1.Παιρνούμε έναν ανοήτο που πιστεύει ότι είναι διανοομένος ένω δεν είναι παρά ένας μεγαλομανης με ηροστρατείο συμπλέγμα΄("chacun a ses illusions" όπως μας έλεγαν στην Γαλλική Φιλολογία πριν πολλά χρόνια ή οπως έγραφε και ο Baudelaire στο Les Fleurs du Mal αν θυμάμαι καλα "chacun porte son drogue a' lui")
2.Κάνουμε ενα μείγμα (mélange)από θεωρίες εμφανώς ξεπερασμένες και χωρίς ιχνός το παραμικρό ίχνος επιστημονικής τεκμηριώσης ή οπως λένε και στην χώρα που είμαι τώρα `"evidence free"(χωρίς στοιχεία, όπως Φαλμεραίρερ , Μαύρη Αθήνα κτλ)
3.Ανακατευούμε καλά για 1`ώρα ΄ώστε το μείγμα να πάρει όσο πιο σιχαμέρη όψη γίνεται (εν ανάγκη προσθέτουμε και υλικά σπό την κουζίνα των ομότεχνων του Δρος Γκαίμπελς (τα περι αλβανικής κτλ. μειονότητας)
3. Αφού το βράσουμε στο φούρνο της μωροφιλοδοξίας το σερβίρούμε στον πρώτο άτυχο που θα βρεθεί μπροστά μας.Σε περιπτώση που δεν το θέλει τον κατηγορούμε για αντιδραστικό , φασι΄στα και τον κάνουμε να`το φάει "δημοκρατικά" με το ζόρι ως "volontaire malgré lui-même"(εθελοντής παρα την θέληση του) οπώς θα έλεγε και ο Μέγας Ναπολεών ο οποίος χρησιμοποιύσε αυτή την τακτική ιδιώς μετα την Ρώαια για να αναπληρώασει τις απώλειες του με "εθελοντές" τους πεονομαζόμενους και "Marie Louise"
ΥΓ1.Πάντως θα ήταν μια καλή ιδέα ο εν λόγω κύριος να`αλλάξει το επώνυμο του σε Sayer γιατί ότι έκανε ο Sayer στον Β!ΠΠ. (το περιγράφει στο βιβλίο του "ο ξεχασμένος στρατιώτης") το κάνει αυτος τώρα`στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
ΥΓ2 Κρίμα που πέθανε η Jacqueline De Romini γιατί αυτή θα ήταν το κατάλληλο άτομο για αυτόν τον κύριο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου