«…σε ξένους μ’ έριξες γιαλούς... Tο ψυχομάχημά μου
το περιγέλασαν πολλοί, και τα πατήματά μου
τα φαρμακέψανε κρυφά με την ελεημοσύνη...
Mέριασε, βράχε, να διαβώ, επέρασε η γαλήνη·
καταποτήρας είμ’ εγώ, ο άσπονδος εχθρός σου,
γίγαντας στέκω εμπρός σου».
Που να το φανταζότανε κανείς πως σχεδόν μισόν αιώνα μετά από την πρώτη
απαγγελία ποιήματος στο δημοτικό θα ξαναθυμόμουνα « το βράχο και το
κύμα» για να κρατηθώ και να μας κρατήσω όσο μπορώ μακριά από την είτε
απαθή, είτε εθελουσία, είτε εξ αγνοίας, υποδούλωση σε μεγάλα αλλότρια
της πατρίδας συμφέροντα.
Δεν μπορεί ο καθορισμός ΑΟΖ να είναι υπόθεση μιας χρηματοπιστωτικής ελίτ
μακριά από γενοκτονίες, ξεριζωμούς, αποικιοκρατικές αθλιότητες και
διαστρέβλωση της κοινής ιστορικής εμπειρίας πολλαπλών μορφών Άλωσης.
Δεν μπορεί αυτό το θέρος του ΄11. Λαός ακόμα κι απαίδευτος με πίσω του
Θερμοπύλες, Σουλιώτισσες, τον Γαβριήλ στο Αρκάδι, τον Πήλιο Γούση και
τον Εφιάλτη, την Καισαριανή, την Ηλέκτρα, το Δίστομο, τους μαυραγορίτες
και τους δοσίλογους, την Αθηνά και την ελιά, το μύθο της Ευρώπης
ανάγλυφο σε ευρώ δίχως αντίκρισμα, τον Ορφέα και την Ευρυδίκη να
παραδοθεί αμαχητί σ΄ ένα μέλλον που δεν σχεδίασε ούτε πάνω στα μάρμαρα
έστω και με σκουριά που δεν πιάνει, ούτε πάνω στις αμμούδες που
λειαίνουν τα κύματα.
Δεν μπορεί να μη βλέπει ρωμιός άνθρωπος ακόμα κι αυτός που δεν άκουσε
τον ποιητή και την έκλαψε την ρωμιοσύνη στα ταμπλώ των χρηματιστηρίων,
πως έρχεται ένα τέλος πολιτισμού και να χει χρέος να το σταματήσει το
κακό.
Γιατί νεμεσίτες μου, κανένας δεν εξασφάλισε το μέλλον των παιδιών του
σφάζοντας τα παιδιά των αλλονών ακόμη κι αν είναι του Καντάφι. Κανείς
δεν έμεινε ήρωας στην ιστορία όταν αρνήθηκε τον ηρωισμό των άλλων λαών
που θέλησαν να προστατέψουν τα πηγάδια τους στην έρημα της ξεχασμένης
Παλαιστίνης.
Είμαστε θάλασσα. Δε θα κωλώσουμε στο βράχο των απειλητικών προβλημάτων
που μας όρθωσαν ανεπαισθήτως αντίκρυ μας .Θα τον μαστιγώσουμε αλύπητα.
Τώρα που ανοίγουν οι μαύρες τρύπες να περάσει η απαξίωση της ανθρώπινης
ζωής. Θα τον υποσκάψουμε. Όπλα έχουμε. Τον εκτός χρηματιστηρίων τραπεζών
και κεφαλαίου πραγματικά ανθρώπινο πολιτισμό μας. Εμπλουτισμένο απ΄
όσους τον βιώνουν χωρίς να τον διαστρεβλώνουν. Τον ζουν και δεν τον
αποτιμούν.
Αυτό το θέρος λένε πως είναι κρίσιμο. Θεριστικό… Ποιοί λένε και γιατί
είναι κρίσιμο; Μόλις τ΄ απαντήσουμε εμείς, οι πολλοί, για μας τότε είναι
σημαδιακός. Τι θα λέει το σημάδι; Προτείνουμε, μέριασε βράχε να διαβώ
...
Πηγή : nemecismag.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου