Ο 30χρονος Έλληνας που έγινε δήμαρχος στις ΗΠΑ

19/05/2014 Βούλγαρης Χρήστος Επεξεργασία Γράψτε ένα σχόλιο Go to comments

Μίκα Κοντορούση

Πώς ένας 30χρονος Έλληνας υποψήφιος δήμαρχος νίκησε τον εκλογικό του αντίπαλο σε αμερικανική πρωτεύουσα. Το στοίχημα, οι σκούπες και η “αφισοκόλληση” σε κάθε γωνιά του Μέριλαντ

Δεν ξέρω τι ακριβώς ζήλεψε, αλλά υποσχέθηκε προεκλογικά ότι ο δήμος Αννάπολη θα μετατραπεί σύντομα στη νέα «Αθήνα της Αμερικής» (τουλάχιστον, από πολιτιστικής πλευράς). Στην εκστρατεία του επιστράτευσε γνωστούς, κολλητούς και οπαδούς, βγήκαν στους δρόμους και βάλθηκαν να αποτυπωθούν στην μνήμη των κατοίκων, με σύνθημα τις… σκούπες. Ο τότε υποψήφιος δήμαρχος μάλιστα, δεν δίστασε να φτάσει όπου ο εκλογικός του αντίπαλος, αντιστάθηκε. Σκαρφάλωσε σε βουνά και λόφους και προσγειώθηκε σε πεδιάδες, κήπους, πάρκα και αυλές, τοιχοκολλώντας ή κουβαλώντας στις πλάτες του, μόνος του τις προεκλογικές αφίσες του. Τι και αν τα χρήματα μια εναλλακτικής καμπάνιας είναι πολλά… Μike; Το αποτέλεσμα τον δικαίωσε και μάλιστα, στο… παρά τρίχα.

Εδώ και λίγους μήνες πλέον, ο δήμαρχος της ιστορικής πρωτεύουσας της Πολιτείας του Μέριλαντ των ΗΠΑ, της Αννάπολις, έχει «άρωμα Ελλάδας». Πρόκειται για τον νεότερο στη σύγχρονη ιστορία δήμαρχο και τον πρώτο Ρεπουμπλικανό στην Αννάπολη, που σε ηλικία μόλις 30 ετών φιλοδοξεί να πατάξει τις παλαιομοδίτικες ιδέες και να δώσει νέα πνοή στα κοινωνικοοικονομικά δρώμενα της πόλης τα επόμενα τρία περίπου χρόνια.

Μάχη σκούπα με σκούπα
Γεννημένος πριν από 30χρόνια στην Αννάπολη (Annapolis), ο Michael John Pantelides ή αλλιώς Μάικ (Mike) Παντελίδης έχει «σκούφια» όχι μόνο αμερικανική, αλλά και ελληνική, όπως άλλωστε μαρτυρά και το επίθετό του. Ο Ελληνοαμερικανός τρίτης γενιάς, από παππούδες που έφτασαν στη μικρή αμερικανική πόλη από Ελλάδα και Κύπρο τη δεκαετία του ’40, βάλθηκε να τρελάνει τους Αμερικανούς και τα κατάφερε.
Στις περασμένες τοπικές εκλογές της 5ης Νοεμβρίου ο Μάικ Παντελίδης ήταν υποψήφιος με το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Έπειτα από σκληρό προεκλογικό αγώνα επικράτησε του βασικού αντιπάλου του, του  Αμερικανοεβραίου δημάρχου Τζόσουα Κοέν των Δημοκρατικών, με μόλις 59 ψήφους, λαμβάνοντας 3.934, έναντι 3.875. Μάλιστα, λόγω αυτής της οριακής διαφοράς, χρειάστηκαν περισσότερες από 24 ώρες για πλήρη καταμέτρηση. Και τα κουκιά στο μεγάλο σακούλι της κάλπης στάθηκαν με το μέρος του.

Τότε ήταν πια σε θέση, υπό τις επευφημίες των υποστηρικτών του, να δηλώσει ο Παντελίδης και δημοσίως, με φαρδύ χαμόγελο, πως αισθάνεται «φανταστικά έπειτα από αυτό το μακρύ ταξίδι!». Και παρά την ήττα στο παρά τρίχα, ο απερχόμενος Κοέν έσπευσε να τον συγχαρεί και να του ευχηθεί «το καλύτερο» με εγκάρδια χειραψία, καρφιτσώνοντας του τιμητικά και την επίσημη κονκάρδα της πόλης στο πέτο του κουστουμιού του. «Έχεις καρδιά μεγάλη!», θυμούνται οι παρόντες να ψιθυρίζει ο ίδιος στο αυτί του Μάικ.
Οι δυο τους κοντραρίζονταν στήθος με στήθος για καιρό. Μήνες πριν, στις 27 Ιουνίου, όταν ανακοίνωνε στους συμπολίτες του την απόφασή του να κατέλθει υποψήφιος για τον δημαρχιακό θώκο, ο 30χρονος ομογενής θέλησε να τους εξηγήσει και το σκεπτικό του.

Τους ζητούσε πλέον και επισήμως να τον εμπιστευτούν «για την αποκατάσταση της πόλης τους». Διεκδικούσε την ψήφο τους ώστε «να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν την Αννάπολη σε χρεοκοπία, αν δεν έκαναν μια αλλαγή στην ηγεσία». Και τους προέτρεπε: «Αφιερώνω πλέον πολύ χρόνο για την ανάπτυξη αυτής της σπουδαίας πόλης μας, που δυστυχώς βλέπω ότι πάει προς λάθος κατεύθυνση. Το να γίνω τώρα δήμαρχός της είναι ένας ηγετικός ρόλος που θα μου επιτρέψει να μοιράζομαι το όραμά μου με την κοινότητα. Θα με βοηθήσει να συμβάλω και στη βελτίωση της ζωής όλων εσάς, των αγαπημένων μου πολιτών της Αννάπολης. Αν, λοιπόν, έχετε βαρεθεί και θέλετε μια νέα κοινή κατεύθυνση – λογική, τότε ελάτε μαζί μου τώρα!».

Βεβαίως αναλάμβανε και μια σειρά από δεσμεύσεις απέναντί τους. Πρώτη και βασική υπόσχεση ήταν ότι δεν θα τους επιβάλει «κανέναν νέο φόρο». Πως θα τους απαλλάξει και από την τρέχουσα πολιτική των υψηλότερων διδάκτρων και της «ανεύθυνης σπατάλης». Υπόσχονταν να να λάβει μέτρα για δημοσιονομική πειθαρχία, κατάργηση των περιττών δαπανών και άμεσο πάγωμα των προσλήψεων μέχρι την πλήρη επανεξέταση των αναγκών στο δημόσιο τομέα. Εγγυόταν τότε και τη βελτίωση των παρεχόμενων στους πολίτες υπηρεσιών, ότι θα βάλει τέλος στη γραφειοκρατία, αλλά και κανόνες – συγκεκριμένα χρονικά πλαίσια για την αναθεώρηση και έκδοση των αδειών.
Με δεδομένες δε και τις πάγιες περιβαλλοντικές ευαισθησίες του, ποντάρισε και στο μότο του για μια πόλη πεντακάθαρη στο εξής, λανσάροντας το «Sweep Annapolis Clean» («Καθαρίστε την Αννάπολη») ως κεντρικό σύνθημα της εκστρατείας του. Και σήμερα, άλλωστε, μετά τις σπουδές του στην οικολογία, ο φιλόδοξος και δραστήριος απόφοιτος του West Virginia University παραμένει οικολόγος ακτιβιστής.

Συμμετέχει σε διάφορες περιβαλλοντικές οργανώσεις θεωρώντας πως «η προστασία του περιβάλλοντός μας απαιτεί πολιτικές που θα αφήσουν στους επόμενους τη γη και τα ποτάμια μας καλύτερα απ’ ό,τι τα βρήκαμε…».

Εκτός των άλλων, ο Παντελίδης είχε μέχρι πρότινος ποικίλες ασχολίες. Μέχρι την κάθοδό του ως υποψήφιος, εργαζόταν ως σύμβουλος κυβερνητικών σχέσεων στην εταιρεία Vocus, όπου βοηθούσε κορυφαίες επιχειρήσεις και πανεπιστήμια να παρακολουθούν τη νομοθεσία, να διαχειρίζονται τις πολιτικές δράσεις τους και να διατηρούν μια επαγγελματική ιστοσελίδα online υποστήριξης στο έργο τους. Και όχι μόνο. Ήταν ο ηγέτης της τοπικής Κίνησης Πολιτών Τζέρμανταουν – Χόουμγουντ, πρόεδρος και της Ένωσης Κοινοτήτων της περιοχής. Κατέχει μάλιστα, θέση στο ΔΣ του ιδρύματος «Εκπαίδευση στον 21ο αιώνα», είναι ενεργό μέλος τόσο στο ίδρυμα Chesapeake Bay όσο και στη λέσχη Sierra στην τοπική κομητεία.

Στα ηνία του πρώην σκλαβοπάζαρου

Πλέον, ο μικρός αλλά θαυματουργός Έλληνας τρίτης γενιάς, απολαμβάνει τα ηνία μιας αποικιακής – ιστορικής πόλης, που ιδρύθηκε το 1649 από Πουριτανούς εξορίστους της  Βιρτζίνια. Αρχικά με το όνομα Πρόβιντενς, ήταν τότε κέντρο εμπορίου σκλάβων. Το 1694 ο κυβερνήτης σερ Φράνσις Νίκολσον άλλαξε το όνομά της σε Αννάπολη (Annapolis) προς τιμήν της πριγκίπισσας Άννας της Αγγλίας που αργότερα έγινε και βασίλισσα της χώρας. Από τα μέσα του 18ου αιώνα η πόλη γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη. Από τις 26 Νοεμβρίου 1783 έως τις 3 Ιουνίου 1784 ήταν μάλιστα η προσωρινή πρωτεύουσα των ΗΠΑ, όταν υπεγράφη εκεί η Συνθήκη των Παρισίων – η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας μετά τη λήξη του αμερικανικού εμφυλίου, στο ξεκίνημα του ομοσπονδιακού κράτους.

Στη σύγχρονη εποχή, η Αννάπολις εξελίχθηκε σε δημοφιλές λιμάνι και έδρα της Ναυτικής Ακαδημίας των ΗΠΑ. Μόλις 47 χιλιόμετρα ανατολικά της Ουάσιγκτον, με πληθυσμό περίπου 40.000 κατοίκων, η Αννάπολη θεωρείται η ιστιοπλοϊκή πρωτεύουσα της Αμερικής, προσελκύοντας κάθε χρόνο γύρω στα τέσσερα εκατομμύρια ανθρώπους στις ακτές της.
Και τώρα είναι στο χέρι του Μάικ να αυξήσει τον τουρισμό στα πέντε και στα έξι…

news247