Πριν αρκετό διάστημα είχε γίνει μεγάλη κουβέντα για τις ΜΚΟ ανά τον κόσμο και πως αυτές επηρεάζουν αποφάσεις και πράξεις κατά το δοκούν τρίτων που μπορεί να είναι ιδιώτες, έτεροι οργανισμοί ή ακόμη και χώρες. Σε αυτό το περιθώριο είχαμε δημοσιεύσει και ένα αντίστοιχο σχετικό άρθρο για τον ρόλο τους .
Όμως το νέο τους πρόσωπο, σύμφωνα με επιπλέον στοιχεία και αναλύσεις είναι αυτό του ακτιβισμού. Το προοίμιο αυτών ήταν οι «χρωματιστές επαναστάσεις» που πολλοί τις περιέγραφαν ως υποκινούμενες εξεγέρσεις του κόσμου, χωρίς οπλισμό, εξεγέρσεις που έθεταν σε προβληματισμό πολλές κυβερνήσεις στον πλανήτη. Στην Ελλάδα βιώσαμε κάτι παρόμοιο το 2008 και πλέον φαίνεται πως είχε υποκινηθεί από ξένα στοιχεία και κέντρα.
Αλλά τώρα το νέο πρόσωπο μοιάζει να είναι πολύ διαφορετικό και δείχνει να έχει ως εκκίνηση την περιοχή της Συρίας και μετά της Ουκρανίας, όπου ενώ ξεκινούν αντιδράσεις από πολίτες προς τις κυβερνήσεις και και τις πράξεις τους, σε αρκετές περιπτώσεις έχει αποδειχτεί πως οι αντιδράσεις αυτές αποτελούσαν αναχώματα για άλλους πολίτες , ένοπλους πλέον και οργανωμένους σε πολιτοφύλακες.
Οι αναφορές που είδαν το φως της δημοσιότητας έδειξαν ότι και από τις δύο πλευρές υπήρχαν «σύμβουλοι ΜΚΟ» ανάμεσα στα πλήθη. Είχαν ρόλο αρχηγού ή κάποιου είδους οργανωτή και όταν τύχαινε να τους συλλάβουν , τότε και μόνο τότε έκαναν χρήση της ιδιότητας τους προκειμένου να ξεφύγουν. Δηλαδή έλεγαν πώς είναι μέσα σε ομάδες ιατρικής βοήθειας, σε ομάδες σιτισμού ή ακόμα και σε ομάδες γνωστών ανθρωπιστικών οργανισμών.
Σίγουρα κάποιος μπορεί να σκεφτεί πως αυτό δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο καθώς αρκετές φορές στο παρελθόν έχει αποκαλυφθεί ότι ομάδες ανθρώπινων υπηρεσιών είχαν παίξει τέτοιο ρόλο, κυρίως σε χώρες της Μέσης Ανατολής και της Λατινικής Αμερικής. Η διαφορά, όμως, είναι πώς οι συγκεκριμένες ομάδες του παρελθόντος δεν αποτελούσαν μέρη αποστολής με διπλωματική και διεθνή κάλυψη κάποιων οργανισμών που σκοπό έχουν την ανθρωπιστική βοήθεια. Επίσης, σημαντικό στοιχείο είναι ότι πλέον παρόμοιες μεθόδους παρουσιάζουν χώρες και ομάδες επιρροής πού δεν μας είχαν μάθει σε τέτοιου είδους τακτικές.( Π.χ. στην περίπτωση Curveball ).
Με απλά λόγια και για να μην προχωρούμε σε πολύ μακροσκελείς αναλύσεις , αναφέρουμε πως πέρα από τις πολιτικές πιέσεις και, ίσως και κάποιες στρατιωτικές απειλές που μπορεί να δεχτεί μια χώρα , μπαίνει πλέον στο παιχνίδι και το πιόνι της «5ης φάλαγγας» που θα υποκινηθεί από «δούρειους ίππους» εντός συνόρων. Πρόκειται για μια νέα ασύμμετρη απειλή, όπου θα είναι εμφανής μόνο ελάχιστο χρόνο πριν την έναρξη πράξεων οι οποίες θα προκληθούν και θα χειραγωγηθούν μεταγενέστερα από άλλους.
Όσον αφορά την Ελλάδα, όπως ανέφερα και πριν, το 2008 φαίνεται πως μάλλον ήταν μια παρόμοια προσπάθεια κάποιων κέντρων αποφάσεων με εκκίνηση από το 2003 και ύστερα. Οι λόγοι και οι σκοποί είναι σίγουρα αντικείμενο έρευνας και πολλά μπορούν να ειπωθούν, ειδικά το τελευταίο διάστημα. Όμως αυτό θεωρώ πώς είναι μόνο ένα σημείο αναφοράς.
Θα πρέπει να ληφθούν υπόψιν ανησυχητικά στοιχεία που έχουν να κάνουν με την κοινωνική οργή και ένταση που επικρατεί καθώς και ένα σημαντικό μερίδιο πληθυσμού που πραγματικά είναι σε παραμονή άνευ διαπιστευμένης ταυτότητος στην χώρα (παράνομη μετανάστευση) με χαρακτηριστικά που οδηγούν σε φανατικές καταστάσεις όπως στην Μ.Ανατολή. Επίσης, την ίδια στιγμή υπάρχουν και ευθείες παρεμβάσεις από οργανισμούς ΜΚΟ αλλά και ξένων αποστολών σε εθνικά ζητήματα. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με μια πολιτική αδυναμία πράξεων λόγω φόβου πολιτικού κόστους, εμφανίζουν αυξημένη πιθανότητα η Ελλάδα να αντιμετωπίσει δυσάρεστες καταστάσεις, αν αυτό είναι το ζητούμενο κατά απαιτήσεις συμφερόντων τρίτων.
Η παραπάνω γνώμη , σίγουρα μπορεί να αντικρουστεί από το γεγονός πως η Ελλάδα δεν είναι μια χώρα που ανήκει σε «κόκκινη ζώνη» συμφερόντων, όπως και το γεγονός πως γενικά διατηρεί πάρα πολύ καλές σχέσεις με χώρες γύρω της αλλά και μακριά από αυτήν. Όμως αυτό δεν μπορεί να αποτελεί επιχείρημα για την ανυπαρξία ενός σχεδίου ασφαλείας εντός συνόρων που θεωρείται «πλεονασμός πολυτέλειας» καθώς επαφίεται η εκάστοτε κυβέρνηση στο «καλώς εχόντων» των συνθηκών. Ήδη, άλλωστε έχουμε κρούσεις από χώρες γύρω μας , με φόντο την ΑΟΖ και την ενέργεια, με ευθείες πλέον παρεμβάσεις και απαιτήσεις σε περιοχές της Θράκης, της Ηπείρου, του Ν.Α. Αιγαίου και της Μακεδονίας.
Ας μην είμαστε ένα ακόμα στατιστικό στοιχείο που θα επιβεβαιώσει ότι οι δράσεις των παραπάνω οργανώσεων και ανθρώπων είναι πλέον πραγματικότητα.
Αλέξανδρος Νίκλαν
Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας
IISCA Sec group
===================================================================
Ιδιοκτησία πνευματικών δικαιωμάτων του Geopolitics & Daily News - © 2014.
Το περιεχόμενο του site αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του Geopolitics & Daily News. Οποιαδήποτε πληροφορία (κείμενο, εικόνες, γραφικά) περιέχεται στο site μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για προσωπική, μη εμπορική χρήση. Είναι παράνομη η αντιγραφή, αναπαραγωγή, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, μέρους ή του συνόλου των περιεχομένων του site χωρίς προηγούμενη έγγραφη συγκατάθεση ή αναφορά της σελίδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου