Δευτέρα, 14 Μαΐου 2012
Τουρκμένοι ο Δούρειος Ιππος της Αγκυρας
Μια πιο σαφή διάσταση των διαθέσεων των Τουρκμένων και κατ' επέκτασιν της Τουρκικής Κυβέρνησης δίνει ο Γενικός Γραμματέας του Εθνικού Κόμματος των Τουρκμένων Asam Adel ο οποίος ανέφερε ότι το ζήτημα του Κιρκούκ της πιο πλούσιας σε κοιτασμα πετρελαίου επαρχίς του Ιράκ (ενσωμάτωση των διαφιλονικούμενvn εδαφών) δεν είναι το πρόβλημα μεταξύ της Κυβέρνησης της Βαγδάτης και της Περιφερειακής Κουρδικής Διοίκησης του Ιρακινού Κουρδιστάν , αλλά είναι μια διαφορά ανάμεσα σε Κούρδους και Τουρκμένους καθώς στην επαρχία του Κιρκούκ υπάρχουν αυτόχθονες Τουρκμένοι οι οποίοι και επιθυμούν η Επαρχία να αποτελέσει μια αυτόνομη περιοχή στο Ιρακινό Κράτος.Σε περίπτωση συμφωνίας Κούρδων και Τουρκμένων πάνω σε βασικά ζητήματα τα όποια και θα επιτρέψουν την οικοδόμηση αμοιβαίας εμπιστοσύνης, το 70% της διαφοράς επι του ζητήματος του Κιρκούκ θα έχει επιλυθεί (1)Ποιεί είναι οι Τουρκμένοι;
(2) Τουρκμένοι Οι Ιρακινοί Τουρκμένοι, που δεν διακρίνονται για την οργάνωσή τους ως φυλή, ισχυρίζονται ότι αποτελούν την τρίτη μεγαλύτερη εθνότητα του Ιράκ, μετά τους Ιρακινούς Σιίτες και Σουνίτες. Κατοικούν αποκλειστικά στο βόρειο Ιράκ, σ ένα τόξο που αρχίζει από το Tel Afar (δυτικά της Μοσούλης), διέρχεται από τη Μοσούλη, το Erbil, το Altun Kopru, το Κιρκούκ, το Tuz Khurmatu, το Kifri και καταλήγει στο Khaniqin. Ομιλούν μια τουρκική διάλεκτο, και παρά την εφαρμογή της πολιτικής αραβοποίησης από το Saddam Hussein, έχουν διαφυλάξει τη γλώσσα τους σε ικανοποιητικό βαθμό. Οι Ιρακινοί Τουρκμένοι πιθανόν είναι απόγονοι Τούρκων στρατιωτικών, που επάνδρωναν φρουρές στην περιοχή. Αναφορικά με τους Σιίτες Τουρκένους πιστεύεται ότι κατάγονται από φυγάδες, που κυνηγήθηκαν από τους Οθωμανούς, αν και οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι είναι απόγονοι των Σελτζούκων Τούρκων.
Η ιστορία των Τουρκμένων συνδέεται, σε κάποιο βαθμό, με την προστασία που παρείχαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, κατά τη διάρκεια επιδρομών διαφόρων φυλών. Με το πέρασμα των χρόνων, εγκαταστάθηκαν στις εισόδους των κοιλάδων του βορείου Ιράκ, γεγονός που τους έδωσε πρόσβαση στις κουρδικές περιοχές και είχε ως συνέπεια τη δημιουργία τεταμένων σχέσεων με τους Κούρδους. Το 1959, Κούρδοι και Κομμουνιστές της περιοχής του βορείου Ιράκ εξεγέρθηκαν και σκότωσαν αρκετούς Τουρκμένους του Κιρκούκ. Το γεγονός αυτό δημιούργησε σκεπτικισμό για τις προθέσεις των Κούρδων.
Αν και το «Εθνικό Κόμμα των Τουρκμένων», που ιδρύθηκε το 1988, συνεργάσθηκε προσωρινά με τις κουρδικές αρχές, ένεκα της εκκαθαριστικής «εκστρατείας του Anfal» από το Saddam Hussein, εντούτοις, οι σχέσεις Τουρκμένων και Κούρδων δεν αποκαταστάθηκαν.
Η αναδυόμενη πετρελαϊκή βιομηχανία της περιοχής οδήγησε χιλιάδες Κούρδους εργάτες στο Κιρκούκ, ενώ την ίδια εποχή, αρκετοί Τουρκμένοι μετακόμισαν στη Βαγδάτη. Κάτι αντίστοιχο συνέβη και στην περιοχή του Arbil. Τα γεγονότα αυτά σηματοδότησαν και το τέλος της κυριαρχίας των Τουρκμένων, στην περιοχή του Κιρκούκ.
Ο Saddam Hussein ποτέ δεν αναγνώρισε τα πολιτιστικά, γλωσσικά και πολιτικά τους δικαιώματα. Οι Μπααθιστές εκδίωξαν χιλιάδες Τουρκμένους και Κούρδους κατοίκους από την περιοχή του Κιρκούκ και τους αντικατέστησαν με Άραβες.
Στο παρελθόν, κανείς Τουρκμένος δεν ανέλαβε θέση της εκτελεστικής εξουσίας. Αντίθετα, υπήρξαν θύματα εκκαθαριστικών επιχειρήσεων του στρατού του Saddam, υπέστησαν συστηματικούς διωγμούς από τις κύριες τοποθεσίες των κοιτασμάτων πετρελαίου του Κιρκούκ και πολλοί απ’ αυτούς δολοφονήθηκαν. Ειδικότερα, στο Κιρκούκ και στο Tuz Khurmatu, το 1991, η εξέγερση που επιχείρησαν, κατεστάλη βιαίως από τις ιρακινές Ένοπλες Δυνάμεις. (1) Ekurdnet.com (2)(http://www.geostrategy.gr/pdf/2_North%20Iraq.pdf) (3)http://infognomonpolitics.blogspot.com/2012/05/asam-adel-vn.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed%3A+InfognomonPolitics+%28InfognomonPolitics%29
(2) Τουρκμένοι Οι Ιρακινοί Τουρκμένοι, που δεν διακρίνονται για την οργάνωσή τους ως φυλή, ισχυρίζονται ότι αποτελούν την τρίτη μεγαλύτερη εθνότητα του Ιράκ, μετά τους Ιρακινούς Σιίτες και Σουνίτες. Κατοικούν αποκλειστικά στο βόρειο Ιράκ, σ ένα τόξο που αρχίζει από το Tel Afar (δυτικά της Μοσούλης), διέρχεται από τη Μοσούλη, το Erbil, το Altun Kopru, το Κιρκούκ, το Tuz Khurmatu, το Kifri και καταλήγει στο Khaniqin. Ομιλούν μια τουρκική διάλεκτο, και παρά την εφαρμογή της πολιτικής αραβοποίησης από το Saddam Hussein, έχουν διαφυλάξει τη γλώσσα τους σε ικανοποιητικό βαθμό. Οι Ιρακινοί Τουρκμένοι πιθανόν είναι απόγονοι Τούρκων στρατιωτικών, που επάνδρωναν φρουρές στην περιοχή. Αναφορικά με τους Σιίτες Τουρκένους πιστεύεται ότι κατάγονται από φυγάδες, που κυνηγήθηκαν από τους Οθωμανούς, αν και οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι είναι απόγονοι των Σελτζούκων Τούρκων.
Η ιστορία των Τουρκμένων συνδέεται, σε κάποιο βαθμό, με την προστασία που παρείχαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, κατά τη διάρκεια επιδρομών διαφόρων φυλών. Με το πέρασμα των χρόνων, εγκαταστάθηκαν στις εισόδους των κοιλάδων του βορείου Ιράκ, γεγονός που τους έδωσε πρόσβαση στις κουρδικές περιοχές και είχε ως συνέπεια τη δημιουργία τεταμένων σχέσεων με τους Κούρδους. Το 1959, Κούρδοι και Κομμουνιστές της περιοχής του βορείου Ιράκ εξεγέρθηκαν και σκότωσαν αρκετούς Τουρκμένους του Κιρκούκ. Το γεγονός αυτό δημιούργησε σκεπτικισμό για τις προθέσεις των Κούρδων.
Αν και το «Εθνικό Κόμμα των Τουρκμένων», που ιδρύθηκε το 1988, συνεργάσθηκε προσωρινά με τις κουρδικές αρχές, ένεκα της εκκαθαριστικής «εκστρατείας του Anfal» από το Saddam Hussein, εντούτοις, οι σχέσεις Τουρκμένων και Κούρδων δεν αποκαταστάθηκαν.
Η αναδυόμενη πετρελαϊκή βιομηχανία της περιοχής οδήγησε χιλιάδες Κούρδους εργάτες στο Κιρκούκ, ενώ την ίδια εποχή, αρκετοί Τουρκμένοι μετακόμισαν στη Βαγδάτη. Κάτι αντίστοιχο συνέβη και στην περιοχή του Arbil. Τα γεγονότα αυτά σηματοδότησαν και το τέλος της κυριαρχίας των Τουρκμένων, στην περιοχή του Κιρκούκ.
Ο Saddam Hussein ποτέ δεν αναγνώρισε τα πολιτιστικά, γλωσσικά και πολιτικά τους δικαιώματα. Οι Μπααθιστές εκδίωξαν χιλιάδες Τουρκμένους και Κούρδους κατοίκους από την περιοχή του Κιρκούκ και τους αντικατέστησαν με Άραβες.
Στο παρελθόν, κανείς Τουρκμένος δεν ανέλαβε θέση της εκτελεστικής εξουσίας. Αντίθετα, υπήρξαν θύματα εκκαθαριστικών επιχειρήσεων του στρατού του Saddam, υπέστησαν συστηματικούς διωγμούς από τις κύριες τοποθεσίες των κοιτασμάτων πετρελαίου του Κιρκούκ και πολλοί απ’ αυτούς δολοφονήθηκαν. Ειδικότερα, στο Κιρκούκ και στο Tuz Khurmatu, το 1991, η εξέγερση που επιχείρησαν, κατεστάλη βιαίως από τις ιρακινές Ένοπλες Δυνάμεις. (1) Ekurdnet.com (2)(http://www.geostrategy.gr/pdf/2_North%20Iraq.pdf) (3)http://infognomonpolitics.blogspot.com/2012/05/asam-adel-vn.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed%3A+InfognomonPolitics+%28InfognomonPolitics%29
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου