Ο Γερμανός οικονομολόγος Πέτερ Μπόφινγκερ
“ Σε κάθε περίπτωση τα μέτρα Ντράγκι δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ιστορική τομή, υποστήριξε σε συνέντευξή του προς τη Γερμανική Ραδιοφωνία ο επιφανής Γερμανός οικονομολόγος, Πέτερ Μπόφινγκερ ”
Σε κάθε περίπτωση τα μέτρα Ντράγκι δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ιστορική τομή, υποστήριξε σε συνέντευξή του προς τη Γερμανική Ραδιοφωνία ο επιφανής Γερμανός οικονομολόγος, Πέτερ Μπόφινγκερ:
«Όχι, θεωρώ την αξιολόγηση αυτή εξαιρετικά υπερβολική. Πρόκειται για πολύ μικρά βήματα εκ μέρους της ΕΚΤ. Θα μπορούσε να πει κανείς, πολύς θόρυβος για το τίποτα. Πιστεύω λοιπόν ότι εάν η ΕΚΤ θέλει όντως να αναζωογονήσει την οικονομία, θα πρέπει να λάβει άλλα μέτρα, πέρα από αυτή την ομοιοπαθητική δόση της πολιτικής των επιτοκίων.
Το μόνο βήμα που μπορεί να κάνει ακόμη η ΕΚΤ είναι η αγορά κρατικών ομολόγων, το οποίο κάνουν άλλες μεγάλες κεντρικές τράπεζες εδώ και καιρό. Η ΕΚΤ λοιπόν θα πρέπει να δείξει την προθυμία να αγοράσει ομόλογα μεγάλης αξίας των χωρών μελών. Έτσι θα μπορούσαν να μειωθούν ακόμη περισσότερα τα επιτόκια δανεισμού».
«Καταλαβαίνω τον κ. Ντράγκι»
Το μέτρο αυτό δεν θα ισοδυναμούσε με έκδοση χρήματος, λέει το μέλος της επιτροπής εμπειρογνωμόνων της γερμανικής κυβέρνησης. Πρόκειται άλλωστε για κάτι που εφαρμόζουν εδώ και αρκετό καιρό χώρες όπως οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία. Η τελευταία δεν είναι βέβαια το καλύτερο παράδειγμα.
«Θα πρέπει να κοιτάξει κανείς ποιο είναι το πρόβλημα και ποια η θεραπεία. Η Ιαπωνία είναι μια χώρα που έπεσε στην παγίδα του αποπληθωρισμού. Είναι δύσκολο για τις κεντρικές τράπεζες να βοηθήσουν την οικονομία να εξέλθει από τέτοιες καταστάσεις. Για αυτό και καταλαβαίνω τον κ. Ντράγκι ότι προσπάθησε, έστω κι αν είναι ένα μικρό βήμα, να κάνει ό,τι είναι δυνατόν στο πλαίσιο της παραδοσιακής πολιτικής, προκειμένου να αποτρέψει τον κίνδυνο του αποπληθωρισμού».
Κίνδυνος νέας τραπεζικής κρίσης;
Ποιοι είναι όμως οι κίνδυνοι όταν διοχετεύεται τόσο φθηνό χρήμα στην αγορά, όπως στην παρούσα φάση; «Θα πρέπει να εξετάσει κανείς την κατάσταση. Είναι γεγονός ότι η ευρωζώνη εξακολουθεί να βρίσκεται σε εξαιρετικά αδύναμη οικονομική θέση. Διαπιστώνουμε ότι ο πληθωρισμός κινείται κάτω από τους στόχους της ΕΚΤ και υπό αυτή την έννοια είναι, νομίζω, λογικό να προσπαθείς ως κεντρική τράπεζα να αξιοποιήσεις όλα τα διαθέσιμα εργαλεία. Μπορεί να πρόκειται για ένα μικρό βήμα, ωστόσο βοηθά τις τράπεζες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, καθώς η αναχρηματοδότησή τους γίνεται πιο φθηνή».
Τι θα γίνει όμως όταν η αναχρηματοδότησή τους γίνει και πάλι πιο ακριβή; Θα βρεθούμε τότε ενώπιον της επόμενης τραπεζικής κρίσης;
«Δεν θα το πήγαινα τόσο μακριά. Το ζητούμενο είναι να αυξηθούν και πάλι τα επιτόκια, αλλά αργά και σταθερά. Όσο έχουμε αυτή την αδύναμη οικονομική ανάπτυξη -και δεν πιστεύω να υπάρξει ξαφνικά μια ραγδαία ανάπτυξη στην ευρωζώνη τα επόμενα τρία, τέσσερα χρόνια- τα επιτόκια αυτά ταιριάζουν στην περίσταση. Παράλληλα έχεις τη δυνατότητα να εγκαταλείψεις σταδιακά την πολιτική αυτή των χαμηλών επιτοκίων και να την επαναφέρεις σε φυσιολογικά επίπεδα, χωρίς να υπάρξουν αναταράξεις του χρηματοπιστωτικού συστήματος».
DLF / Κώστας Συμεωνίδης
Υπεύθ. Σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου
Πηγή: Deutsche Welle
Από: http://www.periodista.gr/world/item/11764.htm
«Όχι, θεωρώ την αξιολόγηση αυτή εξαιρετικά υπερβολική. Πρόκειται για πολύ μικρά βήματα εκ μέρους της ΕΚΤ. Θα μπορούσε να πει κανείς, πολύς θόρυβος για το τίποτα. Πιστεύω λοιπόν ότι εάν η ΕΚΤ θέλει όντως να αναζωογονήσει την οικονομία, θα πρέπει να λάβει άλλα μέτρα, πέρα από αυτή την ομοιοπαθητική δόση της πολιτικής των επιτοκίων.
Το μόνο βήμα που μπορεί να κάνει ακόμη η ΕΚΤ είναι η αγορά κρατικών ομολόγων, το οποίο κάνουν άλλες μεγάλες κεντρικές τράπεζες εδώ και καιρό. Η ΕΚΤ λοιπόν θα πρέπει να δείξει την προθυμία να αγοράσει ομόλογα μεγάλης αξίας των χωρών μελών. Έτσι θα μπορούσαν να μειωθούν ακόμη περισσότερα τα επιτόκια δανεισμού».
«Καταλαβαίνω τον κ. Ντράγκι»
Το μέτρο αυτό δεν θα ισοδυναμούσε με έκδοση χρήματος, λέει το μέλος της επιτροπής εμπειρογνωμόνων της γερμανικής κυβέρνησης. Πρόκειται άλλωστε για κάτι που εφαρμόζουν εδώ και αρκετό καιρό χώρες όπως οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία. Η τελευταία δεν είναι βέβαια το καλύτερο παράδειγμα.
«Θα πρέπει να κοιτάξει κανείς ποιο είναι το πρόβλημα και ποια η θεραπεία. Η Ιαπωνία είναι μια χώρα που έπεσε στην παγίδα του αποπληθωρισμού. Είναι δύσκολο για τις κεντρικές τράπεζες να βοηθήσουν την οικονομία να εξέλθει από τέτοιες καταστάσεις. Για αυτό και καταλαβαίνω τον κ. Ντράγκι ότι προσπάθησε, έστω κι αν είναι ένα μικρό βήμα, να κάνει ό,τι είναι δυνατόν στο πλαίσιο της παραδοσιακής πολιτικής, προκειμένου να αποτρέψει τον κίνδυνο του αποπληθωρισμού».
Κίνδυνος νέας τραπεζικής κρίσης;
Ποιοι είναι όμως οι κίνδυνοι όταν διοχετεύεται τόσο φθηνό χρήμα στην αγορά, όπως στην παρούσα φάση; «Θα πρέπει να εξετάσει κανείς την κατάσταση. Είναι γεγονός ότι η ευρωζώνη εξακολουθεί να βρίσκεται σε εξαιρετικά αδύναμη οικονομική θέση. Διαπιστώνουμε ότι ο πληθωρισμός κινείται κάτω από τους στόχους της ΕΚΤ και υπό αυτή την έννοια είναι, νομίζω, λογικό να προσπαθείς ως κεντρική τράπεζα να αξιοποιήσεις όλα τα διαθέσιμα εργαλεία. Μπορεί να πρόκειται για ένα μικρό βήμα, ωστόσο βοηθά τις τράπεζες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, καθώς η αναχρηματοδότησή τους γίνεται πιο φθηνή».
Τι θα γίνει όμως όταν η αναχρηματοδότησή τους γίνει και πάλι πιο ακριβή; Θα βρεθούμε τότε ενώπιον της επόμενης τραπεζικής κρίσης;
«Δεν θα το πήγαινα τόσο μακριά. Το ζητούμενο είναι να αυξηθούν και πάλι τα επιτόκια, αλλά αργά και σταθερά. Όσο έχουμε αυτή την αδύναμη οικονομική ανάπτυξη -και δεν πιστεύω να υπάρξει ξαφνικά μια ραγδαία ανάπτυξη στην ευρωζώνη τα επόμενα τρία, τέσσερα χρόνια- τα επιτόκια αυτά ταιριάζουν στην περίσταση. Παράλληλα έχεις τη δυνατότητα να εγκαταλείψεις σταδιακά την πολιτική αυτή των χαμηλών επιτοκίων και να την επαναφέρεις σε φυσιολογικά επίπεδα, χωρίς να υπάρξουν αναταράξεις του χρηματοπιστωτικού συστήματος».
DLF / Κώστας Συμεωνίδης
Υπεύθ. Σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου
Πηγή: Deutsche Welle
Από: http://www.periodista.gr/world/item/11764.htm
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου