Δίδαγμα ανθρωπιάς και πολιτικής η ομιλία του Πίτερ Κουτουτζιάν στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη

19 Μαΐου 2013

Κεντρική Εκδήλωση Ημέρας Μνήμης Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού

Ομιλία του Πίτερ Κουτουτζιάν* στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη

Ο Πίτερ Κουτουτζιάν στο βήμα του ομιλητή

Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε

Ονομάζομαι Πίτερ Κουτουτζιάν και είναι εξαιρετική τιμή για μένα να βρίσκομαι κοντά σας σήμερα, καθώς μαζί τιμούμε την τραγική αυτή ημέρα –Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου – στην παγκόσμια ιστορία μας.

Ευχαριστώ την Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος για την τιμητική πρόσκληση και την ευκαιρία που μου έδωσε να βρίσκομαι σήμερα εδώ ανάμεσά σας.

Είμαι Αμερικανός εκ γενετής – από τη Μασαχουσέτη – όμως η ψυχή μου δεν αποχωρίζεται ποτέ την Αρμενία, όπου έζησε κάποτε η οικογένειά μου.

Μπορεί να είμαι Αμερικανός εκ γενετής μπορεί να είμαι Αρμένιος την καταγωγή, αλλά εδώ, ανάμεσά σας, αισθάνομαι ότι βρίσκομαι στη δική μου πατρίδα, στο δικό μου σπίτι.
Και για αυτό το λόγο, γνωρίζω και κατανοώ τόσο καλά το θυμό και τη λύπη που συνοδεύουν αυτήν την ημέρα Μνήμης για σας και τις οικογένειές σας – όμως επίσης – γνωρίζω και κατανοώ τη σημασία της ημέρας εξίσου.

Διότι, όπως μου έμαθε ο πατέρας μου, και όπως ο πατέρας του έμαθε αυτόν – αλλά και όπως εγώ διδάσκω σήμερα στα παιδιά μου – ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ.

Όπως ο Τζωρτζ Σανταγιάνα είπε κάποτε: «Όσοι δεν θυμούνται το παρελθόν είναι καταδικασμένοι να το ξαναζήσουν».

Είναι ο δικός μας τρόπος να τιμούμε εκείνους που χάθηκαν αλλά και εξίσου σημαντικό – εκείνους που επιβίωσαν!

Προέρχομαι από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής – τη χώρα των μεταναστών – και η ιστορία της οικογένειας μου το ενσαρκώνει αυτό.

Οι παππούδες μου Αμπραχάμ και Ζαρούχι εγκατέλειψαν καταδιωγμένοι το χωριό τους Μαράς της Τουρκίας, έχοντας μόλις λίγα ρούχα μαζί τους, για να γλυτώσουν από τη Γενοκτονία που αφαίρεσε τη ζωή σε 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους της Αρμενίας – αλλά παράλληλα και σε εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες του Πόντου και της Ανατολής.

Αποσιώπησαν τη βαρβαρότητα που βίωσαν, για να μην υποφέρουν τα παιδιά τους!

Υπήρξαν μάρτυρες εγκληματικών ενεργειών και αντίκρυσαν σκηνές που ήταν τόσο απερίγραπτες, ώστε το μόνο που έκαναν –μετά τη βίαιη εγκατάλειψη της πατρίδας τους – ήταν να μη μιλήσουν για όσα είδαν και έζησαν.

Αυτή ήταν μια αρκετά συνηθισμένη αντίδραση την εποχή εκείνη της ιστορίας – η γενιά τους αποσιώπησε τα όσα τρομακτικά βίωσε και αντίκρυσε, ώστε οι άλλοι – συμπεριλαμβανομένων των παιδιών τους, όπως ο πατέρας μου – να μην υποφέρουν.

Οι παππούδες μου -όπως και τόσοι πολλοί ΄Ελληνες- αφοσιώθηκαν πλήρως σε οτιδήποτε Αμερικανικό, όταν έφτασαν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δούλευαν σκληρά, πήγαιναν τακτικά στην εκκλησία και έστειλαν την κόρη τους και τους τρεις γιους τους στο σχολείο, ενώ και ο καθένας από τους γιους τους υπηρέτησε στον Αμερικανικό στρατό - αγάπησαν όλα όσα είχαν σχέση με τη νέα τους ζωή!

Οι παππούδες μου έλεγαν στον πατέρα μου: «Γιέ μου, η Αμερική είναι η καλύτερη χώρα του κόσμου, διότι εδώ μπορείς να είσαι οτιδήποτε επιλέξεις να είσαι.»

Μπορεί να ακούγεται κοινότοπο, διότι λέγεται συχνά, όμως εκ στόματος του παππού μου τα λόγια αυτά με καθαρότητα και βάθος αποδίδουν τις φρικαλεότητες που βίωσε στη διάρκεια της ζωής του.

Ακόμη, τα λόγια αυτά και η εμπειρία του δεν είναι χαρακτηριστικά μόνο των Αμπραχάμ και Ζαρούχι Κουτουτζιάν, ούτε μόνο των Αρμενίων – αποτελούν βιώματα και μνήμες των απανταχού οικογενειών και κοινοτήτων μεταναστών.

Η ιστορία του παππού μου είναι μόλις μία από τα εκατομμύρια ιστοριών που ελέχθησαν από τους Έλληνες του Πόντου και της Ανατολής, του Αρμένιους και τους Ασσύριους – τους επιζήσαντες της Γενοκτονίας στην οθωμανική επικράτεια.

Έλληνες – Αρμένιοι – Ασσύριοι

Οι σφαγές και η γενοκτονία που έγινε εις βάρος των προγόνων μας, έδεσε τους λαούς μας σε κοινή μοίρα για πάντα στην Ιστορία

Ο Πίτερ Κουτουτζιάν στο μέσον, με τους Γιώργο Παρχαρίδη, πρόεδρο της ΠΟΕ, Γιώργο Βαρυθυμιάδη πρόεδρο ΣΠΟΣ Ν. Ελλάδος, Ταβίτ Μπετροσιάν, πρόεδρο Αρμενικής Εθνικής Επιτροπής, Κυριάκο Μπατσάρα, Πρόεδρο Πανελλήνιας Ένωσης Ασσυρίων Ελλαδος, και Μιχάλη Τσιλικίδη, Επίτιμο Πρόξενο της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Πελοπόννησο

Διότι στις αρχές του 20ού αι., η Γενοκτονία που διαπράχθηκε εις βάρος των προγόνων μας κατά τη διάρκεια και μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, έδεσε τους λαούς μας σε κοινή μοίρα για πάντα στην ιστορία.

Όπως γνωρίζετε, ξεκίνησε το 1908, όταν Τούρκοι εθνικιστές, γνωστοί ως Νεότουρκοι, επικράτησαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, μόνο και μόνο για να την δουν να διαλύεται γρήγορα, μέσω των χαμένων πολέμων που διεξήχθησαν από τότε έως το 1913.

Το διάστημα αυτό, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ιστορικών, η Οθωμανική Αυτοκρατορία απώλεσε 500.000 μίλια (804672 χιλιόμετρα) γης της.

Ως αποτέλεσμα, το 1913 η Επιτροπή για την Ένωση και την Πρόοδο, μια εξαιρετικά εθνικιστική ομάδα Νεοτούρκων, απέκτησε τον έλεγχο της κυβέρνησης και ξεκίνησε τις ενέργειες για το διωγμό και τη στοχοποίηση των μη Ισλαμικών και μη Τουρκικών πληθυσμών.

Από το 1914 διώκονται οι Έλληνες της Θράκης και έναν χρόνο μετά, το 1915, επιτελείται η Γενοκτονία των Αρμενίων.

Μέχρι το 1923 εκατομμύρια άνθρωποι οδηγήθηκαν στον θάνατο μέσω βιαιοτήτων και πείνας.

Αυτή η εποχή των στυγερών εγκλημάτων εις βάρος μας, που μοιραζόμαστε κοινά δεινά που βρήκαν τους λαούς μας, μας έφερε κοντά, και οι κληρονομιές μας αντικατοπτρίζονται η μία στην άλλη, τότε και μέχρι τις μέρες μας.

Οι αυτόχθονες Έλληνες του Πόντου και της Ανατολής και οι Αρμένιοι υπήρξαν γειτονική λαοί γεωγραφικά και εξακολουθούν να συμβιώνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου πολλοί μετανάστευσαν.

Πολλοί Αρμένιοι μετανάστευσαν στην πόλη Ουότερταουν της Μασαχουσέτης.

Πολλοί Έλληνες ποντιακής καταγωγής επίσης μετανάστευσαν στην ίδια κομητεία, στη γειτονική πόλη Λόουελ Μασαχουσέτης.

Πιστεύω πως συνεχίζουμε να έχουμε ένα σιωπηλό δέσιμο, και ως Σερίφης της Κομητείας Μίντλσεξ, έχω την τιμή και την καταξίωση να εκπροσωπώ και τις δύο κοινότητες.

Επίσης μοιραζόμαστε την ίδια Χριστιανική πίστη, ίδιες διατροφικές ιδιαιτερότητες και τη σημασία που δίνουμε στη διατήρηση των οικογενειακών παραδόσεων.

Κάθε χρόνο αγωνιζόμαστε για να ενημερώσουμε και ευαισθητοποιήσουμε τη διεθνή κοινή γνώμη

Ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Στρατηγός Μιχάλης Κωσταράκος, αφού κατέθεσε στεφάνι, αποδίδει φόρο τιμής και χαιρετά τους νεκρούς! Είναι η πρώτη φορά που Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων συμμετείχε στις εκδηλώσεις στο Σύνταγμα!

Και για τους δύο λαούς μας, αυτή η εποχή του χρόνου είναι από τις ιερότερες, τόσο για τους Έλληνες του Πόντου όσο και για τους Αρμένιους.

Διότι αγωνιζόμαστε για να ευαισθητοποιήσουμε και επιστήσουμε την προσοχή της διεθνούς κοινότητας σε μια απίστευτη αδικία – σε μια τρομακτική περίοδο της παγκόσμιας ιστορίας, όταν οι πρόγονοί μας έπεσαν θύματα συστηματικής σφαγής που διαπράχθηκε εις βάρος των ανθρώπων μας για αυτό που ήταν.

Όχι για κάποιο έγκλημα που διέπραξαν ή μια παρανομία από μέρους μας, αλλά κυρίως λόγω της θρησκείας μας.

Περίπου μια ολόκληρη γενιά αφαιρέθηκε μέσω της Γενοκτονίας, μια γενιά που αφαίρεσαν όχι μόνο από τους γονείς, αλλά και από τα παιδιά και εγγόνια. Αφαιρέθηκε μια ολόκληρη γενιά από τα δικά σας παιδιά, από τα παιδιά μου.

Χένρι Μόργκενταου: Οι Έλληνες ήταν τα πρώτα θύματα της εθνικιστικής ιδέας των Νεοτούρκων

Ο Χέντρι Μόργκενταου, ο Αμερικανός πρέσβης στην Τουρκία της περίοδο 1913-1916, έγραψε στο έργο του «Η Δολοφονία ενός Έθνους»:

«Οι Αρμένιοι δεν είναι ο μοναδικός πληθυσμός στην Τουρκία που βίωσε αυτήν την πολιτική της μετατροπής της Τουρκίας σε μια χώρα αποκλειστικά για τους Τούρκους. Η ιστορία που σας περιέγραψα αναφορικά με τους Αρμένιους μπορώ να σας την μεταφέρω και πάλι, με συγκεκριμένες διαφοροποιήσεις, μιλώντας για τους Έλληνες και Ασσύριους. Ουσιαστικά, οι Έλληνες ήταν τα πρώτα θύματα της εθνικιστικής ιδέας».

Παράλογη, ανελέητη και τρομακτική μόνο μπορεί να χαρακτηριστεί αυτή η περίοδος στην παγκόσμια ιστορία, ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ, όπως ανακηρύχτηκε και από την Διεθνή Ένωση Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών, μόλις το 2007, που αναφέρει:

«Η οθωμανική εκστρατεία κατά των χριστιανικών μειονοτήτων της Αυτοκρατορίας μεταξύ 1914 και 1923 αποτελεί γενοκτονία εις βάρος των Αρμενίων, Ασσυρίων και Ελλήνων του Πόντου και της Ανατολής».

ὅτι πᾶν τὸ γεγεννημένον ἐκ τοῦ Θεοῦ νικᾷ τὸν κόσμον· καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ νίκη ἡ νικήσασα τὸν κόσμον, ἡ πίστις ἡμῶν

Ως Αρμένιοι και Έλληνες εκ Πόντου, συχνά καταφεύγουμε στη Χριστιανική μας πίστη για να κατανοήσουμε τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στην ιστορία μας, έτσι ώστε να βρούμε τον τρόπο να αντιμετωπίσουμε και να κατανοήσουμε πώς να πορευόμαστε και να πηγαίνουμε μπροστά.

Κάνοντας αυτό, ανατρέχουμε στις σελίδες της Βίβλου για ιστορίες και παραβολές που αποδίδουν τις δοκιμασίες και τους αγώνες της κληρονομιάς μας.

Για παράδειγμα, στο Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο αναφέρεται: «ὅτι πᾶν τὸ γεγεννημένον ἐκ τοῦ Θεοῦ νικᾷ τὸν κόσμον· καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ νίκη ἡ νικήσασα τὸν κόσμον, ἡ πίστις ἡμῶν.»

(Δηλαδή: Διότι καθένας, που έχει αναγεννηθή από τον Θεόν, νικά τον αμαρτωλόν κόσμον, και αυτή είναι η νίκη, η οποία ενίκησε τον κόσμον της αμαρτίας, η πίστις ημών)

Ως Χριστιανοί, πρόσφατα είχαμε την περίοδο της Σαρακοστής, όταν αναλογιζόμασταν την καταδίωξη, προδοσία και τη σταύρωση του Χριστού.

Το Πάσχα, γιορτάσαμε τη Ανάσταση του Χριστού και την ένωσή του με το Θεό, τον Πατέρα του. Απεικονίζει το τέλος του μαρτυρίου Του και την άνοδό Του στον Παράδεισο.

Θεωρώ πως ο συσχετισμός αυτός είναι σημαντικός διότι αντικατοπτρίζει τα βιώματα τόσων πολλών προγόνων μας.

Για έναν μικρό αριθμό των επιζησάντων της Γενοκτονίας, αυτοί επιτυχώς διέφυγαν της καταδίωξης, μόλις για να αναστηθούν σε άλλη γη, για να ξεκινήσουν εκ νέου.

Είναι σημαντικό να διεκδικούμε τη δικαίωση όσων χάθηκαν αλλά και όσων επέζησαν

Ο Πίτερ Κουτουτζιάν, στην πορεία προς την τουρκική πρεσβεία, ενώθηκε στην κυριολεξία με τον κόσμο και τη νεολαία, φόρεσε τη φανέλα του Συλλόγου Ποντίων Μαγούλας και πορεύθηκε μέχρι το τέρμα. Ήταν ο μόνος πολιτικός που συμμετείχε στην πορεία!!!

Δραστηριοποιήθηκαν σε διάφορες εργασίες, παντρεύτηκαν, έκαναν οικογένειες και σπούδασαν τα παιδιά τους ώστε να γίνουν στυλοβάτες στις κοινότητές τους.

Αυτοί οι αφανείς ήρωες της Ιστορίας δεν υπέκυψαν, παρά τις αντιξοότητες που αντιμετώπισαν και τις φρικαλεότητες που αντίκρυσαν.

Έζησαν την αναγέννησή τους, αναστήθηκαν, ξαναζωντάνεψαν και έδωσαν δεύτερη ευκαιρία στη ζωή.

Στέκομαι μπροστά σας σήμερα ως αποτέλεσμα αυτής της ανθρώπινης προσαρμοστικότητας.

Επειδή ο παππούς μου δεν έχασε την ελπίδα – δεν έχασε τον ανθρωπισμό του ή το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής – είμαι σε θέση σήμερα να σας μιλώ, ως απόγονος του επιζήσαντος από τη γενοκτονία. Ως επιζήσας ο ίδιος.

Και δεν είμαι ο μόνος – υπάρχουν εκατομμύρια σαν εμένα – είμαστε εκατομμύρια.

Για αυτό είναι τόσο σημαντικό σήμερα – όχι μόνο να διεκδικούμε τη δικαίωση όσων χάθηκαν αλλά και όσων επέζησαν.

Εμάς, που μας δόθηκε ευκαιρία να ζήσουμε – οφείλουμε να κρατήσουμε για πάντα στις καρδιές μας αυτούς που στερήθηκαν αυτήν την ευκαιρία.

Και να ζούμε τις ζωές μας – κάθε μέρα – με το πάθος και με την ανάμνηση αυτών που χάθηκαν.

Να ζούμε τη ζωή μας όπως θα τη ζούσαν εκείνοι, για να τους δώσουμε τη χαρά να πουν από εκεί που βρίσκονται, ότι μέσα από τη δική μας ζωή, ζουν κι αυτή τη ζωή που τους στέρησαν!

Διότι, όπως μαρτυρεί και η εμπειρία του παππού μου, η ζωή έχει πολλά κεφάλαια. Άλλα τραγικά, άλλα δημιουργικά. Όμως όλα αξίζουν να τα ζήσει κανείς στο έπακρο.

Εμείς, οι επιζήσαντες της Γενοκτονίας, δεν μπορούμε ποτέ να διαχωριστούμε από το βίωμα και την εμπειρία αυτή. Πάντοτε θα είναι κομμάτι του εαυτού μας, αυτού που είμαστε ως λαός και ως πρόσωπα. Όμως εμάς, ως χριστιανικούς λαούς, ποτέ δεν θα χαρακτηρίζει μόνο αυτή η εμπειρία.

Η αδικία που συμβαίνει οπουδήποτε, είναι απειλή για τη δικαιοσύνη παντού

Τα ποντιόπουλα μεταφέρουν τη γαλανόλευκη, μπροστά στο Μνημείo του Άγνωστου Στρατιώτη

Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ έγραψε κάποτε, πως «η αδικία που συμβαίνει οπουδήποτε, είναι απειλή για τη δικαιοσύνη παντού». Και όπως το έχουμε αναφέρει, όσοι αδυνατούν να διδάσκονται από την ιστορία, είναι καταδικασμένοι να ξαναζήσουν τις ίδιες εφιαλτικές εμπειρίες. Τι τραγικό να έχουν λάβει χώρα γεγονότα όπως το Ολοκαύτωμα, οι γενοκτονίες στην Καμπότζη, τη Βοσνία, τη Ρουάντα και το Νταρφούρ, μετά τη δική μας Γενοκτονία των Χριστιανών.

Οφείλουμε να εργαστούμε μαζί όχι μόνο για να εξασφαλίσουμε, ως επιζήσαντες, την πολυπόθητη αναγνώριση και επίγνωση των όσων συνέβησαν στους ανθρώπους μας, αλλά και για να χρησιμοποιήσουμε την τρομακτική εμπειρία μας έτσι ώστε να αποτρέψουμε άλλους ανθρώπους να έχουν ίδια βιώματα στο μέλλον.

Σας Ευχαριστώ πολύ και

Ας ευλογήσει ο Θεός την Ελλάδα

Ας ευληγήσει ο Θεός την Αρμενία,

Ας ευλογήσει ο Θεός την Αμερική,

Ας ευλογήσει ο Θεός εμάς τους επιζήσαντε, και

Ας αναπαύσει τις ψυχές των θυμάτων.

*Πίτερ Κουτουτζιάν 
Ο Σερίφης της Κομητείας Μίντλσεξ της Μασαχουσέτης, Πίτερ Κουτουτζιάν, είναι αρμενικής καταγωγής και δραστηριοποιείται έντονα μεταξύ άλλων και στην ανάδειξη του Αρμενικού Ζητήματος της Γενοκτονίας στις Η.Π.Α. Με δικές του ενέργειες και κινητοποιήσεις της τοπικής κοινωνίας, παρά τις αντιδράσεις και εμπόδια, πρόσφατα έχει δημιουργηθεί ένα μεγάλο και καλαίσθητο πάρκο στην καρδιά της Βοστώνης που φέρει την ονομασία «Πάρκο Αρμενικής Κληρονομιάς», το οποίο κόστισε δέκα εκατομμύρια δολάρια!
Η επιγραφή στο Πάρκο αναφέρει συγκεκριμένα: «Το Πάρκο Αρμενικής Κληρονομιάς, που αποτελεί δωρεά στην Πόλη της Βοστώνης και στην Κοινωνία από τους Αρμενιοαμερικανούς της Μασαχουσέτης, δημιουργήθηκε για να τιμηθεί η εμπειρία και η συμβολή των μεταναστών στη ζωή και τον πολιτισμό της Αμερικής και για να μνημονευθούν οι ζωές που χάθηκαν κατά την Αρμενική Γενοκτονία την περίοδο 1915-1923 και όλες τις γενοκτονίες που ακολούθησαν».
Ο Πίτερ Κουτουτζιάν είναι επιφανής πολιτικός της Μασαχουσέτης και έχει ευοίωνο μέλλον όχι μόνο στην τοπική αλλά στην κεντρική πολιτική σκηνή των ΗΠΑ.
Θεωρείται από τις πιο υγιείς και έντιμες φωνές στη Μασαχουσέτη, ιδιαίτερα σε θέματα που σχετίζονται με ζητήματα γενοκτονιών και εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας.


To βιογραφικό του Πήτερ Κουτουτζιάν, όπως είναι δημοσιευμένο στην επίσημη ιστοσελίδα του Σερίφη της Κομητείας του Μίντλ Έσεξ Βοστόνης

Peter J. Koutoujian

After spending more than a decade on Beacon Hill representing the 10th Middlesex District, Peter J. Koutoujian was appointed Middlesex Sheriff on January 14, 2011 by Governor Deval Patrick.

As Representative, Koutoujian held several leadership positions, including Chairman of the Joint Committee on Financial Services, Chairman of the Joint Committee on Public Health and Chairman of the Commission to End Racial and Ethnic Health Disparities. He was instrumental in crafting the historic universal health insurance reform law, the statewide workplace smoking ban and legislation about new school nutrition guidelines. A staunch public safety advocate, Koutoujian led efforts for victims rights and suicide prevention.

A lawyer by trade, Sheriff Koutoujian served as a Middlesex County prosecutor before being elected to the Massachusetts Legislature in 1996. He has worked as an adjunct professor of Criminal Law, Criminal Procedure and Legal Ethics at the Massachusetts School of Law in Andover, and taught a course on American Government at Bentley University in Waltham. He is a frequent guest lecturer at Harvard School of Public Health, Boston University School of Public Health and Northeastern University.

Sheriff Koutoujian earned his Bachelor of Science Degree in psychology from Bridgewater State University and earned his Juris Doctor from the New England School of Law. He also earned a Masters Degree in Public Affairs from the John F. Kennedy School of Government at Harvard University.

Sheriff Koutoujian is a lifelong resident of Waltham, where he serves on the boards of several local organizations, including the West Suburban Samaritans, Waltham Boys & Girls Club, Newton Boys & Girls Club, REACH Beyond Domestic Violence and the Newton Community Service Center.