Ετικέτες

Πέμπτη 13 Μαρτίου 2014

“Και ξεχνάτε πως η Ρωσία έχει απολέσει αίμα για την ελευθερία σας”



Στρατώνες_Οδησσός_

Αυτοκρατορικοί στρατώνες Οδησσού: διλοχία του 5/42 Συντάγματος Ευζώνων. Μπροστά ο Λοχαγός Χριστόπουλος (διοικητής 7ου Λόχου, 2ου Τάγματος).

Σημ.Αμετανόητου: Είπαμε. Μερικές φορές η Ιστορία εξελίσσεται σαν φάρσα ή σαν τραγωδία.Οι σοφοί Λαοί,αυτοί που ΔΕΝ ξεχνάνε τη συλλογική μνήμη και δεν “παραμυθιάζονται” από τυχάρπαστες και επικίνδυνες για το ΕΘΝΟΣ κυβερνήσεις, οφείλουν να γνωρίζουν.

Παραθέτω λοιπόν ένα απόσπασμα από έναν ΕΛΛΗΝΑ αγωνιστή, που πολέμησε από το 1918 εως και το 1922.Εναν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΗΡΩΑ.!

Το βιβλίο του, με την απίστευτη επιμέλεια του Φ.Δ.Δρακονταειδή είναι ένα Ιστορικό ντοκουμέντο ανεκτίμητης αξίας για την Ελλάδα μας και τις μελλοντικές γενιές.


[...] Προχωρούσαμε προς τη Χερσώνα προς αντικατάσταση του αποδεκατισμένου Ελληνικού 1ου Τάγματος του 34ου Συντάγματος που διοικούσε ο Ταγματάρχης Κωνσταντίνος Βλάχος ή Πράσσος και της Γαλλικής διμοιρίας που έφευγε κακήν κακώς.Οι Ελληνες είχαν επιβιβαστεί κιόλας στα ατμόπλοια “Ραιδεστός” και “Βάρνα” οι Γάλλοι επέμεναν πως η πόλη ήταν κατά των Μπολσεβίκων και ζητούσαν να την εξασφαλίσουν οι Ελληνες επειδή εκεί υπήρχε Ελληνική κοινότητα. Μπήκαμε λοιπόν στην πόλη και φτάσαμε στον σιδηροδρομικό σταθμό όπου φρούραρχος ήταν ο υπολοχαγός Ηλίας Μαθιός.Εκεί που γίνονταν τα χαρτιά με τους Γάλλους για τη διοίκηση της πόλης η τηλεφωνήτρια του σταθμού ειδοποίησε πως ο αρχηγός των Μπολσεβίκων ζητούσε δια τηλεφώνου να μιλήσει με τον κύριο φρούραρχο.

“Με ποιόν έχω την τιμή να ομιλώ ?” ρώτησε ο Μπολσεβίκος

“Με Ελληνα αξιωματικό” απαντάει ο Μαθιός.”Εγώ με ποιόν έχω την τιμή να ομιλώ ?”

“Με τον Αταμάνο Γκριγκόριεφ αρχηγό δέκα χιλιάδων μπολσεβίκων και χαίρω πολύ.Εσείς οι Ελληνες τι θέλετε εδώ ?”

“Εκτελούμε διαταγή της πατρίδας μας” είπε ο Μαθιός.

“Η πατρίδα σας” έλαβε το λόγο ο Μπολσεβίκος “δεν διατάζει να έρθετε στη Ρωσία.Γιατί η Ρωσία δεν κατέχει Ελληνικά εδάφη ούτε χρωστάει δάνεια στην Ελλάδα.Αν κατέχουμε εδάφη και δεν το ξέρουμε να σας τα επιστρέψουμε.Αν σας χρωστάμε ρούβλια να σας πληρώσουμε.Επομένως δεν διατάζει η πατρίδα σας αλλά είσαστε απεσταλμένοι να πολεμήσετε τον Ρωσικό λαό που αγωνίζεται κατα της τυραννίας και των πλουσίων.Και ξεχνάτε πως η Ρωσία έχει απολέσει αίμα για την ελευθερία σας.Σας συμβουλεύω συνεπώς  να πάρετε τους άνδρες σας και να φύγετε κοσμίως.Αφήστε τους συμμάχους σας να τους περιποιηθούμε”.

“Δεν φεύγουμε” απάντησε ο Μαθιός “και σας περιμένουμε”.

“Και τι μπορείτε να κάνετε τόσοι λίγοι που έχετε μείνει ?” ρώτησε ο Αταμάνος Γκριγκόριεφ.

“Αφού γνωρίζεις την Ελληνική ιστορία Αταμάνε” είπε με βροντώδη φωνή ο Μαθιός “σου θυμίζω πως οι Σπαρτιάτες του Λεωνίδα ήταν τριακόσιοι.Μολών λαβέ λοιπόν”

“Κρίμα” μουρμούρισε ο Μπολσεβίκος.

Δεν είχε προλάβει ο Μαθιός να κλείσει το τηλέφωνο και ο Αταμάνος επιτέθηκε.[...]

[...] Ο Μαθιός τραυματίστηκε σοβαρά από πιστόλι που κρατούσε γυναίκα.Και οι ασυγχώρητοι Γάλλοι εγκατέλειπαν τις θέσεις τους στοιβάζονταν σε αυτοκίνητα για να φύγουν.Εκείνη την ημέρα είχαμε εκατόν δεκαεπτά νεκρούς,εκατόν σαράντα τραυματίες έναν αγνοούμενο.Και οι Γάλλοι δέκα νεκρούς και εικοσιέναν τραυματίες μόνο.[...]

Πηγή: Χρήστος Καραγιάννης,”Η ιστορία ενός Στρατιώτη,1918-1922″ εκδόσεις Κέδρος 2013,σελ.89,90,93,94.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου