Θα έρθει μια ημέρα που δεν θα υπάρχουν φασίστες. Θα έρθει μια ημέρα που κάθε άνθρωπος θα είναι ιερός στα μάτια του άλλου, και θα βασιλεύει στον κόσμο η κοινωνική δικαιοσύνη. Εκείνη την ημέρα, όλοι θα είναι ίσοι μεταξύ τους, χωρίς πονηριές, ψέμματα και υποκρισίες. Εκείνη την ημέρα, οι άνθρωποι θα κάνουμε πια μόνον ωραία πράγματα.
Η ημέρα αυτή μπορεί να αργήσει, αλλά θα έρθει. Κι αν ήταν των συφοριασμένων οι προσπάθειές μας για να ξημερώσει αυτή μιαν ώρα αρχύτερα, αν ναυάγησαν οι αγώνες ή σκόνταψαν κι έπεσαν στο πηγάδι, τούτα δεν την ακύρωσαν, ούτε την ακυρώνουν. Απλώς την καθυστερούν.
Μπορεί νάναι και γραφτό μας να μην έρθει αυτή ποτέ –δεν το ξέρω· δεν μπορώ να το ξέρω, όπως ομοίως δεν μπορεί να το ξέρει ένα τέτοιο πράγμα κανείς. Ένα όμως μπορώ να το ξέρω: αν δεν την πιστέψω, αν δεν την κυνηγήσω, αν δεν την υπερασπισθώ, πράγματι θα μείνει αυτή ένα άπιαστο όνειρο. Για πάντα. Θα έχει νικήσει ο φασίστας.
Μόνον αναλογισθείτε τούτο: Όταν με λέτε ένα άκρο εμένα κι άλλο άκρο τον φασίστα, με ποιανού το μέρος καταλήγετε να είστε απέναντι σε αυτήν την ημέρα; Και τι διδάσκετε έτσι τα παιδιά σας;
Πηγή, http://sotosblog.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου