Η ΕΠΑΝΕΥΡΕΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΑΡΙΟΥ ΤΟΥ ΑΡΧΙΜΗΔΗ -
Επιστήμη, τεχνολογία, ιστορία, λογοτεχνία και αρχαιολογία, βεβαιότητες και υποθέσεις για τον αρχαιότερο και τελειότερο αστρονομικό υπολογιστή. Με άλλες δύο νέες επιστημονικές μελέτες για το πλανητάριο των Αντικυθήρων και τον πρόχους της Ripacandida.
Η αναπαλαίωση του γραναζιού που ανακαλύφθηκε στην Όλβια (Σαρδηνία, Ιταλία) το 2006* από την αρχαιολογική υπηρεσία, η οποία το τοποθέτησε χρονολογικά ανάμεσα στα τέλη του 3ου και τα μέσα του 2ου αιώνα π.Χ. αποτέλεσε μια σημαντική έκπληξη: Τα δόντια παρουσιάζουν μια ιδιαίτερη καμπύλη που τα κάνουν εξαιρετικά όμοια με τα μαθηματικώς τέλεια, σύγχρονα γρανάζια. Επίσης η ασυνήθιστη σύνθεση του κράματος (ορείχαλκος) ήταν αναπάντεχη.
Τα γρανάζια παρόλο που κατασκευάστηκαν πριν από κάθε άλλο γνωστό σε μας μηχανισμό, είναι πολύ πιο ανεπτυγμένα επιστημονικά. Λαμβανομένης υπ’ όψιν της τέλειας συμφωνίας μεταξύ των επιστημονικών τεκμηρίων και των ιστορικών, λογοτεχνικών και αρχαιολογικών συμπερασμάτων, δεν είναι παράτολμο να συμπεράνουμε ότι το “κομμάτι” της Όλβιας αποτελεί τμήμα του Πλανητάριου του Αρχιμήδη. Σ’ αυτό το βιβλίο παρουσιάζονται όλες οι απόψεις και οι επιστημονικές αποδείξεις οι οποίες με οδήγησαν στο να αποδώσω στο Πλανητάριο του Αρχιμήδη, το τμήμα του οδοντωτού άξονα που βρέθηκε στην Όλβια.
Σε άλλα κεφάλαια του βιβλίου, παρουσιάζονται δύο ακόμα πρόσφατες επιστημονικές μελέτες μου. Στο δεύτερο μέρος παρουσιάζεται η μελέτη για το “κινητικό” μοντέλο του ελληνικού πλανητάριου των Αντικυθήρων το οποίο υπάρχει και στον άξονα της Όλβιας και προκαταβάλλει τον ηλιοκεντρισμό του Κοπέρνικου.
Η γνώση της επικυκλοειδούς κίνησης – που ονομάζεται και πλανητική κίνηση – αναγκαία για την κατασκευή του μηχανισμού με τα επικυκλοειδή γρανάζια που υπάρχουν στο πλανητάριο των Αντικυθήρων και όχι μόνο στην καταγραφή των δοντιών του μηχανισμού των γραναζιών του Αρχιμήδη, οδηγεί στην εικασία πως μερικοί Έλληνες επιστήμονες ήταν εις γνώσιν του υπολογισμού της πλανητικής κίνησης των γαλαξιών και θα μπορούσαν να είχαν πετύχει τα ίδια αποτελέσματα με αυτά της σύγχρονης εποχής, δηλαδή 2000 χρόνια αργότερα.
Στο τρίτο μέρος παρουσιάζεται η μελέτη πάνω στον πρόχους του 5ου π.Χ. αιώνα που βρέθηκε στη Ripacandida της Basilicata (Ιταλία), Πυθαγορικής προέλευσης και απεικονίζει τη σύγκρουση – που συνέβη στην πραγματικότητα – ενός μεγάλου μετεωρίτη, στη γη. Οι νόμοι της φύσης αναπαριστάνονται με γραφικά σχέδια, είναι υπέρ το δέον μοντέρνα και βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με τη Φυσική του Αριστοτέλη που ακολούθησε.
http://scai-shield-craters-avert-iceages.webs.com/
Σχετικά δείτε και εδώ:http://www.giovannipastore.it/ARCHIMEDES1.htm
*Δείτε επίσης περισσότερες πληροφορίες για το θέμα, που δημοσιεύθηκαν για πρώτη φορά, απο το visaltis.net , στους παρακάτω συνδέσμους:
http://www.visaltis.net/2009/04/2300.html
http://www.visaltis.net/2011/07/m-2000.html
Επιστήμη, τεχνολογία, ιστορία, λογοτεχνία και αρχαιολογία, βεβαιότητες και υποθέσεις για τον αρχαιότερο και τελειότερο αστρονομικό υπολογιστή. Με άλλες δύο νέες επιστημονικές μελέτες για το πλανητάριο των Αντικυθήρων και τον πρόχους της Ripacandida.
Η αναπαλαίωση του γραναζιού που ανακαλύφθηκε στην Όλβια (Σαρδηνία, Ιταλία) το 2006* από την αρχαιολογική υπηρεσία, η οποία το τοποθέτησε χρονολογικά ανάμεσα στα τέλη του 3ου και τα μέσα του 2ου αιώνα π.Χ. αποτέλεσε μια σημαντική έκπληξη: Τα δόντια παρουσιάζουν μια ιδιαίτερη καμπύλη που τα κάνουν εξαιρετικά όμοια με τα μαθηματικώς τέλεια, σύγχρονα γρανάζια. Επίσης η ασυνήθιστη σύνθεση του κράματος (ορείχαλκος) ήταν αναπάντεχη.
Τα γρανάζια παρόλο που κατασκευάστηκαν πριν από κάθε άλλο γνωστό σε μας μηχανισμό, είναι πολύ πιο ανεπτυγμένα επιστημονικά. Λαμβανομένης υπ’ όψιν της τέλειας συμφωνίας μεταξύ των επιστημονικών τεκμηρίων και των ιστορικών, λογοτεχνικών και αρχαιολογικών συμπερασμάτων, δεν είναι παράτολμο να συμπεράνουμε ότι το “κομμάτι” της Όλβιας αποτελεί τμήμα του Πλανητάριου του Αρχιμήδη. Σ’ αυτό το βιβλίο παρουσιάζονται όλες οι απόψεις και οι επιστημονικές αποδείξεις οι οποίες με οδήγησαν στο να αποδώσω στο Πλανητάριο του Αρχιμήδη, το τμήμα του οδοντωτού άξονα που βρέθηκε στην Όλβια.
Σε άλλα κεφάλαια του βιβλίου, παρουσιάζονται δύο ακόμα πρόσφατες επιστημονικές μελέτες μου. Στο δεύτερο μέρος παρουσιάζεται η μελέτη για το “κινητικό” μοντέλο του ελληνικού πλανητάριου των Αντικυθήρων το οποίο υπάρχει και στον άξονα της Όλβιας και προκαταβάλλει τον ηλιοκεντρισμό του Κοπέρνικου.
Η γνώση της επικυκλοειδούς κίνησης – που ονομάζεται και πλανητική κίνηση – αναγκαία για την κατασκευή του μηχανισμού με τα επικυκλοειδή γρανάζια που υπάρχουν στο πλανητάριο των Αντικυθήρων και όχι μόνο στην καταγραφή των δοντιών του μηχανισμού των γραναζιών του Αρχιμήδη, οδηγεί στην εικασία πως μερικοί Έλληνες επιστήμονες ήταν εις γνώσιν του υπολογισμού της πλανητικής κίνησης των γαλαξιών και θα μπορούσαν να είχαν πετύχει τα ίδια αποτελέσματα με αυτά της σύγχρονης εποχής, δηλαδή 2000 χρόνια αργότερα.
Στο τρίτο μέρος παρουσιάζεται η μελέτη πάνω στον πρόχους του 5ου π.Χ. αιώνα που βρέθηκε στη Ripacandida της Basilicata (Ιταλία), Πυθαγορικής προέλευσης και απεικονίζει τη σύγκρουση – που συνέβη στην πραγματικότητα – ενός μεγάλου μετεωρίτη, στη γη. Οι νόμοι της φύσης αναπαριστάνονται με γραφικά σχέδια, είναι υπέρ το δέον μοντέρνα και βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με τη Φυσική του Αριστοτέλη που ακολούθησε.
http://scai-shield-craters-avert-iceages.webs.com/
Σχετικά δείτε και εδώ:http://www.giovannipastore.it/ARCHIMEDES1.htm
*Δείτε επίσης περισσότερες πληροφορίες για το θέμα, που δημοσιεύθηκαν για πρώτη φορά, απο το visaltis.net , στους παρακάτω συνδέσμους:
http://www.visaltis.net/2009/04/2300.html
http://www.visaltis.net/2011/07/m-2000.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου