Δημοσιογράφος, συγγραφέας και καλτ φυσιογνωμία, που αναδύθηκε από την αντικουλτούρα της δεκαετίας του 1960. Γράφοντας σε πρώτο πρόσωπο, θεωρείται ο εισηγητής της gonzo δημοσιογραφίας, ενός στυλ γραφής που παντρεύει τη δημοσιογραφία με το μυθιστόρημα, μέσα από την υποκειμενική ματιά του γράφοντος. Ο δημοσιογράφος δεν προσποιείται τον αντικειμενικό. Ζει τα γεγονότα για να γράψει τις εμπειρίες του.
Ο Χάντερ Τόμσον (Hunter Thompson) γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου 1937 σε μια μεσοαστική οικογένεια στο Λιούισβιλ του Κεντάκι. Η πρώτη σκληρή εμπειρία της ζωής του ήλθε προτού κλείσει τα 18 του, όταν φυλακίσθηκε ως συνεργός σε ληστεία. Ένα χρόνο αργότερα αλλάζει κατεύθυνση και κατατάσσεται στην Αεροπορία. Απασχολείται ως αθλητικός συντάκτης και σπουδάζει δημοσιογραφία στο Κολούμπια.
Θόρυβος γύρω από το όνομά του θα γίνει το 1966 με ένα άρθρο του για τους Hell’s Angels, την περιβόητη συμμορία των μηχανόβιων, που αργότερα θα γίνει και βιβλίο. Η διείσδυσή του στην οργάνωση για να έχει υλικό από πρώτο χέρι, θα του κοστίσει ένα ξυλοδαρμό και κάποια σπασμένα πλευρά από τους φανατικούς της συμμορίας.
Η παγκόσμια αναγνώριση ήλθε το 1998, όταν ο σκηνοθέτης Τέρι Γκίλιαμ μετέφερε στη μεγάλη οθόνη το μυθιστόρημά του «Φόβος και Παράνοια στο Λας Βέγκας» με πρωταγωνιστές τους Τζόνι Ντεπ και Μπενίσιο Ντελ Τόρο. Πρόκειται για ένα κλασσικό ψυχεδελικό ανάγνωσμα, που γράφτηκε το 1970 και είναι το μοναδικό του έργο που κυκλοφορεί στη γλώσσα μας από τις εκδόσεις «Πατάκη». Αφηγείται την ιστορία ενός ρεπόρτερ (άλτερ έγκο του Τόμσον) κι ενός δικηγόρου, που ξεκινούν ένα ταξίδι στο Λας Βέγκας με το σύνθημα «Θέλουμε να τα δοκιμάσουμε όλα».
Την ίδια χρονιά ο Τόμσον θέτει υποψηφιότητα για σερίφης στην πόλη Πίτκιν του Κολοράντο, υποσχόμενος ελεύθερη χρήση των ναρκωτικών. Θα χάσει για λίγες ψήφους από τον ρεπουμπλικάνο ανθυποψήφιό του.
Το 1972 κυκλοφορεί το βιβλίο του «Φόβος και Παράνοια στην προεκλογική καμπάνια του 1972», μια συλλογή άρθρων του, που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Rolling Stone, για την προεκλογική εκστρατεία του 1972 στις Ηνωμένες Πολιτείες, ανάμεσα στον ρεπουπλικάνο Ρίτσαρντ Νίξον και τον φιλελεύθερο δημοκρατικό Τζορτζ Μακ Γκόβερν, τον οποίον υποστήριζε ένθερμα.
Για τον Νίξον δεν έτρεφε τα καλύτερα των αισθημάτων. Η ρήση «ο νεκρός δεδικαίωται» δεν είχε καμία αξία για τον Τόμσον. Σε νεκρολογία που δημοσιεύθηκε το 1994, ο παραιτηθείς αμερικανός πρόεδρος χαρακτηρίζεται «ψεύτης, μπάσταρδος, φθηνός απατεωνίσκος και αδίστακτος εγκληματίας πολέμου».
Ο Χάντερ Τόμσον, που τα τελευταία χρόνια αρθρογραφούσε στο δορυφορικό αθλητικό κανάλι ESPN, αυτοκτόνησε στο ράντσο του στο Κολοράντο στις 20 Φεβρουαρίου 2005. Ηταν «ένας αχόρταγος βιβλιοφάγος, ένας αθεράπευτος πότης κι ένας δεινός σκοπευτής», όπως ο ίδιος περιέγραφε τον εαυτό του.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/87#ixzz3SFc6CCyK
