A)Ηρθε η ώρα του Κουρδιστάν;
Οι Κούρδοι του Ιράκ βρίσκονται ένα βήμα πριν από την ανακήρυξη ανεξάρτητου κράτους και ο Κούρδος πρόεδρος, Μασούντ Μπαρζανί, το έκανε σαφές σε συνέντευξή του στο CNN, λίγη ώρα πριν συναντηθεί με τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών, Τζον Κέρι, που έφτασε στο Αρμπίλ αεροπορικώς από τη Βαγδάτη.
Ο Μπαρζανί περιέγραψε μια χαοτική κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο Ιράκ και υποστήριξε ότι το κράτος έχει καταρρεύσει: «Είναι φανερό ότι το Ιράκ διαλύεται, πως η ομοσπονδιακή κεντρική κυβέρνηση έχει χάσει τον έλεγχο. Ολα καταρρέουν, ο στρατός, η αστυνομία. Σήμερα ζούμε σε ένα νέο Ιράκ, εντελώς διαφορετικό από ό,τι γνωρίζαμε έως πριν από δύο εβδομάδες (με την εμφάνιση του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και του Λεβάντε, ΙΚΙΛ). Δεν είμαστε εμείς που προκαλέσαμε την κατάρρευση της χώρας. Είναι έργο άλλων. Ομως εμείς δεν μπορούμε να παραμένουμε δέσμιοι του άγνωστου. Ηρθε η ώρα για τον κουρδικό λαό να προσδιορίσει το μέλλον του και θα στηρίξουμε την απόφαση του λαού. Ο κουρδικός λαός πρέπει να αδράξει τώρα την ευκαιρία».
Ο Κέρι ζήτησε από τον Κούρδο ηγέτη να βοηθήσει το Αρμπίλ την κεντρική κυβέρνηση της Βαγδάτης να αντιμετωπίσει τα προβλήματα προς το συμφέρον όλων των Ιρακινών και στις δηλώσεις του μετά την συνάντηση ευχαρίστησε τους Κούρδους για την πρόσφατη συμβολή και συνεργασία τους σχετικά με την ασφάλεια της περιοχής και υπογράμμισε ότι οι κουρδικές ένοπλες δυνάμεις βοήθησαν αποφασιστικά στην ανάσχεση του ΙΚΙΛ. Μετά την κατάληψη από τους τζιχαντιστές αντάρτες σχεδόν του συνόλου των σουνιτικών εδαφών του Ιράκ, οι Κούρδοι έχουν ντε φάκτο σύνορα με τους σουνίτες εξτρεμιστές σε μήκος άνω των 1.000 χιλιομέτρων.
Η Ουάσινγκτον έχει εκφράσει επίσημη θέση κατά της ανεξαρτησίας του Κουρδιστάν, τουλάχιστον σε αυτή τη συγκυρία, και ο Κέρι ζήτησε από τον Μπαρζανί να παραμείνει στο Ιράκ, να πάρει μέρος στις πολιτικές διεργασίες για τον σχηματισμό της νέας ομοσπονδιακής κυβέρνησης και την ανάδειξη προέδρου της χώρας που θα εκφράζει τα συμφέροντα τόσο των Κούρδων όσο και των Ιρακινών (σύμφωνα με το ιρακινό Σύνταγμα, ο πρόεδρος του Ιράκ είναι Κούρδος, ο πρωθυπουργός σιίτης και ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου σουνίτης).
Ανταλλάγματα
Ο Αμερικανός υπουργός υποστήριξε ότι «αν αποχωρήσει τώρα το Κουρδιστάν, θα επιταχυνθούν πολύ αρνητικές διεργασίες» και εμφανίστηκε αισιόδοξος πως το Αρμπίλ θα συνταχθεί με την Ουάσινγκτον. Από την πλευρά του, ο Μπαρζανί, αν και περιέγραψε με τα μελανότερα χρώματα τη διακυβέρνηση του σιίτη πρωθυπουργού Νούρι αλ Μάλικι, άφησε ανοιχτή την πόρτα για συμβιβασμό, θέτοντας όρους την παραίτηση του Μάλικι και την κατοχύρωση στα κουρδικά εδάφη της πόλης του Κιρκούκ και της γύρω περιοχής, την οποία κατέλαβαν οι Κούρδοι μαχητές μετά την κατάρρευση των κυβερνητικών δυνάμεων: «Η συμφιλίωση θα ήταν εφικτή αν υπήρχε κατανόηση μεταξύ σουνιτών και σιιτών και αν υπήρχε εγγύηση μιας πραγματικής συνεργασίας στην εξουσία. Ομως, αυτός που ευθύνεται πρέπει να παραιτηθεί». Οσο για το Κιρκούκ και τα πετρέλαια που το περιβάλλουν, ο Μπαρζανί υπογράμμισε ότι «δεν υπήρχε, ούτε και υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το Κιρκούκ αποτελεί μέρος του Κουρδιστάν». Οι Κούρδοι περιέγραψαν και τη διαδικασία που θα ακολουθήσουν. Θα διενεργήσουν απογραφή στο Κιρκούκ και στη συνέχεια θα κάνουν δημοψήφισμα, όπως προβλέπεται και από το ιρακινό Σύνταγμα.
Κινήσεις για την εκπαραθύρωση του Μάλικι έκανε η Ουάσινγκτον και προς την Τεχεράνη. Ουσιαστικά, οι Αμερικανοί ζητούν από τους Ιρανούς (ως παράπλευρη απώλεια των συνομιλιών για τα πυρηνικά που βαίνουν προς την τελική ευθεία) να ασκήσουν την επιρροή τους προς τη Βαγδάτη για την εκλογή νέου πρωθυπουργού και αντιπροσωπευτικής κυβέρνησης, ως τον μόνο δρόμο για να αντιμετωπιστούν στρατιωτικά και πολιτικά οι σουνίτες εξτρεμιστές και να αποφευχθεί η διάσπαση της χώρας σε τρία κρατίδια. Η απειλή της ανεξαρτησίας του ιρακινού Κουρδιστάν μπορεί να εκληφθεί ως πίεση για να επιτευχθεί η πολιτική λύση που προωθούν οι Αμερικανοί. Θύμα αυτής της λύσης θα είναι ο Μάλικι. Κούρδοι και σουνίτες κατηγορούν τον Ιρακινό πρωθυπουργό ότι συμπεριφέρθηκε στα οκτώ χρόνια της διακυβέρνησής του ως αρχηγός μιας σιιτικής φράξιας, παρά ως πρωθυπουργός όλων των Ιρακινών πολιτών. Του αποδίδουν επίσης ευθύνες για την προέλαση του ΙΚΙΛ, καθώς με την πολιτική της απομόνωσης των σουνιτών και της αποξένωσής τους από τον κρατικό μηχανισμό και την εξουσία, τους έριξε στην αγκαλιά των εξτρεμιστών.
Συγκρούσεις
Χθες, συνεχίστηκαν οι συγκρούσεις μεταξύ κυβερνητικών στρατευμάτων και των ανταρτών του ΙΚΙΛ στο στρατηγικής σημασίας διυλιστήριο πετρελαίου Μπάιτζι, τη Χαντίθα, όπου βρίσκονται σημαντικοί σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, και στην αχανή σουνιτική επαρχία Ανμπαρ. Οι τζιχαντιστές ελέγχουν πλέον σχεδόν το ένα τρίτο των εδαφών του Ιράκ και απειλούν όχι μόνο τη Βαγδάτη, από την οποία απέχουν 60 χιλιόμετρα, αλλά και την Ιορδανία και τη Σαουδική Αραβία, χώρες που συνορεύουν με την επαρχία Ανμπαρ. Η Ουάσινγκτον έχει αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο να συνδράμει στρατιωτικά την κυβέρνηση της Βαγδάτης με αεροπορικές επιδρομές κατά των τζιχαντιστών, όμως αυτό συνδέεται με τη συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Εφόσον επιτευχθεί ο συμβιβασμός και ορκιστεί η νέα κυβέρνηση, μπορούν να ακολουθήσουν οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί.
Εφημερίδα των Συντακτών
Marc Brzustowski, JFORUM (Ισραήλ) (μτφ. Κριστιάν)
 |
| Με γαλάζιο οι περιοχές του Ιράκ που κυριαρχούν οι Κούρδοι, με το λαχανί οι Σουνίτες και με πορτοκαλί οι Σιίτες |
Του Νικόλα Ζηργάνου
Πολύ κοντά στην ανακήρυξη ανεξάρτητου κράτους βρίσκονται οι Κούρδοι του Ιράκ, καθώς έχουν πλέον ντε φάκτο σύνορα με τους σουνίτες εξτρεμιστές. Οι ΗΠΑ στηρίζουν τη Βαγδάτη και ζητούν τον σχηματισμό νέας ομοσπονδιακής κυβέρνησης.Οι Κούρδοι του Ιράκ βρίσκονται ένα βήμα πριν από την ανακήρυξη ανεξάρτητου κράτους και ο Κούρδος πρόεδρος, Μασούντ Μπαρζανί, το έκανε σαφές σε συνέντευξή του στο CNN, λίγη ώρα πριν συναντηθεί με τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών, Τζον Κέρι, που έφτασε στο Αρμπίλ αεροπορικώς από τη Βαγδάτη.
Ο Μπαρζανί περιέγραψε μια χαοτική κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο Ιράκ και υποστήριξε ότι το κράτος έχει καταρρεύσει: «Είναι φανερό ότι το Ιράκ διαλύεται, πως η ομοσπονδιακή κεντρική κυβέρνηση έχει χάσει τον έλεγχο. Ολα καταρρέουν, ο στρατός, η αστυνομία. Σήμερα ζούμε σε ένα νέο Ιράκ, εντελώς διαφορετικό από ό,τι γνωρίζαμε έως πριν από δύο εβδομάδες (με την εμφάνιση του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και του Λεβάντε, ΙΚΙΛ). Δεν είμαστε εμείς που προκαλέσαμε την κατάρρευση της χώρας. Είναι έργο άλλων. Ομως εμείς δεν μπορούμε να παραμένουμε δέσμιοι του άγνωστου. Ηρθε η ώρα για τον κουρδικό λαό να προσδιορίσει το μέλλον του και θα στηρίξουμε την απόφαση του λαού. Ο κουρδικός λαός πρέπει να αδράξει τώρα την ευκαιρία».
Ο Κέρι ζήτησε από τον Κούρδο ηγέτη να βοηθήσει το Αρμπίλ την κεντρική κυβέρνηση της Βαγδάτης να αντιμετωπίσει τα προβλήματα προς το συμφέρον όλων των Ιρακινών και στις δηλώσεις του μετά την συνάντηση ευχαρίστησε τους Κούρδους για την πρόσφατη συμβολή και συνεργασία τους σχετικά με την ασφάλεια της περιοχής και υπογράμμισε ότι οι κουρδικές ένοπλες δυνάμεις βοήθησαν αποφασιστικά στην ανάσχεση του ΙΚΙΛ. Μετά την κατάληψη από τους τζιχαντιστές αντάρτες σχεδόν του συνόλου των σουνιτικών εδαφών του Ιράκ, οι Κούρδοι έχουν ντε φάκτο σύνορα με τους σουνίτες εξτρεμιστές σε μήκος άνω των 1.000 χιλιομέτρων.
Η Ουάσινγκτον έχει εκφράσει επίσημη θέση κατά της ανεξαρτησίας του Κουρδιστάν, τουλάχιστον σε αυτή τη συγκυρία, και ο Κέρι ζήτησε από τον Μπαρζανί να παραμείνει στο Ιράκ, να πάρει μέρος στις πολιτικές διεργασίες για τον σχηματισμό της νέας ομοσπονδιακής κυβέρνησης και την ανάδειξη προέδρου της χώρας που θα εκφράζει τα συμφέροντα τόσο των Κούρδων όσο και των Ιρακινών (σύμφωνα με το ιρακινό Σύνταγμα, ο πρόεδρος του Ιράκ είναι Κούρδος, ο πρωθυπουργός σιίτης και ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου σουνίτης).
Ανταλλάγματα
Ο Αμερικανός υπουργός υποστήριξε ότι «αν αποχωρήσει τώρα το Κουρδιστάν, θα επιταχυνθούν πολύ αρνητικές διεργασίες» και εμφανίστηκε αισιόδοξος πως το Αρμπίλ θα συνταχθεί με την Ουάσινγκτον. Από την πλευρά του, ο Μπαρζανί, αν και περιέγραψε με τα μελανότερα χρώματα τη διακυβέρνηση του σιίτη πρωθυπουργού Νούρι αλ Μάλικι, άφησε ανοιχτή την πόρτα για συμβιβασμό, θέτοντας όρους την παραίτηση του Μάλικι και την κατοχύρωση στα κουρδικά εδάφη της πόλης του Κιρκούκ και της γύρω περιοχής, την οποία κατέλαβαν οι Κούρδοι μαχητές μετά την κατάρρευση των κυβερνητικών δυνάμεων: «Η συμφιλίωση θα ήταν εφικτή αν υπήρχε κατανόηση μεταξύ σουνιτών και σιιτών και αν υπήρχε εγγύηση μιας πραγματικής συνεργασίας στην εξουσία. Ομως, αυτός που ευθύνεται πρέπει να παραιτηθεί». Οσο για το Κιρκούκ και τα πετρέλαια που το περιβάλλουν, ο Μπαρζανί υπογράμμισε ότι «δεν υπήρχε, ούτε και υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το Κιρκούκ αποτελεί μέρος του Κουρδιστάν». Οι Κούρδοι περιέγραψαν και τη διαδικασία που θα ακολουθήσουν. Θα διενεργήσουν απογραφή στο Κιρκούκ και στη συνέχεια θα κάνουν δημοψήφισμα, όπως προβλέπεται και από το ιρακινό Σύνταγμα.
Κινήσεις για την εκπαραθύρωση του Μάλικι έκανε η Ουάσινγκτον και προς την Τεχεράνη. Ουσιαστικά, οι Αμερικανοί ζητούν από τους Ιρανούς (ως παράπλευρη απώλεια των συνομιλιών για τα πυρηνικά που βαίνουν προς την τελική ευθεία) να ασκήσουν την επιρροή τους προς τη Βαγδάτη για την εκλογή νέου πρωθυπουργού και αντιπροσωπευτικής κυβέρνησης, ως τον μόνο δρόμο για να αντιμετωπιστούν στρατιωτικά και πολιτικά οι σουνίτες εξτρεμιστές και να αποφευχθεί η διάσπαση της χώρας σε τρία κρατίδια. Η απειλή της ανεξαρτησίας του ιρακινού Κουρδιστάν μπορεί να εκληφθεί ως πίεση για να επιτευχθεί η πολιτική λύση που προωθούν οι Αμερικανοί. Θύμα αυτής της λύσης θα είναι ο Μάλικι. Κούρδοι και σουνίτες κατηγορούν τον Ιρακινό πρωθυπουργό ότι συμπεριφέρθηκε στα οκτώ χρόνια της διακυβέρνησής του ως αρχηγός μιας σιιτικής φράξιας, παρά ως πρωθυπουργός όλων των Ιρακινών πολιτών. Του αποδίδουν επίσης ευθύνες για την προέλαση του ΙΚΙΛ, καθώς με την πολιτική της απομόνωσης των σουνιτών και της αποξένωσής τους από τον κρατικό μηχανισμό και την εξουσία, τους έριξε στην αγκαλιά των εξτρεμιστών.
Συγκρούσεις
Χθες, συνεχίστηκαν οι συγκρούσεις μεταξύ κυβερνητικών στρατευμάτων και των ανταρτών του ΙΚΙΛ στο στρατηγικής σημασίας διυλιστήριο πετρελαίου Μπάιτζι, τη Χαντίθα, όπου βρίσκονται σημαντικοί σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, και στην αχανή σουνιτική επαρχία Ανμπαρ. Οι τζιχαντιστές ελέγχουν πλέον σχεδόν το ένα τρίτο των εδαφών του Ιράκ και απειλούν όχι μόνο τη Βαγδάτη, από την οποία απέχουν 60 χιλιόμετρα, αλλά και την Ιορδανία και τη Σαουδική Αραβία, χώρες που συνορεύουν με την επαρχία Ανμπαρ. Η Ουάσινγκτον έχει αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο να συνδράμει στρατιωτικά την κυβέρνηση της Βαγδάτης με αεροπορικές επιδρομές κατά των τζιχαντιστών, όμως αυτό συνδέεται με τη συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Εφόσον επιτευχθεί ο συμβιβασμός και ορκιστεί η νέα κυβέρνηση, μπορούν να ακολουθήσουν οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί.
Εφημερίδα των Συντακτών
=================================================================
Β)Τα μυστικά της διαδρομής εξαγωγής του κουρδικού πετρελαίου και οι αντιδράσεις
"η Ερμπίλ πληρώνει ένα δολάριο στην Τουρκία και στο Ισραήλ για κάθε βαρέλι που διέρχεται από το έδαφός τους"
Ενισχυμένη ασφάλεια γύρω από τις αποθήκες της Ασκελόν και του Eilat.
O αγωγός που διέρχεται από το Ισραήλ, από τη Ασκελόν μέχρι το Eilat είναι ο πραγματικός στόχος της αύξησης των εκτοξεύσεων πύραυλων Grad κατά της Ασκελόν και των εγγύς παράκτιων περιοχών, σύμφωνα με τις στρατιωτικές πηγές τουDEBKAfile. Αυτή η τάση έχει επιταχυνθεί από το άνοιγμα, αυτό το μήνα, μιας διαδρομής διέλευσης για τις εξαγωγές πετρελαίου από την Περιφερειακή Κυβέρνηση του Κουρδιστάν (KRG) στο Βόρειο Ιράκ, μέσω της Τουρκίας και του Ισραήλ.
Η Ισλαμική Τζιχάντ και άλλοι σαλαφιστές τρομοκράτες στη Γάζα είναι σε συνεργασία με την ομάδα Ansar al-Maqdis Bayt που ανήκει στην Αλ Κάιντα και επιχειρεί από το Σινά. Όλοι αυτοί αποτελούν πιθανές πηγές για την αύξηση των εκτοξεύσεων πυραύλων και έχουν σίγουρα μη στρατιωτικούς στόχους στο στόχαστρο, αλλά η αύξηση που παρατηρήθηκε τις τελευταίες ημέρες, είναι μια σαφής προσπάθεια να καταστρέψουν αυτή τη νέα κουρδική διαδρομή εξαγωγής. (Βλ. χάρτη παραπάνω).
Η Ισλαμική Τζιχάντ και η Αλ Κάιντα στο Σινά αποτελούν ένα πολύ περίεργο δίδυμο: οι υποστηρικτές τους, το Ιράν και το Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και το Λεβάντε βρίσκονται σε διαμάχη στο Ιράκ . Αλλά μοιράζονται κοινό συμφέρον να εμποδίσουν το Ισραήλ να χρησιμοποιήσει τα μικρά πετρελαϊκά λιμάνια του, Ashkelon και Eilat, για να γίνει ένας σημαντικός μεταφορέας του κουρδικού πετρελαίου.
Λόγω της γεωγραφικής του θέσης και των υποδομών του, το Ισραήλ έγινε γρήγορα ένας σημαντικός παράγοντας στον πόλεμο στο Ιράκ και τις μελλοντικές εξελίξεις του.
Το Ιράν θέλει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, να θέσει τέρμα σε αυτές τις πωλήσεις πετρελαίου από τις πετρελαιοπηγές του Βόρειου Ιράκ, κοντά στο Κιρκούκ, ενώ το ΙΚΙΛ θεωρεί το ιρακινό πετρέλαιο ως ένα σημαντικό λάφυρο πόλεμου και στρατηγικό πλεονέκτημα, όπως και τις άλλες πετρελαιοπηγές που ελέγχει στην Ανατολική Συρία.
Το ΙΚΙΛ χρησιμοποιεί ήδη το λαθρεμπόριο των προϊόντων των πετρελαιοπηγών της Συρίας ως σημαντική πηγή πόρων, η οποία φέρεται να του αποφέρει περίπου 1 δισ. δολάρια ετησίως.
Με τον έλεγχο των πετρελαιοπηγών του Ιράκ, των διυλιστηρίων και αγωγών του, η ομάδα αυτή που συνδέεται με την Αλ Κάιντα θα μπορούσε εύκολα να διπλασιάσει ή ακόμα και τριπλασιάσει τα ετήσια έσοδά της από το πετρέλαιο.
Το ΙΚΙΛ χρησιμοποιεί ήδη το λαθρεμπόριο των προϊόντων των πετρελαιοπηγών της Συρίας ως σημαντική πηγή πόρων, η οποία φέρεται να του αποφέρει περίπου 1 δισ. δολάρια ετησίως.
Με τον έλεγχο των πετρελαιοπηγών του Ιράκ, των διυλιστηρίων και αγωγών του, η ομάδα αυτή που συνδέεται με την Αλ Κάιντα θα μπορούσε εύκολα να διπλασιάσει ή ακόμα και τριπλασιάσει τα ετήσια έσοδά της από το πετρέλαιο.
Ο ρόλος και η θέση του Ισραήλ κινδυνεύουν να καταπνίξουν αυτά τα σχέδια .
Τόσο η Τεχεράνη, η οποία έχει επιρροή [μέσω της Πατριωτικής Ένωσης του Κουρδιστάν (PUK) του Τζαλάλ Ταλαμπανί] και δικά της σχέδιά για το Κιρκούκ [που δηλώνεται από τους Κούρδους ως τη Ιερουσαλήμ τους και ιστορική τους πρωτεύουσα], τόσο και το ΙΚΙΛ ήταν έκπληκτοι όταν ανακάλυψαν ότι ο Τούρκος Πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είχε προσυπογράψει μια κουρδο-τουρκο-ισραηλινή συμφωνία κατανόησης σχετικά με αυτή τη διαδρομή εξαγωγής του κουρδικού πετρελαίου.
Η εφαρμογή αυτής της συναλλαγής δεν έχασε καθόλου χρόνο, μόλις μπήκαν οι Κούρδοι Πεσμαργκά στο Κιρκούκ, ενώ τα ιρακινά στρατεύματα τράπηκαν σε φυγή με την άφιξη των τζιχαντιστών μαχητών του ΙΚΙΛ.
Πεσμαργκά σε εκπαίδευση.
Το αργό περνά από το Τζεϊχάν, τη πόλη-λιμάνι της Τουρκίας στη Μεσόγειο. Από εκεί φορτώνεται σε δεξαμενόπλοια που παίρνουν πορεία για τη Ashkelon, όπου το φορτίο εκφορτώνεται, είτε για να αποθηκευθεί είτε για να τροφοδοτήσει τον δι-ισραηλινό αγωγό (Trans-Israel Pipeline) με μήκος 254 χιλιόμετρα.
Παραδοσιακά, αυτός ο αγωγός έχει υπηρετήσει πετρελαϊκές εταιρείες από τη Ρωσία και την Κεντρική Ασία (Αζερμπαϊτζάν, μεταξύ άλλων) που χρησιμοποιούν το Ισραήλ ως ενδιάμεσο για τις εξαγωγικές πωλήσεις τους σε χώρες της Ασίας.
Αλλά με την άφιξη των πρώτων κουρδικών φορτίων τις τελευταίες εβδομάδες, ο αγωγός άρχισε να λειτουργεί σε δυναμικότητα που ισοδυναμεί με 20 εκατομμύρια τόνους ετησίως.
Οι πηγές μας αποκαλύπτουν ότι το Κουρδιστάν, το οποίο εξάγει 120.000 βαρέλια πετρελαίου την ημέρα, έχει ήδη στείλει δύο εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου στο Ισραήλ μέσω του Τζεϊχάν. Το μεγαλύτερο μέρος αυτού του φορτίου θα πρέπει να φτάσει στο Ashkelon και Eilat στις μέρες που έρχονται.
Οι γνώστες της βιομηχανίας πετρελαίου πιστεύουν ότι η Ερμπίλ (πρωτεύουσα του Κουρδιστάν) πληρώνει ένα δολάριο στην Τουρκία και στο Ισραήλ για κάθε βαρέλι που διέρχεται από το έδαφός τους.
Ενώ αυτό το πετρελαϊκό κανάλι μεταξύ της Τουρκίας και του Ισραήλ είναι υπό σύσταση, οι Δυτικές στρατιωτικές πηγές λένε ότι τα Πολεμικά Ναυτικά αυτών των δύο χωρών έχουν ενισχύσει τη συνεργασία τους στην Ανατολική Μεσόγειο, με σκοπό την ασφάλεια των δεξαμενόπλοιων και του πολύτιμου φορτίου τους.
Προσθέτουν ότι το Ισραήλ έχει λάβει ειδικά μέτρα ασφαλείας για να ενισχύσει την άμυνά του έναντι τρομοκρατικών επιθέσεων και επιθέσεων με πυραύλους στο Eilat και τον Κόλπο της Άκαμπα, φοβούμενο ότι οι Ιρανοί πράκτορες και οι πολιτοφυλακές του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και του Λεβάντε, νεοφερμένοι στο Σινά, να βάλουν στο στόχαστρο τα τερματικά του Eilat και τα δεξαμενόπλοια γεμάτα με κουρδικό πετρέλαιο.
[ΥΓ: είναι ακόμα δύσκολο να διακρίνει κανείς τα νέα σύνορα και ρήγματα που προκύπτουν, την ώρα που το Ιράκ μετά από τη Συρία καταρρέει σε τρεις ξεχωριστές οντότητες. Ο Μασούντ Μπαρζανί έδωσε ισχυρό μήνυμα, αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι πλησιάζει ο καιρός για την ανεξαρτησία. Αυτό θα είναι δυνατό μόνο εάν η Περιφερειακή Κυβέρνηση του Κουρδιστάν (KRG) θα καταφέρει να ισορροπήσει το έλλειμμα του προϋπολογισμού, λόγω της αναστολής των κεντρικών ιρακινών εμβασμάτων, και συνεπώς να εξάγει το πετρέλαιο της. Τόσο οι Κούρδοι όσο και οι Ισραηλινοί διαψεύδουν σε αυτό το στάδιο, τη άφιξη δεξαμενόπλοιων στα ισραηλινά ύδατα. Ωστόσο, αυτό το σχέδιο διέλευσης υφίσταται, είτε πραγματικό είτε όχι.
Στο επίπεδο της γεωστρατηγικής, τα μπλοκ σχεδιάζονται, αντιτίθενται, αλλά μπορεί και επίσης να συνάψουν προσωρινές συμμαχίες για να εμποδίσουν την επίθεση του ενός η του άλλου αντιπάλου, που θα άλλαζε την κατάσταση.
Αν το Κιρκούκ, μελλοντική πρωτεύουσα του Κουρδιστάν, γινόταν ένα είδος «Κουρδικού Ιερουσαλήμ», αντανακλώντας την άλλη, την Ισραηλινή, στο Βόρειο Ιράκ και αλληλοεπικαλυπτόμενη τη Τουρκία, τη Συρία και το Ιράν, είναι βέβαιο ότι αυτές οι περιφερειακές δυνάμεις δεν θα το δεχθούν χωρίς να προκαλέσουν μια άλλη περιφερειακή σύγκρουση.
Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι το Ισραήλ θα κέρδιζε το πρώτο σύμμαχο στη Μέση Ανατολή εις βάρος των άλλων περιφερειακών παικτών]
DEBKAfile Αποκλειστική Ανταπόκριση της 25 Ιουνίου 2014, 24:12 (IDT)
Προσαρμογή: Marc Brzustowski .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου