Οίκος Βατάτζηδων

Παρόλο που από τα μέσα του 12ου αιώνα αρκετές επιφανείς προσωπικότητες του Βυζαντίου (κυρίως στρατιωτικοί) φέρουν το επώνυμο Βατάτζης, δεν μπορεί να ανασυντεθεί με ακρίβεια το γενεαλογικό του δένδρο. Η οικογένεια των Βατάτζη ήταν ευγενής με πολλά μέλη της στρατιωτικούς. Επιφανέστερο μέλος του Οίκου είναι ο Ιωάννης Γ΄ Δούκας Βατάτζης, δεύτερος αυτοκράτορας της Νικαίας, διάδοχος και γαμπρός του Θεοδώρου Α΄ Λάσκαρη (Βλ. Οίκος Λασκαρέων). Η πρώτη μνεία του ονόματος είναι στη Σύνοψη Ιστοριών του Ιωάννου Σκυλίτζη που αναφέρει ότι περί το έτος 1000 η οικογένεια Βατάτζη ήταν διακεκριμένη μεταξύ των πολιτών της Αδριανούπολης. Τους επόμενους αιώνες ζουν στην περιοχή της Αδριανούπολης, όπου κατέχουν γαίες. Το 1047 ο Ιωάννης Βατάτζης ακολούθησε τον στασιαστή Λέοντα Τορνίκιο. Το 1131 ο Θεόδωρος Βατάτζης νυμφεύεται την Ευδοκία Κομνηνή, θυγατέρα του Ιωάννου Β' Κομνηνού. Του απονέμεται ο τίτλος του σεβαστοϋπέρτατου και ο Μανουήλ Α' Κομνηνός του δίνει τον τίτλο του δεσπότη. Το 1151 πολιόρκησε το Zemun στη Σερβία και το 1158 ανακατέλαβε την Ταρσό της Κιλικίας. Μετά συναντάμε τον Νικηφόρο Βατάτζη, δομέστικο των Σχολών (Ταγμάτων) της Δύσεως. Ο Βασίλειος Βατάτζης, δομέστικος των Σχολών της Ανατολής είναι μάλλον ο πατέρας του Ισαακίου Δούκα Βατάτζη, σεβαστοκράτορος, και του Ιωάννη Γ' Δούκα Βατάτζη, αυτοκράτορα Ρωμαίων Νικαίας (1222-54). Η σύζυγος του Βασιλείου, Αγγελίνα, ήταν δισεγγονή του Αλεξίου Α' Κομνηνού και εξαδέλφη των Ισαακίου Β' και Αλεξίου Γ' των Αγγέλων. Ο Ιωάννης Γ' ενυμφεύθη την Ειρήνη, κόρη του Θεοδώρου Α' Λάσκαρη, αυτοκράτορος Ρωμαίων Νικαίας και τον διαδέχθηκε. Κυβέρνησε συνετά, αύξησε κατά πολύ το κράτος της Νικαίας και ήταν ελεήμων, γι'αυτό και ο λαός τον θεωρεί άγιο. Μετά τον ακολούθησε ο υιός του Θεόδωρος Β' Λάσκαρης Βατάτζης (1254-58) και μετά από αυτόν ο υιός του Ιωάννης Δ' Λάσκαρης Βατάτζης (1258-61). Ο νεαρός Ιωάννης Δ' επιτροπευόταν από τον μέλλοντα Μιχαήλ Η' Παλαιολόγο. Το επώνυμο Διπλοβατάτζη(ς) σημαίνει ότι και οι δύο γονείς είχαν το επώνυμο Βατάτζη(ς). Επίσης συναντάμε κάποιον Tommaso Diplovataccio (1468-1541) ευγενή, πολιτικό και νομικό που η οικογένειά του είχε μεταναστεύσει μετά την άλωση από την Κέρκυρα στη Νάπολη. Νυμφεύεται την Μαρία Λάσκαρη και μετακομίζει στη Βενετία όπου συγγράφει την ιστορία της πόλεως.

 ΠΗΓΗ: Βικιπαίδεια