ΑΡΧΟΝΤΙΣΑ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΤΗΣ
Υπάρχει
διάχυτη προπαγάνδα εναντίον του αρχαιοελληνισμού αλλά και της
Ορθοδοξίας ότι δήθεν ήταν κοινωνίες που υποτιμούσαν την γυναίκα. Αυτό
είναι ψευδές.
Διαβάστε μερικά αποσπάσματα από το Χριστιανικό περιοδικό «ΤΥΧΙΚΟΣ» για την θέση της γυναίκας στην αρχαία κοινωνία.
«Στα
Ομηρικά Έπη, στη Μινωική και στη Μυκηναϊκή εποχή, οι γυναίκες είναι σε
πολύ καλή μοίρα. Αγαπούν την οικογένειά τους, συζητούν ελεύθερα μαζί με
τους άντρες, επικρατεί η μονογαμία, ο γάμος είναι ιερός και αδιάλυτος, η
γυναίκα μπορεί να διαλέξει τον άντρα της, οι συζυγικές σχέσεις
βασίζονται σε αμοιβαία αγάπη και εκτίμηση και οι τρόποι συμπεριφοράς των
συζύγων παρουσιάζονται απλοί, ευγενικοί και εγκάρδιοι. Η πολυτεκνία
θεωρείται μεγάλο αγαθό και ευτυχία, ενώ η ατεκνία μεγάλη συμφορά και
εκδήλωση θεϊκής τιμωρίας.
Το
ίδιο και στην αρχαία Σπάρτη οι γυναίκες ήταν σχεδόν ίσες με τους
άντρες, συγχρωτίζονταν ελεύθερα στο δημόσιο βίο και στους αθλητικούς
αγώνες, παντρεύονταν τον άντρα που θα αγαπούσαν, και είχαν γνώμη στα
πολιτικά και δημόσια πράγματα. Είναι άραγε τυχαίο ότι ήταν οι
Σπαρτιάτισσες που έλεγαν στους άντρες τους το γνωστό «Ή ταν ή επί τας»;
Όπως
γράφει η ιστορικός M. Katz τίποτα δεν είναι περισσότερο ανακριβές από
την ιδέα της φυλακισμένης γυναίκας στην Αρχαία Ελλάδα.
Όπως
λέει ο Ισχόμαχος στο Σωκράτη στο έργο του Ξενοφώντα «Οικονομικός»,
σωστή γυναίκα είναι εκείνη που μπορεί να διευθύνει σωστά κάθε τι μέσα
στο σπίτι της σαν συνεργάτης του άντρα της. «Ο πλούτος έρχεται στο σπίτι
με τον κόπο του άντρα, οικονομείται δε σωστά με τη φροντίδα της
γυναίκας»
Και βέβαια υπήρχαν οι γυναίκες που υπηρετούσαν ως
ιέρειες στους ναούς των διαφόρων θεών της αρχαιότητας. Ένας αριθμός
τέτοιων ιερειών μνημονεύεται σε δημόσια έγγραφα, ενώ γίνεται λόγος για
γυναίκες που επιλέγονταν στην Αθήνα από τις κοινωνικές τους ομάδες για
να υπηρετήσουν ως επικεφαλής και υπεύθυνες («άρχουσαι») στα Θεσμοφόρια,
μαζί με τις ιέρειες της συγκεκριμένης λατρείας.
Η δύναμη που
ασκούσαν οι γυναίκες της αρχαίας Ελλάδας διαφαίνεται και από τους ρόλους
που έχουν στις κλασικές κωμωδίες και τραγωδίες των Αριστοφάνη,
Ευριπίδη, Αισχύλου, Σοφοκλή κ.λπ.
Είναι προφανές,
λοιπόν, ότι αλλιώς έχουν τα πράγματα και όχι όπως κατάφεραν να μας
επιβάλλουν οι διάφοροι «ενδιαφερόμενοι». Πολλές εξηγήσεις δίνονται για
την επικράτηση της πλαστής εικόνας για τη θέση των γυναικών στην
αρχαιότητα, και αυτό οφείλεται μερικώς και στην προκατάληψη εναντίον του
γυναικείου φύλου από μέρος του κλήρου(κυρίως σε παλαιότερα χρόνια).
Υποστήριξαν,
λοιπόν, πως οι γυναίκες ήταν θαμμένες στους γυναικωνίτες, όμως χιλιάδες
ανάγλυφες παραστάσεις τις παρουσιάζουν δραστήριες, περιποιημένες και
καλλιεργημένες, να συμμετέχουν και να απολαμβάνουν πλάι στους άντρες το
βιοτικό επίπεδο που πρόσφερε η εποχή τους. Κάνουν λόγο για γυναίκες
αμόρφωτες και ικανές μόνο για παιδοποιία, όμως βρίσκουμε γυναίκες
μουσικούς, ποιήτριες, αγρότισσες, βιοτέχνες και εμπόρους.
Από: ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
“ΤΥΧΙΚΟΣ”
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου