Γιατί ο Παλληκαρίδης δεν έκανε έφεση;

ΜΑΡΤΊΟΥ 31, 2011

tags: ΕΟΚΑ, Κύπρος, Παλικαρίδης

by egolpion

Σύμφωνα με τη διαδικασία και σύμφωνα με τα βρετανικά έγγραφα ο Παλληκαρίδης είχε δικαίωμα έφεσης.

«Για να εξασφαλιστεί η κατάθεση της έφεσης δίχως καθυστέρηση, έχουν γίνει κα­νονισμοί, καθορίζοντας ΧΡΟΝΙΚΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ, μέσα στα οποία γίνονται διάφορα διαβήματα τόσο στην Αποικία όσο και εδώ (Λονδίνο), που οδηγούν στην κατάθε­ση της έφεσης. Οι κανονισμοί αυτοί δεν έχουν θεσπιστεί, είναι απλά εκτελεστικοί κανονισμοί και εξαρτώνται από τη δύναμη του Κυβερνήτη να αναβάλει την ποι­νή… Αυτοί οι κανονισμοί πρέπει να γίνονται αυστηρά σεβαστοί και αν μέσα στα χρονικά αυτά πλαίσια δεν υποβληθεί αίτηση για έφεση η ποινή θα εκτελεστεί…». Αν ο κατηγορούμενος υποβάλει έφεση όμως: «I should however inform you that is not intended that an execution should proceed where a petition is to be lodged with the Privy Council». (Θα πρέπει, όμως να σας ενημερώσω, πως δεν μπορεί μια εκτέλεση να προχωρήσει αν πρόκειται να καταχωρηθεί έφεση στο Ανακτορικό Συμβούλιο).

Γιατί ο Παλληκαρίδης δεν έκανε έφεση;

Γράφουν συγκεκριμένα τα έγγραφα των Βρετανών: «Pallikarides although ad­vised of his rights to appeal, he had not appealed against his conviction or sen­tence and the time limit for appeals had expired». (τηλεγράφημα ημερ. 9.3.1957 από τον Κυβερνήτη Sir John Harding προς τον Υπουργό Αποικιών).

Μετάφραση: «Παρόλον ότι είχαμε συμβουλεύσει τον Παλληκαρίδη για τα δικαιώ­ματα του για έφεση, δεν έκανε έφεση εναντίον της ποινής του και τα χρονικά όρια έχουν λήξει».

Ο απαγχονισμός του Παλληκαρίδη, όχι μόνον εκ των πραγμάτων ήταν απάν­θρωπος, άδικος και εξυπηρετούσε τα βρετανικά διχοτομικά σχέδια, αλλά ο νε­αρός Παλληκαρίδης είχε (και νόμιμα) το αναφαίρετο δικαίωμα έφεσης. Το οποίο δε διεκδίκησε. Ερευνώντας την υπόθεση του Ευαγόρα Παλληκαρίδη, (εί­μαι υποχρεωμένη να το καταγράψω) βρίσκω πως δεν είχαν εξαντληθεί ούτε όλα τα νομικά μέσα για την υπεράσπιση του. Σύμφωνα με βρετανικά έγγραφα, υπήρχαν.

Γράφουν τα έγγραφα: «Υπήρχαν ελαφρυντικά για την υπόθεση ,τα οποία αγνοή­θηκαν: Το όπλο ήταν άδειο, δεν υπήρξε σφαιροθήκη, ήταν σκουριασμένο, μετα­φέροντας το σ’ αυτήν την κατάσταση από το ένα κρησφύγετο στο άλλο ήταν εν­δεικτικό πως δεν είχε πρόθεση να το χρησιμοποιήσει και τελευταίο, ο Παλληκαρί­δης είχε παραδοθεί».

Ακόμα ένα έγγραφο: το πιο κάτω απόσπασμα τηλεγραφήματος ημ. 9.3.57 του Sir John Harding (Κυβερνήτη) προς το Γραφείο Αποικιών ενισχύει τις υποψίες, εύλογες όντως, που δημιουργούνται:

«… Το βράδυ της 18^ης Δεκεμβρίου 1956 στρατιωτική περίπολος βρήκε τον Παλ­ληκαρίδη σε ένα δρόμο στα βουνά κοντά στο χωριό Λυσός της περιοχής Πάφου.

Κατά την ώρα της σύλληψης του κρατούσε ένα όπλο Μπρεν (Bren) συνοδεύετο από δυο άλλους άνδρες και με δύο γαϊδούρια. Οι άλλοι δύο άνδρες έτρεξαν και διέφυγαν. Βρέθηκαν τρία γεμάτα όπλα πάνω στα γαϊδούρια. To Bren ήταν γεμάτο από σκουριά και παρόλον ότι δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί προτού καθαριστεί από πάνω μέχρι κάτω, ο δικαστής έμενε ικανοποιημένος, πως το κρατούσε με πρόθεση να το χρησιμοποιήσει αργότερα για κάποιο παράνομο σκοπό.

Ο Παλληκαρίδης όταν τον συνάντησαν τα Σώματα Ασφαλείας δεν αντιστάθηκε και παραδόθηκε».

Ο νεαρός Παλληκαρίδης, σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, είχε πέσει και θύμα (συν τοις άλλοις) νομικής ανεπάρκειας. Με το αμείλικτο ερώτημα να αιωρείται μέχρι σήμερα: Γιατί ο Παλληκαρίδης δεν έκανε έφεση;;

Τέτοια ερωτήματα δεν πρέπει να περνούν αναπάντητα στην ιστορία.

Απόσπασμα:

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ

Φανούλας Αργυρού

Αποσπάσματα από το κεφάλαιο με τίτλο:

Οι μυστικές υπηρεσίες της Βρετανίας,

η ΕΟΚΑ και οι απαγχονισμοί 1955/59

http://www.egolpion.com/enwsi_katoxi.el.aspx