Γάλλος συγγραφέας και κριτικός, που εκτελέστηκε ως συνεργάτης των Γερμανών. Γιος γάλλου αξιωματικού, ο Ρομπέρ Μπραζιγιάκ (Robert Brasillach) γεννήθηκε στις 31 Μαρτίου του 1909 στο Περπινιάν, κοντά στα γαλλοϊσπανικά σύνορα. Σπούδασε στην περίφημη Ecole Normal Superieure και ακολούθησε το δρόμο των γραμμάτων. Τη δεκαετία του '30 έγραψε μια σειρά από μυθιστορήματα, που του χάρισαν δημοσιότητα, και με τον κουνιάδο του Μορίς Μπαρντές την «Ιστορία του Σινεμά» (1935), ένα από τα πρώτα βιβλία με θέμα την έβδομη τέχνη.
Το 1934 φλερτάρει ανοιχτά με τις ακροδεξιές ιδέες και γράφει στο εβδομαδιαίο φασιστικό έντυπο του Σαρλ Μοράς «L' Action Francaise». Από τις στήλες του περιοδικού, ο Μπραζιγιάκ εξαπολύει μύδρους κατά των Εβραίων, των Δημοκρατών, των Κομμουνιστών και των ξένων, ενώ υμνεί τη Ναζιστική Γερμανία.
Ο φασισμός του είναι περισσότερο ρομαντικός παρά στρατευμένος. Από τη μία πλευρά θεωρεί υπεύθυνους τους εβραίους για τα δεινά του κόσμου και από την άλλη στις κριτικές του υμνεί τους εβραίους Μαρσέλ Προυστ, Γιεχούντι Μενουχίν και Τσάρλι Τσάπλιν. Το 1938 δηλώνει ότι θέλει ένα «φασισμό με έλλογο αντισημιτισμό και όχι την εξολόθρευση των εβραίων».
Το 1939 στρατεύεται και το 1940 πιάνεται αιχμάλωτος στη σαρωτική προέλαση των Ναζί στο Παρίσι. Στην κατεχόμενη Γαλλία αναλαμβάνει τη διεύθυνση της εφημερίδας «Je Suis Partout» («Είμαι Παντού»), που είναι το όργανο των κατακτηκτών και από τις σελίδες της συνεχίζει την αντισημιτική και αντικομμουνιστική του ρητορική.
Μετά την απελευθέρωση του Παρισιού, το καλοκαίρι του 1944, από τις δυνάμεις του Ντε Γκολ, κρύβεται για έξι μήνες, αλλά παραδίδεται, όταν μαθαίνει για τη σύλληψη της μητέρας του. Θεωρείται δωσίλογος και μαζί με 6.000 Γάλλους περνά από δίκη. Η ακροαματική διαδικασία αρχίζει στις 19 Ιανουαρίου 1945.
Η τύχη του στο δικαστήριο ήταν μάλλον προδιαγεγραμμένη. Ο δικαστής του Μαρσέλ Ρεμπούλ είχε υπηρετήσει το φιλοναζιστικό καθεστώς του Βισύ και επιζητούσε την εξιλέωση, μέσω μιας καταδίκης του Μπραζιγιάκ. Οι ένορκοι ήταν σκληροπυρηνικοί αντιστασιακοί. Μέσα σε 25 λεπτά εξέδωσαν την ετυμηγορία τους: Θάνατος.
Στο δικαστήριο δεν αποδείχθηκε άμεση συμμετοχή του σε κάποια κολάσιμη πράξη. Ο Μπραζιγιάκ με αξιοπρέπεια υπερασπίστηκε τις θέσεις του. Αυτό που καταδικάστηκε ήταν η πέννα και οι ιδέες του. Ίσως η «Κάθαρση» αλλά γαλλικά επιζητούσε τη θυσία κάποιου γνωστού πρόσωπου. Και ο Μπραζιγιάκ ήταν ένα πολύ γνωστό και μισητό πρόσωπο στην κατεχόμενη Γαλλία. Ηταν το σύμβολο μιας Γαλλίας, που όχι μόνο δεν αντιστάθηκε στους Ναζί, αλλά τους υποδέχθηκε με θέρμη.
Αμέσως ξεσηκώθηκε ένα κύμα συμπάθειας από τους διανοούμενους της άλλης όχθης. Ο Αλμπέρ Καμύ, ο Ζαν Ανούιγ, ο Πολ Βαλερύ, ο Φρανσουά Μοριάκ, ο Ζακ Κοκτώ και πολλοί άλλοι ζήτησαν από τον Ντε Γκολ να μην εκτελεστεί η ποινή. Ο στρατηγός παρέμεινε ανένδοτος και απέρριψε την αίτηση χάριτος, με την παροιμιώδη φράση: «Στη λογοτεχνία, όπως και σε καθετί, το ταλέντο εγείρει ευθύνη».
Ο Ρομπέρ Μπραζιγιάκ εκτελέστηκε δια τυφεκισμού στις 6 Φεβρουαρίου 1945. Σήμερα είναι ένας από τους ήρωες της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς και ιδιαίτερα του Ζαν Μαρί Λεπέν.
Βιβλιογραφία
- Αλις Κάπλαν: «Ο Άνθρωπος του Εχθρού: Η δίκη και η εκτέλεση του Ρομπέρ Μπραζιγιάκ» (Εκδόσεις «Μοντέρνοι Καιροί»)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/225#ixzz3Qwb2wclB
