Τι κρύβει η Τουρκική προπαγάνδα για τον νεκρό Κούρδο Μαχητή Mensur Guzel
Ο Κούρδος Μαχητής Mensur Guzel είναι αυτός που πραγματοποίησε την επί 12 ώρου πειρατεία στο τουρκικό οχηματαγωγό "Kartepe" στη Θάλασσα του Μαρμαρά.Στη θάλασσα του Μαρμαρά, αλλά όχι σε μικρή απόσταση, βρίσκεται το Ιμραλί, το νησί όπου είναι φυλακισμένος από το 1999 ο ηγέτης του ΠΚΚ, Αμντουλάχ Οτσαλάν.Ο Κούρδος Μαχητής είχε στην κατοχή του βόμβα την οποία και απειλούσε να πυροδοτήσει.Όπως αποδείχτηκε μετά την επιχείρηση των τουρκικών δυνάμεων ασφαλείας, κατά την οποία βρήκε το θάνατο, η βόμβα ήταν ψεύτικη και αποτελούνταν από ένα μηχανισμό φτιαγμένο από καλώδια και ένα μπουκάλι που έμοιαζε με βόμβα.
Χτές για πρώτη φορά τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης ισχυρίστηκαν ότι ο Κούρδος Μαχητής του PKK ήταν Αρμενικής καταγωγής καθώς το χωριό καταγωγής του Kulp (Bahêmdan) Ayhan στην περιοχή του Ντιγιαρμπακίρ μέχρι το 1915 ήταν Αρμενικό χωριό και μάλιστα αναφέρουν ότι πολλοί συγγενείς του φέρουν αρμενικά ονόματα και επώνυμα.
Η Τουρκική προπαγάνδα ως συνήθως αποσιωπά ότι θυμίζει το γενοκτονικό παρελθόν της τουρκίας κατ'ευφησμόν Τουρκικής Δημοκρατίας.Ο Mensur Guzel γεννήθηκε το 1984 στο χωριό Kulp (Bahêmdan) Ayhan. Όπως όλοι οι νέοι από όλο το Κουρδιστάν βίωσε απο μικρή ηλικία το καθεστώς καταπίεσης που ασκεί το τουρκικό φασιστικό κράτος και παρακράτος σε βάρος του Κουρδικού Λαού.Το χωριό του και συγχωριανοί του εξαιτίας του γεγονότος της φιλικής σχέσης με το PKK και του γεγονότος δεν ενστερνίστηκε την Τουρκική προπαγάνδα (ότι οι Κούρδοι σαν λαός είναι ορεσίβιοι Τούρκοι που ξέχασαν τη γλώσσα τους και την καταγωγή τους- 'Δεν υπάρχουν Κούρδοι. Αυτοί είναι σκηνίτες Τούρκοι που ζουν στα βουνά. Πήραν το όνομά τους από τον ήχο που κάνει το χιόνι, όταν περπατάνε πάνω σ' αυτό: Καρτ-κουρτ) υπέστη την τιμωρία που επιβάλλει η "Δημοκρατική Τουρκία.
Καταστολή μέσω επιχειρήσεων των ειδικών δυνάμεων, φυλακίσεις και βασανιστήρια .Το τελικό χτύπημα στο χωριό του ήταν το 1992, όταν οι στρατιώτες έκαψαν το χωριό , στα πλαίσια της γενοκτονικής πολιτικής που με επιμέλεια εφαρμόζουν σε βάρος του Κουρδικού Λαού, προκαλώντας και την φυγή της οικογένειας του Guzel στην ηπειρωτική χώρα.
Ο Guzel, ήταν 8 ετών και παρά το νεαρό της ηλικίας του το γεγονός ότι είδε το χωριό του να καίγεται ήταν κάτι που σόκαρε αυτόν και τους συνομήλικους του. Το γεγονός όμως που χάραξε ανεξίτηλα την ζωή του ήταν και η στρατιωτική του θητεία κατά την διάρκεια της οποίας χτυπήθηκε και βασανίστηκε πολλές φορές μάλιστα μια φορά τόσο πολύ που το κορμί του ήταν μελανιασμένο σε κάθε σημείο του και αδυνατούσε να ανοίξει τα μάτια του.Είχε την φωτογραφία με το μελανιασμένο πρόσωπο του πάντα μαζί του για να θυμάται πάντα την στιγμή αυτή και να μην ξεχνά ποτέ τον λόγο για τον οποίο εντάχθηκε στο PKK.
Σύμφωνα με τον εξάδελφο του Guzel Birsen το άψυχο κορμί του Κούρδου μαχητή όταν παραδόθηκε στους οικείους του έφερε τα σημάδια της βαρβαρότητας των υπανθρώπων του τουρκικού κράτους.
Παρά την προσπάθεια της τουρκικής προπαγάνδας να αποσπάσει την "ομολογία" των οικείων του ότι ο γιός τους ήταν "τρομοκράτης" το σήμα της νίκης που σχημάτισε η μητέρα του με τα δάχτυλα της δίνει την απάντηση ότι ο Κουρδικός λαός δεν πρόκειται να βολευτεί με τίποτα λιγότερο απο την Ελευθερία του.Δίνει την απάντηση ότι ο γιός της έγινε γιός του Κουρδιστάν ,ότι ο τάφος του καθώς και οι τάφοι των παιδιών που θυσιάστηκαν για τα δίκαια του Κουρδικού λαού δεν ανήκουν μόνο στους οικείους τους αλλα΄σε όλο το Κουρδικό λαό και πώς όσο υπάρχουν ανθρωποι να κουβαλούν στις πλάτες τους τα φέρετρα των νεκρών αγωνιστών και να δοξάζουν τον αγώνα τους, η φλόγα δεν θα σβήσει.
Χτές για πρώτη φορά τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης ισχυρίστηκαν ότι ο Κούρδος Μαχητής του PKK ήταν Αρμενικής καταγωγής καθώς το χωριό καταγωγής του Kulp (Bahêmdan) Ayhan στην περιοχή του Ντιγιαρμπακίρ μέχρι το 1915 ήταν Αρμενικό χωριό και μάλιστα αναφέρουν ότι πολλοί συγγενείς του φέρουν αρμενικά ονόματα και επώνυμα.
Η Τουρκική προπαγάνδα ως συνήθως αποσιωπά ότι θυμίζει το γενοκτονικό παρελθόν της τουρκίας κατ'ευφησμόν Τουρκικής Δημοκρατίας.Ο Mensur Guzel γεννήθηκε το 1984 στο χωριό Kulp (Bahêmdan) Ayhan. Όπως όλοι οι νέοι από όλο το Κουρδιστάν βίωσε απο μικρή ηλικία το καθεστώς καταπίεσης που ασκεί το τουρκικό φασιστικό κράτος και παρακράτος σε βάρος του Κουρδικού Λαού.Το χωριό του και συγχωριανοί του εξαιτίας του γεγονότος της φιλικής σχέσης με το PKK και του γεγονότος δεν ενστερνίστηκε την Τουρκική προπαγάνδα (ότι οι Κούρδοι σαν λαός είναι ορεσίβιοι Τούρκοι που ξέχασαν τη γλώσσα τους και την καταγωγή τους- 'Δεν υπάρχουν Κούρδοι. Αυτοί είναι σκηνίτες Τούρκοι που ζουν στα βουνά. Πήραν το όνομά τους από τον ήχο που κάνει το χιόνι, όταν περπατάνε πάνω σ' αυτό: Καρτ-κουρτ) υπέστη την τιμωρία που επιβάλλει η "Δημοκρατική Τουρκία.
Καταστολή μέσω επιχειρήσεων των ειδικών δυνάμεων, φυλακίσεις και βασανιστήρια .Το τελικό χτύπημα στο χωριό του ήταν το 1992, όταν οι στρατιώτες έκαψαν το χωριό , στα πλαίσια της γενοκτονικής πολιτικής που με επιμέλεια εφαρμόζουν σε βάρος του Κουρδικού Λαού, προκαλώντας και την φυγή της οικογένειας του Guzel στην ηπειρωτική χώρα.
Ο Guzel, ήταν 8 ετών και παρά το νεαρό της ηλικίας του το γεγονός ότι είδε το χωριό του να καίγεται ήταν κάτι που σόκαρε αυτόν και τους συνομήλικους του. Το γεγονός όμως που χάραξε ανεξίτηλα την ζωή του ήταν και η στρατιωτική του θητεία κατά την διάρκεια της οποίας χτυπήθηκε και βασανίστηκε πολλές φορές μάλιστα μια φορά τόσο πολύ που το κορμί του ήταν μελανιασμένο σε κάθε σημείο του και αδυνατούσε να ανοίξει τα μάτια του.Είχε την φωτογραφία με το μελανιασμένο πρόσωπο του πάντα μαζί του για να θυμάται πάντα την στιγμή αυτή και να μην ξεχνά ποτέ τον λόγο για τον οποίο εντάχθηκε στο PKK.
Σύμφωνα με τον εξάδελφο του Guzel Birsen το άψυχο κορμί του Κούρδου μαχητή όταν παραδόθηκε στους οικείους του έφερε τα σημάδια της βαρβαρότητας των υπανθρώπων του τουρκικού κράτους.
Παρά την προσπάθεια της τουρκικής προπαγάνδας να αποσπάσει την "ομολογία" των οικείων του ότι ο γιός τους ήταν "τρομοκράτης" το σήμα της νίκης που σχημάτισε η μητέρα του με τα δάχτυλα της δίνει την απάντηση ότι ο Κουρδικός λαός δεν πρόκειται να βολευτεί με τίποτα λιγότερο απο την Ελευθερία του.Δίνει την απάντηση ότι ο γιός της έγινε γιός του Κουρδιστάν ,ότι ο τάφος του καθώς και οι τάφοι των παιδιών που θυσιάστηκαν για τα δίκαια του Κουρδικού λαού δεν ανήκουν μόνο στους οικείους τους αλλα΄σε όλο το Κουρδικό λαό και πώς όσο υπάρχουν ανθρωποι να κουβαλούν στις πλάτες τους τα φέρετρα των νεκρών αγωνιστών και να δοξάζουν τον αγώνα τους, η φλόγα δεν θα σβήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου