18 Ιουνίου 2014
Αλλάζει η τακτική της Ρωσίας για την προβολή των κρατικών εταιρειών
όπλων στις διεθνείς αμυντικές εκθέσεις. Ηδη, η «Rosoboronexport» μειώνει
σημαντικά την παρουσία της στις ευρωπαϊκές εκθέσεις και
αναπροσανατολίζεται σε άλλες περιοχές του πλανήτη.
«Λόγω των κυρώσεων που έχει επιβάλλει η Δύση στη Ρωσία, αποφασίστηκε να γίνει επαναπροσανατολισμός των προγραμμάτων συμμετοχής των κρατικών εταιρειών «Russian Technologies», «Rosoboronexport» και των εξειδικευμένων επιχειρήσεων εξαγωγέων σε αμυντικές - τεχνικές εκθέσεις σε άλλες περιοχές του κόσμου, εκεί όπου τα ρωσικά όπλα έχουν μεγάλη ζήτηση», δήλωσε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο ITAR-TASS, καλά πληροφορημένη πηγή. Για το λόγο αυτό, στη Γαλλία στο πλαίσιο της φετινής «Eurosatory» δεν θα παρουσιαστεί το όχημα μάχης υποστήριξης τεθωρακισμένων BMPT-72 «Terminator» και το τανκ Τ-90, ενώ η συμμετοχή με επίδειξη στρατιωτικού εξοπλισμού στις ευρωπαϊκές αγορές, θα ελαχιστοποιηθεί. Έτσι, στο βρετανικό αεροπορικό σαλόνι «Farnborough Airshow 2014», το οποίο θα πραγματοποιηθεί στο Λονδίνο από 14 έως 20 Ιουλίου, όπως ανακοίνωσε ο επικεφαλής της «United Aircraft Corporation», Μιχαήλ Πογκοσιάν, δεν θα πάρουν μέρος μαχητικά αεροσκάφη, παρ’ όλο που στην ίδια έκθεση έκανε το διεθνές ντεμπούτο του το μαχητικό-εκπαιδευτικό «Yak-130», προκαλώντας το ενδιαφέρον των επισκεπτών. Ενδιαφέρον, που στη συνέχεια εξελίχθηκε σε συμβάσεις (μαχητικά «Yak-130» παραγγέλθηκαν από τη Συρία, το Μπαγκλαντές και το Βιετνάμ).
Και πάλι, η Κριμαία
Τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους, ο
διευθύνων Σύμβουλος της «Eurosatory-2014»,
Patrick
Cola
de
Frank,
δήλωσε ότι μπορεί να στερήσουν το δικαίωμα συμμετοχής της Ρωσίας σε αυτή την
αμυντική έκθεση, λόγω της ένωσης της Κριμαίας με τη Ρωσία. Έτσι, σε σχέση και
με τις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις, η ίδια η Ρωσία έχει αποφασίσει να αλλάξει
τη γεωγραφία των χώρων για την προώθηση των προϊόντων της. Το βήμα αυτό ήταν
μια λογική συνέχεια της ανάπτυξης των διεθνών διεργασιών στην παγκόσμια αγορά
όπλων και δεν είναι μια πολιτική «κίνηση».Μιλάμε για κινήσεις που βασίζονται καθαρά σε οικονομικές σκοπιμότητες και τίποτα περισσότερο, δήλωσε ο αρχισυντάκτης του περιοδικού «Νατσιονάλναγια Ομπορόνα» («Εθνική Άμυνα») και αμυντικός εμπειρογνώμονας, Ίγκορ Κορότσενκο. «Στην Ευρώπη δεν πουλάμε σχεδόν τίποτα. Η συμμετοχή μας σε τέτοιες μεγάλες εκθέσεις, όπως η «Eurosatory» ή, η «Farnborough», αποτελούν περισσότερο μια επικοινωνιακή πλατφόρμα όπου μπορούμε να δείξουμε στον κόσμο μερικές από τις στρατιωτικές μας καινοτομίες. Αλλά οι αγορές μας, αυτές βρίσκονται πραγματικά κυρίως στη Λατινική Αμερική, την Ασία, την Αφρική, τη Μέση Ανατολή», εξηγεί.
Οι παραπάνω περιοχές βιώνουν μια περίοδο οικονομικής ανάπτυξης, έχουν σοβαρές γεωπολιτικές φιλοδοξίες, αυξάνουν τους αμυντικούς τους προϋπολογισμούς και υλοποιούν μεγάλης κλίμακας στρατιωτικά προγράμματα. Στις ίδιες περιοχές, οργανώνονται και διεξάγονται όλο και πιο συχνά εκθέσεις στρατιωτικής τεχνολογίας, όχι μόνο για την αγορά σύγχρονων όπλων και εξοπλισμού, αλλά και για να προσελκύσουν τις σημαντικότερες χώρες-παραγωγούς οπλικών συστημάτων στην ανάπτυξη κοινών έργων, και για να μοιραστούν μαζί τους την τελευταία λέξη της τεχνολογίας.
Τα τελευταία χρόνια το κύρος αυτών των περιφερειακών χωρών έχει αυξηθεί σημαντικά και οι εκθέσεις στον τρίτο κόσμο μπορούν κάλλιστα να ανταγωνιστούν τα καθιερωμένα ευρωπαϊκά σαλόνια τόσο στον αριθμό των συμμετεχόντων, όσο και στην ποιότητα της διοργάνωσης. Όλο και συχνότερα εκεί μπορείτε να βρείτε εκθέματα υψηλής ποιότητας, πρωτότυπα αμυντικά συστήματα, ακόμη και μοντέλα υψηλής τεχνολογίας (για παράδειγμα, στο αεροπορικό σαλόνι «Aero India 2103», η ρωσική αεροπορική ομάδα «Ρούσκιε Βίτιαζι» εκτέλεσε πτήσεις επίδειξης με αεροσκάφη MiG-29).
Σοβιετική κληρονομιά
Έτσι, στα επόμενα χρόνια η Ρωσία θα
επικεντρωθεί στις ινδικές εκθέσεις στο Μπανγκαλόρ και το Δελχί, στην κινεζική
στο Zhuhai,
στο αεροπορικό σαλόνι στη Σιγκαπούρη, στις αμυντικές εκθέσεις στην Μαλαισία,
στις εκθέσεις SITDEF,
LAAD
και FIDAE
στη Λατινική Αμερική. Να σημειωθεί ότι σχεδόν όλες αυτές οι χώρες–
διοργανώτριες αμυντικών εκθέσεων, έχουν μακροχρόνιες σχέσεις συνεργασίας με τη
Ρωσία στον αμυντικό τομέα, κάτι που διευκολύνει την προώθηση των ρωσικών
προϊόντων.Τώρα, ακόμα και όταν το πλαίσιο της αμυντικής - τεχνικής συνεργασίας με όλες τις χώρες του κόσμου έχει περάσει στο «εμπορικό» στάδιο, το σοβιετικό παρελθόν εξακολουθεί να κάνει αισθητή την παρουσία του στον τομέα αυτό. Σύμφωνα με το SIPRI, κατά την περίοδο 1981-1991, η Σοβιετική Ένωση ήταν ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς όπλων στον κόσμο. Στη λίστα των μεγάλων πελατών οπλικών συστημάτων από τη Σοβιετική Ένωση υπήρχαν 54 χώρες, 44 από τις οποίες ήταν εκπρόσωποι του αναπτυσσόμενου κόσμου. Εκεί, εξακολουθούν να υπάρχουν σοβιετικά όπλα που χρήζουν εκσυγχρονισμού, και τα οποία έχουν συνηθίσει να τα χρησιμοποιούν οι ντόπιοι στρατιωτικοί.
Αυτός, είναι εν μέρει και ένας από τους λόγους που η Ινδία είναι σήμερα ένας από τους κύριους εξαγωγικούς προορισμούς των ρωσικών αμυντικών προϊόντων. Στη διάρκεια της σοβιετικής εποχής, η χώρα παραλάμβανε πολεμικά αεροσκάφη, ενώ τα τελευταία 5 χρόνια παραδόθηκαν στη χώρα μια σειρά από ελικόπτερα πολλαπλών χρήσεων, μαχητικά MiG-29 SMT, και στο ινδικό ΠΝ παραδόθηκε το αεροπλανοφόρο Vikramaditya. Σύμφωνα με το ρωσικό Κέντρο για την ανάλυση του παγκοσμίου εμπορίου όπλων (CAWAT), πάνω από το 90% των εξαγωγών ρωσικών όπλων προς την περιοχή Ασίας - Ειρηνικού κατευθύνεται στην Κίνα, το Βιετνάμ, την Ινδονησία και τη Μαλαισία. Από μαχητικά αεροσκάφη και πολεμικά ελικόπτερα, μέχρι diesel-ηλεκτρικά υποβρύχια και περιπολικά σκάφη. Οι χώρες της Ασίας - Ειρηνικού στην εποχή της Σοβιετικής Ένωσης διέθεταν ένα ευρύ κατάλογο αμυντικών προϊόντων σοβιετικής κατασκευής και αυτό διευκολύνει τη Ρωσία στη σύναψη αμυντικών συμβάσεων σήμερα.
Η Λατινική Αμερική παραλάμβανε επίσης στρατιωτική βοήθεια από την ΕΣΣΔ. Τεθωρακισμένα και πολεμικά αεροσκάφη στο Περού, μικρά φορητά όπλα και ελαφρά τεθωρακισμένα οχήματα στη Νικαράγουα, προμήθεια διαφόρων τύπων όπλων σε μεγάλη κλίμακα στην Κούβα. Στο πλαίσιο της γενικότερης πτώσης των προμηθειών όπλων από τη Ρωσία στη δεκαετία του 1990, η αμυντική - τεχνική συνεργασία με τις χώρες της Λατινικής Αμερικής στην πραγματικότητα είχε σχεδόν σταματήσει. Όμως, το 2005, ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες, αποφάσισε να απαλλαγεί από την εξάρτηση σε αμερικανικά όπλα και στράφηκε προς τη Ρωσία. Σήμερα η Βενεζουέλα είναι εξοπλισμένη με σχεδόν όλους τους τύπους των ρωσικών όπλων, συμπεριλαμβανομένων συστημάτων αεράμυνας και τα αξιοποιεί ενεργά, τροφοδοτώντας έτσι το ενδιαφέρον των γειτονικών χωρών στα ρωσικά προϊόντα. Έτσι, η Βραζιλία το 2008 υπέγραψε μια σύμβαση για την προμήθεια μαχητικών ελικοπτέρων Mi-35 και σήμερα ενδιαφέρεται για την αγορά αντιαεροπορικών πυραυλικών συγκροτημάτων «Pantsir-C1» και «Igla-S».
Η Μέση Ανατολή, αποτελεί μια ακόμα κατεύθυνση αμυντικής - τεχνικής συνεργασίας της Ρωσίας. Η περιοχή δεν μπορεί να καυχηθεί για το μεγάλο αριθμό διεθνών αμυντικών-τεχνικών εκθέσεων (υπάρχουν η IDEX στο Abu Dhabi, το Dubai Air Show, η SOFEX στην Ιορδανία), αλλά είναι η πιο στρατιωτικοποιημένη περιοχή στον κόσμο. Οι συνεχείς συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή την έχουν μετατρέψει σε μια «ακόρεστη» αγορά όπλων, γεγονός που δεν μπορεί να παραβλέψει η Ρωσία.
Το Ιράκ και η Ρωσία υπέγραψαν το 2012 συμφωνία-πακέτο για την αγορά ρωσικών οπλικών συστημάτων αξίας 4,2 δισ. δολαρίων για την απόκτηση ελικοπτέρων Ka-52 «Alligator», Mi-28N «Νοτσνόϊ Οχότνικ» («Κυνηγός της Νύχτας») και αντιαεροπορικών πυραυλικών συγκροτημάτων «Pantsir-C1». Οι παραδόσεις έχουν αρχίσει να υλοποιούνται. Όλα τα παραπάνω, δίνουν στη Ρωσία την ευκαιρία να δυναμώσει τις θέσεις της στην αγορά όπλων της Μέσης Ανατολής μετά την ανατροπή της εξουσίας στη Λιβύη και την έναρξη της εμφύλιας διαμάχης στη Συρία.
Κοινά σχέδια
Πάντως, οι χώρες της Μέσης Ανατολής,
της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής, δεν συμφωνούν να συνεχίζουν να παίζουν το
ρόλο του απλού «αγοραστή» όπλων. Έχουν ήδη αναπτύξει ένα αξιόλογο εγχώριο
στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα και επιδιώκουν να εισέλθουν στην αγορά όπλων
σαν νέοι σοβαροί παίκτες.Η εστίαση της αμυντικής-τεχνικής συνεργασίας σήμερα μετατοπίζεται προς τη λογική των κοινών projects. Στην από κοινού ανάπτυξη και παραγωγή αμυντικών προϊόντων υψηλής τεχνολογίας. Η Ρωσία έχει μια σειρά τέτοιων σχεδίων με την Ινδία (όπως το μαχητικό αεροσκάφος πέμπτης γενιάς και ο υπερηχητικός πύραυλος «BrahMos»), και με την Κίνα (συμφωνία σχετικά με το σχεδιασμό και την κατασκευή βαρέων μεταγωγικών ελικοπτέρων). Η Ιορδανία έχει ξεκινήσει επίσης με τη Ρωσία μια κοινοπραξία για την παραγωγή των οβιδοβόλων RPG-32 «Χάσιμ», η βραζιλιάνικη εταιρεία «Odebrecht Defensa e Technologia» υπέγραψε μνημόνιο συνεργασίας με τη «Rostec» που προβλέπει τη δημιουργία μιας μεικτής επιχείρησης στη Βραζιλία για τη γραμμή συναρμολόγησης των ελικοπτέρων πολλαπλών χρήσεων Mi-171, ενός κέντρου υπηρεσιών συντήρησης για τα μαχητικά ελικόπτερα Mi-35M και την ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου συστήματος αεράμυνας. Επίσης, η Ρωσία διαπραγματεύεται με τον νοτιοαμερικανικό γίγαντα σχετικά με την ενδεχόμενη μεταφορά της παραγωγής των αντιαεροπορικών πυραυλικών συγκροτημάτων «Igla-S» στο έδαφος της αμερικανικής χώρας.
Η κοινή ανάπτυξη όπλων και η οργάνωση μεικτών επιχειρηματικών σχημάτων για την παραγωγή σε τρίτες χώρες, δεν είναι απλά μια μορφή εξαγωγών προϊόντων άμυνας, αλλά και η εφαρμογή μιας στρατηγικής εταιρικής σχέσης, δήλωσε ο ανεξάρτητος αμυντικός εμπειρογνώμονας, συνταγματάρχης Γιούρι Γκρομόφ. «Ενδυναμώνει τις φιλικές σχέσεις με τη χώρα-πελάτη, αυξάνονται οι όγκοι παράδοσης και η αμυντική - τεχνική συνεργασία ανεβαίνει σε ένα νέο επίπεδο», τονίζει.
H ΡΩΣΙΑ ΤΩΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου