοπράνο Μπάρμπαρα Μπόνεϊ, με τον πιανίστα Τζέφρι Πάρσονς.
- της αγγλίδας μετζοσοπράνο Τζάνετ Μπέικερ, με τον πιανίστα Τζέραλντ Μουρ.
- της σουηδής μετζοσοπράνο Άνε Σοφί φον Ότερ, με τη συνοδεία της Ορχήστρας Δωματίου της Ευρώπης, υπό τη διεύθυνση του Κλάουντιο Αμπάντο.
- Καθλίν Φεριέρ (αγγλίδα κοντράλτο)
- Ρενέ Φλέμινγκ (αμερικανίδα σοπράνο)
- Κρίστα Λούντβιχ (γερμανίδα μετζοσοπράνο)
- Γκουντούλα Γιάνοβιτς (αυστριακή μετζοσοπράνο)
- Τζέσι Νόρμαν (αμερικανίδα σοπράνο)
- Ίρμγκαρντ Ζίφριντ (γερμανίδα σοπράνο)
- Ελίζαμπεθ Σούμαν (γερμανίδα σοπράνο)
- Ελίζαμπεθ Σβάρτσκοπφ (γερμανίδα σοπράνο)
- Νίνα Χάγκεν (γερμανίδα ροκ τραγουδίστρια)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου