11.3.2014
Και όμως διαβάζοντας τον Κίσινγκερ απορείς ποίο ήταν το σκεπτικό των ΗΠΑ και των συμβούλων στην Ευρώπη όταν υποκίνησαν την ήδη προβληματική κατάσταση στην Ουκρανία.
Ο συγκεκριμένος είχε πει πως , η Ρωσία πρέπει να νιώσει ότι μετέχει σε αποφάσεις για την ασφάλεια της και των γειτόνων της , χαρακτηριζόμενες και ως “εγγύς εξωτερικό”. Σε καμία περίπτωση επίσης δεν πρέπει να νιώσει απειλή με όπλα κοντά στα σύνορα της. Διαφορετικά θα ξυπνήσει μια ηγεμονική πολιτική που θα ταυτιστεί με την Τσάρικη πολιτική και θα είναι απίθανο η Ε.Ε. χωρίς ένα ισχυρό ΝΑΤΟ να αναχαιτίσει το πρόβλημα , ειδικά χωρίς ικανότητα επικοινωνίας με την αποχώρηση από την θέση Μπίσμαρκ.
Αυτά είχαν γραφτεί το 1999 όταν ο Πούτιν είχε μόλις εγκαθιδρύσει την ισχύ του στην Ρώσικη κυβέρνηση.
Και τι έκαναν;… ακριβώς το αντίθετο… ανέπτυξαν το αντιπυραυλικό σύστημα σε Πολωνία και σε άλλες Βαλκανικές χώρες κοντά στην Ρωσία, απέκλεισαν την Ρωσία πολλάκις από αποφάσεις που είχαν σχέση με Ιράν , με Ιράκ, ακόμα και με Συρία. Αφαίρεσαν ακόμα και το δικαίωμα να χαρακτηρίζεται ως δημοκρατία.
Ήταν σαν να πήραν ένα κλαρί για να ξυπνήσουν την Αρκούδα από το λήθαργο, νομίζοντας πως επειδή κοιμάται είναι και ακίνδυνη. Διαψεύστηκαν και πλέον έχουν να κάνουν με μια χώρα, ανανεωμένη οικονομικά και εξοπλιστικά, με ισχυρό και γενικά αποδεκτό ηγέτη εσωτερικά, έτοιμη πλέον να επαναφέρει την διάθεση για μια οικονομική κοινοπολιτεία με κέντρο την Ρωσία.
Μέσα σε όλα αυτά, είναι φανερό και γενικώς αποδεκτό , ότι η αντίδραση της Ρωσίας τους βρήκε ανέτοιμους καθώς με μια επίμονη , υπομονετική και επιδέξια διπλωματική θέση κατάφερε να έρθει σε θέση ισχύος. Την ίδια στιγμή όπως ειπώθηκε από τον Λ.Οίκο, δεν κατανοούν την πολιτική λογική του Κρεμλίνου (ίσως επειδή φήμες φέρουν να μην έχουν καν ειδικούς για το τι γίνεται σαν εξωτερική πολιτική της Ρωσίας)… αλλά και η Ευρώπη φέρεται να είναι διχασμένη καθώς Γαλλία και Αγγλία έχουν οικονομικο-στρατιωτικές συμμαχίες ενώ η Γερμανία έχει μεγάλη ενεργειακή εξάρτηση.
Η τελευταία φράση όμως της “αλεπούς της διπλωματίας” προβληματίζει ιδιαίτερα.
” Σε κάθε πόλεμο που είχε εμπλακεί το Ρώσικο στοιχείο είχε βρεί άγκυρα σε μια ισχυρή Πρωσία-Αυστρία-Γερμανία , είτε σε Γαλλία. Στην σημερινή Ευρώπη που υπάρχει μια φθίνουσα τάση για εξοπλισμούς και μια ακόμα μεγαλύτερη οικονομική κρίση , η άγκυρα μπορεί να καταλήξει στον Ατλαντικό“
Για το Geopolitics.com.gr
Αλέξανδρος Νίκλαν
Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου