Ο
δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς, αμφιταλαντευόμενος ανάμεσα στα
φιλογερμανικά αισθήματά του και στις διπλωματικές δεσμεύσεις του
απέναντι στους Βρετανούς, επέμενε στην ουδετερότητα της Ελλάδας και
προτιμούσε να αγνοεί τις προκλήσεις των Ιταλών Αγνοούσε επιδεικτικά στο
όνομα της μη διατάραξης των σχέσεων με το Βερολίνο, ακόμα και αναφορές
ανώτερων στρατιωτικών κλιμακίων και των αξιωματικών που τα επάνδρωναν
Λίγο
καιρό πριν ξεκινήσει η ιταλική εισβολή, το Γενικό Επιτελείο Στρατού
απέστειλε διαταγές στην Όγδοη Μεραρχία της Ηπείρου αναφέροντας ότι κάθε
μάχη θα είναι μόνον για την τιμή των όπλων, αλλά επί της ουσίας, είναι
εκ προοιμίου χαμένη και δεν έχει λόγο να δοθεί. Το ΓΕΣ καλούσε μάλιστα
την Όγδο Μεραρχία να υποχωρήσει σε δεύτερη γραμμή άμυνας και να
πολεμήσει – αν ήθελε να πολεμήσει- τους Ιταλούς πολύ πιο πίσω από την
αμυντική γραμμή Ελαίας – Καλαμά.
Υποστράτηγος
Χαράλαμπος Κατσιμήτρος απέναντι στις σαφέστατες διαταγές της Αθήνας -,
έχοντας οργανώσει με τρόπο αξιομνημόνευτο την άμυνα στην πρώτη γραμμή με
ελάχιστες πιστώσεις και με εθελοντική εργασία των κατοίκων των γύρω
περιοχών απο το 1939 - με δική του διαταγή προς τους άνδρες Όγδοης
Μεραρχίας:, του άνδρες του επαναλαμβάνει μια γνωστή ρήση για την
Ελλαδικό χώρο “Ουδεμία σκέψη διά υποχώρησιν, η τελευταία γραμμή αμύνης
είναι εδώ, μέχρις εσχάτων.
Συνταγματάρχης
Δαβάκης ,διοικητής του Αποσπάσματος Πίνδου , είχε αναλάβει την διοίκηση
μόλις δύο μήνες πρίν την Ιταλική εισβολή. Με το ίδιο πάθος που είχε
δείξει και ο Υποστράτηγος Κατσιμήτρος όργωσε την περιοχή του και
προσπάθησε να δημιουργήσει εστίες αντιστάσεως. Με τη διαφορά, ότι στα
οχυρά σημεία που οργάνωσε δεν είχε να διαθέσει παρά μόνο λόχους και
διμοιρίες! Διέσπειρε στην Πίνδο το απόσπασμα του κυριολεκτικά
κερματίζοντάς το, δηλαδή “τα σα εκ των σων”. Η επικίνδυνη ισχνότητα του
μετώπου στην Πίνδο αποκαλύπτει με τρόπο μοναδικό τις αλυσιδωτές ευθύνες
στα ανώτερα κλιμάκια της τότε πολιτικοστρατιωτικής ηγεσίας μας, κλιμάκια
τα οποία διακατέχονταν με σοβαρή εχθρότητα πρός τον Δαβάκη και με τρόπο
επαίσχυντο αυτή εκφράστηκε ανεξήγητη έλλειψη ενισχύσεως του.
Ελάχιστοι
τολμούν να αναφέρουν την αμυντική ισχύ του Ελληνικού στρατού στην
περιοχή της Πίνδου. Δύο τάγματα σε ακτίνα 35 χιλ, δύο χιλιάδες άντρες
και απέναντι η Μεραρχία Τζούλια , και όμως οι λιγοστές αυτές δυνάμεις
κέρδισαν τον απαιτούμενο χρόνο εκτός απο άμυνα και με επίθεση κατά των
Ιταλών -στα αφύλακτα πλευρά τους κατά την προέλαση τους, ενέργεια
αδιανόητη για τους επιτελείς των Αθηνών- μέχρι να φθάσουν 6 μέρες μετά
χωρίς μεταγωγικά μέσα, με πεζοπορία ατέλειωτων ωρών, νηστικοί και άυπνοι
οι ενισχύσεις Γεγονός άξιο πρός μνημόνευση: Κατά ην αντεπίθεση στα
αφύλακτα πλευρά των ιταλικών στρατιωτικών δυνάμεων που βάδιζαν ολοταχώς
προς την Σαμαρίνα – και συγκεκριμένα την 6η ημέρα από την έναρξη των
επιχειρήσεων, στον Προφήτη Ηλία Κάντσικου (μετέπειτα Δροσοπηγής)-, ο
Δαβάκης τραυματίστηκε στο στήθος. “Στον αξιωματικό, που τον πλησίασε για
να τον περιποιηθεί, πρόσταξε, μαζεύοντας όσες δυνάμεις τού ‘μεναν
ακόμα: “Άσε με εμένα, πες με πεθαμένο! Και κοίτα να μη σου πάρουν τις
θέσεις! Τράβα!”
Χαράλαμπος Κατσιμήτρος, Κωνστνατίνος Δαβάκης, αξιωματικοί και
υπαξιωματικοί, οι στρατιώτες, ο ντόπιος πληθυσμός στάθηκαν ηρωικά τις
πρώτες μέρες της ιταλικής επίθεσης, όταν η ηττοπάθεια είχε καταλάβει την
πολιτική και στρατιωτική ηγεσία των Αθηνών στα υπόγεια του ξενοδοχείου
της «Μεγάλης Βρετανίας» -από εκεί διηύθυναν τον πόλεμο
Οι
στρατιώτες του Αποσπάσματος της Πίνδου και της Όγδοης Μεραρχίας έδωσαν
τις πρώτες αποφασιστικές μάχες σε αντίθεση με τις κατευθύνσεις του
Γενικού Επιτελείου Στρατού.Αυτοί διόρθωσαν την υποχώρηση και την
εγκατάλειψη της Ηπείρου στα χέρια των Ιταλών. αυτοί διόρθωσαν τα λάθη
του Αρχιστρατήγου Παπάγου και ακύρωσαν στην πράξη τον διακαή πόθο πολλών
μεταξύ των άλλων και του δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά για πόλεμο λίγων
ημερών Η Ελλάδα απέναντι στην ιταλική υπεροπλία μπορεί να ήταν
ουσιαστικά απροετοίμαστη (συνειδητά) όμως διέθετε (μοναδικό) το υπέρτατο
όπλο το υψηλότατο φρόνημα των όσων φύλαξαν τις νέες Θερμοπύλες και την
ομοψυχία του λαού. Το υψηλό δημοκρατικό φρόνημα του οποίου κατέστησε την
επιστράτευση αληθινό πανηγύρι και τον πόλεμο πράξη ύψιστης ευθύνης
απέναντι στην ιστορική αποστολή του Ελληνικού Έθνους
*Οσοι
βρεθούν στους χώρους που θα εορταστεί η εθνική επέτειος (και όχι ΑΛΛΗ
ΜΙΑ) η οποία θα οργανωθεί με όλη τη φανφάρα που τη συνοδεύει συνήθως
(παρελάσεις αρμάτων, μαθητών, κούφια, απαξιωμένα συνθήματα, σημαίνοντα
δίχως σημαινόμενα), Οσοι βρεθούν στούς χώρους που θα εορταστεί και φέτος
η Εθνική επέτειος ( η οποία θα περάσει και αυτη χωρίς να αγγίξει
κανέναν και δίχως να τολμήσει κανείς να την αξιοποιήσει.):
-Μπορεί να δούν παρελάσεις μηχανοκίνητων μονάδων με καύσιμα απο χορηγία ιδιωτών,
-Μπορεί να σκέπτονται την σχέση της Χρυσής Αυγής με την Ν.Δ, το κράτος και την κοινωνία,
-Μπορεί να σκεφτούν την βία του κράτους απέναντι σε ημεδαπούς και αλλοδαπούς( που η κακή τους μοίρα τους έριξε σε αυτή τη χώρα),
-Μπορεί να θεωρήσουν ως μόνη αξία της Εθνικής επετείου την εργασιακή αργία .
-Μπορεί
να σκεφτούν πως πρέπει να σταματήσει άμεσα η καταστροφή που βιώνει η
πλειοψηφία της κοινωνίας, διώχνοντας την Κυβέρνηση , την τρόικα και τα
μνημόνια.
-Μπορεί
να ακούσουν την έκκληση για να εκφραστεί με μαζικό και ειρηνικό τρόπο
το νέο λαικό ΟΧΙ στη μνημονιακή πολιτική και στα μισαλλόδοξα κηρύγματα
των νοσταλγών του φασισμού»,
-Μπορεί
να ακούσουν πως επιβάλλεται να διδάξουμε γονείς, δάσκαλοι και κοινωνία
στα παιδιά μας τι είναι φασισμός και όλα αυτά συμμετέχουν σε μαζικές και
ειρηνικές διαδηλώσεις ανήμερα της εθνικής επετείου. (1)
Ομως
δεν έχουν δικαίωμα να ξεχάσουν πώς για ακόμη ακόμη φορά σε αυτό το
Δοξασμένο Aλωνάκι , Τόσο Λίγοι δεν έκαναν Τόσα Πολλά για τόσους Πολλούς
με τόσο Μεγάλο Τίμημα.
Δεν
έχουν δικαίωμα να ξεχάσουν πως δεν αρκεί μόνο να είναι υπερήφανοι για
εκείνους, αλλά να βάνουν στην άκρη του μυαλού τους πώς και εκείνοι ως
προγόνοι μας -αν ήταν στην ζωή σήμερα- θα πρέπει να αισθάνονταν
υπερήφανοι για τους σύγχρονους Ελληνες.
Η Οικονομική δυσπραγία και τα σοβαρά αποτελέσματα της σε βάρος της Κοινωνίας μας δεν μπορεί να αποτελούν άλλοθι για την Ηθική Εξαχρείωση και την Πνευματική Εξαθλίωση.
Η οποία πράξη αμαυρώσει την Εθνική αυτή επέτειο, σε όποιο επίπεδο και αν λάβει χώρα, θα αποτελεί πράξη επαίσχυντη και ανέντιμη απέναντι στην Ιστορία μας και την Ιστορική αποστολή του Εθνους μας.
Η Οικονομική δυσπραγία και τα σοβαρά αποτελέσματα της σε βάρος της Κοινωνίας μας δεν μπορεί να αποτελούν άλλοθι για την Ηθική Εξαχρείωση και την Πνευματική Εξαθλίωση.
Η οποία πράξη αμαυρώσει την Εθνική αυτή επέτειο, σε όποιο επίπεδο και αν λάβει χώρα, θα αποτελεί πράξη επαίσχυντη και ανέντιμη απέναντι στην Ιστορία μας και την Ιστορική αποστολή του Εθνους μας.
Ο
Δημοκρατικός Πατριωτισμός , ο σεβασμός δηλαδή στην Δημοκρατική
Νομιμότητα και η Ενεργή διάδραση με αγάπη για την Πατρίδα και κάθε τι
Ελληνικό, η ανοπαία ατραπός σήμερα
για να συνεχίσουν να έχουν νόημα οι ηθικές αρχές και αξίες του λαού
μας, του πολιτισμού και του εθνικού ιστορικού μας βίου, τον οποίο
θέλουμε να συνεχίσουμε με ασφάλεια, δικαιοσύνη, ελευθερία και ειρήνη.
Αυτό συσνιστά το δικό μας Νέο Λαϊκό όχι απέναντι στον όποιο εγχώριο
αντίπαλο που στον βωμό του Μερικόν θυσιάζει το Εθνικόν , απέναντι στον
οποίο εχθρό θεωρεί πως ο τόπος αυτός έπαψε να παράγει Ελληνες
*(1) Αρθρα δημοσιευμένα στην Εφημερίδα Αυγή, στον ιστότοπο iskra.gr και Ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ
Gregos Akritas
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου