Συνομιλία με τους Alexis Libaert και Philippe Petit.
Δημοσιεύτηκε σρτο L’ Evenement du jeudi της
21-17 Δεκεμβρίου 1995 με τον τίτλο: «Ni ”Esprit” ni Bourdieu: les intellos entre l’ archaisme et la fuite».
Μετάφραση του Ζήση Σαρίκα, από τη συλλογή Κορνήλιος Καστοριάδης, Ακυβέρνητη Κοινωνία (σ.331-334), εκδόσεις Ευρασία.
Δεν υπογράψατε κανένα από τα δύο κείμενα που κυκλοφόρησαν επ’ ευκαιρία του σχεδίου Juppe [1]. Γιατί;
Το πρώτο (εκείνο που πρότεινε το Esprit) επιδοκίμαζε το σχέδιο Juppe, πέρα από κάποιες θεωρητικές επιφυλάξεις, και ήταν απαράδεκτο για μένα. Το δεύτερο (γνωστό ως «λίστα Bourdieu») ήταν διαποτισμένο από την ξύλινη γλώσσα της παραδοσιακής Αριστεράς και επικαλούνταν τη «Δημοκρατία» – ποιά δημοκρατία; -, λες και υπάρχει μια απλώς «δημοκρατική» λύση στα τεράστια προβλήματα που τίθενται σήμερα. Ένα μείγμα αρχαϊσμού και φυγής.