Και
όλα αυτά τα γερμανοτσογλάνια που εμπαίζουν την Ιστορία και τους Νεκρούς
της χώρας μας, πρέπει κάποτε να τιμωρηθούν.Εύχομαι να γίνει σύντομα.
Σημ.Αμετανόητου: Πριν διαβάσετε το άρθρο για τις Γερμανικές αποζημιώσεις έχετε υποχρέωση και καθήκον να υπογράψετε εδώ: http://www.greece.org/blogs/wwii/.Χώρα που ξεχνάει το παρελθόν της, δεν έχει μέλλον.
ΘΛΙΒΕΡΗ ΕΠΙΛΟΓΗ
Μια σοβαρή και εντυπωσιακή αποκάλυψη για τα θλιβερά παρασκήνια των γερμανικών αποζημιώσεων για τα εγκλήματα των Ναζί την Κατοχή έκανε με ειδικό άρθρο του στην Ελευθεροτυπία ο επίτιμος καθηγητής της Ποινικής Δικονομίας της Νομικής Αθηνών Κώστας Μπέης, άλλοτε γενικός γραμματέας της Βουλής και στενός συνεργάτης του Ιωάννη Αλευρά.
Η αποκάλυψη καθιστά απελπιστική τη θέση του σημερινού Προέδρου της Βουλής Φίλιππου Πετσάλνικου (κατηγορούμενου για τις απαράδεκτες μεθοδεύσεις στον σχηματισμό και τις εργασίες των Εξεταστικών Επιτροπών), όσον αφορά τις βαρύτατες ευθύνες του Υπουργού Δικαιοσύνης, στη διεκδίκηση των Εθνικών μας δικαίων αλλά και εκείνων που αφορά τα δεκάδες χιλιάδες θύματα των ναζιστικών εγκλημάτων και θηριωδιών. Ο κ. Πετσάλνικος -καταγγέλλει ο κ. Κ. Μπέης- έδεσε τα χέρια της Ελλάδος και των Ελλήνων, φροντίζοντας από το 1996 η Γερμανία (στην οποία έζησε και ανέπτυξε δεσμούς ο μετέπειτα βουλευτής Καστοριάς και δικηγόρος) να μην υποχρεωθεί να πληρώσει ούτε ένα μάρκο (!)
Από την πλευρά τους η Κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ προσπάθησαν και πέτυχαν να μη δοθεί ευρύτερη δημοσιότητα σ’ αυτή την εντυπωσιακή αποκάλυψη κατά του Προέδρου της Βουλής, που τραυματίζει σοβαρά το θεσμικό κύρος του.
Ανώτατος παράγοντας του Υπουργείου Δικαιοσύνης μας επιβεβαίωσε πλήρως τα αναφερόμενα από τον διακεκριμένο πανεπιστημιακό Κ. Μπέη (ο οποίος την τελευταία δεκαετία έχει γίνει ορθόδοξος ιερέας, ενεργός αλλά άμισθος από το Δημόσιο) και έθεσε στη διάθεσή μας τα σχετικά ντοκουμέντα από αυτή την απαράδεκτη υπόθεση (ένας ογκώδης φάκελος καταπέλτης). Μια θλιβερή επιλογή ενός Έλληνα Υπουργού να αδικήσει συμπατριώτες του χαροκαμένους, θύματα πολέμου και να «δικαιώσει» τους Χιτλερικούς ναζιστές.
Επισημαίνει αρχικά ο Κώστας Μπέης
«Και η Ελλάδα γελοιοποιείται, πηγαίνοντας στη Χάγη, με το αίτημα να εκτελεστεί η ελληνική καταδικαστική απόφαση εναντίον της Γερμανίας επί ιταλικού εδάφους, ενώ αυτό έχει απαγορευτεί από τον Έλληνα υπουργό Δικαιοσύνης στο ελληνικό έδαφος! Στα δικά μου μάτια, δεν υπάρχει χειρότερος εμπαιγμός των δικαστικών αρχών, της λογικής, του αυτοσεβασμού του έθνους μας αλλά και του φρόνιμου χειρισμού δικαστικών υποθέσεων!»
Και συνεχίζει με τα εξής αναμφισβήτητα: «Πιο συγκεκριμένα: Η απαίτηση των θυμάτων της γερμανικής θηριωδίας στο Δίστομο έχει επιδικαστεί με αμετάκλητη, δεσμευτική με το δεδικασμένο της, απόφαση της πλήρους ολομέλειας του ελληνικού Αρείου Πάγου και μάλιστα με τη συντριπτική πλειοψηφία 19 προς 4.
Μια απόφαση, η οποία εκδόθηκε ύστερα από αναιρετική αίτηση, την οποία είχε ασκήσει η γερμανική κυβέρνηση, έτσι που να είναι ακλόνητη η έναντι του γερμανικού Δημοσίου δεσμευτικότητα της καταδικαστικής απόφασης του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς το οποίο είχε καταδικάσει το εναγόμενο γερμανικό Δημόσιο να πληρώσει την οφειλόμενη αποζημίωση για το ολοκαύτωμα του Διστόμου το 1944, ως έγκλημα εναντίον των θεμελιακών αρχών της πολιτισμένης ανθρωπότητας.
Αυτή η εκτελεστή απόφαση εμποδίστηκε να εκτελεστεί, επειδή η ελληνική νομοθεσία, αντίθετα προς το Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα δικαιώματα του ανθρώπου, αξιώνει την προηγούμενη συγκατάθεση του Έλληνα υπουργού Δικαιοσύνης, που ποτέ ως τώρα δεν δόθηκε.»
Η συνέχεια είναι περισσότερο ενδιαφέρουσα. Ξεσκεπάζει πλήρως το θλιβερό ρόλο του Φίλιππου Πετσάλνικου ως Υπουργού Δικαιοσύνης (που δημιούργησε αρνητικό
προηγούμενο έως σήμερα για όλους τους διαδόχους του) αλλά και τη σημερινή υποκριτική στάση περί…. διεκδίκησης στη Χάγη. Τόσο του ιδίου όσο και του Πρωθυπουργού και Προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Καταγγέλλει ο Κ. Μπέης επί λέξει:
«Το δικαίωμα για δικαστική ακρόαση και για δραστική δικαστική προστασία είναι παντού σεβαστό. Εδώ όμως, στην Ελλάδα απαιτείται η προηγούμενη άδεια του υπουργού Δικαιοσύνης. Λοιπόν, πριν από 14 χρόνια, το 1996, όταν πρωτοζητήθηκε αυτή η άδεια, ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης, ο συνάδελφος Μιχάλης Σταθόπουλος, ορθώς είχε συστήσει στο δικηγόρο της υπόθεσης, τον μακαρίτη Γιάννη Σταμούλη, να αναζητήσει ιδιωτική περιουσία του γερμανικού Δημοσίου και να μην κατάσχει τα κτήρια του Ινστιτούτου Γκαίτε και της Γερμανικής Αρχαιολογικής Σχολής στην Αθήνα. Δεν το κατόρθωσε ο Σταμούλης, μέσα στη σύντομη προθεσμία του νόμου, και έτσι η αίτησή του θεωρήθηκε σιωπηρώς ότι απορρίφθηκε, αφού δεν είχε γίνει εμπροθέσμως δεκτή από τον υπουργό Δικαιοσύνης.
Όταν εντοπίστηκε κατάλληλο οικόπεδο στη Θεσσαλονίκη για να κατασχεθεί, ο Σταμούλης επανήλθε με νέα αίτηση, όμως ο διάδοχος του Σταθόπουλου, ο νυν πρόεδρος της Βουλής Φίλιππος Πετσάλνικος, ενυπογράφως απέρριψε την αίτηση για την παροχή άδειας προς κατάσχεση. Η απαγόρευση εξακολουθεί να ισχύει! Παραλλήλως όμως ο κ. πρωθυπουργός αυτοδιασύρεται ως υποκριτής, καθώς ενώ απαγορεύει την εκτέλεση στο ελληνικό έδαφος, θριαμβευτικά εξαγγέλλει την παρέμβαση του στο Δικαστήριο της Χάγης, σαν να αγνοεί ότι η κ. Μέρκελ συμφώνησε με τον κ. Μπερλουσκόνι την εκεί προσφυγή, με βεβαιότητα για την οποία η ευπρέπεια δεν μου επιτρέπει να πω τώρα περισσότερα.
Το γερμανικό Δημόσιο, ως ηττημένος διάδικος στη δίκη ενώπιον της ολομέλειας του ελληνικού Αρείου Πάγου, δεσμεύεται από το δεδικασμένο και την εκτελεστότητα
έναντι των διαδίκων, επιζώντων θυμάτων του Διστόμου, που το είχαν εναγάγει ενώπιον του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς. Συνακόλουθα, ακόμα και ο έσχατος απόφοιτος
Νομικής Σχολής κατανοεί ότι το δεδικασμένο και η εκτελεστότητα της καταδικαστικής απόφασης, που δικαίωσε τα τραγικά θύματα της σφαγής του Διστόμου, δεν είναι δεκτικά επικοινωνιακών πυροτεχνημάτων καμιάς κυβέρνησης και κανενός πολιτικού κόμματος.»
Πηγή: http://www.petrosdoukas.gr/index.php/multimedia/press/254-2011-02-17-23-17-58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου