Σάββατο, 5 Μαΐου 2012
«Τόσο σε οικονομικό, όσο και σε πολιτικό επίπεδο» Οι σχέσεις Κύπρου-Ισραήλ οικοδομήθηκαν σε σταθερές βάσεις, λέει η ΥΠΕΞ
Σε ότι αφορά τις σχέσεις σε πολιτικό επίπεδο μεταξύ των δύο χωρών, η Ερατώ Κοζάκου-Μαρκουλλή τόνισε το γεγονός ότι τώρα το Ισραήλ «αισθάνεται ότι το στρατηγικό του βάθος βρίσκεται στα δυτικά του».
Νέα Υόρκη: Στις στενές σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ, στη συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών στα ενεργειακά ζητήματα και τις προοπτικές που ανοίγονται για ειρήνη, πρόοδο και ευημερία σ’ ολόκληρη την περιοχή, αναφέρθηκε η υπουργός Εξωτερικών, Ερατώ Κοζάκου-Μαρκουλλή στην ομιλία της στο Παγκόσμιο Φόρουμ της Αμερικανο-Εβραϊκής Επιτροπής (AJC), την Πέμπτη το βράδυ (ώρα Κύπρου) στην Ουάσιγκτον.
Στο συνέδριο συμμετέχουν 1.200 εκπρόσωποι Εβραϊκών κοινοτήτων της Αμερικής και 50 του Εξωτερικού, ενώ εκτός της κ. Μαρκουλλή μίλησαν και οι υπουργοί Εξωτερικών της Γερμανίας και του Καναδά, Γκουίντο Βέστερβελε και Τζον Μπάιρντ.
«Το γεγονός ότι είμαι η πρώτη υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου που μιλά στο «Παγκόσμιο Φόρουμ» αντιπροσωπεύει μία καμπή στη σχέση μας με την Αμερικανική Εβραϊκή Επιτροπή και ίσως ακόμα και με την Αμερικανική Εβραϊκή κοινότητα γενικότερα», είπε η κ. Μαρκουλλή, εξαίροντας τις προσπάθειες του εκτελεστικού διευθυντή του AJC, Ντέιβιντ Χάρις και του διευθυντή Διεθνών Σχέσεων, Τζέισον Αϊζακσον, οι οποίοι επισκέφθηκαν επανειλημμένα την Κύπρο.
Η υπουργός Εξωτερικών επισήμανε ότι τα τελευταία τρία χρόνια η σχέση Κύπρου και Ισραήλ συγκέντρωσε την προσοχή των μέσων ενημέρωσης και αποτέλεσε αντικείμενο συζήτησης σε πολλά οικονομικά φόρα.
«Πράγματι, υπήρξε μία έντονη δραστηριότητα με μία εντυπωσιακή ανταλλαγή υψηλού επιπέδου επισκέψεων, ξεκινώντας από τις επισκέψεις του προέδρου Χριστόφια και του προέδρου Σιμόν Πέρες πέρυσι και η επίσκεψη του πρωθυπουργού Νετανιάχου φέτος, η οποία ήταν η πρώτη επίσκεψη του πρωθυπουργού του Κράτους του Ισραήλ στην Κύπρο, από την ανεξαρτησία της το 1960».
Αναφέρθηκε ακόμη στην ανταλλαγή επισκέψεων των δύο υπουργών Εξωτερικών, αλλά και άλλων υπουργών των δύο χωρών και στην υπογραφή περισσοτέρων από 30 διμερών συμφωνιών.
«Αυτές οι υψηλού επιπέδου επισκέψεις έλκυσαν τα φώτα της προσοχής και εξαιτίας της πολιτικής τους φύσης δόθηκε η εντύπωση ότι οι σχέσεις μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ μόλις έχουν αρχίσει. Αυτό όμως απέχει από την πραγματικότητα».
Η κ. Μαρκουλλή παρέθεσε στοιχεία από τις σχέσεις μεταξύ των δύο λαών, ξεκινώντας από την αλληλεγγύη που επέδειξε ο υπό αγγλική αποικιακή διοίκηση Κυπριακός λαός προς τους Εβραίους που ήταν έγκλειστοι σε βρετανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Κύπρο, αλλά και τις σχέσεις που αναπτύχθηκαν μετά την ανεξαρτησία.
Παράλληλα πρόσθεσε, υπάρχει ακόμη μία διάσταση που δίδει την πεποίθηση ότι οι σχέσεις μεταξύ Ισραηλινών και Κυπρίων οικοδομήθηκαν στις σταθερές βάσεις της αμοιβαίας εκτίμησης και σεβασμού.
«Αναφέρομαι στην αμοιβαία αναγνώριση ότι μοιραζόμαστε μία κοινή σφαίρα, αυτό που συνθέτει τη Μεσογειακή κουλτούρα, που χρονολογείται αρκετές χιλιετίες πριν, ή στις αξίες της δημοκρατίας και της ελευθερίας, ή ακόμα και από το γεγονός ότι είμαστε δύο μικρές χώρες, με λίγους πόρους και που αντιμετωπίζουμε πολλές προκλήσεις. Αυτά δεν είναι απλά θέματα συζήτησης για τον απλό Κύπριο και Ισραηλίτη στις συναντήσεις τους, αλλά τα κλειδιά με τα οποία μπορούν να περνούν στις κοσμοθεωρίες των άλλων, δημιουργώντας πίστη, εμπιστοσύνη και δέσμευση».
Η κ. Μαρκουλλή αναφέρθηκε στις εξελίξεις των τελευταίων τριών χρόνων, οι οποίες -όπως υπογράμμισε- έφεραν την Κύπρο και το Ισραήλ πιο κοντά, τόσο σε οικονομικό, όσο και πολιτικό επίπεδο.
Η πρώτη αφορά στην ανακάλυψη υποθαλασσίων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.
Η δεύτερη στην αίσθηση του Ισραήλ ότι το στρατηγικό του βάθος βρίσκεται στα δυτικά του.
Και το τρίτο, είπε, είναι η Αραβική Άνοιξη. «Βάζοντας στην άκρη την πολιτική, το τεράστιο μέγεθος των επενδύσεων που απαιτούνται για την εκμετάλλευση αυτού του υπεράκτιου θησαυρού, δημιουργεί από μόνη της μια ώθηση για μεγαλύτερη συνεργασία. Ωστόσο, «είναι επίσης μια εξέλιξη που απαιτεί μεγάλη σοφία, όραμα, και υπομονή εξ αιτίου του εύθραυστου χαρακτήρα της περιοχής και επειδή οι σημερινές αποφάσεις θα επηρεάσουν πολλές επερχόμενες γενεές».
Η κ. Μαρκουλλή παρέθεσε την προσεκτική προσέγγιση της Κυπριακής Δημοκρατίας, από τη δεκαετία του ’90 και την μεθοδική οικοδόμηση συμφωνιών με τους γείτονες (Αίγυπτος, Λίβανος, Ισραήλ), σε ευθυγράμμιση με το διεθνές δίκαιο και ειδικά της Συνθήκη των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας.
«Για μάς ήταν επίσης σημαντικό να καταστήσουμε σαφές σε όλους τους γείτονές μας, και ιδιαίτερα εκείνους με τους οποίους είχαμε υπογράψει συμφωνίες οριοθετήσεως, ότι οι συμφωνίες με μία από αυτές δεν αποβαίνουν εις βάρος των άλλων», είπε, προσθέτοντας ότι μήνυμα έγινε δεκτό με ικανοποίηση και από τις τρεις χώρες.
Πρόσθεσε ότι η ανακάλυψη των κοιτασμάτων δημιουργεί νέες προοπτικές και νέα δυναμική όσον αφορά το ρόλο της Κύπρου στο ευρύτερο πολιτικό και σχετιζόμενο με την ενέργεια περιβάλλον στην Ανατολική Μεσόγειο.
«Πιστεύουμε ότι αυτό θα έχει ένα ιστορικά αποτέλεσμα για την Κύπρο. Ιστορικό με την έννοια ότι είναι ένα ''παιχνίδι πολλαπλών αλλαγών'' γιατί έτσι καθιστά πιθανώς δυνατό για την Κύπρο να υποστεί βελτιώσεις που θα επηρεάσουν όλους τους πολίτες της, λειτουργώντας ως καταλύτης για την επανένωση του νησιού και, το σημαντικότερο, να περάσει από μια κατάσταση κατοχής σε μία συνύπαρξης και συνεργασίας».
Οι ανακαλύψεις αυτές υδρογονανθράκων από την Κυπριακή Δημοκρατία, σε συνδυασμό με αντίστοιχες στο Ισραήλ, συμπλήρωσε, επιβεβαιώνουν ότι η Λεκάνη της Ανατολής και η ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου αποτελούν μια αξιόπιστη πηγή υδρογονανθράκων, «που θα μπορούσε να μεταμορφώσει της γεωπολιτική της ευρύτερης περιοχής».
«Για την Κύπρο η στρατηγική συνεργασία με το Ισραήλ, την Ελλάδα και άλλες χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, αποσκοπεί στη δημιουργία των αναγκαίων υποδομών και την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων με τρόπους που θα ήταν επωφελείς για την ειρήνη, την πρόοδο και την ευημερία για ολόκληρη την περιοχή. Σε αυτό το πλαίσιο, προωθούμε με το ίδιο σθένος τη συνεργασία μας σε όλα τα σχετιζόμενα με την ενέργεια θέματα, με τους δύο άλλους κοντινούς μας γείτονες, το Λίβανο και την Αίγυπτο».
Αναφερόμενη στη στάση της Τουρκίας, η κ. Μαρκουλλή είπε πως ατυχώς δεν αντέδρασαν όλοι οι γείτονες θετικά στις προσπάθειες της Κύπρου να ασκήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα, όπως αυτά αναγνωρίζονται από το διεθνές δίκαιο.
«Όπως γνωρίζετε, η Τουρκία δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία και συνεχίζει να κατέχει μεγάλο τμήμα του εδάφους μας με δεκάδες χιλιάδες βαρέως οπλισμένων στρατευμάτων, διατηρώντας μία αποσχιστική οντότητα, κρατώντας το ένα τρίτο του πληθυσμού της Κύπρου εκτοπισμένο δια της βίας και εκμεταλλευόμενη τις περιουσίες τους, μη συνεργαζόμενη για τη διακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων, καταστρέφοντας και λεηλατώντας την πολιτιστική κληρονομιά της νήσου, κρατώντας την Αμμόχωστο αιχμάλωτη και πόλη φάντασμα για 38 χρόνια, σε κατάφορη παραβίαση πολυάριθμων ψηφισμάτων του Σ.Α. του ΟΗΕ».
«Ωστόσο», συνέχισε, «μία αναζωογονημένη και ωθούμενη από οικονομική επιτυχία Τουρκία, ένα πολιτικό μοντέλο συνδυασμού επιλεκτικών δημοκρατικών αξιών και του Ισλάμ, με επιθετική και φαρισαϊκή ρητορική, που μερικές φορές απηχεί με ρεβανσιστικά υπονοούμενα για την αναβίωση του Οθωμανικού της παρελθόντος, εμφανίζεται πρόθυμη να περάσει με εκφοβισμό σε μια θέση ηγεμονίας στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή».
Η κ. Μαρκουλλή αναφέρθηκε στις τουρκικές απειλές για χρήση βίας, στα τουρκικά αεροναυτικά γυμνάσια και στην παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου σε αντίθεση με το διεθνών δίκαιο και τη Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας.
«Δεν επιθυμώ να μετατρέψω αυτή την ευκαιρία της ομιλίας μου σε σφυροκόπημα κατά της Τουρκίας. Θέλω όμως να σημειώσω ότι η συμπεριφορά της Τουρκίας σε βάρος της Κύπρου δεν πέρασε απαρατήρητη από τους γείτονές μας. Κι ενώ αναγνωρίζουν, όπως εμείς, τη σημασία της Τουρκίας, υπάρχει σκεπτικισμός για τις πραγματικές προθέσεις της και το αν η Τουρκία αποτελεί σταθεροποιητικό παράγοντα στην περιοχή. Παρομοίως δεν έχουν πεισθεί ότι το μοντέλο της Τουρκίας μπορεί να καλύψει το κενό που δημιουργήθηκε από τις εξεγέρσεις πολλών αραβικών κρατών εναντίων της εξουσίας καταπιεστικών δικτατοριών».
Η υπουργός εκτίμησε ότι στο ζήτημα αυτό Κύπρος και Ισραήλ έχουν την ίδια προσέγγιση.
«Όταν λοιπόν αναφέρω το γεγονός ότι το Ισραήλ κοιτάζει δυτικά για το στρατηγικό του βάθος, δεν ήθελα να συνεπάγεται, όπως ορισμένα μέσα ενημέρωσης κάνουν, πως υπάρχουν σε εξέλιξη προσπάθειες για τη σύνταξη μιας αμυντικής συμμαχία μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ. Αυτό που συνέβη στην πραγματικότητα είναι ότι στο Ισραήλ υπάρχει μια αυξανόμενη αίσθηση πως ο μόνος σίγουρος διάδρομος προς φιλικά κράτη βρίσκεται δυτικά, με άλλα λόγια μέσω της Κύπρου προς την υπόλοιπη Ευρώπη, και συνεπώς ο διάδρομος αυτός θα πρέπει να παραμείνει ανοικτός».
Συμπλήρωσε ότι υπάρχουν κι άλλοι, μεταξύ αυτών κι οι Ηνωμένες Πολιτείες, που διαβάζουν αυτή τη στιγμή με παρόμοιους τρόπους τον γεωπολιτικό χάρτη της περιοχής.
Παράλληλα, είπε πως πέραν της Κύπρου και του Ισραήλ, υπάρχουν κι άλλες χώρες που ανησυχούν για την κατεύθυνση που πιθανόν λαμβάνει η Αραβική Άνοιξη.
Η κ. Μαρκουλλή αναφέρθηκε και στην ανάληψη από την Κύπρο, από 1ης Ιουλίου, της προεδρίας του Συμβουλίου της ΕΕ, σε περίοδο οικονομικής κρίσης για τη Γηραιά Ήπειρο και παγκοσμίως.
«Είμαστε σίγουροι ότι θα είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις και να συμβάλουμε σε μία προεδρία της οποίας τα αποτελέσματα θα έχουν θετική επίδραση στην Ένωση. Υπολογίζουμε στη συνεργασία με τους φίλους και εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά επίσης και στους φίλους και εταίρους μας, οι οποίοι δεν είναι μέλη της ΕΕ, όπως το Ισραήλ και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Θα είμαστε όπως πάντα ανοικτοί σε διάλογο και νέες ιδέες».
Μετά τις ομιλίες, η κ. Μαρκουλλή παρακάθισε σε δείπνο, με στελέχη της Αμερικανοεβραϊκής Επιτροπή, συνέδρους και παράγοντες τους Ελληνοαμερικανικού λόμπι, οι οποίοι διατηρούν στενότατους δεσμούς με την AJC. Να σημειωθεί ότι ομιλητές σε δύο από τα πάνελ του Φόρουμ ήταν οι πρέσβεις της Κύπρου και της Ελλάδας στις ΗΠΑ, Παύλος Αναστασιάδης και Βασίλης Κασκαρέλης, ενώ στο Φόρουμ προβλήθηκε και μαγνητοσκοπημένο μήνυμα του Έλληνα Υπουργού Άμυνας, Δημήτρη Αβραμόπουλου, ο οποίος λόγω των εκλογών δεν μπόρεσε να παρευρεθεί.
Το σημερινό πρόγραμμα επαφών της κ. Μαρκουλλή περιλαμβάνει πρόγευμα εργασίας με ηγετικούς παράγοντες της Ελληνοαμερικανικής Κοινότητας και συνεντεύξεις σε πολλά παναμερικανικής εμβέλειας μέσα ενημέρωσης.
http://www.philenews.com/
Στο συνέδριο συμμετέχουν 1.200 εκπρόσωποι Εβραϊκών κοινοτήτων της Αμερικής και 50 του Εξωτερικού, ενώ εκτός της κ. Μαρκουλλή μίλησαν και οι υπουργοί Εξωτερικών της Γερμανίας και του Καναδά, Γκουίντο Βέστερβελε και Τζον Μπάιρντ.
«Το γεγονός ότι είμαι η πρώτη υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου που μιλά στο «Παγκόσμιο Φόρουμ» αντιπροσωπεύει μία καμπή στη σχέση μας με την Αμερικανική Εβραϊκή Επιτροπή και ίσως ακόμα και με την Αμερικανική Εβραϊκή κοινότητα γενικότερα», είπε η κ. Μαρκουλλή, εξαίροντας τις προσπάθειες του εκτελεστικού διευθυντή του AJC, Ντέιβιντ Χάρις και του διευθυντή Διεθνών Σχέσεων, Τζέισον Αϊζακσον, οι οποίοι επισκέφθηκαν επανειλημμένα την Κύπρο.
Η υπουργός Εξωτερικών επισήμανε ότι τα τελευταία τρία χρόνια η σχέση Κύπρου και Ισραήλ συγκέντρωσε την προσοχή των μέσων ενημέρωσης και αποτέλεσε αντικείμενο συζήτησης σε πολλά οικονομικά φόρα.
«Πράγματι, υπήρξε μία έντονη δραστηριότητα με μία εντυπωσιακή ανταλλαγή υψηλού επιπέδου επισκέψεων, ξεκινώντας από τις επισκέψεις του προέδρου Χριστόφια και του προέδρου Σιμόν Πέρες πέρυσι και η επίσκεψη του πρωθυπουργού Νετανιάχου φέτος, η οποία ήταν η πρώτη επίσκεψη του πρωθυπουργού του Κράτους του Ισραήλ στην Κύπρο, από την ανεξαρτησία της το 1960».
Αναφέρθηκε ακόμη στην ανταλλαγή επισκέψεων των δύο υπουργών Εξωτερικών, αλλά και άλλων υπουργών των δύο χωρών και στην υπογραφή περισσοτέρων από 30 διμερών συμφωνιών.
«Αυτές οι υψηλού επιπέδου επισκέψεις έλκυσαν τα φώτα της προσοχής και εξαιτίας της πολιτικής τους φύσης δόθηκε η εντύπωση ότι οι σχέσεις μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ μόλις έχουν αρχίσει. Αυτό όμως απέχει από την πραγματικότητα».
Η κ. Μαρκουλλή παρέθεσε στοιχεία από τις σχέσεις μεταξύ των δύο λαών, ξεκινώντας από την αλληλεγγύη που επέδειξε ο υπό αγγλική αποικιακή διοίκηση Κυπριακός λαός προς τους Εβραίους που ήταν έγκλειστοι σε βρετανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Κύπρο, αλλά και τις σχέσεις που αναπτύχθηκαν μετά την ανεξαρτησία.
Παράλληλα πρόσθεσε, υπάρχει ακόμη μία διάσταση που δίδει την πεποίθηση ότι οι σχέσεις μεταξύ Ισραηλινών και Κυπρίων οικοδομήθηκαν στις σταθερές βάσεις της αμοιβαίας εκτίμησης και σεβασμού.
«Αναφέρομαι στην αμοιβαία αναγνώριση ότι μοιραζόμαστε μία κοινή σφαίρα, αυτό που συνθέτει τη Μεσογειακή κουλτούρα, που χρονολογείται αρκετές χιλιετίες πριν, ή στις αξίες της δημοκρατίας και της ελευθερίας, ή ακόμα και από το γεγονός ότι είμαστε δύο μικρές χώρες, με λίγους πόρους και που αντιμετωπίζουμε πολλές προκλήσεις. Αυτά δεν είναι απλά θέματα συζήτησης για τον απλό Κύπριο και Ισραηλίτη στις συναντήσεις τους, αλλά τα κλειδιά με τα οποία μπορούν να περνούν στις κοσμοθεωρίες των άλλων, δημιουργώντας πίστη, εμπιστοσύνη και δέσμευση».
Η κ. Μαρκουλλή αναφέρθηκε στις εξελίξεις των τελευταίων τριών χρόνων, οι οποίες -όπως υπογράμμισε- έφεραν την Κύπρο και το Ισραήλ πιο κοντά, τόσο σε οικονομικό, όσο και πολιτικό επίπεδο.
Η πρώτη αφορά στην ανακάλυψη υποθαλασσίων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.
Η δεύτερη στην αίσθηση του Ισραήλ ότι το στρατηγικό του βάθος βρίσκεται στα δυτικά του.
Και το τρίτο, είπε, είναι η Αραβική Άνοιξη. «Βάζοντας στην άκρη την πολιτική, το τεράστιο μέγεθος των επενδύσεων που απαιτούνται για την εκμετάλλευση αυτού του υπεράκτιου θησαυρού, δημιουργεί από μόνη της μια ώθηση για μεγαλύτερη συνεργασία. Ωστόσο, «είναι επίσης μια εξέλιξη που απαιτεί μεγάλη σοφία, όραμα, και υπομονή εξ αιτίου του εύθραυστου χαρακτήρα της περιοχής και επειδή οι σημερινές αποφάσεις θα επηρεάσουν πολλές επερχόμενες γενεές».
Η κ. Μαρκουλλή παρέθεσε την προσεκτική προσέγγιση της Κυπριακής Δημοκρατίας, από τη δεκαετία του ’90 και την μεθοδική οικοδόμηση συμφωνιών με τους γείτονες (Αίγυπτος, Λίβανος, Ισραήλ), σε ευθυγράμμιση με το διεθνές δίκαιο και ειδικά της Συνθήκη των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας.
«Για μάς ήταν επίσης σημαντικό να καταστήσουμε σαφές σε όλους τους γείτονές μας, και ιδιαίτερα εκείνους με τους οποίους είχαμε υπογράψει συμφωνίες οριοθετήσεως, ότι οι συμφωνίες με μία από αυτές δεν αποβαίνουν εις βάρος των άλλων», είπε, προσθέτοντας ότι μήνυμα έγινε δεκτό με ικανοποίηση και από τις τρεις χώρες.
Πρόσθεσε ότι η ανακάλυψη των κοιτασμάτων δημιουργεί νέες προοπτικές και νέα δυναμική όσον αφορά το ρόλο της Κύπρου στο ευρύτερο πολιτικό και σχετιζόμενο με την ενέργεια περιβάλλον στην Ανατολική Μεσόγειο.
«Πιστεύουμε ότι αυτό θα έχει ένα ιστορικά αποτέλεσμα για την Κύπρο. Ιστορικό με την έννοια ότι είναι ένα ''παιχνίδι πολλαπλών αλλαγών'' γιατί έτσι καθιστά πιθανώς δυνατό για την Κύπρο να υποστεί βελτιώσεις που θα επηρεάσουν όλους τους πολίτες της, λειτουργώντας ως καταλύτης για την επανένωση του νησιού και, το σημαντικότερο, να περάσει από μια κατάσταση κατοχής σε μία συνύπαρξης και συνεργασίας».
Οι ανακαλύψεις αυτές υδρογονανθράκων από την Κυπριακή Δημοκρατία, σε συνδυασμό με αντίστοιχες στο Ισραήλ, συμπλήρωσε, επιβεβαιώνουν ότι η Λεκάνη της Ανατολής και η ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου αποτελούν μια αξιόπιστη πηγή υδρογονανθράκων, «που θα μπορούσε να μεταμορφώσει της γεωπολιτική της ευρύτερης περιοχής».
«Για την Κύπρο η στρατηγική συνεργασία με το Ισραήλ, την Ελλάδα και άλλες χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, αποσκοπεί στη δημιουργία των αναγκαίων υποδομών και την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων με τρόπους που θα ήταν επωφελείς για την ειρήνη, την πρόοδο και την ευημερία για ολόκληρη την περιοχή. Σε αυτό το πλαίσιο, προωθούμε με το ίδιο σθένος τη συνεργασία μας σε όλα τα σχετιζόμενα με την ενέργεια θέματα, με τους δύο άλλους κοντινούς μας γείτονες, το Λίβανο και την Αίγυπτο».
Αναφερόμενη στη στάση της Τουρκίας, η κ. Μαρκουλλή είπε πως ατυχώς δεν αντέδρασαν όλοι οι γείτονες θετικά στις προσπάθειες της Κύπρου να ασκήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα, όπως αυτά αναγνωρίζονται από το διεθνές δίκαιο.
«Όπως γνωρίζετε, η Τουρκία δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία και συνεχίζει να κατέχει μεγάλο τμήμα του εδάφους μας με δεκάδες χιλιάδες βαρέως οπλισμένων στρατευμάτων, διατηρώντας μία αποσχιστική οντότητα, κρατώντας το ένα τρίτο του πληθυσμού της Κύπρου εκτοπισμένο δια της βίας και εκμεταλλευόμενη τις περιουσίες τους, μη συνεργαζόμενη για τη διακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων, καταστρέφοντας και λεηλατώντας την πολιτιστική κληρονομιά της νήσου, κρατώντας την Αμμόχωστο αιχμάλωτη και πόλη φάντασμα για 38 χρόνια, σε κατάφορη παραβίαση πολυάριθμων ψηφισμάτων του Σ.Α. του ΟΗΕ».
«Ωστόσο», συνέχισε, «μία αναζωογονημένη και ωθούμενη από οικονομική επιτυχία Τουρκία, ένα πολιτικό μοντέλο συνδυασμού επιλεκτικών δημοκρατικών αξιών και του Ισλάμ, με επιθετική και φαρισαϊκή ρητορική, που μερικές φορές απηχεί με ρεβανσιστικά υπονοούμενα για την αναβίωση του Οθωμανικού της παρελθόντος, εμφανίζεται πρόθυμη να περάσει με εκφοβισμό σε μια θέση ηγεμονίας στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή».
Η κ. Μαρκουλλή αναφέρθηκε στις τουρκικές απειλές για χρήση βίας, στα τουρκικά αεροναυτικά γυμνάσια και στην παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου σε αντίθεση με το διεθνών δίκαιο και τη Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας.
«Δεν επιθυμώ να μετατρέψω αυτή την ευκαιρία της ομιλίας μου σε σφυροκόπημα κατά της Τουρκίας. Θέλω όμως να σημειώσω ότι η συμπεριφορά της Τουρκίας σε βάρος της Κύπρου δεν πέρασε απαρατήρητη από τους γείτονές μας. Κι ενώ αναγνωρίζουν, όπως εμείς, τη σημασία της Τουρκίας, υπάρχει σκεπτικισμός για τις πραγματικές προθέσεις της και το αν η Τουρκία αποτελεί σταθεροποιητικό παράγοντα στην περιοχή. Παρομοίως δεν έχουν πεισθεί ότι το μοντέλο της Τουρκίας μπορεί να καλύψει το κενό που δημιουργήθηκε από τις εξεγέρσεις πολλών αραβικών κρατών εναντίων της εξουσίας καταπιεστικών δικτατοριών».
Η υπουργός εκτίμησε ότι στο ζήτημα αυτό Κύπρος και Ισραήλ έχουν την ίδια προσέγγιση.
«Όταν λοιπόν αναφέρω το γεγονός ότι το Ισραήλ κοιτάζει δυτικά για το στρατηγικό του βάθος, δεν ήθελα να συνεπάγεται, όπως ορισμένα μέσα ενημέρωσης κάνουν, πως υπάρχουν σε εξέλιξη προσπάθειες για τη σύνταξη μιας αμυντικής συμμαχία μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ. Αυτό που συνέβη στην πραγματικότητα είναι ότι στο Ισραήλ υπάρχει μια αυξανόμενη αίσθηση πως ο μόνος σίγουρος διάδρομος προς φιλικά κράτη βρίσκεται δυτικά, με άλλα λόγια μέσω της Κύπρου προς την υπόλοιπη Ευρώπη, και συνεπώς ο διάδρομος αυτός θα πρέπει να παραμείνει ανοικτός».
Συμπλήρωσε ότι υπάρχουν κι άλλοι, μεταξύ αυτών κι οι Ηνωμένες Πολιτείες, που διαβάζουν αυτή τη στιγμή με παρόμοιους τρόπους τον γεωπολιτικό χάρτη της περιοχής.
Παράλληλα, είπε πως πέραν της Κύπρου και του Ισραήλ, υπάρχουν κι άλλες χώρες που ανησυχούν για την κατεύθυνση που πιθανόν λαμβάνει η Αραβική Άνοιξη.
Η κ. Μαρκουλλή αναφέρθηκε και στην ανάληψη από την Κύπρο, από 1ης Ιουλίου, της προεδρίας του Συμβουλίου της ΕΕ, σε περίοδο οικονομικής κρίσης για τη Γηραιά Ήπειρο και παγκοσμίως.
«Είμαστε σίγουροι ότι θα είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις και να συμβάλουμε σε μία προεδρία της οποίας τα αποτελέσματα θα έχουν θετική επίδραση στην Ένωση. Υπολογίζουμε στη συνεργασία με τους φίλους και εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά επίσης και στους φίλους και εταίρους μας, οι οποίοι δεν είναι μέλη της ΕΕ, όπως το Ισραήλ και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Θα είμαστε όπως πάντα ανοικτοί σε διάλογο και νέες ιδέες».
Μετά τις ομιλίες, η κ. Μαρκουλλή παρακάθισε σε δείπνο, με στελέχη της Αμερικανοεβραϊκής Επιτροπή, συνέδρους και παράγοντες τους Ελληνοαμερικανικού λόμπι, οι οποίοι διατηρούν στενότατους δεσμούς με την AJC. Να σημειωθεί ότι ομιλητές σε δύο από τα πάνελ του Φόρουμ ήταν οι πρέσβεις της Κύπρου και της Ελλάδας στις ΗΠΑ, Παύλος Αναστασιάδης και Βασίλης Κασκαρέλης, ενώ στο Φόρουμ προβλήθηκε και μαγνητοσκοπημένο μήνυμα του Έλληνα Υπουργού Άμυνας, Δημήτρη Αβραμόπουλου, ο οποίος λόγω των εκλογών δεν μπόρεσε να παρευρεθεί.
Το σημερινό πρόγραμμα επαφών της κ. Μαρκουλλή περιλαμβάνει πρόγευμα εργασίας με ηγετικούς παράγοντες της Ελληνοαμερικανικής Κοινότητας και συνεντεύξεις σε πολλά παναμερικανικής εμβέλειας μέσα ενημέρωσης.
http://www.philenews.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου