Αντί στεφάνου…

Αντί στεφάνου…

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Απριλίου 5, 2012

Γράφει ο Σπάρτακος 

Λέγουν πως οι ψυχές γιά μέρες σεργιανάνε,

στον  τόπο που απ’το σώμα αποσπάστηκαν.

Λέγουν πως η φυγή,  δειλία κι ανημπόρια, είναι.

Λέγουν πως αμαρτία είναι,η απεμπόληση της Θείας Δωρεάς.

Λέγουν,λέγουν,λέγουν…………

Εκειό που δεν μας λέγουν κι  εκειό που δεν μας  φανερώνουν,

είν’ της ψυχής , ο αδικαίωτος αγώνας.

Είν’ της ψυχής , η σκοτεινή η άβυσσος και της απελπισιάς, ο ζόφος.

Λίγο μολύβι, λίγο μολύβι πυρωμένο, λίγο σκληρό μολύβι…….

Και μιά’ποφασισμένη κίνηση. Η ψαλλιδιά. Η μοίρα η Ατροπος.Η αυλαία. 

Και το  αδικοχυμένο αίμα, καυτό ακόμη ,ζωντανόν εισέτι  και νωπόν,

πάγωσε στις φλέβες μας, το δικό μας το αίμα,

το αίμα το δειλόν και το άβουλον.

Νωπόν,ζωντανόν κι επίμονα καυτό  αυτό το αίμα,

το στίλβον αίμα  μιάς προδομένης Ιερότητος,

το αίμα που έδωσε πνοή στα μάρμαρα, μιάς  Πλατείας παραιτημένης,

μιάς Πλατείας  με   σαπισμένη Ιστορία,

μιάς Πλατείας που αγνοεί,τον επελθόντα θάνατό της.

Το αίμα που θαρρείς πως χύθηκεν απ’την καρδιά  

 και την ψυχή του καθενός μας,

αυτό το αίμα το πικρό και το απεγνωσμένο, ωστόσο δεν συγκίνησε

τους Πραίτωρες και τους Συγκλητικούς.

Αμέριμνοι,ατάραχοι και κρύοι, τόσο κρύοι, που το καυτό μολύβι,

την παγωνιά των στυγερών ψυχών τους, δεν ηδυνήθη να την λιώσει.

Αντίθετα μάλιστα…..Οι γελοίοι,οι μικροί κι ασπόνδυλοι,

οι γλοιώδες πρωτοζωικές βλέννες, τον σαρκασμό επέλεξαν σαν σχόλιο.

Δεν ξέρω φίλε μου, αν τώρα  αφουγκράζεσαι το θρήνο μας.

Δεν ξέρω φίλε μου, άν είσαι Ηρωας, ή  Μάρτυρας  άν είσαι.

Δεν ξέρω φίλε μου,  άν ήσουν Δειλός κι Απελπισμένος.

Κανείς μας,να σε δικάσει δεν μπορεί.  Δεν επιτρέπεται.

Θα ήτο   χυδαίον  και απρεπές. Και οπωσδήποτε, όχι γενναίον.

Εκείνο που μόνον ξέρω,είναι πως θα σε κρίνει ο ΘΕΟΣ.

Με την Μεγαλωσύνη Του,με την Μεγαθυμία Του, με την Συγχώρεσή Του.

Από μας τους ελάχιστους και  τους δειλούς, λίγα Αμάραντα

και  λίγα  χυμένα δάκρυα, στη γή  που σε σκεπάζει.

Απ’την  ψυχή μας που αλγεί .

Απ’την  καρδά μας που σπαράζει.

Σέβας, ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ.

ΥΓ: Ο Σπάρτακος δεν σχολιάζει τα σχόλια,που αφορούν σε κείμενά του.

Σήμερα, έχει έναν λόγο παραπάνω, να μην το πράξει.