A)FT: Ρωσία, Κίνα και Ιράν αμφισβητούν όλο και περισσότερο την αμερικανική κυριαρχία
Διχογνωμία για το βάθος των αντιθέσεων
Οι ΗΠΑ είναι η μόνη μεγάλη δύναμη που δεν περιβάλλεται από άλλες μεγάλες δυνάμεις. Και οι ιδέες που προωθεί έχουν παγκόσμια απήχηση. REUTERS/GARY HERSHORN
Στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων κυριαρχούν οι μεγάλες περιφερειακές κρίσεις στην Ουκρανία, το Ιράκ και τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Υπάρχει άραγε κάποιο νήμα που συνδέει αυτά τα φαινομενικά ασύνδετα γεγονότα;
Σε πρόσφατο άρθρο του στο περιοδικό Foreign Affairs, o καθηγητής Ουόλτερ Ράσελ Μιντ αναφερόταν στην επιστροφή της γεωπολιτικής. Το σχήμα της παγκόσμιας τάξης που προέκυψε μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης είναι σχετικά εύκολο να περιγραφεί. Τα βασικά του χαρακτηριστικά είναι ένα παγκοσμιοποιημένο οικονομικό σύστημα, οι λειτουργικοί πολυμερείς θεσμοί και ο αδιαμφισβήτητος ηγετικός ρόλος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Το σύστημα αυτό άραγε σήμερα απειλείται;
Σε πρόσφατο άρθρο του στο περιοδικό Foreign Affairs, o καθηγητής Ουόλτερ Ράσελ Μιντ αναφερόταν στην επιστροφή της γεωπολιτικής. Το σχήμα της παγκόσμιας τάξης που προέκυψε μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης είναι σχετικά εύκολο να περιγραφεί. Τα βασικά του χαρακτηριστικά είναι ένα παγκοσμιοποιημένο οικονομικό σύστημα, οι λειτουργικοί πολυμερείς θεσμοί και ο αδιαμφισβήτητος ηγετικός ρόλος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Το σύστημα αυτό άραγε σήμερα απειλείται;
Σύμφωνα με τον κ. Μιντ, που είναι καθηγητής στο Bard College, η Κίνα, η Ρωσία και το Ιράν δεν αποδέχθηκαν ποτέ τη γεωπολιτική διευθέτηση που ακολούθησε το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και καταβάλλουν προσπάθεια να το ανατρέψουν. Η οργή της Ρωσίας για τις συνοριακές διευθετήσεις μετά το 1991 την οδήγησε να προσαρτήσει την Κριμαία. Οι όλο και πιο έντονες εδαφικές διεκδικήσεις της Κίνας και η εμφανής δυσαρέσκεια του Ιράν με την περιφερειακή τάξη στη Μέση Ανατολή συμπληρώνουν αυτή τη θεωρία.
Ο δρ. Μιντ αποκαλεί τις τρεις αυτές χώρες «αναθεωρητικές δυνάμεις» και επισημαίνει ότι αμφισβητούν όλο και περισσότερο το στάτους κβο.
Ο καθηγητής Τζον Ικένμπερι, που διδάσκει στο Πρίνστον, απαντά ότι η ανησυχία του δρα Μιντ στηρίζεται σε μια κολοσσιαία παρεξήγηση των σύγχρονων συσχετισμών εξουσίας. Κατά την άποψή του, η Κίνα και η Ρωσία δεν είναι πραγματικά αναθεωρητικές δυνάμεις, απλώς προσπαθούν κατά καιρούς να «χαλάσουν τη σούπα». Οι ΗΠΑ έχουν στρατιωτική συνεργασία με πάνω από εξήντα χώρες, ενώ η Ρωσία μετρά μόλις οκτώ επίσημους συμμάχους και η Κίνα έναν (τη Βόρεια Κορέα).
Επιπλέον, οι ΗΠΑ είναι η μόνη μεγάλη δύναμη που δεν περιβάλλεται από άλλες μεγάλες δυνάμεις. Και οι ιδέες που προωθεί έχουν παγκόσμια απήχηση.
Σύμφωνα με τον κ. Ικένμπερι, οι λεγόμενες «αναθεωρητικές δυνάμεις» δεν αμφισβητούν πραγματικά τον αμερικανοκρατούμενο κόσμο, αφού επωφελούνται από αυτόν. Οι ανοιχτές οικονομίες τούς προσφέρουν πρόσβαση στο εμπόριο, τις επενδύσεις και την τεχνολογία. Επιπλέον, η Ρωσία και η Κίνα είναι μεγάλες δυνάμεις με βέτο στα Ηνωμένα Έθνη. Τα συμφέροντά τους προστατεύονται από το σημερινό σύστημα.
Ποια από τις δύο παραπάνω αναλύσεις είναι πιο πειστική; Το 2010, ο Γκίντεον Ράχμαν των Financial Timesεξέδωσε ένα βιβλίο με τίτλο «Κόσμος Μηδενικού Αθροίσματος» που προέβλεπε έναν αυξανόμενο γεωπολιτικό ανταγωνισμό ανάμεσα στη Δύση και τις κυβερνήσεις του Πεκίνου και της Μόσχας. Άρα, ο Bρετανός δημοσιογράφος είναι πιο κοντά στην άποψη του κ. Μιντ.
Είναι αλήθεια όμως ότι ούτε η Ρωσία ούτε η Κίνα έχουν έλθει σε ρήξη με το αμερικανοκρατούμενο παγκόσμιο σύστημα. Για την ακρίβεια, αν η Ρωσία δεν μπορέσει να προκαλέσει κλιμάκωση της ουκρανικής κρίσης, αυτό θα σημαίνει ότι η κυβέρνηση Πούτιν αποφάσισε ότι το κόστος μιας σύγκρουσης με τη Δύση είναι υπερβολικά υψηλό.
Το Ιράν ταιριάζει περισσότερο με την εικόνα μιας «αναθεωρητικής δύναμης». Από την άλλη πλευρά, το ιρανικό καθεστώς μοιάζει να προσπαθεί να επιστρέψει στο διεθνές σύστημα μέσω μιας συμφωνίας για το πυρηνικό του πρόγραμμα.
Μακροπρόθεσμα, η Κίνα είναι χωρίς αμφιβολία ο σοβαρότερος πιθανός αντίπαλος των Ηνωμένων Πολιτειών. Αντίθετα με τη Ρωσία, είναι μια ανερχόμενη δύναμη και, με κάποια κριτήρια, η μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη. Προς το παρόν δεν έχει αποπειραθεί κάτι εξίσου τολμηρό με την κατάληψη της Κριμαίας. Είναι όμως προφανής η όλο και πιο επιθετική της συμπεριφορά στις αντιπαραθέσεις της με τους γείτονες.
Μπορεί κανείς να μιλήσει λοιπόν για «επιστροφή της γεωπολιτικής» ή για ανάδυση ενός «κόσμου μηδενικού αθροίσματος». Όποια ορολογία κι αν χρησιμοποιηθεί, πρόκειται για μια επικίνδυνη τάση που δείχνει να κερδίζει έδαφος.
Πηγή: ΑΜΠΕ
=====================================================================
B)Δήλωση του Υπουργείου Εξωτερικών της Κούβας σχετικά με το πρόστιμο των Ηνωμένων Πολιτειών κατά της BNP Paribas
Δίκτυο Βολταίρος (Γαλλία) (μτφ. Κριστιάν)
Στις 30 Ιουνίου, οι υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών και Δικαιοσύνης των Ηνωμένων Πολιτειών και η Πολιτεία της Νέας Υόρκης επέβαλαν πρόστιμο ρεκόρ 8,970 δις. δολάρια στη γαλλική τράπεζα BNP Paribas επειδή δεν συμμορφώθηκε με το σύστημα των μονομερών κυρώσεων που επέβαλε η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών κατά ορισμένων χώρων.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση της Κούβας, η τράπεζα αυτή κατηγορείται, σύμφωνα με τον Γενικό Εισαγγελέα των Ηνωμένων Πολιτειών Eric Holder, ότι διεξήγαγε «χιλιάδες συναλλαγές με κουβανικές οντότητες, για συνολικό ποσό που υπερβαίνει τα 1,7 δις. δολάρια».
Αυτό το πρόστιμο, το οποίο είναι το βαρύτερο που έχει επιβληθεί στην ιστορία από τη κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών για παραβίαση του εμπάργκο κατά της Κούβας και των κυρώσεων του έναντι τρίτων χωρών, παραβιάζει τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου. Αποτελεί εξωεδαφική και παράνομη εφαρμογή της νομοθεσίας των ΗΠΑ ενάντια σε ξένη οντότητα.
Την ώρα που διαπραγματεύεται μια Συνθήκη Ελεύθερου Εμπορίου μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τίθεται το ερώτημα αν αυτή είναι η μεταχείριση που σκοπεύει η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών να συνεχίσει να διατηρήσει για τους συμμάχους της και ποια είναι η χρησιμότητα των αντιδότων ευρωπαϊκών νόμων, εφόσον δεν εφαρμόζονται για την προστασία της εθνικής κυριαρχίας και των εθνικών συμφερόντων και εκείνων των οντοτήτων που πλήττονται από αυτές τις αυθαίρετες συμπεριφορές.
Η BNP Paribas είναι τώρα μέρος στον μακρύ κατάλογο των εμπορικών, οικονομικών και άλλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, ξένων και αμερικανικών, θύματα κατασταλτικών μέτρων, στο πλαίσιο της εντατικοποίησης του αποκλεισμού και, ιδιαίτερα, της οικονομικής δίωξης της οποίας η Κούβα είναι το αντικείμενο.
Με αυτό το νέο πρόστιμο, η κυβέρνηση του προέδρου Ομπάμα ξεπερνά όλους τους προκατόχους του, συσσωρεύοντας ποινές κατά μερικών δεκάδων οντοτήτων που υπερβαίνουν τα 11 δισεκατομμύρια δολάρια, που εφαρμόζονται υπό το πρόσχημα διαφόρων καθεστώτων κυρώσεων.
Για άλλη μια φορά, η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών θέτει αδιέξοδο στη συντριπτική διεθνή απόρριψη που εκφράζεται τόσο συχνά, κατά αυτής της εγκληματικής και αποτυχημένης πολιτικής της οποίας το έθνος μας εξακολουθεί να είναι το θύμα.
Μέσα από δράσεις όπως και αυτή, αγνοεί, επιπλέον, τις αυξανόμενες απαιτήσεις διαφόρων τομέων της αμερικανικής κοινωνίας για μια ριζική αλλαγή πολιτικής έναντι της Κούβας.
Το Υπουργείο Εξωτερικών της Δημοκρατίας της Κούβας καταγγέλλει αυτήν την κατάφωρη παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας των κρατών, των εμπορικών κανόνων και του Διεθνούς Δικαίου.
Αβάνα, 2 Ιουλίου, 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου