Ετικέτες

Σάββατο 19 Απριλίου 2014

Ονειρώξεις της Ε.Ε και των ΗΠΑ που βρήκαν τον παγωμένο χειμώνα της Σιβηρίας.



Δελτίο τύπου από συζήτηση Ομπάμα-Κάμερον
18.4.2014

Με χθεσινό δελτίο τύπου και σε απλή περιγραφή, οι πρόεδροι των ΗΠΑ και Μ.Βρετανία αντίστοιχα , συμφώνησαν πώς η Ρωσία πρέπει να προβεί σε ενέργειες αποκλιμάκωσης της κατάστασης στην Ουκρανία και να αφήσει το πολίτευμα εκεί να λειτουργήσει αυτόνομα. Διαφορετικά θα αυξήσουν το κόστος της παραβατικότητας της με πρόσθετα οικονομικά μέτρα.

Ερώτημα 1ο. 

Γνωρίζοντας πώς σε ένα διάλογο για να έχει βαρύτητα το τι λέει κάποιος και το τι απαιτεί πρέπει να έχει και αντίστοιχη ισχύ από πίσω να την στηρίξει, ποία είναι ακριβώς αυτή η ισχύς των ΗΠΑ-ΕΕ απέναντι στην Ρωσία;

Ερώτημα 2ο.

Η Ρωσία ποτέ δεν έχει αποδεχτεί πώς παίζει ρόλο στα τεκταινόμενα της Ουκρανίας, πέρα από το γεγονός πώς με δηλώσεις είχε σταθεί απο την πρώτη στιγμή σε εκείνους που δήλωναν πώς είναι Ρώσοι παρά Ουκρανοί.

Ερώτημα 3ο.

Γνωρίζουμε πώς στην ουσία ο αυτοπροσδιορισμός και ο αυτοχαρακτηρισμός είναι ένα μέγιστο θέμα στην νέα κατάσταση , όπου πολλαπλές εθνικές ομάδες θεωρούν πως ανήκουν σε μια άλλη εθνικότητα από ότι τους χαρακτηρίζει το κράτος που ζούν  (π.χ. Καταλονία, Σκωτία, Φλάνδρα, Κόσοβο, Κούρδοι, Αρμένιοι κτλ. ). Ποία θα είναι τελικά τα κριτήρια αυτά που θα εφαρμόζονται ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ και οχι μεμονωμένα και αναλόγως συμφερόντων των ισχυρότερων παικτών της παγκόσμιας σκακιέρας;

Επιστρέφοντας στο θέμα Ουκρανίας , να θυμηθούμε πώς το πρόβλημα έχει ξεκινήσει από έναν ωμό εκβιασμό εκ μέρους της Γερμανίας και της Ε.Ε. , προς την κυβέρνηση της Ουκρανίας επειδή διά δημοψηφίσματος είχε προκύψει πώς ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΕΝΤΑΞΗ ΣΤΗΝ Ε.Ε. 


Αμέσως μετά ακολούθησαν δηλώσεις όπως “η κυβέρνηση αυτή δεν θέλει , μπορεί η επόμενη”, ή από αξιωματούχους ακόμα της Ε.Ε. πώς “η Δυτική Ουκρανία είναι πιο κοντά ίσως στο όνειρο της Ε.Ε. από ότι η Ανατολική”, ανοίγοντας προφανώς και ασκό Αιόλου εκεί. 

Επειδή όμως δεν είχαν να κάνουν πλέον με Ελλάδα, Κύπρο, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ισπανία κτλ.. αλλά με μια από τις προστατευόμενες χώρες μια περιφερειακής υπερδύναμης (Ρωσία) , ξαφνικά έπεσαν σε τούβλινο τοίχο και κάλεσαν δυνάμεις του ΝΑΤΟ (με φόντο την ένταξη της Ουκρανίας εκεί) απειλώντας έμμεσα και την συμφωνία για την Σεβαστούπολη και το Ρώσικο πολεμικό ναυτικό. Η κατάληξη επόμενη και αυτονόητη. Η Ρωσία αντέδρασε και επίσημα και ανεπίσημα.

Οδηγηθήκαμε λοιπόν στο σήμερα από μια ΑΝΟΗΤΗ κίνηση της Γερμανίας και της Ε.Ε. που έγινε βάση αλαζονικού σχεδίου να ασκήσει οικονομικό μονοπώλιο περιορίζοντας έτσι και την Ρωσία που ήδη έχει λάβει ισχυρή θέση επί πολλών καταστάσεων σε ζητήματα ακόμα και εντός Ε.Ε. 

Αυτό ενόχλησε και την Γερμανία αλλά και τις ΗΠΑ. Η Ρωσία έκανε συμφωνίες με Γαλλία, με Αγγλία, προσπάθησε με Ελλάδα, πλησίασε ακόμα και χώρες όπως η Σκωτία ενόψει δημοψηφίσματος για απόσχιση της (βλ. πετρέλαιο Σκωτίας). Έπρεπε να περιοριστεί και έτσι με αφετηρία μια τρομοκρατική επίθεση στην Βοστώνη απο Τσετσένους , άρχισε μια ανοιχτή κόντρα υπηρεσιών ασφαλείας (είναι εύκολο να βρει κάποιος δημοσιεύματα με συλλήψεις αξιωματούχων πρεσβείας των ΗΠΑ ώς κατασκόπους της CIA όπως και δηλώσεις κατά της FSB ότι ήξερε αλλά δεν μιλούσε για τους βομβιστές).

Ο τρόπος δράσης από την Ολυμπιάδα του Σότσι και ύστερα που τύποις δέσμευε πολιτικά και ηθικά το Κρεμλίνο έδειξε ενα πολύ ύπουλο σχέδιο παρασκηνίου που σήμερα όμως αποδεικνύεται πως γύρισε μπούμερανγκ. Οι Ρώσοι μην έχοντας στρατιωτικό αντίβαρο στην περιοχή , στην κυριολεξία κάνουν ότι θέλουν ενώ οι άλλοι φωνάζουν για “χαρτζιλίκι”

Γιατί δεν μπορεί να αλλάξει κάτι χωρίς ένοπλη παρουσία του ΝΑΤΟ τώρα;

Η διπλωματία και η πολιτική είναι μια μέθοδος διεξαγωγής πολέμου μεταξύ κρατών για να μπορούν να επιβάλλουν ή να διατηρήσουν συμφέροντα. Όταν αυτό καταλήγει σε αδιέξοδο , ο δρόμος στην συνέχεια είναι διά όπλων. Το ξέρουν όλοι, όμως στην περίπτωση αυτή , οι ΗΠΑ επανέρχονται από μια πολύ κοστοβόρα κατάσταση σε Ιράκ και Αφγανιστάν, ενώ έχουν ήδη σοβαρά θέματα στον Ειρηνικό με την Κίνα που απαιτεί σοβαρή και σημαντική παρουσία στρατού και ναυτικού.

Οι Ρώσοι το γνωρίζουν και έχοντας συνάψει συμφωνίες με Κίνα σε σοβαρό οικονομικό πλαίσιο , έχουν εξασφαλίσει κατά πολύ μια ουδετερότητα μαζί τους (ισως και στήριξη) ενώ οι ΗΠΑ είναι αναγκασμένες να αντιμετωπίσουν δύο πλέον πόλους. Έργο απίθανα δύσκολο. Για την Ε.Ε. δεν αναφέρομαι καθώς η κατά 50-60% εξάρτηση της από το φυσικό αέριο της Ρωσίας, αλλά και η ΦΑΝΕΡΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΑΔΥΝΑΜΙΑ της , οδηγεί σε αδράνεια υποχρεωτική (Σημειώνω πως εδώ και πολύ καιρό μιλούσα για την αδυναμία ύπαρξης της Ε.Ε. χωρίς την παρουσία του ΝΑΤΟ καθώς δεν έχουν ούτε την παραμικρή ιδέα πλάνου για ένα στρατιωτικό σύμφωνο, ειδικότερα με την Γερμανία να θεωρεί πως είναι αφεντικό όλων)
πηγή: mignatiou.com
Ερχόμαστε λοιπόν στο σήμερα και γιατί όσον αφορά την Ουκρανία, πιθανότερο βλέπω να κυριαρχεί η Ρωσία χωρίς και να εισβάλει κατά ουσία, παρά να γίνεται διπλωματικός συμβιβασμός. 

Πρώτος λόγος είναι αυτό που είπα και στην αρχή. Κανένας πολιτικός πισθαγκωνισμός δεν μπορεί να λειτουργήσει αν δεν υπάρχει και αντίστοιχα ικανή δύναμη δια όπλων να τον επιβάλει. Όταν η Ρωσία έχει φέρει 2-3 μεραρχίες τεθωρακισμένων, S-300/S-400, Αεροπορία, Ναυτικό, 30-40.000 άνδρες στα σύνορα συν πόσα (άγνωστο) τάγματα Spetsnaz ενώ από την άλλη πλευρά υπάρχουν 2-3 πλοία των ΗΠΑ (που χαλάνε και στην διαδρομή) και ουσιαστικά ελάχιστος στρατός, δεν μπορείς να περιμένεις ο άλλος να πάρει τις απειλές στα σοβαρά. Προφανώς και θα γελάει.

Για τα δε οικονομικά μέτρα που θεωρούν ότι θα επιβάλουν , είναι μια ανόητη κατάσταση που μόνο αφελείς θα μπορούσαν να πιστέψουν. Μια χώρα που είναι αυτοδύναμη ενεργειακά, βιομηχανικά και μάλιστα έχει περάσει και ρίζες εξάρτησης άλλων χωρών επάνω της, αρκεί αυτό που έκαναν. Μια ανατιμολόγηση στο Φυσικό Αέριο και μια απόσυρση χρημάτων από όλα τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα ανά τον δυτικό κόσμο και επαναπροώθηση τους σε Κίνα, Σιγκαπούρη, … ακόμα και Αφρική , αρκεί για να γονατίσει κάθε ανόητο που θεωρεί πως μπορεί να υποχρεώσει σε δικούς του όρους, την Ρωσία (17 δις $ μόνο σε ενα μήνα υπολογίζουν στις ΗΠΑ ότι έφυγαν από εκεί !!! ) 

Εν ολίγοις και όπως χαρακτηριστικά μπορεί να πεί κάποιος.. όταν θα μπεί κάποιος σε ένα σπίτι να το κατοικήσει και κρατάει γεμάτη καραμπίνα κατά πάνω σου, εσύ δεν μπορείς να του πείς οτι θα τους βγάλεις την βενζίνα απο το Ι.Χ. ή οτι δεν θα του δώσεις το πορτοφόλι του που του έπεσε όπως έμπαινε. Διότι αυτή είναι η εικόνα.

Για την Ελλάδα τώρα. 

Καλό θα είναι να παραμείνουμε ουδέτεροι και να παίξουμε ισορροπίες. Η Ρωσία είναι πολύ ισχυρή για εμάς και δεν θα είμαστε πάντα πρόεδροι της Ε.Ε. Σήμερα είμαστε απλά το σκιάχτρο – ανδρείκελο στην βιτρίνα της Ένωσης και μιλάμε πολύ και ανόητα. Και στο τέλος πάντα τα σκιάχτρα τα καίνε! Αντί λοιπόν απόλυτων δηλώσεων (πάντα το απόλυτο είναι και το ηλίθιο) ας παίξουμε και λίγο διπλωματία και ας γίνουμε και πραγματικοί πρόεδροι της Ένωσης παρά υποχείρια της Βαυαρίας.

Υ.Γ. οι εξελίξεις μας προλαβαίνουν.. αναμένει να δούμε αν η συμφωνία που επήρθε αργά χθες το βράδυ μεταξύ ΗΠΑ-ΡΩΣΙΑΣ-ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ-Ε.Ε, θα διατηρηθεί και θα λειτουργήσει σωστά. Προς το παρόν πάντως όλες οι δυνάμεις είναι σταθερές με όπλα ανά χείρας. Η Κριμαία πάντως θεωρείται 100% πλέον Ρώσικη.

Για το Geopolitics.com.gr

Αλέξανδρος Νίκλαν
Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας
IISCA Sec group/ Think Tank

===================================================================

Ιδιοκτησία πνευματικών δικαιωμάτων του Geopolitics & Daily News - © 2014.

Το περιεχόμενο του site αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του Geopolitics & Daily News. Οποιαδήποτε πληροφορία (κείμενο, εικόνες, γραφικά) περιέχεται στο site μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για προσωπική, μη εμπορική χρήση. Είναι παράνομη η αντιγραφή, αναπαραγωγή, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, μέρους ή του συνόλου των περιεχομένων του site χωρίς προηγούμενη έγγραφη συγκατάθεση ή αναφορά της σελίδας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου