- BY PIOTR ZALEWSKI
- Last August, after five years of hearings and indictments that ran into the thousands of pages, a Turkish court convicted more than 250 people of conspiring to topple the government of Prime Minister Recep Tayyip Erdogan. The Ergenekon trial, as it was called -- named after a shadowy group believed to be part of Turkey's so-called deep state -- was seen as an attempt by Erdogan to undermine his main opponent, the secular military. And it appeared to have served its purpose: The day after the convictions, Yalcin Akdogan, one of the prime minister's leading advisors, praised the verdict as "the greatest legal settling of accounts in the history of the republic."
Ετικέτες
- -Παράδοση (140)
- Αμερική-Η.Π.Α (148)
- Αμερική-Η.Π.Α. (2675)
- Ανταρκτική (7)
- Άρης (15)
- Ασία-Μ.Ανατολή (2763)
- Αστρονομία- Επιστήμη (895)
- Αυστραλία (82)
- Αφρικη (307)
- Αφρική (199)
- Αφροδίτη (3)
- Διεθνή (6429)
- Εναλλακτική Ιστορία (274)
- Εξ. Πολιτική (Αρχές) (152)
- Επιστήμη-Διάστημα (170)
- Εσωτερική πολιτική (3342)
- Ευρώπη (7882)
- Ζητήματα Ελληνισμού (12750)
- Ζητήματα Στρατηγικής (3077)
- Ζητήματα Στρατηγικής Μονάδες (2)
- Ζητήματα Στρατηφικής (365)
- Ζωικό Βασίλειο (102)
- Θρησκευτικά Ζητημάτα (1706)
- Ιατρικά (384)
- Ιστορία-Μέθοδολογία (278)
- Ιστορικά (9668)
- Κοινωνία (3026)
- Κουρδικό (301)
- Κρόνος (1)
- Κύπρος (743)
- Μαγειρική (123)
- Μεθοδολογία (33)
- Μονάδες (3570)
- Οικονομία (2581)
- Οπλικά συστήματα (1523)
- Οχήματα (270)
- Παιδεία (540)
- Περιβάλλον (122)
- Πλούτωνας (5)
- Πολιτισμός (1389)
- Ρομαντισμός (220)
- Σελήνη (6)
- ση (2)
- Σημαντική Ανάρτη (2)
- Σημαντική Ανάρτηση (199)
- Συγκριτική Ιστορική Ανάλυση (772)
- Τέχνη (1)
- Τεχνολογία (2)
- Τουρκία (2462)
- Τρομοκρατία (760)
- Φιλοσοφία (336)
- Χ.Α. (748)
- ΧΑ (1)
Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2014
Divorce Istanbul-Style Why Turkey's nasty Gulen-Erdogan fight is making for some strange bedfellows.
Η αναθεωρητική Τουρκία: Aπό τα «μηδενικά προβλήματα» στην στρατηγική αποσταθεροποίηση της περιοχής
Ηλίας I. Κουσκουβέλης
Περίληψη:
Καθώς
η ρητορική τής Τουρκίας περί «μηδενικών προβλημάτων» με τους γείτονές
της έχει καταρρεύσει, αναδεικνύονται οι μαξιμαλιστικές φιλοδοξίες της με
την απόκτηση «αεροπλανοφόρου» και πυρηνικών. Ποια πρέπει να είναι η
αντίδραση απέναντι σε αυτά;
Ο ΗΛΙΑΣ Ι. ΚΟΥΣΚΟΥΒΕΛΗΣ είναι καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
Βήμα Δημιουργίας Κοινού Κράτους των Δ. Βαλκανίων (;)
19.01.2014
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ
Το τελευταίο τεύχος του περιοδικού VREME, με τίτλο «Το σκανδιναβικό μοντέλο για τους Βαλκάνιους», αναφέρεται στις έντονες
αντιδράσεις που προκάλεσε στην ΠΓΔΜ η πρόσφατη πρόταση του σέρβου ΥΠΕΞ.
Ίβαν Μρκιτς για τη συστέγαση των διπλωματικών αποστολών της Σερβίας και
των χωρών της πρώην Γιουγκοσλαβίας, για λόγους εξοικονόμησης πόρων,
κατά το λεγόμενο «σκανδιναβικό μοντέλο». Υπενθυμίζονται δηλώσεις του κ.
Μρκιτς ότι το σερβικό ΥΠΕΞ ήρθε σε επαφή με τις διπλωματικές αρχές των
Σκοπίων, της Ποντγκόριτσα, του Σαράγεβο και της Λιουμπλιάνα και ότι
«είναι κοντά στην επίτευξη συμφωνίας με τους Σλαβομακεδόνες και τους
Μαυροβούνιους». Υπενθυμίζονται επίσης δηλώσεις του π/θ της ΠΓΔΜ Νίκολα
Γκρουέβσκι, ο οποίος τόνισε ότι «η πρόταση της Σερβίας θα καθιστούσε
δυνατή την προώθηση των εθνικών συμφερόντων και στις χώρες όπου μέχρι
τώρα δεν υπήρξαν διπλωματικές αποστολές», ενώ υπογράμμισε ότι «δεν
υπάρχει κανένα πολιτικό υπόβαθρο πίσω από την εν λόγω πρόταση, παρά μόνο
το οικονομικό όφελος».
Προκλητικό δημοσίευμα του ΤIME: Ιδιωτικοποιήστε τους αρχαιολογικούς χώρους
«Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ» ΑΠΑΝΤΑ Ο ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
Eπιμέλεια: Σταυριανή Καραμανίδη
Με τον ισχυρισμό ότι η ιδιωτικοποίηση είναι η μοναδική… σωτηρία για τους αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας, το περιοδικό Time φιλοξενεί σε ένα εκτενές άρθρο του τις απόψεις του αμερικανού αρχαιολόγου Στίβεν Μίλλερ, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ, θεωρεί ανίκανο το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού.
Με τον ισχυρισμό ότι η ιδιωτικοποίηση είναι η μοναδική… σωτηρία για τους αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας, το περιοδικό Time φιλοξενεί σε ένα εκτενές άρθρο του τις απόψεις του αμερικανού αρχαιολόγου Στίβεν Μίλλερ, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ, θεωρεί ανίκανο το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού.
Λύθηκε ένα μυστήριο: Γιατί τα πουλιά πετούν σε σχηματισμό V
Λαλίνα Φαφούτη
Τοποθετούνται και κουνούν τα φτερά τους έτσι ώστε να εξοικονομούν ενέργεια επιδεικνύοντας άριστες γνώσεις αεροδυναμικής
Τοποθετούνται και κουνούν τα φτερά τους έτσι ώστε να εξοικονομούν ενέργεια επιδεικνύοντας άριστες γνώσεις αεροδυναμικής
Ο
σχηματισμός V επιτρέπει στα πουλιά να εξοικονομούν ενέργεια κατά την
πτήση τους στα μεγάλα ταξίδια -
Τα
πουλιά είναι ενδεχομένως καλύτεροι γνώστες της αεροδυναμικής από τον
άνθρωπο, όπως δείχνουν νέα επιστημονικά ευρήματα. Ομάδα ερευνητών
ανακάλυψε ότι η πτήση πολλών αποδημητικών πτηνών σε σχηματισμό V, πέραν
του ότι προσφέρει ένα υπέροχο θέαμα στον ουρανό, τους δίνει τη
δυνατότητα να εξοικονομούν πολύτιμη ενέργεια «δαμάζοντας» τα ρεύματα του
αέρα. Για καλύτερα αποτελέσματα παίρνουν μάλιστα πολύ συγκεκριμένες
θέσεις και συγχρονίζουν τις κινήσεις των φτερών τους με ποικίλους
τρόπους.Μύθοι και αλήθειες για την ελληνική γλώσσα
α μπε μπα μπλον, του κείθε μπλον!, τα Ελληνικά και το Σύνταγμα των ΗΠΑ και τα 6 εκατομμύρια λέξεις...
Διάλεξη του Νίκου Σαραντάκου* στο Πανεπιστήμιο Αθηνών![]() |
«Απεμπολών, του κείθεν εμβολών …» |
Εννοώ τους μύθους με την ευρεία έννοια.
Δήλωση Κούρκουλα - ΥΠΕΞ: Ουδέποτε παραιτήθηκε η Ελλάδα από τις γερμανικές αποζημιώσεις
Ο
υφυπουργός Εξωτερικών, Δημήτρης Κούρκουλας, απάντησε στον βουλευτή των
ΑΝΕΛ Ν. Μαριά, που κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι δεν έχει
διαπραγματευτική γραμμή
«Η Ελλάδα ουδέποτε παραιτήθηκε από την υπόθεση των γερμανικών αποζημιώσεων» δήλωσε ο υφυπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Κούρκουλας, διαβεβαιώνοντας ότι η κυβέρνηση συνεχίζει τις προσπάθειες, ενώ μόλις έχει την γνωμοδότηση του Ελεγκτικού Συνεδρίου θα ενημερώσει τη Βουλή.
Η πρώτη Ελληνίδα αλεξιπτωτίστρια, που πολέμησε τους Γερμανούς ως μυστική πράκτορας
Νίκος Γιαννόπουλος, ιστορικός
Πόσοι
γνωρίζουν, ότι στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, μια ατρόμητη Ελληνίδα
εκπαιδεύτηκε ως κομάντο και αλεξιπτωτίστρια και έδρασε ως πράκτορας στην
κατεχόμενη πατρίδα μας;
Επρόκειτο για τη Σόνια-Σοφία Στεφανίδου, πρωτότοκη κόρη του Πόντιου γιατρού και θερμού πατριώτη Φιλοποίμενα Στεφανίδη.
Επρόκειτο για τη Σόνια-Σοφία Στεφανίδου, πρωτότοκη κόρη του Πόντιου γιατρού και θερμού πατριώτη Φιλοποίμενα Στεφανίδη.
Οι Θεσπιείς
Ο
Παυσανίας και ο Στράβων λένε ότι οι Θεσπιές έλαβαν το όνομά τους από
τον ποταμό Θέσπιο. Άλλοι μύθοι θεωρούν ότι την πόλη ίδρυσε η κόρη του
Ασωπού Θεσπία , ή ο απόγονος του Ερεχθέα Θέσπιος. Η πόλη υπήρξε κέντρο
της λατρείας της Αφροδίτης και του Έρωτος που λατρευόταν με τη μορφή
ακατέργαστου λίθου. Η θεά λατρευόταν στην σεληνιακή της μορφή σαν
«Αφροδίτη Μελαίνη». Ισχυρή ήταν επίσης η λατρεία της Αρτέμιδος ως θεάς
του τοκετού (Ειλιθίη-Λοχία). Η πόλη είχε επτά άρχοντες (Δαμούχοι) και
εξέλεγε δύο βοιωτάρχες στο «Κοινό των Βοιωτών».
Κατά
τα Μηδικά η πόλη τάχθηκε υπέρ της αντιστάσεως κατά των Περσών. Αρχικά
έστειλε στρατό στη συμμαχική δύναμη που αποπειράθηκε να καλύψει τα
Τέμπη. Μετά την εγκατάλειψη της θέσης έστειλαν στις Θερμοπύλες, δύναμη
επτακοσίων οπλιτών με αρχηγό τον Δημόφιλο του Διαδρόμου. Η φάλαγγα της
πόλης πολέμησε καλά κατά των Περσών για δύο ημέρες. Όταν το στενό
υπερκεράστηκε οι Θεσπιείς επέλεξαν να παραμείνουν μαζί με τους
Λακεδαιμονίους.
Νόμισμα των Θεσπιών |
Πολλοί
χαρακτηρίζουν τη θυσία των Θεσπιέων ανώτερη από των Σπαρτιατών επειδή
θεωρούν ότι η νόμοι της πόλης τους δεν ήταν τόσο άτεγκτοι όσο οι
Λακωνικοί. Η αλήθεια είναι ότι οι Θεσπιείς που πάντα κινδύνευαν από τους
Θηβαίους δεν είχαν πουθενά να υποχωρήσουν καθώς οι Πέρσες θα
κατέστρεφαν τη γη τους και θα εκπολιορκούσαν την πόλη τους. Έτσι
ρίχτηκαν όλοι μαζί με το Λεωνίδα σε μια απελπισμένη προσπάθεια να
συγκρατήσουν την Περσική πλημμυρίδα. Αρνούμενοι να παραδοθούν όπως και
οι Λακεδαιμόνιοι, οι επτακόσιοι Θεσπιείς πέρασαν στην αθανασία
κατατρυπημένοι από τα περσικά βλήματα στο λόφο του Κολωνού. Ο Ηρόδοτος
μας παραδίδει ότι ο πλέον άριστος Θεσπιέας μαχητής ήταν ο Διθύραμβος, ο
γιος του Αρματίδη.
Die Linke: “Δικαιούται αποζημιώσεις η Ελλάδα”
Η
Ελλάδα δικαιούται να ζητά πολεμικές αποζημιώσεις λέει τώρα το «Die
Linke» σύμφωνα με δηλώσεις του εκπροσώπου Εξωτερικής Πολιτικής της ΚΟ
του κόμματος Βόλφγκανγκ Γκέργκε, επανορθώνοντας έτσι τις προηγούμενες
άκομψες δηλώσεις που έιχαν οδηγήσει σε ρήγμα με τον ομοιδεάτη ΣΥΡΙΖΑ.
Indefensible Kissinger As more details come to light, the darker his deeds seem.
Can
we please stop already with the tributes to Henry Kissinger? As more
and more material gets declassified, there are periodic exposures of his
uglier deeds. Walter Isaacson’s biography showed in detail how
Kissinger had the FBI put wiretaps on journalists and government
officials, including some of his own top staffers. A couple of years
ago, it was revealed that back in 1975, while discussing how the Khmer
Rouge had killed tens of thousands, he told Thailand’s foreign minister,
“You should also tell the Cambodians”—the Khmer Rouge—“that we will be
friends with them. They are murderous thugs, but we won’t let that stand
in our way.” More recently, an Oval Office tape was released that
captured Kissinger in 1973 saying, “if they put Jews into gas chambers
in the Soviet Union, it is not an American concern. Maybe a humanitarian
concern.”
1914 Revisited?
CAMBRIDGE – This year marks the hundredth anniversary of a transformative event of modern history. World War I killed some 20 million people and ground up a generation of Europe’s youth. It also fundamentally changed the international order in Europe and beyond.
Indeed,
WWI destroyed not only lives, but also three empires in Europe – those
of Germany, Austria-Hungary, and Russia – and, with the collapse of
Ottoman rule, a fourth on its fringe. Until the Great War, the global
balance of power was centered in Europe; after it, the United States and
Japan emerged as great powers. The war also ushered in the Bolshevik
Revolution of 1917, prepared the way for fascism, and intensified and
broadened the ideological battles that wracked the twentieth century.
How could such a catastrophe happen? Shortly after the war broke out, when German Chancellor Theobald von Bethmann-Hollweg was asked to explain what happened,
he answered, “Oh, if I only knew!” Perhaps in the interest of
self-exoneration, he came to regard the war as inevitable. Similarly,
the British Foreign Minister, Sir Edward Grey, argued that he had “come
to think that no human individual could have prevented it.”
The question we face today is whether it could happen again. Margaret MacMillan, author of the interesting new book The War that Ended Peace, argues that,
“it is tempting – and sobering – to compare today’s relationship
between China and the US with that between Germany and Britain a century
ago.” After drawing a similar comparison, The Economist concludes that
“the most troubling similarity between 1914 and now is complacency.”
And some political scientists, such as John Mearsheimer of the
University of Chicago, have argued that, “to put it bluntly: China cannot rise peacefully.”
But
historical analogies, though sometimes useful for precautionary
purposes, become dangerous when they convey a sense of historical
inevitability. WWI was not inevitable. It was made more probable by
Germany’s rising power and the fear that this created in Great Britain.
But it was also made more probable by Germany’s fearful response to
Russia’s rising power, as well as myriad other factors, including human
errors. But the gap in overall power between the US and China today is
greater than that between Germany and Britain in 1914.
Drawing
contemporary lessons from 1914 requires dispelling the many myths have
been created about WWI. For example, the claim that it was a deliberate
preventive war by Germany is belied by the evidence showing that key
elites did not believe this. Nor was WWI a purely accidental war, as
others maintain: Austria went to war deliberately, to fend off the
threat of rising Slavic nationalism. There were miscalculations over the
war’s length and depth, but that is not the same as an accidental war.
It
is also said that the war was caused by an uncontrolled arms race in
Europe. But the naval arms race was over by 1912, and Britain had won.
While there was concern in Europe about the growing strength of armies,
the view that the war was precipitated directly by the arms race is
facile.
Today’s
world is different from the world of 1914 in several important ways.
One is that nuclear weapons give political leaders the equivalent of a
crystal ball that shows what their world would look like after
escalation. Perhaps if the Emperor, the Kaiser, and the Czar had had a
crystal ball showing their empires destroyed and their thrones lost in
1918, they would have been more prudent in 1914. Certainly, the
crystal-ball effect had a strong influence on US and Soviet leaders
during the Cuban missile crisis. It would likely have a similar
influence on US and Chinese leaders today.
Another
difference is that the ideology of war is much weaker nowadays. In
1914, war really was thought to be inevitable, a fatalistic view
reinforced by the Social Darwinist argument that war should be welcomed,
because it would “clear the air” like a good summer storm. As Winston
Churchill wrote in The World Crisis:
“There
was a strange temper in the air. Unsatisfied by material prosperity,
the nations turned fiercely toward strife, internal or external.
National passions, unduly exalted in the decline of religion, burned
beneath the surface of nearly every land with fierce, if shrouded,
fires. Almost one might think the world wished to suffer. Certainly men
were everywhere eager to dare.”
To
be sure, nationalism is growing in China today, while the US launched
two wars after the September 11, 2001, attacks. But neither country is
bellicose or complacent about a limited war. China aspires to play a
larger role in its region, and the US has regional allies to whose
defense it is committed. Miscalculations are always possible, but the
risk can be minimized by the right policy choices. Indeed, on many
issues – for example, energy, climate change, and financial stability –
China and the US have strong incentives to cooperate.
Moreover,
whereas Germany in 1914 was pressing hard on Britain’s heels (and had
surpassed it in terms of industrial strength), the US remains decades
ahead of China in overall military, economic, and soft-power resources.
Too adventuresome a policy would jeopardize China’s gains at home and
abroad.
In
other words, the US has more time to manage its relations with a rising
power than Britain did a century ago. Too much fear can be
self-fulfilling. Whether the US and China will manage their relationship
well is another question. But how they do so will be dictated by human
choice, not some ironclad historical law.
Among
the lessons to be learned from the events of 1914 is to be wary of
analysts wielding historical analogies, particularly if they have a
whiff of inevitability. War is never inevitable, though the belief that
it is can become one of its causes.
Read more at http://www.project-syndicate.org/commentary/joseph-s–nye-asks-whether-war-between-china-and-the-us-is-as-inevitable-as-many-believe-world-war-i-to-have-been#MXSXHMiLmdlIvlB1.99
Το πλαστογράφημα της μισαλλοδοξίας…
Τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών εξακολουθούν να παίζουν κυρίαρχο ρόλο στην αντισημιτική και συνωμοσιολογική πρόσληψη των ιστορικών και πολιτικών φαινομένων τόσο από το εκλογικό σώμα όσο και από τους οργανωμένους θεσμούς
Ο συγγραφέας της μελέτης σχετικά με αυτό το Μπεστ σέλερ του μίσους μιλάει στον Θανάση Μήνα και online περιοδικόΧΡΟΝΟΣ
Η Ουκρανία ποινικοποιεί κάθε δράση υπέρ της Ε.Ε.
18.1.2014
Μετά απο ενα επεισοδιακό ψήφισμα νομοσχεδίου στην Ουκρανία όπου βουλευτές της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης ήρθαν στην κυριολεξία σε μάχη, πλέον κάθε δράση πολιτών (πορεία, εκδηλώσεις αντιδράσεων κτλ. ) έχουν ποινικοποιηθεί , δείχνοντας ουσιαστικά πως η Ουκρανία έχει φύγει απο το πλαίσιο πιθανοτήτων ένταξης στην Ε.Ε. Τουλάχιστον όπως λένε και κάποιοι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί, όσο διαρκεί η θητεία της σημερινής κυβέρνησης.
πηγή: http://euobserver.com/foreign/122761
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)