Για αυτό σε αγαπάμε δυτικέ πολιτισμέ, γιατί όσα κι αν σου καταλογίσει κανείς, όσα λάθη κι αν έχεις κάνει -κι όχι μόνο λάθη δηλαδή, κι εγκλήματα ενδεχομένως καμιά φορά- κανείς δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει την υπεροχή των αξιών σου, κανείς δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει ότι επέτρεψες και συνεχίσεις να επιτρέπεις σε όλους εμάς τους κοινωνούς σου να ζούμε σαν άνθρωποι, την ώρα που περιστοιχιζόμαστε παντού από ζώα και κτήνη, από ζώα και κτήνη που μισούν την ελευθερία μας, την ανεκτικότητά μας, την λαρτζοσύνη μας,από ζώα και κτήνη που δυστυχώς δεν μας περιστοιχίζουν απλά όπως συνέβαινε πάντα, από ζώα και κτήνη που έχουν πια για τα καλά διεισδύσει στις κοινωνίες μας, που ζουν ανάμεσά μας, που εμείς όμως -και αυτό είναι το μεγαλείο σου, αυτό είναι ένα ακόμη από τα πολλά σου μεγαλεία- εξακολουθούμε σαν ανθρώπους να τους βλέπουμε και να τους αντιμετωπίζουμε, εξακολουθούμε να ψάχνουμε ενοχικά να βρούμε μήπως κάναμε κάπου εμείς φάουλ, μήπως τους οδηγήσαμε εμείς με τις πολιτικές μας στην αγκαλιά των κηρύκων του μίσους, μήπως στα εξωτερικά παραϋπήρξαμε ιμπεριαλιστές κι αποικιοκράτες, μήπως στα εσωτερικά το παρακάναμε στους ταξικούς και ρατσιστικους αποκλεισμούς ή μήπως αντίθετα παραϋπήρξαμε ανεκτικοί σε μια πολυπολιτισμικότητα που αναιρούσε τις ίδιες τις θεμελιώδεις μας αρχές, σε μια πολυπολιτισμικότητα που έβαζε φυτίλι στην ελευθερία μας, την ανεκτικότητά μας, την λαρτζοσύνη μας, τα ατομικά μας δικαιώματα, μήπως και μήπως και μήπως, ενώ αν θέλουμε να μιλήσουμε ανοικτά, αν ήταν οι τύποι από τις άλλες ηπείρους, τα άλλα χρώματα δέρματος και τους άλλους θεούς να είχαν πάει μπροστά, θα είχαν πάει, εμείς όμως πήγαμε και αυτοί όχι, εμείς με τους δικούς μας θεούς που αφήσαμε σιγά σιγά στην άκρη, εμείς που χτίσαμε κοσμικά κράτη τα οποία αδιάκοπα πηγαίνουν μπροστά σε επίπεδο δικαιωμάτων και ελευθεριών, εμείς που στη θέση των απαρχαιωμένων ιερών χτίσαμε σιγά σιγά τα νέα δικά μας, εμείς που διεκδικήσαμε και διεκδικούμε το δικαίωμα ενός κόσμου πλασμένου κατά τα δικά μας αναντίρρητα και οικουμενικά πρότυπα ζωής, εμείς που δεν θα τρομοκρατηθούμε από κανένα σκοταδισμό, εμείς που θα διαφυλάξουμε την υπεροχή μας με κάθε τίμημα αραπάδες, μουλάδες, σκοτειναράδες, εμείς ο ο πολιτισμός του φωτός, του διαρκούς αναστοχασμού πάνω στην ίδια του τη φύση, εμείς που μας επιτρέπουμε να μας ειρωνευτούμε και να μας σαρκάσουμε, εμείς που λύνουμε τις διαφορές μας θεσμικά και δικαστικά στα εσωτερικά και με ανθρωπισμό και πίστη στη δυνατότητα μιας παγκόσμιας δημοκρατίας και μιας παγκόσμιας δύσης στα εξωτερικά, εμείς και μόνο εμείς είμαστε Σαρλί, αλλά όχι μόνο εμείς, κι εσείς μπορείτε να γίνετε, αρκεί να το δηλώσετε ευθέως ότι είστε κι εσείς, γίνετε κι εσείς σαν εμάς, γιατί εμείς είμαστε η ανώτερη δυνατή εξέλιξη του ανθρώπου,
εμείς οι ανώτεροι.
Από:http://old-boy.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου