Δεν τους χρειάζεται ούτε μια μέρα παραπάνω…

Απρ18 by Mαν.Αρκάς

Όταν μιλάμε για τις τράπεζες, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι η μεγάλη ληστεία στον δημόσιο πλούτο της χώρας ξεκίνησε πριν δυο καλοκαίρια με την απόφαση εκποίησης της Αγροτικής Τράπεζας αντί πινακίου φακής μέσα σε ένα σαββατοκύριακο.

Έτσι, μαζί με την Αγροτική τράπεζα, αγόρασε ο νέος ιδιοκτήτης και τις υποθήκες για το μεγαλύτερο μέρος της μεταποιητικής βάσης που διαθέτει η χώρα για την πρωτογενή μας παραγωγή. Είδαμε τα προεόρτια από πέρσι: φαινόμενα όπως αυτό της Δωδώνης, σηματοδότησαν την πορεία της απορρύθμισης και του ξεπουλήματος που βιώνουμε ετούτες τις σκοτεινές μέρες…

Είναι μικρής σημασίας το γεγονός ότι μαζί με την Αγροτική Τράπεζα, χάθηκαν και μερικά εκατομμύρια που είχαν εκχωρηθεί δανεικά στα κόμματα –αποκόμματα πλέον- των Ολετήρων που μας κυβερνούν, παρόλο που γίνεται μεγάλος θόρυβος επί τούτου. Μεγάλης σημασίας είναι οι υποθήκες της αγροτικής γης που κουβαλά η Αγροτική Τράπεζα στα σεντούκια της και για τις οποίες κανείς δεν μας έχει πει τίποτα για την τύχη τους, με αποτέλεσμα επενδύσεις δισεκατομμυρίων πληρωμένες με δημόσιο χρήμα να λιμνάζουν και αποθήκες, συσκευαστήρια, εγκαταστάσεις, να σαπίζουν.

Ότι θα πωλούσαν τις τράπεζες οι οποίες μας έχουν μέχρι σήμερα κοστίσει τα μαλλιά της κεφαλής μας για να τις «σώσομε», δεν πρέπει να μας εκπλήσσει αφού ήταν στο πρόγραμμα.

Πωλούν όμως  οι αναίσχυντοι με τριάντα λεπτά, δικαιώματα που είχαν αγοράσει για εκατόν είκοσι πέντε λεπτά! Πρόκειται για άλλο ένα αναίσχυντο ατόπημα των μοιραίων που μας κυβερνούν σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος κι αυτό είναι σαφές. Το χειρότερο, όμως, είναι ότι τις πωλούν τις τράπεζες για δεκαοχτώ μήνες, στα κοράκια των αγορών.

Ούτε μια μέρα παραπάνω από τους δεκαοχτώ μήνες δεν τους χρειάζεται αυτονών!

Αρκούν δέκα οχτώ μήνες στα τζιμάνια που θα έρθουν για να ξεσκονίσουν τα λογιστικά βιβλία και  να τυλίξουν τις υποθήκες στα περίτεχνα swaps που ξέρουν να φτιάχνουν κάτι τέτοιοι τύποι, για τις αγορές των junk bonds. Θα γλύψουν κι ότι μεδούλι έχει απομείνει στο κόκαλο του προσκυνημένου στα χρέη του Έλληνα. Γιατί τώρα που του ρούφηξαν όλο το αίμα, μένει το μεδούλι που βρίσκεται στις ομολογίες και τις τραπεζικές καταθέσεις του. Δεκαοχτώ μήνες και ούτε μια μέρα παραπάνω δε τους χρειάζεται!

Οι αγοραστές των τραπεζικών δικαιωμάτων στους οποίους πωλούν οι δοσίλογοι, δεν είναι τραπεζίτες από τους συνηθισμένους, αυτούς τους κοιλαράδες που αγοράζουν και πουλούν  χρήμα για να τροφοδοτούν την παραγωγική δραστηριότητα. Όχι, οι αγοραστές των τραπεζών, δεν είναι από αυτούς τους τραπεζίτες που έχομε συνηθίσει.Είναι από τους άλλους, από αυτές τις δίποδες ύαινες που δε θα δίσταζαν να πουλούν για παλιοσίδερα τη βιοτεχνία που ταΐζει μερικές οικογένειες, αν στο spot της αγοράς, το παλιοσίδερο τιμάται σε τιμή πιο συμφέρουσα απ’ ό,τι τιμάται το ανθρώπινο κρέας. Και δε διστάζουν…

Σε τέτοιες πουλάνε οι αναίσχυντοι τις τράπεζες. Σε τέτοιους πουλάνε και τα νερά. Σε τέτοιους και την διανομή ενέργειας μαζί με την παραγωγή της. Σε τέτοιους ξεπουλάνε την Ελλάδα ολόκληρη, καταστρέφοντας, καίγοντας, διαλύοντας τις κοινωνικές δομές, εξολοθρεύοντας τους πιο αδύναμους,  καταδικάζοντας σε κοινωνικό θάνατο τους άνεργους, επειδή στο spot της αγοράς, το παλιοσίδερο τιμάται σε πιο συμφέρουσα τιμή από το ανθρώπινο κρέας.

Μπορούν να παίρνουν, οι Ολετήρες, τέτοιες αποφάσεις μέσα στη απαξίωσή τους και τη γενική κατακραυγή? Μπορούν? Πρέπει να είναι ηχηρό το μήνυμα της κατακραυγής μας προς τους εξωνημένους που μας κυβερνούν στις ερχόμενες εκλογές!

Πηγή. http://my-pillow-book.blogspot.gr/2014/04/scrap.html