Ουκρανία εν κινδύνω-6 (Μικρή συλλογή άρθρων)

Η Ουκρανία μας αφορά: Είναι «συνταγή» και για την Ελλάδα

Το αντεπαναστατικό πραξικόπημα στην Ουκρανία είναι το τελειοποιημένο «μοντέλο» των «επαναστάσεων» του πλανητικού φασισμού.

Το «μοντέλο» που στηρίζεται στη λαϊκή ΟΡΓΗ που γεννά και γιγαντώνει ο ίδιος ο φασισμός της Νέας

τάξης, που στηρίζεται στις λαϊκές κινητοποιήσεις (γνήσιες ή κατασκευασμένες), το «μοντέλο» που σφετερίζεται το κύρος της έννοιας «επανάσταση» και εμφανίζει ως πραγματικότητα τα ανεστραμμένα είδωλά της: Τα αντεπαναστατικά πραξικοπήματα σαν Επανάσταση…

Σήμερα οι φασιστικές μαφίες του χρήματος και τα πλανητικά τους όργανα βρίσκονται αντιμέτωπα με την εξαθλίωση, συνακόλουθα και με την τυφλή ΟΡΓΗ που έχουν σπείρει, συσσωρεύσει, γιγαντώσει και συμπιέσει εκρηκτικά.

Αυτην την ηφαιστειώδη κατάσταση, τη θανάσιμη απειλή για το σύστημα και τα καθεστώτα της νέας αποικιοκρατίας τους, δεν μπορούν να την αντιμετωπίσουν ούτε με την ΑΠΑΤΗ των κοινοβουλευτικών διαδικασιών ούτε με τις στρατιωτικές μεθόδους και τα πραξικοπήματα των παλιών δικτατοριών. Πρέπει όλα αυτά να επενδυθούν με νέες μεταμφιέσεις, με νέες φόρμες απάτης: Με την αξιοποίηση της ΦΡΙΚΗΣ που έχει το σύστημα δημιουργήσει και με την αξιοποίηση της λαϊκής οργής που τα ίδια τα καθεστώτα έχουν διογκώσει.

Μπορεί οι φόρμες του παλιού και του νέου (νεοταξικού) φασισμού να είναι διαφορετικές, αλλά η βάση και του σημερινού φασισμού παραμένει η ίδια: Η κινητοποίηση και η οργάνωση της μαζικής εξαθλίωσης και της τυφλής οργής, η δημιουργία μιας αγελαίας υστερίας και η κατασκευή «οργάνων» (φασιστικών ορδών) από την αγελαία υστερία.

Η ενσωμάτωση της «αριστεράς» στη Νέα Τάξη, η συνακόλουθη διάλυση του Επαναστατικού υποκειμένου (εργατική τάξη), καθώς και η ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ (σχεδόν) ανυπαρξία Πολιτικών Επαναστατικών υποκειμένων διευκολύνει αυτό το έργο του πλανητικού φασισμού.

ΣΗΜΕΡΑ οι ληστές και δήμιοι της ανθρωπότητας, οι πλανητικοί μηχανισμοί τους και τα πολιτικά τους ανδρείκελα σε κάθε χώρα δεν έχουν ΠΟΛΙΤΙΚΟ αντίπαλο. Απέναντί τους έχουν μόνο τους λαούς και την ΟΡΓΗ τους, αλλά χωρίς τους επαναστατικούς πολιτικούς εκφραστές τους: Έτσι αυτή (οργή) παραμένει τυφλή, μέσα σε μια άβυσσο χάους, συγχύσεων και αντιφάσεων, συνακόλουθα εύκολα χειραγωγήσιμη…

Ο νέος ΦΑΣΙΣΜΟΣ τα αξιοποιεί όλα αυτά και χρησιμοποιεί (όπως και παλιός, αλλά σε νέες μορφές), τη μαζική λαϊκή οργή, την αγελαία υστερία προς όφελός του: Για την προώθηση και επιβολή των εφιαλτικών σχεδιασμών του, την προώθηση της νέας αποικιοκρατίας, καθώς και την προσωρινή αλλοίωση, εκτόνωση και χειραγώγηση του λαϊκού ανατρεπτικού πάθους.

Στην Ουκρανία υλοποίησε αυτήν τη δουλεμένη «συνταγή» και την τελειοποίησε περαιτέρω. Πυροδότησε τα εύφλεκτα υλικά της λαϊκής οργής με τα κομματικά του ανδρείκελα, επάνδρωσε αυτήν την πυροδότηση με τις παραστρατιωτικές ομάδες κρούσης του, τους ακροδεξιούς και ναζιστές (αλλού αυτές οι ομάδες έχουν ποικίλα χρώματα και «αριστερά») και οδήγησε τα πράγματα εκεί που ήθελε: Στο ίδιο καθεστώς, αλλά με αναπαλαιωμένα τα πολιτικά του ανδρείκελα…

Δηλαδή ΟΧΙ μόνο, στο όνομα της «επανάστασης», επέβαλε τις πραξικοπηματικές του επιλογές (τις επιλογές των πλανητικών μαφιόζων του χρήματος και του ΝΑΤΟ), αλλά στο όνομα της «επανάστασης» ξέπλυνε και τα δικά του διεφθαρμένα ανδρείκελά. Η «επανάσταση» έγινε και κολυμπήθρα του Σιλωάμ για τα ανδρείκελά του: Τιμοσένκο και CIA…

Επίσης στο όνομα της «επανάστασης» γκρεμίζει κάθε σύμβολο της Ρώσικης Επανάστασης και προχωρά και σε νομοθετήματα που θα βγάζουν εκτός νόμου κάθε κομμουνιστική και σοσιαλιστική οργάνωση

Αυτό το «μοντέλο» του νέου φασισμού που υλοποιήθηκε με τελειότητα στην Ουκρανία αποτελεί τη νέα στρατηγική της Νέας Τάξης για πολλές χώρες: Τη στρατηγική των αντεπαναστατικών «επαναστάσεων».

Μια στρατηγική που μπροστά της ωχριά ο παλιός «ακατέργαστος» φασισμός του 3ου Ράιχ…

Μια στρατηγική που αποτελεί τη συνέχεια και το «απόσταγμα» της σταλινικής Αντεπανάστασης. Είναι η σταλινική αντεπανάσταση που οδήγησε και αποτέλεσε το παχνί για αυτή τη νέα φασιστική αντεπανάσταση της Νέας Τάξης.

Ο σταλινισμός είναι που οδήγησε στην κατάρρευση όλα αυτά τα καθεστώτα του «υπαρκτού σοσιαλισμού» και πάνω στα ερείπια αυτής της κατάρρευσης οικοδομήθηκε ο νέος φασισμός της Νέας Τάξης και σφυρηλατήθηκαν τα νέα «μοντέλα» της αντεπανάστασης, ακόμα πιο μακάβρια από τη σταλινική αντεπανάσταση (αυτό, όμως είναι ζήτημα άλλης ανάλυσης).

Ο τυφλός, βεβαίως, αντισταλινισμός δεν πρέπει να μας τυφλώνει και να μην διακρίνουμε το νέο, ιστορικά ακόμα πιο εφιαλτικό, «μοντέλο» του πλανητικού ΦΑΣΙΣΜΟΥ, «μοντέλο» που μεταμφιέζει τις Αντεπαναστάσεις της Νέας Τάξης, σε «επαναστάσεις» και «λαϊκές εξεγέρσεις»…

Και ούτε πρέπει να μένουμε αδιάφοροι μπροστά στην τραγωδία της Ουκρανίας, διότι η νεοταξική «συνταγή» που εφαρμόστηκε στην Ουκρανία, είναι ΓΕΝΙΚΗ και αφορά όλες τις χώρες της νέας αποικιοκρατίας…

Αφορά και την Ελλάδα. Αύριο όταν θα εξαντληθούν ΕΝΤΕΛΩΣ τα περιθώρια των κατοχικών δυνάμεων, το ίδιο θα εφαρμοστεί και εδώ: Το δουλεύουν συστηματικά και σταθερά και όποιος δεν το βλέπει είναι τυφλός ή αλλοτριωμένος πλήρως από τον κοινοβουλευτικό κρετινισμό…

Πηγή : triklopodia.gr
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ναζιστική φρενίτιδα στην Ουκρανία: Κατέστρεψαν και την προτομή του Κουτούζοφ, θριαμβευτή κατά των Τούρκων!

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Φεβρουαρίου 26, 2014

(ΒΙΝΤΕΟ) Τα αντιρωσικά αισθήματα των «δυτικών» Ουκρανών είναι παγκοίνως γνωστά και δεν κρύβονται, εκδηλωμένα ακόμα και με βανδαλισμούς και καταστροφές ιστορικών μνημείων. Το νέο «θύμα» όμως των εξεγερμένων δεν έχει καν σχέση με το, όντως, σκοτεινό σοβιετικό παρελθόν, αλλά με μια ένδοξη περίοδο της ρωσικής και ουκρανικής Ιστορίας, όπου και οι δύο λαοί πολέμησαν τον ίδιο κατακτητή, τον Ναπολέοντα.
Του Παντελή Καρύκα
Κι όμως, ο ανδριάντας του στρατάρχη Μιχαήλ Κουτούζοφ, το οποίο βρισκόταν στην πόλη Μπρόντι της Δυτικής Ουκρανίας, καταστράφηκε από Ουκρανούς υπερθνικιστές. Ο Κουτούζοφ υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες μορφές των πολέμων της τότε τσαρικής Ρωσίας, τόσο κατά των Τούρκων, όσο και κατά των Γάλλων εισβολέων, το 1812-13.
Υπήρξε ο ιθύνων νους της ρωσικής μεγάλης νίκης και της καταστροφής της «Μεγάλης Στρατιάς» του Ναπολέοντα στη Ρωσία, η οποία έχασε 560.000 από τους 610.000 άνδρες που αρχικά παρέτασσε. Ο Κουτούζοφ ήταν ο εμψυχωτής της άγριας ρωσικής αντίστασης στην περίφημη μάχη του Μποροντινό, το 1812, έξω από τη Μόσχα, η οποία, ουσιαστικά ακύρωσε όλα τα σχέδια του Ναπολέοντα.
Πέραν όλων αυτών όμως, ο Κουτούζοφ ήταν ο άνθρωπος που προστάτεψε την Ουκρανία από τους Τούρκους, όχι μόνο μια φορά, αλλά και από τους Γάλλους, όταν ο Ναπολέων, μετά την βραχύβια κατοχή της Μόσχας, αποφάσισε να υποχωρήσει μέσω Ουκρανίας, αλλά εμποδίστηκε από τον Κουτούζοφ, ο οποίος παλαιότερα, ήταν στρατιωτικός διοικητής του Κιέβου.
Η καταστροφή του ανδριάντα έγινε υπό τις επευφημίες τους πλήθους, το οποίο φώναζε «ζήτω η Ουκρανία». Μια ημέρα νωρίτερα, είχε καταστραφεί, στη δυτική Ουκρανία, ένα ακόμα μνημείο για τη νίκη κατά των Γερμανών του Χίτλερ. Φαίνεται πως οι Ουκρανοί, τελικά, έχουν ιδιαιτέρως επιλεκτική μνήμη. Η ιστορική αχαριστία όμως, δυστυχώς, πληρώνεται ακριβά, ενίοτε δε και με αίμα.
http://www.defence-point.gr/news/?p=96658
  ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Bloomberg: Ο Β.Πούτιν δεν θα παραδώσει την Ουκρανία χωρίς πόλεμο

Ο Henry Meyer του Bloomberg δημοσίευσε ένα άρθρο στο οποίο αναφέρει επτά λόγους για τους οποίους ο Πούτιν δεν θα παραδώσει την Ουκρανία. Ποιοι είναι;

Υπερηφάνεια: ο Πούτιν δήλωσε το 2005 ότι η πτώση της Σοβιετικής Ένωσης ήταν «η μεγαλύτερη γεωπολιτική καταστροφή» του 20ού αιώνα. Το να επιτρέψει λοιπόν στην Ουκρανία να «ξεγλιστρήσει» από την «τροχιά» της Ρωσίας δεν θα κάνει τον Πούτιν να φαίνεται καλύτερος από το Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, ο οποίος προήδρευε της σοβιετικής αυτοκρατορίας κατά τη διάλυσή της το 1991.

Εμπόριο: Ο Πούτιν θέλει η Ουκρανία να ενταχθεί στην «εκκολαπτόμενη» τελωνειακή ένωση της Ρωσίας με τη Λευκορωσία, το Καζακστάν και σύντομα, την Αρμενία.

Η τελωνειακή ένωση είναι η απάντησή του στο πολύ μεγαλύτερο εμπορικό μπλοκ της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι οι τρέχουσες διαδηλώσεις ξέσπασαν όταν ο Ουκρανός πρόεδρος Βίκτορ Γιανουκόβιτς, σύμμαχος του Πούτιν, «έστριψε» τη χώρα μακριά από τη συμφωνία ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση το Νοέμβριο και επέλεξε αντ ΄αυτού τη Ρωσία.

Ιστορία: Η Ρωσία και η Ουκρανία έχουν βαθείς ιστορικούς δεσμούς που χρονολογούνται από τους Ρως του Κιέβου, που γνώρισαν ημέρες δόξας τον 11ο και 12ο αιώνα. Σύμφωνα με το Russiapedia, το κράτος των Ρως «θεωρείται παραδοσιακά η καταγωγή της Ρωσίας και ο πρόγονος της Λευκορωσίας και της Ουκρανίας».

Πολιτειακό καθεστώς: Το 2008, σύμφωνα με τη ρωσική οικονομική εφημερίδα Kommersant που επικαλέστηκε πηγή της αντιπροσωπείας χώρας του ΝΑΤΟ, ο Πούτιν φέρεται να είπε στον Πρόεδρο George W. Bush: «Καταλαβαίνεις βέβαια, ότι η Ουκρανία δεν είναι καν κράτος». Για το μεγαλύτερο μέρος των 900 ετών που προηγήθηκαν της ανεξαρτησίας της το 1991, δεν ήταν.

Τμήματα της χώρας που σήμερα ονομάζεται Ουκρανία ελέγχονταν από την Πολωνία, τη Λιθουανία, το Χανάτο της Κριμαίας, την Αυστροουγγαρία, τη Γερμανία και φυσικά τη Ρωσία. Το 2009, ο Πούτιν επιδοκίμασε την περιγραφή της Ουκρανίας ως «μικρή Ρωσία». Εάν ο Πούτιν δεν αποδεχτεί την Ουκρανία ως ένα πραγματικό κράτος, είναι λιγότερο πιθανό να σεβαστεί την ανεξαρτησία της.

Κριμαία: Η Κριμαία, το νότιο τμήμα της Ουκρανίας στη Μαύρη Θάλασσα, αποτελούσε τμήμα της Ρωσίας έως το 1954, οπότε και μεταβιβάστηκε στην Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ουκρανίας από το Προεδρείο του Ανώτατου Σοβιέτ, δήθεν για να ενισχυθούν οι αδελφικοί δεσμοί, παρά το γεγονός ότι η πλειοψηφία του πληθυσμού ήταν Ρώσοι. Οι ιστορικοί δεν είναι ακόμη σίγουροι γιατί η Ρωσία παρέδωσε την Κριμαία, αλλά ο Πούτιν πιθανότατα δεν θα αφήσει αυτό το δώρο να φύγει πολύ μακριά.

Πολεμικό Ναυτικό: ο ρωσικός στόλος της Μαύρης Θάλασσας έχει τη βάση του στην Σεβαστούπολη της κριμαϊκής χερσονήσου (η οποία βρίσκεται λιγότερα από 200 μίλια βορειοδυτικά του Σότσι). Αν μία εχθρική ουκρανική κυβέρνηση έδινε τέλος στη μίσθωση, η Ρωσία θα αναγκαζόταν να μετακινήσει τη βάση της ανατολικά στο Νοβοροσσίσκ. Το Δεκέμβριο, η Ρωσία έκανε μια δελεαστική προσφορά για παροχή φθηνότερου φυσικού αερίου στην Ουκρανία σε αντάλλαγμα για καλύτερους όρους μίσθωσης στη Σεβαστούπολη.

Ενέργεια: οι πωλήσεις φυσικού αερίου προς την Ευρώπη είναι μια βασική πηγή ξένου συναλλάγματος για τη Ρωσία και ένα μεγάλο μέρος της ποσότητας του φυσικού αερίου διέρχεται μέσω της Ουκρανίας. H Ρωσία θέλει να διατηρήσει αυτούς τους αγωγούς σε φιλικά χέρια. Αλλά η ρωσική Gazprom (GAZP:RM) αντισταθμίζει τον κίνδυνο, κατασκευάζοντας το νέο αγωγό South Stream που διασχίζει τη Μαύρη Θάλασσα υποθαλλασίως, από τη Ρωσία στη Βουλγαρία, παρακάμπτοντας την Ουκρανία.

Ο Στάλιν υπέταξε βάναυσα την Ουκρανία τη δεκαετία του 1930, διώκοντας τους πλούσιους αγρότες, τους επονομαζόμενους κουλάκους. Ο Πούτιν δεν είναι Στάλιν, αλλά κανείς δεν θα πρέπει να νομίζει ότι θα αφήσει την Ουκρανία να φύγει αμαχητί.

Αυτό είναι άρθρο μιας κατεξοχήν δυτικής ναυαρχίδας. Όπερ οι Δυτικοί γνωρίζουν ότι πάιζουν με την φωτιά, συνεπώς επιδιώκουν την σύγκρουση, ίσως γιατί πιστεύουν ότι ακόμα έχουν το πάνω χέρι ενω σε μερικά χ΄ρονια δεν θα το έχουν λόγω της οικονομικής καθίζησης.

Πιστεύουν δε ο΄τι η Ρωσία δεν θα τολμήσει να χρησιμοποιήσει το υπέρτερο πυρηνικό της οπλοστάσιο γιατί αυτή η λύση θα κατέστρεφε τον πλανήτη, εκτός από τις ΗΠΑ-Δύση, άρα και αυτήν.

Έχουμε ένα κανονικό chicken game όπως το παίζουν οι "Τεξανοί" που το εμπνέυστηκαν.

Πηγή : defencenet.gr

.