Είδη σπάνιων και μοναδικών ζώων στον ελλαδικό χώρο

Tα ζώα τα οποία έχουν συνδεθεί με την Ελλάδα είναι πολλά από αρχαιοτάτων χρόνων. Αλλά ποια είναι αυτά τα αξιοθαύμαστε και μοναδικά που δεν προϋπαντιούνται πουθενά ή σχεδόν πουθενά αλλού σε ολόκληρο τον κόσμο;

Το αλογάκι της Σκύρου

Επιστημονική ονομασία: Εquus Cabalus Skyriano.

Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα μικρόσωμο αλογάκι, από τις μικρότερες ράτσες στον πλανήτη. Το κλασσικό αλογάκι της Σκύρου μπορεί να μη “γεμίζει το μάτι” αλλά είναι στιβαρό όσο λίγα. Στα μοντέρνα χρόνια εκτός από την τουριστική ιππασία στο νησί χρησιμοποιείται για τις αγροτικές εργασίες. Παρόλα αυτά θεωρείται μία από τις πιο σπάνιες φυλές αλόγων του κόσμου, προστατευόμενο και από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μερικοί υποστηρίζουν πως τα άλογα αυτά, τα οποία έχουν κοινές ρίζες με το Άλογο της Πίνδου, απεικονίζονται στην ζωοφόρο του Παρθενώνα, ενώ θεωρούνται απόγονοι των αλόγων που ο Αχιλλέας μετέφερε στην Τροία.

Η γάτα του Αιγαίου

Η γνωστή και μη εξαιρετέα γάτα του Αιγαίου είναι μία μοναδική, αυτόχθονη ελληνική φυλή γατας η οποία πρωτοεμφανίστηκε στις Κυκλάδες. Αν και δεν έχει αναγνωριστεί επισήμως από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Γάτας, η εκτροφή της έχει ξεκινήσει εδώ και πολλά χρόνια. Με ημιμακρύτριχο τρίχωμα και μακριά ουρά, τις συναντούμε σε όλα τα νησιά αλλά και στις πόλεις. Οι στρογγυλές πατούσες και το μυώδες σώμα τους συμπληρώνουν το πλατύ κεφάλι τους με τα αυτιά που χαρακτηρίζονται από στρογγυλεμένες άκρες. Στα νησιώτικα σπίτια τις αγαπούν ιδιαίτερα αφού είναι οι κύριοι θηρευτές ποντικιών και φιδιών, ενώ γνωστή σε όλους μας είναι και η “εικόνα” μίας γάτας, ξαπλωμένης σε περβάζι σε καλοκαιρινή ραστώνη.

Το κρι-κρι

Επιστημονική ονομασία: Capra aegagrus creticus

Μερικές φορές αποκαλείται κρητική αίγα η αγρίμι, θεωρείται πως ανήκει στην οικογένεια των αγριοκάτσικο. Αν και αρχικά το κρι-κρι ήταν γηγενές της ανατολικής Μεσογείου, τώρα πια βρίσκεται μόνο στην Κρήτη και τα τρία κοντινά νησάκια. Είναι πολλές οι ιστορίες, προσωπικές ή φίλων, που έχουν δει τα κρι-κρι στα φαράγγια ή στους γκρεμούς της Κρήτης να πηδούν και να σκαρφαλώνουν σε απλά “απίθανα” σημεία χωρίς κανέναν απολύτως πρόβλημα, με τις δυνατές οπλές τους. Αν και δεν θεωρείται αυτόχθων είδος της Ελλάδας, υπολογίζεται πως εισήχθη την Μινωική εποχή, και, αφού δεν εμφανίζεται πουθενά αλλού, θεωρείται πια ενδημικό είδος της Λεβεντογέννας. Το κρι-κρι είναι απειλούμενο είδος, ενώ τη δεκαετία του ’60 αριθμούσε περί τα 200. Δυστυχώς, ήταν η μοναδική πηγή κρέατος για τους αντάρτες κατά τη διάρκεια του αντιστασιακού πολέμου κατά των Ναζί, αλλά τώρα τα κρι-κρι αριθμούν τουλάχιστον 2000.

Ο Μαυρόγυπας

Επιστημονική ονομασία: Aegypius monachus

To όνομα βασίζεται στην ελληνική μυθολογία, αφού ο Αιγυπιός μεταμορφώθηκε σε πτηνό από τον Δία. Ενδιαφέρον προκαλεί και το δεύτερο κομμάτι της ονομασίας monachus το οποίο παραπέμπει σε καλόγερο, λόγω του… μοναστικού κεφαλιού του πανέμορφου πτηνού.

Αν και ο Μαυρόγυπας είναι εξαπλωμένος σε ένα τεράστιο μέρος της Ευρασίας, η Ελλάδα έχει την τιμή να φιλοξενεί τον τελευταίο πληθυσμό της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Το μήκος του σώματός του περνά το ένα μέτρο, ενώ το άνοιγμα των φτερών του πολλές φορές φτάνει τα τρία μέτρα. Ζυγίζει έως και 13 κιλά.

Ο αιγαιόγλαρος

Επιστημονική ονομασία: Larus audouinii

Ο αιγαιόγλαρος είναι θαλάσσιο πελαγικό πτηνό, το οποίο το γνωρίζουν, αλλά μπορεί να μην το αναγνωρίζουν όλοι οι Έλληνες. Αν και το πτηνό θεωρούταν υπό εξαφάνισε πριν από τέσσερις δεκαετίες, οι επιστήμονες κατάφεραν και επανέφεραν ικανοποιητικά τα αναπαραγωγικά ζευγάρια. Παρόλα αυτά παραμένει σπάνιο είδος. Η λατινική ονομασία του στην επιστημονική ορολογία “larus” είναι δανεική από την ελληνική λέξη “Λάρος” η οποία εμφανίζεται τα μάλα στον Όμηρο και στον Αριστοφάνη. Στην αρχαία κωμωδία ο… λάρος ήταν ο άπληστος δημαγωγός, εξ’ού και η ρίζα της λέξης η οποία τους χαρακτηρίζει… λήρος που σημαίνει ανόητη ομιλία. (το παραλήρημα έχει εκεί τη ρίζα του). Ο αιγαιόγλαρος είναι το μοναδικό είδος γλάρου που αναπαράγεται αποκλειστικά στη Μεσόγειο, συμπεριλαμβανόμενης και της Ελλάδας, στο Αιγαίο. Το μήκος τους φτάνει μέχρι και μισό μέτρο, ενώ το άνοιγμα των φτερών τους μέχρι και 128 εκατοστά. Ζυγίζουν λίγο πάνω από μισό κιλό.