ΕΙΝΑΙ ΧΟΝΤΡΟ ΤΟ ΔΟΥΛΕΜΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ...

Τι δείχνει το παραπάνω γράφημα?

Τις δανειακές σχέσεις μεταξύ των χωρών που κυβερνούν τον κόσμο.

Στην ουσία, όχι των ίδιων των χωρών που εν ονόματι των λαών τους χρεώνουν τις επόμενες γενιές με...δάνεια από τις λεγόμενες αγορές, αλλά των ολιγαρχών τους που παρέα με τα πολυεθνικά μονοπώλια ελέγχουν στην ουσία αυτές τις χώρες.

Τι ζητάει η Ελλάδα σε αυτό το γράφημα?

Έλα ντε...

Οι χώρες στο πάνω μέρος δανείζουν χρήματα σε αυτές στο κάτω μέρος του γραφήματος.

Τι? Το προσέξατε?

Βλέπετε και πάνω και κάτω τις ίδιες χώρες? Δε φταίνε τα μάτια σας. Αυτός είναι ο "καπιταλισμός ηλίθιε" ή αλλιώς το ελλεεινό νομισματικό-οικονομικό σύστημα που διέπει τη λειτουργία του κόσμου μας, σήμερα.

Γιατί ΗΠΑ, Ιαπωνία, Αυστραλία, Γαλλία, Καναδάς, Ισπανία και Κίνα ανταλλάσσουν τεράστια, τεράστια όμως, δάνεια μεταξύ τους?

Που βοηθάει την πραγματική τους οικονομία αυτή η ανταλλαγή δανείων και επομένως επιτοκίων?

Γιατί συνεχίζουν έναν δρόμο που είναι τόσο μακρυά από την κοινή λογική?

Γιατί αλλιώς δε θα έχουν καμία δικαιολογία, μετά το έγκλημα, για να μπορούν να χρησιμοποιούν τη λέξη "κρίση" όποτε αυτοί επιθυμούν.

Δημιουργούν δηλαδή, οι πολιτικές μαριονέτες παρέα με τους ολιγάρχες και την προπαγάνδα των εξαγορασμένων ΜΜΕ και φυσικά με την εγκληματική ανοχή ή ακόμα και τη ψήφο των ίδιων των λαών, το κατάλληλο αρνητικό περιβάλλον που με τη στοχευμένη ασφυξία ρευστότητας(ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΜΑΣ), τους δίνεται η δυνατότητα να εκβιάζουν τις κυβερνήσεις των χωρών που αφού έχουν υπερχρεωθεί σε ασύλληπτο βαθμό τελικά αναγκάζονται να υποκύψουν στους εκβιασμούς και να χρεώσουν με ακόμη μεγαλύτερα δάνεια τους λαούς τους μόνο και μόνο για να πληρώσουν τους τόκους των παλαιών δανείων.

Εξωφρενικό?

Μην απορείτε.

Το ζούμε από το 2010 μέχρι σήμερα. Τώρα, όποιος δεν το βλέπει...είναι πρόβλημά του ή είναι καλά καβατζωμένος ή τουλάχιστον αυτό πιστεύει.

Υπάρχει άλλος δρόμος? Υπάρχει και τον άνοιξαν οι Βικινγκς. Μόνοι τους. Και τώρα τους παρακαλάνε οι αγορές να τους δώσουν δάνεια. Οι ίδιες αγορές που παρέα με την ΕΕ, την ΕΚΤ την εκβίαζαν κανα δυο τρία χρόνια πριν.

Η μόνη χώρα που ρίσκαρε και ακολούθησε άλλο δρόμο εκτός τρόικας και μνημονίου- έσωσε τον λαό της και όχι τις τράπεζες και οδήγησε τους υπευθύνους της χρεοκοπίας στη δικαιοσύνη- ήταν και είναι η Ισλανδία. Το ξαναγράφω: Η ΙΣΛΑΝΔΙΑ.

Είχα γράψει τον Οκτώβριο του 2012 για τη λέξη κρίση: 

Ψέμα είναι μια πρόταση που λέγεται από κάποιον με σκοπό να πείσει το κοινό του ότι είναι αληθής, ενώ ο ίδιος συνειδητά γνωρίζει (ή πιστεύει) ότι η πρόταση είναι αναληθής. (Εάν ο ίδιος ο υποστηρικτής της πρότασης την πιστεύει για αληθή ενώ δεν είναι, έχουμε να κάνουμε με πλάνη και όχι με ψέμα). Πολλές φορές η λέξη ψέμα χρησιμοποιείται και για να δηλώσει (κάποιος) το μη αληθές.

Ο ορισμός του ψέματος είναι και αυτός που μας λέει όλη την αλήθεια για τα όσα ζούμε σήμερα.

Έξοδος από την κρίση δεν υπάρχει γιατί απλά η λέξη κρίση κρύβει μέσα της χρονικό όριο και εννοεί κατάσταση που δύναται σε λύση, έχει απάντηση.

Μας μιλούν για κρίση ενώ αυτό που ζούμε σήμερα είναι απλώς τα νέα δεδομένα.

Έτσι θέλουν να ζούμε από εδώ και πέρα. Το αποφάσισαν.

Μιλούν για κρίση γιατί θέλουν να σώσουν την προσωπική του αξιοπιστία όπως και αυτή των πολιτικών τους, που οδήγησαν τις οικονομίες των κρατών στο βόθρο του άυλου χρέους.

Όλοι μαζί κολυμπάμε στα σκατά νομίζοντας ότι θα βγούμε κάποια στιγμή. Και οι πολιτικοί μας με τα κουστουμάκια τους, αφού νομίμως τους ξαναψηφίσαμε,  μας δίνουν οδηγίες για το πόσο σκατό θα φάει ο καθένας από εμάς.

Κρίση είναι, λένε, θα περάσει.

Πόσο αφελείς είμαστε...

Οι πολιτικοί που μας μιλάνε για κρίση γνωρίζουν ότι ψεύδονται γι αυτό και όλοι καβατζώνονται. Έβγαλαν τα χρήματά τους από τις τράπεζες για να μεγεθύνουν το τραπεζικό πρόβλημα. Τώρα, σε μπαούλα τα έβαλαν, στο εξωτερικό τα έβγαλαν, ποιος ξέρει.

Λέτε η λίστα Λαγκάρτν να μην έχει και δικά τους ονόματα μέσα?

Στην υγειά τους, για τη νέα ζωή που μας επιβάλλουν...

Υ.Γ. Όσο δε ξέρουμε ή δε θέλουμε την αλήθεια τόσο καταδικασμένοι είμαστε να ζούμε με τα ψέματα...

Δυστυχώς, κανένας δε μπορεί να μας δείξει τον άλλον δρόμο αν εμείς κρατάμε τα μάτια μας ερμητικά κλειστά.

Δεν υπάρχουν πολλές ευκαιρίες στη ζωή.

Χάσαμε την ευκαιρία να χτίσουμε ένα σοβαρό κράτος με τα κονδύλια της ΕΕ. 

Χάσαμε την ευκαιρία να ΜΗΝ μπούμε στην Ευρωφυλακή των λαών που λέγεται ΕΥΡΩ. 

Χάσαμε επίσης μία ευκαιρία το 2012 κάνοντας κυβέρνηση αυτούς που ευθύνονται για τη χρεοκοπία της χώρας. 

Το αύριο όμως δε σε περιμένει, το περιμένεις εσύ, προετοιμάζεσαι γι αυτό. Δε χρεώνεις το αύριο για να ζήσεις το σήμερα. Καμιά γενιά δεν έχει δικαίωμα να το κάνει στην επόμενη.

Αυτό, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο πρέπει να σταματήσει.

Πρέπει να αντέξουμε στους εκβιασμούς, άλλωστε δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα άλλο.

Ή τελικά έχουμε? 

Τώρα είναι η ευκαιρία μας να θυμηθούμε λίγο από την αξιοπρέπειά μας.

Λέτε να είμαστε τόσο τυχεροί και να μας δωθεί κι άλλη ευκαιρία?

(Το γράφημα είναι η εικόνα των δανείων των χωρών το 2012)

by ago