Μπορεί να φανεί σε πολλούς υπερβολικό, ωστόσο, οι τελευταίες πολιτικές εξελίξεις, από το Πάσχα και μετά ήταν το λάδι στη φωτιά που σιγοκαίει την κυβέρνηση και ειδικά τη Νέα Δημοκρατία. Ένα κόμμα που ο Αντώνης Σαμαράς κράτησε με νύχια και με δόντια όρθιο μέσα στην κρίση και που ενώ τα πάντα διαλύονταν γύρω της η ΝΔ άντεξε και δεν έγινε… ΠΑΣΟΚ αν και κόμμα που έχει μερίδιο από την αποτυχία της μεταπολίτευσης.
Έγιναν πολλές έξυπνες κινήσεις και πολλές λανθασμένες με πρώτη και καλύτερη τη συμμετοχή στην ανεκδιήγητη κυβέρνηση Παπαδήμου. Παρ’ όλα αυτά η ΝΔ κατάφερε να είναι πρώτο κόμμα και ο Σαμαράς να είναι πρωθυπουργός για δυο χρόνια. Όμως, τόσα λάθη και τόσες κακές επιλογές που έγιναν μαζεμένες οδηγούν σε διαλυτικές τάσεις και το καλοκαίρι θα είναι ιδιαίτερα θερμό για την Ρηγίλλης και φυσικά για το Μαξίμου.
Κάποιος αντικειμενικός αναλυτής θα έβλεπε ότι οι περισσότεροι βουλευτές της ΝΔ κινούνται μεταξύ δύο… καλπών. Μεταξύ της κάλπης των Ευρωεκλογών όπου χτύπησαν τα καμπανάκια και της κάλπης των εθνικών εκλογών, όποτε κι αν αυτές γίνουν. Αλλά μάλλον θα γίνουν πολύ σύντομα διότι το σύστημα ήδη καταρρέει. Κι αν στο Μαξίμου δίνουν αγώνα να συγκεντρώσουν τους 180 για την εκλογή προέδρου Δημοκρατίας, καλό είναι να ρίξουν μια ματιά και στο τι γίνεται στην Κ.Ο. και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Η εικόνα που εμφανίζεται από το Πάσχα (ππου ανακοίνωσαν το πρωτογενές πλεόνασμα) είναι εικόνα διάλυσης. Σχεδόν δύο μήνες και δεν λειτουργεί τίποτε. Κυρίως μετά τις εκλογές επικρατεί το απόλυτο μπάχαλο. Υπουργοί που δεν ξέρουν που πατάνε και που βρίσκονται. Που αγνοούν το αντικείμενο που ορίστηκαν να διαχειριστούν. Που ακόμη ενημερώνονται και μέχρι να μάθουν πέντε πράγματα θα πάνε… διακοπές.
Και ταυτόχρονα υπουργοί που λαϊκίζουν ασύστολα προκειμένου να μη χάσουν την εκλογική τους πελατεία. Κάποιοι άρχισαν να ζητούν αύξηση των δαπανών για τα υπουργεία τους, άλλοι προσλήψεις και άλλοι όχι απολύσεις. Φτάσαμε στο σημείο μέχρι και ο υπουργός Οικονομικών να λέει ότι θα ξαναδεί τους φόρους από την αρχή. Λες και ζούμε σε μια άλλη Ελλάδα, λες και ανακαλύφθηκε η μηχανή που τυπώνει χρήμα χωρίς κόπο και χωρίς κόστος.
Ήδη στο Μαξίμου έχουν αρχίσει και τραβάνε τα μαλλιά τους με τον «καθηγητή – αναλυτή» κ. Χαρδούβελη. «Καλός είναι, τίμιος, αλλά δεν βγαίνει μπροστά, δεν παίρνει αποφάσεις. Η πραγματική οικονομία δεν είναι ανάλυση της Eurobank» λένε με νόημα και αναπολούν τον Στουρνάρα.
Κι ενώ στην κυβέρνηση δε λειτουργεί τίποτε στη Βουλή που είναι… θερινή γίνεται της Πόπης. Νομοσχέδια πάνε κι έρχονται και ψηφίζονται με συνοπτικές διαδικασίες. Κάποιες από τις ρυθμίσεις θα μπορούσε να είναι στα όρια του σκανδάλου διότι κανείς για παράδειγμα δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν και ποιοι ευνοούνται από διάφορες πολεοδομικές ρυθμίσεις, χωροταξικές διευθετήσεις ή αν είναι ρουσφέτια κάποια περίεργα άρθρα για αιγιαλούς, για ξενοδοχεία πάνω στο κύμα κ.λπ. Κι όμως, όλα αυτά εμφανίζονται ως μνημονιακές υποχρεώσεις και προαπαιτούμενα και ψηφίζονται χωρίς να γνωρίζει κανείς αν είναι αιτήματα της τρόικας ή κάποιοι γνωστοί «κουκουλοφόροι» τα ζητούν μέσω της τρόικας.
Ήρθε και η «μικρή ΔΕΗ» να βάλει την τελευταία πινελιά στο κοινοβουλευτικό αλαλούμ. Διότι αν πράγματι το σπάσιμο της ΔΕΗ και η πώληση είναι προς όφελος των πολιτών ας μας το πουν. Με αποδείξεις και στοιχεία. Ας μας πουν για παράδειγμα ότι ο ανταγωνισμός θα μειώσει τα τιμολόγια, όπως έγινε και στις τηλεπικοινωνίες. Διότι αν είναι να τα αυξήσει τότε καλύτερα να μη γίνει ποτέ η αποκρατικοποίηση.
Το κερασάκι στην τούρτα ήταν η «κυβέρνηση των δικαστών» οι απανωτές δικαστικές αποφάσεις που τινάζουν στον αέρα τον προϋπολογισμό και βάζουν τα θεμέλια και για το ξήλωμα κι άλλων μνημονιακών περικοπών. Βουλευτές της ΝΔ βγήκαν στα κάγκελα, πολλοί δικαίως. Διότι δεν μπορεί η κοινωνική πολιτική και η ευαισθησία των δικαστών να ξεκινά από τους ίδιους την ώρα που οι καθαρίστριες βρίσκονται ακόμη στους δρόμους. Υπό το φόβο της κοινωνικής απαξίωσης της κυβέρνησης το Μαξίμου αποδέχθηκε ότι πρέπει να πληρώσει τους δικαστικούς και μάλιστα θα δώσει και στους ένστολους. Να δούμε τι θα κάνει αν έρθουν και οι γιατροί ή οι πανεπιστημιακοί με τη σειρά τους να απαιτήσουν επιστροφή χρημάτων.
Μέσα σ’ αυτό το χαοτικό κλίμα που θα ενταθεί μέσα στο καλοκαίρι και θα χτυπήσει κόκκινο όταν η τρόικα θα μας ξανάρθει και θα μας πει να ξεχάσουμε τις παροχές, εμφανίζονται και κάποιες κινήσεις που προκαλούν στη ΝΔ προβληματισμό. Καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι ο πρώην υπουργός Πάνος Παναγιωτόπουλος ζήτησε ουσιαστικά ιδρυτικό συνέδριο ενώ και ο Ευ. Στυλιανίδης έθεσε θέμα να ξεκινήσει εσωκομματικός διάλογος για το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και τη στρατηγική της ΝΔ για την επόμενη μέρα. Πικραμένοι και οι δύο που δεν αξιοποιήθηκαν θα πει κανείς, όμως, η γκρίνια είναι μεγάλη.
Δεν είναι υπερβολή να ξαναπούμε ότι ευτυχώς που υπάρχει ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπολίτευση διότι αν υπήρχε άλλο κόμμα και ένας σοβαρός πολιτικός θα είχε πάρει την ταυτότητα αυτής της κυβέρνησης. Μιας κυβέρνησης που ουσιαστικά και επικοινωνιακά έχει καταρρεύσει. Που βασίζεται μόνο στον Σαμαρά και πολλοί παίζουν παιχνίδια ή κάνουν προσωπικές στρατηγικές με το βλέμμα σε μια πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Και που δεν υπάρχει κανείς να κρατάει την μπαγκέτα και να δίνει τον ρυθμό. Μέχρι το Πάσχα υπήρχε αγαστή συνεργασία Μαξίμου με Στουρνάρα, χαράσσονταν η πολιτική που έπρεπε να ακολουθηθεί, έτρεχαν οι πρωτοβουλίες και οι αποφάσεις και τα υπόλοιπα υπουργεία συντονίζονταν. Με λάθη και με καθυστερήσεις όμως υπήρχε παραγωγή έργου. Τώρα δε λειτουργεί τίποτε παρά μόνο οι βουλευτές της ΝΔ που γκρινιάζουν όλο και πιο πολύ διότι οι σύντροφοί τους στο ΠΑΣΟΚ εμφανίζονται «κοινωνιστές» και οι ίδιοι ανάλγητοι.
Όπως και να έχουν τα πράγματα, κάποιος πρέπει να πάρει την ευθύνη και να ξαναστήσει το μαγαζί και στην Συγγρού και στην Ρηγίλλης. Εκτός κι αν έχουν παραδοθεί στη μοίρα τους και περιμένουν πότε θα δώσουν τα κλειδιά στον Τσίπρα. Αν όμως η ΝΔ ως ένα παραδοσιακά πατριωτικό κόμμα, που ενδιαφέρεται για την πρόοδο της χώρας και των πολιτών, έχει γίνει ουρά του Βενιζέλου αντί να γίνει το αντίθετο, τότε η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη. Και η κατάρρευση θα έρθει νωρίτερα απ’ ότι κάποιοι σχεδιάζουν.
Εμείς τους προειδοποιούσαμε και το κάνουμε πλέον με μεγαλύτερη ένταση. Η κοινωνία έχει μεγάλο πρόβλημα που δεν το κρύβει ούτε η θερινή ραστώνη ούτε το γκολ του Σαμαρά. Και πολύ σύντομα ο κόσμος θα πάρει πάνω του την πρωτοβουλία του κινήσεων με ανυπολόγιστες συνέπειες.
Έγιναν πολλές έξυπνες κινήσεις και πολλές λανθασμένες με πρώτη και καλύτερη τη συμμετοχή στην ανεκδιήγητη κυβέρνηση Παπαδήμου. Παρ’ όλα αυτά η ΝΔ κατάφερε να είναι πρώτο κόμμα και ο Σαμαράς να είναι πρωθυπουργός για δυο χρόνια. Όμως, τόσα λάθη και τόσες κακές επιλογές που έγιναν μαζεμένες οδηγούν σε διαλυτικές τάσεις και το καλοκαίρι θα είναι ιδιαίτερα θερμό για την Ρηγίλλης και φυσικά για το Μαξίμου.
Κάποιος αντικειμενικός αναλυτής θα έβλεπε ότι οι περισσότεροι βουλευτές της ΝΔ κινούνται μεταξύ δύο… καλπών. Μεταξύ της κάλπης των Ευρωεκλογών όπου χτύπησαν τα καμπανάκια και της κάλπης των εθνικών εκλογών, όποτε κι αν αυτές γίνουν. Αλλά μάλλον θα γίνουν πολύ σύντομα διότι το σύστημα ήδη καταρρέει. Κι αν στο Μαξίμου δίνουν αγώνα να συγκεντρώσουν τους 180 για την εκλογή προέδρου Δημοκρατίας, καλό είναι να ρίξουν μια ματιά και στο τι γίνεται στην Κ.Ο. και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Η εικόνα που εμφανίζεται από το Πάσχα (ππου ανακοίνωσαν το πρωτογενές πλεόνασμα) είναι εικόνα διάλυσης. Σχεδόν δύο μήνες και δεν λειτουργεί τίποτε. Κυρίως μετά τις εκλογές επικρατεί το απόλυτο μπάχαλο. Υπουργοί που δεν ξέρουν που πατάνε και που βρίσκονται. Που αγνοούν το αντικείμενο που ορίστηκαν να διαχειριστούν. Που ακόμη ενημερώνονται και μέχρι να μάθουν πέντε πράγματα θα πάνε… διακοπές.
Και ταυτόχρονα υπουργοί που λαϊκίζουν ασύστολα προκειμένου να μη χάσουν την εκλογική τους πελατεία. Κάποιοι άρχισαν να ζητούν αύξηση των δαπανών για τα υπουργεία τους, άλλοι προσλήψεις και άλλοι όχι απολύσεις. Φτάσαμε στο σημείο μέχρι και ο υπουργός Οικονομικών να λέει ότι θα ξαναδεί τους φόρους από την αρχή. Λες και ζούμε σε μια άλλη Ελλάδα, λες και ανακαλύφθηκε η μηχανή που τυπώνει χρήμα χωρίς κόπο και χωρίς κόστος.
Ήδη στο Μαξίμου έχουν αρχίσει και τραβάνε τα μαλλιά τους με τον «καθηγητή – αναλυτή» κ. Χαρδούβελη. «Καλός είναι, τίμιος, αλλά δεν βγαίνει μπροστά, δεν παίρνει αποφάσεις. Η πραγματική οικονομία δεν είναι ανάλυση της Eurobank» λένε με νόημα και αναπολούν τον Στουρνάρα.
Κι ενώ στην κυβέρνηση δε λειτουργεί τίποτε στη Βουλή που είναι… θερινή γίνεται της Πόπης. Νομοσχέδια πάνε κι έρχονται και ψηφίζονται με συνοπτικές διαδικασίες. Κάποιες από τις ρυθμίσεις θα μπορούσε να είναι στα όρια του σκανδάλου διότι κανείς για παράδειγμα δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν και ποιοι ευνοούνται από διάφορες πολεοδομικές ρυθμίσεις, χωροταξικές διευθετήσεις ή αν είναι ρουσφέτια κάποια περίεργα άρθρα για αιγιαλούς, για ξενοδοχεία πάνω στο κύμα κ.λπ. Κι όμως, όλα αυτά εμφανίζονται ως μνημονιακές υποχρεώσεις και προαπαιτούμενα και ψηφίζονται χωρίς να γνωρίζει κανείς αν είναι αιτήματα της τρόικας ή κάποιοι γνωστοί «κουκουλοφόροι» τα ζητούν μέσω της τρόικας.
Ήρθε και η «μικρή ΔΕΗ» να βάλει την τελευταία πινελιά στο κοινοβουλευτικό αλαλούμ. Διότι αν πράγματι το σπάσιμο της ΔΕΗ και η πώληση είναι προς όφελος των πολιτών ας μας το πουν. Με αποδείξεις και στοιχεία. Ας μας πουν για παράδειγμα ότι ο ανταγωνισμός θα μειώσει τα τιμολόγια, όπως έγινε και στις τηλεπικοινωνίες. Διότι αν είναι να τα αυξήσει τότε καλύτερα να μη γίνει ποτέ η αποκρατικοποίηση.
Το κερασάκι στην τούρτα ήταν η «κυβέρνηση των δικαστών» οι απανωτές δικαστικές αποφάσεις που τινάζουν στον αέρα τον προϋπολογισμό και βάζουν τα θεμέλια και για το ξήλωμα κι άλλων μνημονιακών περικοπών. Βουλευτές της ΝΔ βγήκαν στα κάγκελα, πολλοί δικαίως. Διότι δεν μπορεί η κοινωνική πολιτική και η ευαισθησία των δικαστών να ξεκινά από τους ίδιους την ώρα που οι καθαρίστριες βρίσκονται ακόμη στους δρόμους. Υπό το φόβο της κοινωνικής απαξίωσης της κυβέρνησης το Μαξίμου αποδέχθηκε ότι πρέπει να πληρώσει τους δικαστικούς και μάλιστα θα δώσει και στους ένστολους. Να δούμε τι θα κάνει αν έρθουν και οι γιατροί ή οι πανεπιστημιακοί με τη σειρά τους να απαιτήσουν επιστροφή χρημάτων.
Μέσα σ’ αυτό το χαοτικό κλίμα που θα ενταθεί μέσα στο καλοκαίρι και θα χτυπήσει κόκκινο όταν η τρόικα θα μας ξανάρθει και θα μας πει να ξεχάσουμε τις παροχές, εμφανίζονται και κάποιες κινήσεις που προκαλούν στη ΝΔ προβληματισμό. Καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι ο πρώην υπουργός Πάνος Παναγιωτόπουλος ζήτησε ουσιαστικά ιδρυτικό συνέδριο ενώ και ο Ευ. Στυλιανίδης έθεσε θέμα να ξεκινήσει εσωκομματικός διάλογος για το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και τη στρατηγική της ΝΔ για την επόμενη μέρα. Πικραμένοι και οι δύο που δεν αξιοποιήθηκαν θα πει κανείς, όμως, η γκρίνια είναι μεγάλη.
Δεν είναι υπερβολή να ξαναπούμε ότι ευτυχώς που υπάρχει ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπολίτευση διότι αν υπήρχε άλλο κόμμα και ένας σοβαρός πολιτικός θα είχε πάρει την ταυτότητα αυτής της κυβέρνησης. Μιας κυβέρνησης που ουσιαστικά και επικοινωνιακά έχει καταρρεύσει. Που βασίζεται μόνο στον Σαμαρά και πολλοί παίζουν παιχνίδια ή κάνουν προσωπικές στρατηγικές με το βλέμμα σε μια πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Και που δεν υπάρχει κανείς να κρατάει την μπαγκέτα και να δίνει τον ρυθμό. Μέχρι το Πάσχα υπήρχε αγαστή συνεργασία Μαξίμου με Στουρνάρα, χαράσσονταν η πολιτική που έπρεπε να ακολουθηθεί, έτρεχαν οι πρωτοβουλίες και οι αποφάσεις και τα υπόλοιπα υπουργεία συντονίζονταν. Με λάθη και με καθυστερήσεις όμως υπήρχε παραγωγή έργου. Τώρα δε λειτουργεί τίποτε παρά μόνο οι βουλευτές της ΝΔ που γκρινιάζουν όλο και πιο πολύ διότι οι σύντροφοί τους στο ΠΑΣΟΚ εμφανίζονται «κοινωνιστές» και οι ίδιοι ανάλγητοι.
Όπως και να έχουν τα πράγματα, κάποιος πρέπει να πάρει την ευθύνη και να ξαναστήσει το μαγαζί και στην Συγγρού και στην Ρηγίλλης. Εκτός κι αν έχουν παραδοθεί στη μοίρα τους και περιμένουν πότε θα δώσουν τα κλειδιά στον Τσίπρα. Αν όμως η ΝΔ ως ένα παραδοσιακά πατριωτικό κόμμα, που ενδιαφέρεται για την πρόοδο της χώρας και των πολιτών, έχει γίνει ουρά του Βενιζέλου αντί να γίνει το αντίθετο, τότε η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη. Και η κατάρρευση θα έρθει νωρίτερα απ’ ότι κάποιοι σχεδιάζουν.
Εμείς τους προειδοποιούσαμε και το κάνουμε πλέον με μεγαλύτερη ένταση. Η κοινωνία έχει μεγάλο πρόβλημα που δεν το κρύβει ούτε η θερινή ραστώνη ούτε το γκολ του Σαμαρά. Και πολύ σύντομα ο κόσμος θα πάρει πάνω του την πρωτοβουλία του κινήσεων με ανυπολόγιστες συνέπειες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου