Το ιστορικό χρέος και η οργή που τυφλώνει
Οκτωβρίου 30, 2011 — Λουκάς
Ας το πούμε εξ αρχής: τα σημερινά γεγονότα στη Θεσσαλονίκη, που προκάλεσαν την αποχώρηση του Προέδρου της Δημοκρατίας και τη ματαίωση της στρατιωτικής παρέλασης, υπήρξαν ένα αίσχος, που θα βαραίνει για καιρό την κοινωνία της Θεσσαλονίκης.
Μοναδική φωτεινή εξαίρεση, τα πολιτικά τμήματα, με πρώτη τη ΛΕΦΕΔ, που επέμειναν στη διεξαγωγή της παρέλασης, και τελικά την πέτυχαν, κόντρα στη μειοψηφία που επιδίωξε τη ματαίωσή της.
Το κείμενο αυτό γράφεται με πλήρη επίγνωση, ότι πιθανόν να μην αρέσει σε κάποιους αναγνώστες. Ήδη από τα σχόλια στην προηγούμενη ανάρτηση έχουμε δει ότι μερικοί φίλοι επιδοκιμάζουν αυτό που συνέβη, ως αυθόρμητη λαϊκή αντίδραση στην κυβερνητική πολιτική. Θα το πούμε ευθέως, γιατί μερικές φορές πρέπει κανείς να πηγαίνει κόντρα στο ρεύμα: όσοι επιδοκιμάζουν αυτό που συνέβη σήμερα σφάλλουν.
Όποιος νομίζει ότι οι παρελάσεις και οι επέτειοι είναι γιορτές, που μπορούμε να τις μετατρέπουμε σε διαδηλώσεις κατά το γούστο μας, έχει καταλάβει λάθος.
Οι παρελάσεις δεν είναι δικαίωμά μας. Είναι υποχρέωσή μας. Είναι μέρος της ιερής μας υποχρέωσης ως Ελλήνων να θυμόμαστε και να τιμουμε αυτούς που πολέμησαν και σκοτώθηκαν για να είμαστε εμείς ελεύθεροι. Όποιος θέλει να διαδηλώσει και να διαμαρτυρηθεί, έχει άλλες 363 μέρες να το κάνει. Στις 28 Οκτωβρίου τιμούμε τη μνήμη όσων πολέμησαν και σκοτώθηκαν για αυτήν την πατρίδα το 1940.
Ένα σημαντικό μέρος της παθογένειας της Ελλάδας τις τελευταίες δεκαετίες, και ίσως μια βασική αιτία για την κατάπτωσή της, είναι πως όλοι αισθανόμαστε πως έχουμε μόνο δικαιώματα και όχι και υποχρεώσεις. Ο δημόσιος υπάλληλος αισθάνεται πως έχει δικαίωμα να πληρώνεται, αλλά όχι και υποχρέωση να δουλεύει, ο ελεύθερος επαγγελματίας ότι έχει δικαίωμα να πληρώνεται αλλά όχι και υποχρέωση να κόβει αποδείξεις, κλπ. κλπ. Λοιπόν καλό είναι κάποτε να καταλάβουμε ότι έχουμε και υποχρεώσεις, και μάλιστα κάποιες υποχρεώσεις είναι ιερές, διαχρονικές, ιστορικές και υπερβαίνουν το καθημερινό μας ζόρι, το αν έχουμε χρέη, αν μας κόβουν το μισθό κλπ. Ότι όπως πάμε στον τάφο του παπού μας να ανάψουμε ένα κεράκι, έτσι πάμε και στην παρέλαση να τιμήσουμε τους ήρωες του 1821 και του 1940. Και όπως δε σταματάμε να τιμάμε τον παππού επειδή θα έρθει στο μνημόσυνο ένας αντιπαθητικός συγγενής, έτσι δεν παύουμε να τιμούμε το έπος του 1940 λόγω αντίθεσης προς την κυβέρνηση.
Αναμφίβολα η παρούσα κυβέρνηση, όπως και το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων, έχει τεράστιες ευθύνες για το σημερινό κατάντημα της Ελλάδας. Αυτός εδώ ο ιστότοπος υπήρξε πάντα επικριτικός απέναντι στην κυβέρνηση Παπανδρέου, αλλά και στις ιδεολογίες που κομίζει και τις πολιτικές που εφαρμόζει. Αλλά η κυβέρνηση αυτή είναι προσωρινή, ενώ το χρέος προς τους νεκρούς του 1940 αιώνιο. Καμία διαμαρτυρία προς την κυβέρνηση δε δικαιολογεί τη ματαίωση του εορτασμού της 28ης Οκτωβρίου, ούτε οι διαμαρτυρίες για τα οικονομικά μέτρα, ούτε βέβαια οι διαμαρτυρίες για τον υποβιβασμό του Ηρακλή… Οποιαδήποτε διαμαρτυρία θα μπορούσε να γίνει οποιαδήποτε άλλη μέρα. Στις 28 Οκτωβρίου τιμούμε τη μνήμη των ηρώων του 1940, τελεία και παύλα. Επιπλέον, όποια κι αν είναι η κατάσταση, όποια κι αν είναι η ευθύνη της κυβέρνησης, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι σύμβολο κα εκπροσωπεί το Έθνος. Είναι απαράδεκτο να αποκαλείται προδότης, και μάλιστα ο συγκεκριμένος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Κάρολος Παπούλιας που ως γνωστόν πολέμησε τους Γερμανούς κατακτητές από 15 χρονών παιδί.
Και κάτι ακόμα: επειδή το “Εν Κρυπτώ” δεν απευθύνεται στο εθνομηδενιστικό κοινό του ΣΥΡΙΖΑ (που μεταξύ άλλων επιδιώκει την κατάργηση των παρελάσεων…) αλλά σε ανθρώπους με πατριωτικά αισθήματα, ας έχουμε όλοι υπόψη μας ότι το σκηνικό που στήθηκε σήμερα στη Θεσσαλονίκη ήταν σαφώς υποκινούμενο από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως φάνηκε και από τις επιτόπιες δηλώσεις του βουλευτή Κουράκη. Ο ΣΥΡΙΖΑ εκμεταλλεύτηκε τη λαϊκή οργή κατά της κυβέρνησης, όχι μόνο για να εκδιώξει τους επισήμους από την εξέδρα, αλλά και για να ματαιώσει εξ ολοκλήρου την παρέλαση. Και όταν η Λέσχη Εφέδρων Ενόπλων Δυνάμεων επέμεινε να παρελάσει υπό τις επευφημίες του κόσμου, η “εμπροσθοφυλακή” των εθνομηδενιστών επιτέθηκε στη σημαία της με αποτέλεσμα να ακολουθήσει συμπλοκή. Η πραγματοποίηση της παρέλασης των πολιτικών τμημάτων και η, έστω λειψή, απόδοση της πρέπουσας τιμής στους ήρωες του 1940, οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στη στάση και το θάρρος των μελών της ΛΕΦΕΔ απέναντι στους τραμπουκισμούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου