ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ: Ο φονικός και πολυδιάστατος ρόλος των UAV στον πόλεμο της Λιβύης

Δευτέρα 3 Αυγούστου 2020

Ο φονικός και πολυδιάστατος ρόλος των UAV στον πόλεμο της Λιβύης

H φονικός και πολυδιάστατος ρόλος των UAV στον πόλεμο της Λιβύης

Η οργάνωση Drone Wars UK ξεκίνησε την καταγραφή και τη συλλογή δεδομένων σχετικά με περιστατικά που αφορούν στρατιωτικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη το 2010 και έχει δημιουργήσει μια ολοκληρωμένη βάση δεδομένων για το θέμα. Στην πρόσφατη έκθεσή της, ενημέρωσε ότι το πρώτο εξάμηνο του 2020 σημειώθηκε δραματική αύξηση του αριθμού των στρατιωτικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών που συνετρίβησαν από εχθρικά πυρά σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια, εντοπίζοντας 41 μεγάλες συγκρούσεις στρατιωτικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών.

Το παρακάτω κείμενο βασίζεται στην έκθεση που κυκλοφόρησε από το Drone Wars UK:

Ο μεγάλος αριθμός των ατυχημάτων ή των καταρρίψεων οφειλόταν «στον αριθμό των μη επανδρωμένων αεροσκαφών που λειτουργούν από την Τουρκία και τα ΗΑΕ για λογαριασμό των δύο αντιμαχόμενων πλευρών». Τουλάχιστον δεκαπέντε μεγάλα μη επανδρωμένα αεροσκάφη κατέρρευσαν ή συνετρίβησαν στη Λιβύη μόλις κατά τη διάρκεια της περιόδου του Απριλίου και του Μαΐου – ο πραγματικός αριθμός μπορεί να είναι σημαντικά υψηλότερος, καθώς μόνο αξιόπιστα τεκμηριωμένα περιστατικά περιλαμβάνονται στη βάση δεδομένων (αν και την ίδια στιγμή, οι μεταγλωττιστές άφησαν επίσης έξω ορισμένους ισχυρισμούς κατάρριψης UAV που αποδείχθηκαν ψευδείς).

Οι Πόλεμοι Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών τεκμηρίωσαν 25 ήδη στρατιωτικών UAV (ΝΑΤΟ Κατηγορίας ΙΙ και ΙΙΙ) που συνετρίβησαν στη Λιβύη από τις αρχές του έτους. 17 από αυτά ήταν τα UAV Bayraktar TB2 που διαχειρίζεται η Τουρκία εξ ονόματος της υποστηριζόμενης από τον ΟΗΕ κυβέρνησης εθνικής συμφωνίας (GNA) με έδρα την Τρίπολη, ενώ 8 ήταν Wing Loongs που λειτουργούν από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ) για λογαριασμό των ενόπλων δυνάμεων του Khalifa Haftar, γνωστή ως ο Λιβυκός Εθνικός Στρατός.

Και οι δύο πλευρές, τουλάχιστον σε μία περίπτωση, κατέρριψαν τα δικά τους μη επανδρωμένα αεροσκάφη κατά λάθος. Φαίνεται ότι το κινητό σύστημα αεράμυνας Pantsir-S1 που προμήθευσαν στις δυνάμεις του Χάφταρ τα ΗΑΕ ήταν υπεύθυνο για αρκετές καταρρίψεις τουρκικών UAV, αλλά και αρκετών μη επανδρωμένων μαχητικών φίλα προσκείμενων με τις δυνάμεις του Haftar.

Επιπλέον, τρία τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar TB2 έχουν καταστραφεί στη Συρία την περίοδο Φεβρουαρίου-Μαρτίου, αυξάνοντας το σύνολο σε 23 επιβεβαιωμένα κατεστραμμένα τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη μέσα στους πρώτους έξι μήνες του 2020.

Το Bayraktar TB2 κατασκευάζεται από την Baykar Makina, έχει μήκος 6,5 μέτρα, μέγιστο βάρος απογείωσης 630 kg και μέγιστη ταχύτητα 70 κόμβων. Σύμφωνα με πληροφορίες, έχει εμβέλεια πτήσης 150 χιλιομέτρων και η πρώτη αναφερόμενη πτήση του ήταν το 2014. Χρησιμοποιείται από την Τουρκική Πολεμική Αεροπορία, τη Χωροφυλακή και την Πολεμική Αεροπορία της Ουκρανίας με κόστος περίπου 5 εκατομμυρίων δολαρίων ανά μονάδα.

Το αεροσκάφος διαθέτει ένα σκληρό σημείο κάτω από κάθε πτέρυγα, που επιτρέπει τη μεταφορά διαφόρων τύπων πυρομαχικών, συμπεριλαμβανομένων αντιαρματικών κατευθυνόμενων πυραύλων (ATGMs) καθώς και καθοδηγούμενες βόμβες μέσω λέιζερ (LGBs). Επιπλέον Πληροφορίες: LINK

Το Wing Loong έχει δύο εκδοχές. Το Wing Loong I κατασκευάζεται από chengdu Aircraft Industry Group, η πρώτη πτήση του ήταν το 2009 και χρησιμοποιείται από την Πολεμική Αεροπορία απελευθέρωσης των λαών, την Βασιλική Σαουδαραβική Πολεμική Αεροπορία, την Αιγυπτιακή Πολεμική Αεροπορία, την Πολεμική Αεροπορία των ΗΑΕ και την Πολεμική Αεροπορία του Πακιστάν. Χρησιμεύει ως πλατφόρμα εναέριας επιτήρησης και αναγνώρισης και μπορεί επίσης να μεταφέρει όπλα αέρος-εδάφους, συμπεριλαμβανομένου του πυραύλου αέρος-εδάφους BA-7, των κατευθυνόμενων βομβών με λέιζερ και των βομβών κατά προσωπικού. Το μέγιστο ωφέλιμο φορτίο του είναι 200 κιλά. Το Wing Loong II τέθηκε σε λειτουργία το 2018 και μπορεί να μεταφέρει έως και δώδεκα πυραύλους αέρος-εδάφους. Και οι δύο εκδόσεις έχουν αναφερθεί ότι δραστηριοποιούνται στη Λιβύη.

Ο μεγάλος αριθμός περιστατικών με μη επανδρωμένα αεροσκάφη στη Λιβύη αντικατοπτρίζει τον κυρίαρχο ρόλο που διαδραμάτισαν στη σύγκρουση. Με σχεδόν 1.000 αεροπορικές επιδρομές που πραγματοποίησαν μη επανδρωμένα αεροσκάφη, ο Ειδικός Εκπρόσωπος του ΟΗΕ στη Λιβύη Γκασάν Σαλαμέ χαρακτήρισε τη σύγκρουση “τον μεγαλύτερο πόλεμο με μη επανδρωμένα αεροσκάφη στον κόσμο”.

Τα κινεζικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη Wing Loong φέρονται να έχουν φτάσει στη Λιβύη το 2016 για να ενισχύσουν τις στρατιωτικές δυνατότητες του LNA. Αναπτύχθηκαν για πρώτη φορά στη μάχη για την πόλη Ντερνά στην ανατολική Λιβύη, όπου είχαν αποφασιστικό αντίκτυπο στο αποτέλεσμα, καθώς οι δυνάμεις του LNA πολέμησαν τους μαχητές από το Συμβούλιο Της Σούρα των Μουτζαχεντίν.

Τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη Wing Loong, τα οποία σύμφωνα με πληροφορίες καθοδηγούνται από πιλότους των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ΗΑΕ) και πετούν έξω από την αεροπορική βάση Al Khadim στα ανατολικά, έχουν ακτίνα μάχης 1.500 χιλιομέτρων (932 μίλια) και μπορούν να μεταφέρουν πυραύλους και βόμβες με καθοδήγηση ακριβείας.

Ωστόσο, η ροή της μάχης άρχισε να γυρίζει στα τέλη του περασμένου έτους, καθώς η Τουρκία άρχισε να στέλνει μεγάλες ποσότητες όπλων, μαχητών και υλικών στις δυνάμεις του GNA. Μεταξύ των όπλων ήταν ένας σημαντικός αριθμός τουρκικών οπλισμένων μη επανδρωμένων αεροσκαφών, τα λεγόμενα Bayraktar TB2. Αν και έχουν πολύ μικρότερη εμβέλεια από τα κινεζικά Wing Loong , είναι αποτελεσματικότερα σε θέματα βολών έναντι εχθρικών θέσεων και γραμμών ανεφοδιασμού. Βρίσκονται κοντά σε βάσεις του GNA και προστατεύονται από πυραύλους Hawk και άλλα συστήματα αεράμυνας.

Σε άλλες γεωγραφικές τοποθεσίες, η Drone Wars κατέγραψε το αμερικανικό Gray Eagle που συνετρίβη στον Νίγηρα στις 23 Απριλίου, το δεύτερο μέσα σε ένα έτος. Τον Μάιο, μια αμερικανική custom and border patrol (CBP) Reaper συνετρίβη κατά τη διάρκεια της προσγείωσης στο Τέξας, ενώ τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ανέφεραν μια συντριβή αμερικανικού drone στο Ιράκ στα τέλη Ιουνίου.

Σύμφωνα με τις διαθέσιμες πληροφορίες, πριν από την αύξηση της δραστηριότητας των μη επανδρωμένων αεροσκαφών στη Λιβύη, οι ΗΠΑ συμμετείχαν στις περισσότερες περιπτώσεις χρήσης τους. Ο πραγματικός αριθμός των αμερικανικών στρατιωτικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών που έχουν συντριβεί ή καταρριφθεί είναι ωστόσο δύσκολο να επιβεβαιωθεί, καθώς δραστηριοποιούνται σχεδόν παντού και συχνά εμπλέκονται σε μυστικές επιχειρήσεις. Επιπλέον, η δημοσιοποίηση των επίσημων εκθέσεων της Επιτροπής Διερεύνησης Ατυχημάτων (AIB) για συγκρούσεις αμερικανικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών εξακολουθεί να καθυστερεί.

Η τελευταία έκθεση, που δημοσιεύθηκε τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους, ανέφερε λεπτομερώς μια συντριβή από τον Σεπτέμβριο του 2018. Ωστόσο, τουλάχιστον 15 μεγάλα αμερικανικά στρατιωτικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη είναι γνωστό ότι έχουν συντριβεί από τότε, δεδομένου πως έχουν συμβεί και άλλα ανεπίσημα περιστατικά συντριβής που δεν έχουν δημοσιοποιηθεί. Για παράδειγμα, το τεύχος Ιουνίου του «FlightFax», το ενημερωτικό δελτίο ασφάλειας της αεροπορίας του στρατού των ΗΠΑ, περιγράφει λεπτομερώς ότι η έκδοση του στρατού του drone Predator, το MQ-1 Gray Eagle, είχε 9 ατυχήματα «κατηγορίας Α» κατά το οικονομικό έτος 2019 (Οκτ ’18-Σεπτέμβριος ’19) και μέχρι στιγμής, άλλα 5 το οικονομικό έτος 2020, καθώς και άλλα λιγότερο, σοβαρά ατυχήματα.