του Τεμέλ Ισκίτ.Ο πρέσβης Τεμέλ Ισκίτ (γενν. το 1937) μπήκε στο τ/ΥΠΕΞ το 1963 και αφυπηρέτησε λόγω ορίου ηλικίας το 2002. Εργάστηκε στην κεντρική υπηρεσία του τ/ΥΠΕΞ, στα προξενεία Βόννης, Τεχεράνης και Καϊρου, χρημάτισε πρέσβης στην Πράγα και τις Βρυξέλλες και μόνιμος αντιπρόσωπος της Τουρκίας στην ΔΕΕ, τον FAO και τον ΟΑΣΑ. Μεταξύ 2003-2010 δίδαξε στα Πανεπιστήμια Σαμπαντζί και Μπιλγκί της Κωνσταντινούπολης. Από τις εκδόσεις του Πανεπιστημίου Μπιλγκί έχει κυκλοφορήσει το βιβλίο του «Ιστορία, θεωρία και θεσμοί της διπλωματίας». Από το 2011 γράφει αναλύσεις εξωτερικής πολιτικής στην εφημερίδα ‘Ταράφ’.
Παρουσιάζουμε παρακάτω ολόκληρο του άρθρο του στην ‘Ταράφ’ (15/4) στο οποίο επισκοπεί την κατάσταση στις εξωτερικές σχέσεις της Τουρκίας, αναφερόμενος ειδικότερα στο Κυπριακό και τις σχέσεις με το Ισραήλ, που θεωρούνται από τους συμπολιτευόμενους αναλυτές ως ‘θετικά παραδείγματα’ της τρέχουσας τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Το άρθρο έχει τον τίτλο «Ένα απαισιόδοξο κείμενο»:
«Γίνεται όλο και πιο δύσκολο να γράφεις για την εξωτερική πολιτική μας. Επιπλέον γράφοντας γι’ αυτήν σε πιάνει μια μελαγχολία.
Αν εξαιρέσει κανείς τους άνευ όρων υποστηρικτές του Ερντογάν που πιστεύουν ότι είναι/θα γίνει ‘παγκόσμιος ηγέτης’, μεταξύ όλων των υπολοίπων υπάρχει συμφωνία περί του ότι ζούμε ίσως την πιο άσκημη περίοδο στην ιστορία της Δημοκρατίας από την άποψη των εξωτερικών μας σχέσεων. Η Τουρκία έχει απομονωθεί, απολέσει το κύρος της, χάσει κάθε επιρροή τόσο στην περιοχή της όσο και διεθνώς. Με τα λόγια του Προέδρου Γκιούλ ‘το άστρο της Τουρκίας δεν λάμπει πια’.
Στην πραγματικότητα είναι σαφή αυτά που λίγο ως πολύ πρέπει να γίνουν για να σταματήσει και να αντιστραφεί αυτή η πορεία:
- Πρέπει να καταβληθεί προσπάθεια για να ενισχυθεί ξανά η θέση μας στο δυτικό κόσμο, δίνοντας ώθηση στην υποψηφιότητά μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ).
- Να επιστρέψουμε στην παραδοσιακή ισορροπημένη και προνοητική πολιτική στην περιοχή μας.
- Να σταθούμε μακριά από φιλόδοξα ‘οράματα’ που δεν είναι ανάλογα προς το ειδικό μας βάρος.
- Να εγκαταλείψουμε την πολιτική που έχει στη βάση της πολιτικές υπέρ θρησκευτικών δογμάτων και εθνοτήτων.
Η πορεία εκδημοκρατισμού, που θα ήταν η εγγύηση της αξιοπιστίας μας στο εξωτερικό φαίνεται να έχει εκτροχιαστεί. Η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί με ανησυχία τη διολίσθηση του Πρωθυπουργού προς τον αυταρχισμό. Η παραβίαση των νομικών και κοινωνικών κανόνων στον ‘πόλεμο ανεξαρτησίας’ στον οποίο έχει αποδυθεί ο Ερντογάν, όχι μόνο εναντίον της Κοινότητας [Γκιουλέν], αλλά εναντίον όλων των αντιπολιτευομένων, αυξάνει την καχυποψία σχετικά με την αφοσίωσή μας στις οικουμενικές αρχές και το διεθνές δίκαιο. Καταπατούνται το ένα μετά το άλλο ανθρώπινα δικαιώματα και οι ατομικές ελευθερίες. Το δίκαιο έχει ανασταλεί.
Επιπλέον, πουθενά δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια δύναμη που θα μπορούσε να αναστρέψει αυτή την πορεία. Δεν είναι καθόλου ρεαλιστικό να περιμένει κανείς να διορθώσει τη ζημιά που έχει προκαλέσει στις εξωτερικές σχέσεις ο ίδιος ο Ερντογάν, ο οποίος έχει φέρει τη χώρα παγκοσμίως σε αδιέξοδο. Ιδίως κατά την τρέχουσα περίοδο όπου έχει φουντώσει το θέμα των υποψηφιοτήτων για την Προεδρία της Δημοκρατίας, το πιθανότερο είναι ότι ο Πρωθυπουργός θα σκληρύνει το σοβινιστικό του λόγο και θα αυξήσει τη δόση της αυθαιρεσίας και του αυταρχισμού.
Ούτως εχόντων των πραγμάτων δεν είναι εύκολο να κάνει κανείς προβλέψεις σχετικά με εξωτερικά προβλήματα -ούτε ακόμη και στα θέματα που οι αισιόδοξοι προβάλουν ως ‘θετικά’ παραδείγματα.
Ένα από αυτά είναι το Κυπριακό. Επικρατεί ένας θετικός άνεμος σε σχέση με τις συνομιλίες που γίνονται στη Νήσο, παρότι δεν έχουν θιγεί ακόμη τα πραγματικά δύσκολα ζητήματα όπως το εδαφικό. Εξάλλου, όταν φτάσει η ώρα, επί παραδείγματι, του θέματος της απόσυρσης των στρατιωτικών δυνάμεων και αυτού των εγγυητριών δυνάμεων, δεν μπορεί να προβλέψει κανείς σε ποιο βαθμό ο Ερντογάν θα βάλει στην άκρη τη σημαία του λαϊκισμού που έχει εδώ και καιρό οικειοποιηθεί -και που χρησιμοποίησε προηγουμένως σε κάθε αντίδραση των ελληνοκυπρίων.
Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι τη λύση στην Κύπρο την θέλουμε τόσο για να σωθούμε από αυτό καθαυτό το πρόβλημα όσο και για να ανοίξει ο δρόμος μας προς την ΕΕ. Στην περίπτωση όμως που θα συνεχίσουμε να καταστρατηγούμε όλα τα πολιτικά κριτήρια τα απαραίτητα να εφαρμοστούν για την εισδοχή, μπορεί από την άποψη αυτή να μην έχει κάποιο νόημα η εξάλειψη του εμποδίου που αποτελεί η Κύπρος. Είναι πιθανόν επίσης μια Τουρκία που θα βλέπει ότι ο δρόμος της εισδοχής είναι κλειστός ή που δεν ενδιαφέρεται για το ότι αυτός ο δρόμος είναι κλειστός, να μην έχει και πολύ διάθεση για την ένωση της Κύπρου υπό τη σκέπη της ΕΕ.
Όσο για την ίδια την πορεία προς την ΕΕ, έχει ήδη διαλυθεί η επίδραση κάποιων θετικών εξελίξεων, όπως η υπογραφή της συμφωνίας ‘επανεισδοχής μεταναστών’ σχετικά με το θέμα της βίζας και το άνοιγμα του κεφαλαίου της ‘Περιφερειακής Πολιτικής’. Η πορεία προς την ΕΕ είναι αιχμάλωτη της αυθαίρετης διακυβέρνησης του Ερντογάν.
Η εξομάλυνση των σχέσεων με το Ισραήλ, που θεωρείται άλλο ένα θετικό παράδειγμα, ακόμη και αν πραγματοποιηθεί, δεν αποτελεί στοιχείο για να προεξοφλήσουμε κατά πόσο θα μαλακώσει τις τεταμένες σχέσεις μας με τις ΗΠΑ. Χρειάζονται μάλλον πολύ περισσότερα για να ξεπεραστεί η δυσπιστία που έχει δημιουργηθεί στις ΗΠΑ απέναντι στη χώρα μας λόγω, αφενός, των καταπατήσεων του δικαίου και των καταστρατηγήσεων της ελευθερίας της έκφρασης και, αφετέρου, της υποψίας ότι υποστηρίζουμε στη Συρία ομάδες όπως η Αλ Νούσρα.
Εντέλει, η εξάλειψη των ασαφειών και εκκρεμοτήτων στα παραδείγματα που δόθηκαν παραπάνω αλλά και σε πολλά ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής, είναι συνδεδεμένη με την ‘εξομάλυνση’ της Τουρκίας στο εσωτερικό. Φαίνεται δύσκολο ότι κάτι τέτοιο μπορεί να επιτευχθεί με τις προεδρικές εκλογές. Επικρατεί η αίσθηση ότι ο Ερντογάν, αν εκλεγεί πρόεδρος, θα εξωθήσει τα όρια των αρμοδιοτήτων του, δημιουργώντας προστριβές και συγκρούσεις με τον πρωθυπουργό, όποιος και αν είναι. Εν ολίγοις, ο Ερντογάν είτε γίνει πρόεδρος είτε παραμείνει -καταργώντας το όριο των τριών θητειών στο Καταστατικό του κόμματός του- Πρωθυπουργός, την Τουρκία την περιμένουν μέρες αναστατώσεων και αβεβαιότητας στο εσωτερικό και, κατά συνέπεια, στο εξωτερικό.
http://www.anixneuseis.gr
=====================================================================================================================================================================================================================================================
B)Turkey should reverse all anti-press measures and laws
Letter of the Committee to protect Journalists to Prime Minister Tayip Erdogan.April 9, 2014
“His Excellency Recep Tayyip Erdoğan
Prime Minister of the Republic of Turkey
Vekaletler Caddesi Başbakanlık Merkez Bina
P.K. 06573; Kızılay, Ankara
Turkey
Faxed to the Turkish Embassy in Washington, DC:
+1 202 612 6744
Prime Minister Recep Tayyip Erdoğan,
We are writing to express our concern about the Turkish government’s recent steps to restrict the independent Turkish media. In the recent past, your country was hailed as a model for a region aspiring for freedom, democracy, and tolerance. But today
Turkey is being criticized as a country that is drifting away from the principles and practices that define true democracy.
With the Turkish press already under heavy pressure, the Internet has become a vital information-sharing tool in the country. In recent weeks, wiretapped leaks of conversations by officials in your government have been distributed on the Internet. But whereas corruption and confidential data leaks are a challenge for every government, going after the media outlets and journalists who cover the leaked information–as is their job–does not serve democracy or national security. Still, in recent weeks, Twitter has been banned, YouTube blocked, a restrictive Internet law adopted, and you have threatened to shut down Facebook.
And it’s not just online media that is under fire. Recent measures by your government show that you continue to perceive the traditional press as your enemy. A photographer for Today’s Zaman, Derviş Genç, was detained recently after taking pictures at a pro-government rally; the license of Kanaltürk TV was suspended; you filed lawsuits against Today’s Zaman Editor-in-Chief Bülent Keneş and Deputy Editor Mehmet Kamış, alleging that they “humiliated” you on Twitter; and you said that Emre Uslu, a columnist with Today’s Zaman, and Önder Aytaç, a journalist formerly with the independent newspaper Taraf, were involved in a national security leak.
These recent measures, as well as the imprisonment of journalists, the use of force against the press covering protests, and the sacking of critical journalists in major news organizations, are a setback for Turkish democracy and a sharp reversal of the reform process that you and your party, the AKP, have pushed forward since 2002. Your actions confirm international apprehension that Turkey is going down an authoritarian path, one that undermines your country’s reputation, political aspirations, economic interests, and international partnerships.
As a founding member of the Council of Europe, Turkey is held by the principles of the European Convention on Human Rights and liable to the rulings of the European Court of Human Rights. But many of the measures and laws your government has adopted clearly violate these obligations. Despite being a candidate for EU membership, Turkey has distanced itself from the criteria of rule of law, democracy, and human rights that it has pledged to attain.
CPJ has consistently monitored the state of press freedom in Turkey and has actively engaged with your government. In multiple meetings and correspondences with Turkish authorities, we have been assured that the government would respect international press freedom standards. But violations against the Turkish press have only stepped up in recent months and the media environment in Turkey grows increasingly repressive. Although the release last month of more than a dozen journalists was a step forward, it does not offset these many steps in the wrong direction.
We therefore respectfully urge you to reverse all measures and laws aimed at hampering the free flow of information. The ban on YouTube should be lifted and any further attempts to stifle social media
should be stopped; the prosecution, detention, and harassment of
journalists in retaliation for their work should cease; the aggressive
anti-press rhetoric should be abandoned once and for all; and your
government should take on meaningful judicial reforms to reform its
anti-press statutes. Your government should also hold accountable the
killers of journalists, such as in the Hrant Dink case, and free the journalists still held behind bars in relation to their work.
Turkey’s ambitions to be a regional leader cannot be met in a context of increased censorship and intolerance to dissent. Prime Minister Erdoğan, you must not miss this historic opportunity for Turkey to act as a model of democracy and tolerance in the region. We urge you to stop moving away from that goal and resume Turkey’s march toward the advanced democracy that you and your party promised to bring to your country.
Sincerely,
Joel Simon
Executive Director
Cc List:
Turkish Ambassador to the United States Namık Tan
U.S. Ambassador to Turkey Francis J. Ricciardone, Jr.
U.S. Secretary of State John Kerry
EU High Representative for Foreign Affairs & Security PolicyCatherine Ashton
President of the European Council Herman Van Rompuy
Director of the Office of the Greek Presidency, Ambassador Dimitris Caramitsos-Tziras
EU Special Representative for Human Rights Stavros Lambrinidis
Vice President of the European Commission responsible for the Digital Agenda for Europe Neelie Kroes
President of the European Parliament Martin Schulz
Chair of the Foreign Affairs Committee of the European Parliament Elmar Brok
Chair of the European Parliament Human Rights Subcommittee Barbara Lochbihler
U.N. Special Rapporteur on Freedom of Expression Frank La Rue
OSCE Representative on Freedom of the Media Dunja Mijatović
Council of Europe Commissioner for Human Rights Nils Muižnieks”
http://www.anixneuseis.gr
Prime Minister of the Republic of Turkey
Vekaletler Caddesi Başbakanlık Merkez Bina
P.K. 06573; Kızılay, Ankara
Turkey
Faxed to the Turkish Embassy in Washington, DC:
+1 202 612 6744
Prime Minister Recep Tayyip Erdoğan,
We are writing to express our concern about the Turkish government’s recent steps to restrict the independent Turkish media. In the recent past, your country was hailed as a model for a region aspiring for freedom, democracy, and tolerance. But today
Turkey is being criticized as a country that is drifting away from the principles and practices that define true democracy.With the Turkish press already under heavy pressure, the Internet has become a vital information-sharing tool in the country. In recent weeks, wiretapped leaks of conversations by officials in your government have been distributed on the Internet. But whereas corruption and confidential data leaks are a challenge for every government, going after the media outlets and journalists who cover the leaked information–as is their job–does not serve democracy or national security. Still, in recent weeks, Twitter has been banned, YouTube blocked, a restrictive Internet law adopted, and you have threatened to shut down Facebook.
