…
του Στάθη ΔενδρινούΓια το λόγο αυτό, στον δήμο του Πειραιά, για πρώτη φορά το κεφάλαιο παραμέρισε τους πολιτικούς εκπροσώπους του και βγήκε επιθετικά να διεκδικήσει άμεσα χωρίς πληρεξούσιους τη διοίκηση ενός δήμου σήμερα, ίσως και της ίδιας της χώρας αύριο.
Το γεγονός ότι στο συνδυασμό «Πειραιάς Νικητής» συμπεριλήφθησαν δυο μεγαλοεπιχειρηματίες (Μαρινάκης-Κόκκαλης), η κόρη ενός τρίτου (Ειρήνη Νταϊφά) ενώ πήρε το πράσινο φως σύσσωμης της εφοπλιστικής κοινότητας όπως δείχνει η ενεργός ανάμειξη του προέδρου της Ένωσης Εφοπλιστών Θ. Βενιάμη, σε συνδυασμό και με κυβερνητική υποστήριξη (βλέπε Αρβανιτόπουλο), καταδεικνύει την ανάγκη που έχει αυτή η μερίδα του κεφαλαίου να πάρει τα πράγματα άμεσα στα χέρια της.
Αμέσως μετά τις εκλογές του περασμένου Μαΐου στον Πειραιά ανοίγουν δουλειές αξίας δις ευρώ, κάτι που έχει κινητοποιήσει πλήθος επιχειρηματιών κι έχει δημιουργήσει και τις σχετικές συμμαχίες! Πρώτη και μεγαλύτερη η επικείμενη πώληση του 67% των μετοχών ΟΛΠ που θα καθορίσει τον επόμενο ιδιοκτήτη του λιμανιού. Τα σχέδια της κυβέρνησης για την εκμετάλλευση όλου του παραλιακού μετώπου του Πειραιά. Η τσιμεντοποίηση και εμπορευματοποίηση οικοπέδων – φιλέτων όπως των «Λιπασμάτων Δραπετσώνας». Το οικόπεδο της ΧΡΩΠΕΙ που συνορεύει με το στάδιο «Γ. Καραϊσκάκης».
Τις υποδομές της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης που ορέγεται το εφοπλιστικό κεφάλαιο. Στο προσκήνιο βρίσκονται και τα σχέδια της Κινέζικης COSCO για αρπαγή του λιμανιού αλλά και οι αρπαχτικές διαθέσεις μεγάλων πολυεθνικών, οι οποίες συρρέουν στον Πειραιά για να πάρουν θέση σε μια από τις μεγαλύτερες πύλες εισόδου εμπορευμάτων της Ευρώπης.
Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με τα φτηνά εργατικά χέρια που έχει εξασφαλίσει η κυβέρνηση Σαμαρά και τα πρωτοφανή ποσοστά ανεργίας στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά, δημιουργούν ένα καθεστώς εκμετάλλευσης και κερδοφορίας που επιζητούν ντόπιοι και ξένοι ολιγάρχες, ικανό να δημιουργήσει οξυμένους ανταγωνισμούς.
Πόλεμος για τον έλεγχο του ΟΛΠ
Η ιδιωτικοποίηση του 67% των μετοχών του ΟΛΠ που κατέχει το ελληνικό δημόσιο και η παραχώρηση στον επίδοξο αγοραστή του ελέγχου του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας, έχει προκαλέσει συναγερμό στο εφοπλιστικό και επιχειρηματικό κόσμο. Βασικός μνηστήρας για την εξαγορά του πλειοψηφικού πακέτου εμφανίζεται η κινεζική εταιρεία Cosco, μέσω της μητρικής Cosco Pacific. Η εξέλιξη αυτή έχει θορυβήσει τους Έλληνες εφοπλιστές, αφού θεωρούν ότι η απόκτηση του λιμανιού από μια ξένη πολυεθνική, μπορεί να ανατρέψει το πλήθος των προκλητικών προνομίων που απολαμβάνουν από το ελληνικό δημόσιο και οι κινέζοι να γιγαντώσουν τα κέρδη τους, μέσω αυξήσεων σε μια σειρά από λιμενικές υπηρεσίες.
Στη βάση αυτή δεν είναι τυχαία η επίσκεψη Μώραλη – Μαρινάκη στον διευθύνοντα σύμβουλο του ΟΛΠ Γ. Ανωμερίτη στις 24 Απριλίου, στη διάρκεια της οποίας τάχτηκαν κατά της πώλησης των μετοχών του ΟΛΠ! Οι δυο τους δεν έγιναν αίφνης υπέρμαχοι του δημοσίου συμφέροντος αλλά λειτούργησαν ως κεντρικοί εκφραστές των συμφερόντων των εφοπλιστών. Η δήλωση του Μώραλη μετά τη συνάντηση είναι χαρακτηριστική: «Θα πρέπει το ελληνικό λιμενικό σύστημα να ακολουθήσει το ευρωπαϊκό λιμενικό σύστημα, που σημαίνει ότι οι μετοχές θα πρέπει να παραμείνουν στο δημόσιο, στην αυτοδιοίκηση και στα επιμελητήρια και τρίτον, ότι πρέπει να γίνονται παραχωρήσεις για χρήση σε πολλούς διαφορετικούς ιδιώτες. Αυτή ήταν η θέση μας από την αρχή». Υπενθυμίζουμε ότι ο δήμαρχος Πειραιά συμμετέχει στο Δ.Σ του ΟΛΠ και έχει λόγο στις αποφάσεις και στη διαχείριση του λιμανιού.
Το πρώην εργοστάσιο Λιπασμάτων στη Δραπετσώνα
Ξεχωριστό ενδιαφέρον για τους επιχειρηματίες αποτελεί η «αξιοποίηση» της έκτασης του πρώην εργοστασίου Λιπασμάτων στη Δραπετσώνα. Πρόκειται για μια έκταση 660 στρεμμάτων που δημιουργήθηκε από την κατεδάφιση-ισοπέδωση του εργοστασίου Λιπασμάτων (πρώην Μποδοσάκη) το 2002. Ιδιοκτήτες της έκτασης της Δραπετσώνας είναι η Εθνική Τράπεζα (254 στρέμμ.), ο ΟΛΠ (93 στρέμμ.), το Ελληνικό Δημόσιο (50 στρέμμ.), τα ΕΛΠΕ (82 στρεμμ) και η τσιμεντοβιομηχανία Lafarge (117 στρεμμ.), ενώ το υπόλοιπο το κατέχει ο Δήμος Κερατσινίου – Δραπετσώνας.
Για την έκταση – φιλέτο υπάρχουν πολλά επιχειρηματικά σχέδια τα οποία είναι και αντικρουόμενα. Συγκεκριμένα, η Εθνική Τράπεζα που είναι ιδιοκτήτης του μεγαλύτερου τμήματος της έκτασης, έχει εκπονήσει σχέδιο για την δημιουργία οικονομικού, ναυτιλιακού κέντρου, γραφείων, εμπορικών κέντρων, ξενοδοχείων, με παράλληλα επέκταση των λιμενικών εγκαταστάσεων ώστε να υπάρχει δυνατότητα ελλιμενισμού κρουαζιερόπλοιων. Την πρόταση για τη δημιουργία Ναυτιλιακού – Εφοπλιστικού Κέντρου, έχει αγκαλιάσει ήδη η πλευρά Μαρινάκη που ορέγεται τη δημιουργία ενός ελληνικού «City» στην περιοχή του Πειραιά.
Στην κατεύθυνση αυτή την απαραίτητη χείρα βοηθείας έδωσε ο Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Γιάννης Μανιάτης, ο οποίος με απόφαση του επέκτεινε την αναθεώρηση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου Κερατσινίου – Δραπετσώνας, που περιλαμβάνει και τον χώρο των πρώην Λιπασμάτων, όπως αυτός προβλεπόταν από το Ν. 2508/97. Με τη βούλα της κυβέρνησης η περιοχή χαρακτηρίστηκε Ζώνη Ελεγχόμενης Ανάπτυξης (ΖΕΑ) και αυξήθηκε ο συντελεστής δόμησης από 0,4 σε 0,6, μια κίνηση που λύνει τα χέρια των επιχειρηματικών ομίλων να ρίξουν χιλιάδες τόνους τσιμέντου στην περιοχή.
Αντίθετος στα σχέδια της δημιουργίας εμπορικού – ναυτιλιακού κέντρου είναι ο Δ. Μελισσανίδης. Ο επιχειρηματίας στα τέλη του 2012 μέσω του ομίλου της Aegean, εξαγόρασε τις εγκαταστάσεις λιπαντικών της ΒP Hellas στη Δραπετσώνα. Ο τερματικός σταθμός της BP Hellas, βρίσκεται δύο χιλιόμετρα δυτικά του λιμανιού του Πειραιά στην περιοχή της Δραπετσώνας και από τις συγκεκριμένες εγκαταστάσεις διακινούνται εκατομμύρια λίτρα λιπαντικών σε ετήσια βάση. Μάλιστα ο επιχειρηματίας το 2013 εξασφάλισε τροποποίηση περιβαλλοντικής άδειας για τις συγκεκριμένες εγκαταστάσεις προκειμένου να επεκτείνει τις δραστηριότητες του. Η συγκεκριμένη έκταση συνορεύει με τα 660 στρέμματα του πρώην εργοστασίου λιπασμάτων και όπως είναι εύκολα αντιληπτό, ναυτιλιακά και εμπορικά κέντρα δίπλα σε εγκαταστάσεις λιπαντικών δεν είναι εύκολο να συνυπάρξουν, ειδικά αν στη πορεία χρειαστούν νέες περιβαλλοντικές άδειες που θα εκδοθούν από Δήμους και Περιφέρεια.
Αντίθετα, δίπλα στις εγκαταστάσεις Μελισσανίδη, μπορεί εύκολα να δημιουργηθεί πίστα της Φόρμουλα 1, σχέδιο το οποίο είχε προτείνει ο πρώην Δήμαρχος Κερατσινίου – Δραπετσώνας Λουκάς Τζανής και έσπευσε να υιοθετήσει με επιστολή του προς αυτόν, ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αν. Σαμαράς. Τώρα που ο Λ. Τζανής βρέθηκε εκτός δημαρχιακού θώκου τα σχέδια του Μελισσανίδη μάλλον αποδυναμώνονται.
Σε κάθε περίπτωση η «αλάνα της Δραπετσώνας», όπως χαρακτηρίζεται από τους κατοίκους της περιοχής, δεν πρόκειται ποτέ να γίνει χώρος πρασίνου και αναψυχής για το λαό, όπως παλεύουν εδώ και χρόνια διάφοροι κοινωνικοί φορείς του Πειραιά.
Το οικόπεδο της ΧΡΩΠΕΙ
Σε ότι αφορά τα τρία οικόπεδα που βρίσκονται δίπλα στο Στάδιο Καραϊσκάκη, αυτά έχουν μπει από καιρό στο στόχαστρο πολλών επιχειρηματιών και κυρίως των κατά καιρούς προέδρων του Ολυμπιακού μιας και γειτνιάζουν με το γήπεδο. Πρόκειται για το παλαιό κτήριο και το οικόπεδο της ΧΡΩΠΕΙ έκτασης 33 στρεμμάτων ιδιοκτησίας του ομίλου Χαραγκιώνη, καθώς επίσης και για άλλα δύο εργοστάσια που ανήκουν σε γνωστές οικογένειες εφοπλιστών.
Χρόνια τώρα οι κάτοικοι της περιοχής αντιστέκονται στα επιχειρηματικά σχέδια που θέλουν ο συγκεκριμένος χώρος να μετατραπεί σε εμπορικό κέντρο, όπως φιλοδοξούσαν οι οικογένειες που κατέχουν τα ακίνητα ή συνδυαστικά με δημιουργία μεγάλου χώρου πάρκινγκ όπως επιθυμούσε η ΠΑΕ Ολυμπιακός επί προεδρίας Κόκκαλη. Παρά το γεγονός ότι η περιοχή έχει χαρακτηριστεί χώρος πρασίνου, ακόμη δεν έχει γίνει τίποτα, κάτι που δείχνει την επίμονη διάθεση των επιχειρηματιών να μην δημιουργηθεί τελικά χώρος πρασίνου αλλά αντίθετα, με την κατάλληλη προπαγανδιστική προετοιμασία, να προχωρήσουν στις επενδύσεις που διακαώς επιθυμούν.
Πηγή. http://ergatikosagwnas.gr/EA/index.php/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου