«Βρισκόμουν στο κτίριο και ανεβαίνοντας τις σκάλες προσπαθούσαμε να εμποδίσουμε (τους εθνικιστές) να μπουν στο χώρο. Το πλήθος μεγάλωνε ολοένα περισσότερο. Έρχονταν από κάθε πλευρά. Κανείς δεν περίμενε τέτοια βιαιότητα. Ήταν πολύ αργά για να ξεφύγεις», είπε κοιτώντας ασταμάτητα τα πλάνα που μεταδίδονταν σε οθόνη που βρισκόταν δίπλα της.
Η Ιβανένκο θυμήθηκε πως μόλις ξεκίνησαν να πέφτουν οι πρώτες βόμβες μολότοφ, οι όροφοι του κτιρίου τυλίχτηκαν στις φλόγες.