And it’s not just online media that is under fire. Recent measures by your government show that you continue to perceive the traditional press as your enemy. A photographer for Today’s Zaman, Derviş Genç, was detained recently after taking pictures at a pro-government rally; the license of Kanaltürk TV was suspended; you filed lawsuits against Today’s Zaman Editor-in-Chief Bülent Keneş and Deputy Editor Mehmet Kamış, alleging that they “humiliated” you on Twitter; and you said that Emre Uslu, a columnist with Today’s Zaman, and Önder Aytaç, a journalist formerly with the independent newspaper Taraf, were involved in a national security leak.
These recent measures, as well as the imprisonment of journalists, the use of force against the press covering protests, and the sacking of critical journalists in major news
organizations, are a setback for Turkish democracy and a sharp reversal of the reform process that you and your party, the AKP, have pushed forward since 2002. Your actions confirm international apprehension that Turkey is going down an authoritarian path, one that undermines your country’s reputation, political aspirations, economic interests, and international partnerships.As a founding member of the Council of Europe, Turkey is held by the principles of the European Convention on Human Rights and liable to the rulings of the European Court of Human Rights. But many of the measures and laws your government has adopted clearly violate these obligations. Despite being a candidate for EU membership, Turkey has distanced itself from the criteria of rule of law, democracy, and human rights that it has pledged to attain.
CPJ has consistently monitored the state of press freedom in Turkey and has actively engaged with your government. In multiple meetings and correspondences with Turkish authorities, we have been assured that the government would respect international press freedom standards. But violations against the Turkish press have only stepped up in recent months and the media environment in Turkey grows increasingly repressive. Although the release last month of more than a dozen journalists was a step forward, it does not offset these many steps in the wrong direction.
We therefore respectfully urge you to reverse all measures and laws aimed at hampering the free
flow of information. The ban on YouTube should be lifted and any further attempts to stifle social media
should be stopped; the prosecution, detention, and harassment of
journalists in retaliation for their work should cease; the aggressive
anti-press rhetoric should be abandoned once and for all; and your
government should take on meaningful judicial reforms to reform its
anti-press statutes. Your government should also hold accountable the
killers of journalists, such as in the Hrant Dink case, and free the journalists still held behind bars in relation to their work.Turkey’s ambitions to be a regional leader cannot be met in a context of increased censorship and intolerance to dissent. Prime Minister Erdoğan, you must not miss this historic opportunity for Turkey to act as a model of democracy and tolerance in the region. We urge you to stop moving away from that goal and resume Turkey’s march toward the advanced democracy that you and your party promised to bring to your country.
Sincerely,
Joel Simon
Executive Director
Cc List:
Turkish Ambassador to the United States Namık Tan
U.S. Ambassador to Turkey Francis J. Ricciardone, Jr.
U.S. Secretary of State John Kerry
EU High Representative for Foreign Affairs & Security PolicyCatherine Ashton
President of the European Council Herman Van Rompuy
Director of the Office of the Greek Presidency, Ambassador Dimitris Caramitsos-Tziras
EU Special Representative for Human Rights Stavros Lambrinidis
Vice President of the European Commission responsible for the Digital Agenda for Europe Neelie Kroes
President of the European Parliament Martin Schulz
Chair of the Foreign Affairs Committee of the European Parliament Elmar Brok
Chair of the European Parliament Human Rights Subcommittee Barbara Lochbihler
U.N. Special Rapporteur on Freedom of Expression Frank La Rue
OSCE Representative on Freedom of the Media Dunja Mijatović
Council of Europe Commissioner for Human Rights Nils Muižnieks”
http://www.anixneuseis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου