Λόγω της καθυστέρησης στην προκήρυξη του διαγωνισμού για την προμήθεια έξι υποβρυχίων για το Πολεμικό Ναυτικό της Ινδίας, το Δελχί απευθύνθηκε στη Μόσχα για την πώληση δύο συγχρόνων ρωσικών υποβρυχίων της κλάσης «Αμούρ». Όπως σημειώνει το βρετανικό περιοδικό «Defense News», η κίνηση αυτή έγινε παρακάμπτοντας τις αυστηρές απαιτήσεις της ινδικής νομοθεσίας για την πραγματοποίηση αμυντικών προμηθειών, οι οποίες γίνονται μόνο με διαγωνισμό. Σύμφωνα με το βρετανικό αμυντικό περιοδικό, μόνο μια κατεπείγουσα ανάγκη θα υποχρέωνε τις ινδικές Ενοπλες Δυνάμεις να προχωρήσουν σε μια τόσο γρήγορη διαδικασία παραλαβής στρατιωτικού εξοπλισμού. 
Το ινδικό Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ) σχεδιάζει να προχωρήσει στην αγορά έξι νέων υποβρυχίων με δυνατότητα αναερόβιας πρόωσης (Air Independent Propulsion – AIP) στο πλαίσιο του «Έργου 751». Η υλοποίηση του προγράμματος για τα συγκεκριμένα σκάφη καθυστέρησε για διάφορους λόγος για πάνω από τέσσερα χρόνια. Αν όλα πήγαιναν σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, το πρώτο από τα έξι σκάφη θα εντασσόταν στο Στόλο εντός του τρέχοντος έτους. Σύμφωνα με τον ινδό εμπειρογνώμονα, πλοίαρχο ε.α. Shyam Kumar Singh, η καθυστέρηση του «Έργου 751», όπως και η αντίστοιχη της παράδοσης των ιταλικών υποβρυχίων «Skorpen», έφεραν τον ινδικό Στόλο υποβρυχίων σε οριακή κατάσταση.

Αυτός είναι ό κύριος λόγος που κατά τη γνώμη του, άρχισαν οι απευθείας διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία. Σύμφωνα με τον Singh, ακόμη κι αν ο διαγωνισμός προκηρυχθεί σύντομα, θα περάσουν όχι λιγότερα από 10 χρόνια για να παραδοθεί το πρώτο υποβρύχιο. Αυτό όμως πρακτικά σημαίνει ότι τότε τα σκάφη θα είναι ήδη παρωχημένα. Τόσο τεχνολογικά, όσο και ως προς την αποτελεσματικότητα των εξοπλιστικών συστημάτων που διαθέτουν. Σε αυτήν την κατάσταση, η Ρωσία είναι η μόνη χώρα που μπορεί, όχι μόνο να παραδώσει γρήγορα νέα υποβρύχια σκάφη, αλλά και να λάβει υπόψη της τις επιθυμίες του πελάτη για να αποκτήσει τα πιο σύγχρονα όπλα.
Σπονδυλωτή σχεδίαση
Τα τελευταία χρόνια, η Μόσχα έχει αναδειχθεί πραγματικά η ηγέτιδα δύναμη στον τομέα της προμήθειας πολεμικών σκαφών, όπλων και τεχνολογικού εξοπλισμού για το ΠΝ, καταλαμβάνοντας μερίδιο που αντιστοιχεί στο 27% της παγκόσμιας αγοράς. Σύμφωνα με τον πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν, το ποσοστό που αναλογεί στο «ναυτικό τεχνικό εξοπλισμό» στο χαρτοφυλάκιο του κρατικού εξαγωγικού κολοσσού αμυντικού υλικού «Rosoboronexport», είναι 15%. Οι ανεκτέλεστες συμβάσεις για την προμήθεια ρωσικών οπλικών συστημάτων αγγίζουν τα 50 δισεκατομμύρια δολάρια. Περίπου 400 πλοία και υποβρύχια ρωσικής σχεδίασης και κατασκευής, βρίσκονται σε υπηρεσία στα ΠΝ 27 χωρών του κόσμου.

Ετοιμα τα πυρηνικά υποβρύχια 4ης γενιάς

«Η προτίμηση σε ρωσικά οπλικά συστήματα για το Ναυτικό οφείλεται στο χαμηλό, σε σχέση με αυτό άλλων χωρών κόστος, και στην εξαιρετικά υψηλή μαχητική τους αποτελεσματικότητα», λέει ο επικεφαλής του Κέντρου Πολιτικών Ερευνών, Ρουσλάν Πουχόφ. «Επιπλέον, η Ρωσία το τελευταίο διάστημα υλοποιεί ένα εκτεταμένο πρόγραμμα ανανέωσης του δικού της ΠΝ. Στον εκσυγχρονισμό των γραμμών παραγωγής έχουν ήδη επενδυθεί δισεκατομμύρια ρούβλια και έτσι τα ρωσικά ναυπηγεία, όχι μόνο επιτάχυναν τον ρυθμό κατασκευής πολεμικών πλοίων για το ρωσικό Στόλο, αλλά και βελτίωσαν σημαντικά την ποιότητα τους.
Μια άλλη σημαντική πτυχή του προγράμματος της ναυπηγικής βιομηχανίας είναι, ότι τα ρωσικά σχεδιαστικά γραφεία προτείνουν τόσο στο ρωσικό, όσο και στα ξένα ΠΝ έξυπνες και καινοτόμες λύσεις. Πλοία και υποβρύχια που κατασκευάζονται από σπονδυλωτά μέρη. Τα τμήματα των σκαφών είναι σαν τους κύβους του παιδικού παιχνιδιού «Lego», με τα οποία ο πελάτης μπορεί να συνθέσει σύμφωνα με τη συγκεκριμένη αποστολή το αναγκαίο πολεμικό πλοίο, ενσωματώνοντας στη «συναρμολόγησή» του τα απαραίτητα οπλικά συστήματα.
Έξτρα επιλογές
Παραδείγματα τέτοιου είδους πλοίου, είναι τα μεγάλα ανθυποβρυχιακά πλοία των έργων 11356, 11541 και της κλάσης «Gepard 3.9», οι κορβέτες κλάσης 20382 «Tigr», τα κύτη και οι υπερκατασκευές των οποίων κατασκευάζονται σύμφωνα με την τεχνολογία «stealth», οι πυραυλάκατοι των έργων 12300 «Scorpion» και 20970 «Katran». Όλα τα παραπάνω σκάφη, που χτίζονται με σπονδυλωτά συστήματα, είναι τελείως διαφορετικά μεταξύ τους σε εκτόπισμα, τύπο και είδος αποστολής που εκτελούν. Ωστόσο, το πακέτο των οπλικών συστημάτων τους μπορεί να είναι κοινό για όλα.
Για παράδειγμα, αυτό μπορεί να είναι οι τελευταίας τεχνολογίας ρωσικοί πύραυλοι Κρουζ «Club-S» για τα υποβρύχια και οι «Club-N» για τα πλοία επιφανείας. Υπάρχει, επίσης, το πυραυλικό σύστημα «Club-Μ», η χερσαία έκδοση του ίδιου πυραύλου. Τα βλήματα αυτά μπορούν επίσης να μεταφερθούν μέσα σε ένα συνηθισμένο κοντέινερ. Αυτό επιτρέπει στους επιτελείς του ΠΝ να μετατρέψουν σε πολεμικό πλοίο, οποιοδήποτε φορτηγό καράβι.

Δίαθλο μάχης με αντιαεροπορικά TOR-M2E και OSA-AKM

Τα πυραυλικά συστήματα της κλάσης «Club» έχουν σχεδιαστεί για να χτυπούν στόχους επιφανείας (εγκαταστάσεις στην ξηρά), πλοία και υποβρύχια και να είναι αποτελεσματικά σε συνθήκες έντονης δραστηριότητας μάχης από καταιγισμό βλημάτων και ηλεκτρονικά αντίμετρα. Περιλαμβάνουν πυραύλους Κρουζ ZM-54E με αποσπώμενο υπερηχητικό εκρηκτικό τμήμα, το οποίο στην τελική του φάση, κινούμενο προς το στόχο, αναπτύσσει ταχύτητα έως και 3 Mach. Αυτοί οι «σούπερ» πύραυλοι είναι σε θέση να διαπερνούν τα σύγχρονα συστήματα αεράμυνας σχεδόν κάθε πλοίου επιφανείας. Το σκάφος, ακόμα, μπορεί να εξοπλιστεί με ανθυποβρυχιακούς πυραύλους 91RE1, που μεταφέρουν σε απόσταση 40-50 km τορπίλες υψηλής ταχύτητας και καταστρέφουν όλα τα είδη των υποβρυχίων. Τέλος, οι πύραυλοι Κρουζ για επίγειους στόχους ZM-14E είναι ικανοί να καταστρέψουν κάθε παράκτια αμυντική εγκατάσταση εντός των ορίων δράσης τους.
Το ολοκληρωμένο πυραυλικό συγκρότημα «Club-S» βρίσκεται στον εξοπλισμό των σύγχρονων ρωσικών υποβρυχίων κλάσης «Αμούρ». Μετά από αίτημα του πελάτη, στο σκάφος είναι δυνατόν να τοποθετηθούν και οι πιο ισχυροί υπερηχητικοί πύραυλοι Κρουζ, όπως τα ρωσο-ινδικά πυραυλικά βλήματα «BrahMos». Ο σπονδυλωτός σχεδιασμός των πολεμικών πλοίων, ή όπως θα έλεγε ένας έμπορος αυτοκινήτων οι «έξτρα επιλογές», επιτρέπει ακόμη και σε μια σχετικά όχι και τόσο πλούσια χώρα να αποκτήσει ένα πλοίο που μπορεί να αποτελέσει μια σοβαρή απειλή, ακόμη και στις μεγαλύτερες και ισχυρότερες τακτικές ομάδες μάχης αεροπλανοφόρων.