Αλέξανδρος Καραμανλάκης – Ο πρώτος νεκρός της Ελληνικής Αεροπορίας
29 Αυγούστου 1912 Η Ελληνική Αεροπορία θρηνεί τον πρώτο νεκρό, τον Αλέξανδρο Καραμανλάκη, το αεροπλάνο του οποίου κατέπεσε στον Κορινθιακό κόλπο.
Ο Αλέξανδρος Καραμανλάκης, Έλληνας δημοσιογράφος και χειριστής αεροπλάνου, γεννήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 1888 στην Κωνσταντινούπολη ή σύμφωνα με άλλη πηγή στο Ρίο Πατρών και σκοτώθηκε στις 29 Αυγούστου 1912, όταν το αεροσκάφος του έπεσε στον Κορινθιακό Κόλπο, ανάμεσα στα χωριά Στόμιο, όπου βρίσκεται το μνημείο του, και Δερβένι κοντά στην παραλία Λυγιά, και ο ίδιος καταγράφεται ως πρώτος νεκρός της Ελληνικής αεροπορίας.
4
Η κηδεία του έγινε με δημόσια δαπάνη την Πέμπτη 30 Αυγούστου ανήμερα της ονομαστικής του γιορτής, στον ναό του Αγίου Γεωργίου Καρύτση, με την παρουσία του πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου [4] και μελών του Υπουργικού Συμβουλίου και τάφηκε στο Α” Νεκροταφείο Αθηνών.
Γονείς του ήταν ο Θεμιστοκλής Καραμανλάκης, έμπορος στην Κωνσταντινούπολη, και η Ευρυδίκη Καραμανλάκη, ενώ όλα τα μέλη της οικογένειας ήταν Ιταλοί υπήκοοι, την εποχή του Βασιλιά Vittorio-Emmanuele III. Σπούδασε στη Μεγάλη Σχολή του γένους και το 1908, μετά το κίνημα των Νεοτούρκων, η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Εξέδωσε από τις 7 Ιανουαρίου έως τις 28 Οκτωβρίου 1911, 43 φύλλα της εβδομαδιαίας εφημερίδας «Ανεξάρτητος Αθηνών» με τον υπότιτλο «Πολιτική, κοινωνιολογική και φιλολογική εβδομαδιαία επιθεώρησις».
3
Στις 8 Αυγούστου 1911 ταξίδεψε αρχικά στη Γερμανία και στη συνέχεια στη Γαλλία, «Ο κ. Αλέξανδρος Καραμανλάκης ανεχώρησεν την παρελθούσαν Κυριακήν εις Γερμανίαν και Γαλλίαν προς μελέτην ειδικήν των μεγάλων εκδόσεων και της εν γένει δημοσιογραφικής κινήσεως εν Ευρώπη. Αποτέλεσμα της μελέτης ταύτης θα είναι ποικίλαι και μεγάλαι βελτιώσεις, ας σκοπεί να επιφέρη εις τον «Ανεξάρτητον»». Στο Παρίσι γράφηκε στην αεροπορική σχολή του διάσημου αεροπόρου και μηχανικού Λουί Μπλεριό, [Louis Bleriot], και σπούδασε αεροπλοΐα. Επέστρεψε στις 12 Φεβρουαρίου 1912 στην Πάτρα, μεταφέροντας με πλοίο, ένα αεροπλάνο «Bleriot XI» 50 ίππων, με το οποίο προσπάθησε χωρίς επιτυχία στις 26 Μαρτίου 1912 να πετάξει από το Ρίο στην Αθήνα. Το αεροπλάνο του δεν μπόρεσε να απογειωθεί, και εγκατέλειψε το εγχείρημα με μικρές υλικές ζημιές και δίχως καν να τραυματιστεί.
Αποτυχημένη επίσης, ήταν ανάλογη προσπάθεια στις 9 Απριλίου, όμως στις 23 του ίδιου μήνα απογειώθηκε και πέταξε πάνω από την Πάτρα, ενώ στις 30 Απριλίου, απογειώθηκε αρχικά, από την Εγλυκάδα, όμως στη συνέχεια έπεσε προκαλώντας σημαντικές υλικές ζημιές στο αεροπλάνο του, και τραυματίστηκε. Στις 17 Ιουλίου 1912 πέταξε σε ύψος 2.140 μέτρων σε πτήση 50 λεπτών, πάνω από την Αθήνα. Στις 19 Αυγούστου απογειώθηκε από το Φάληρο έφτασε στη Βουλιαγμένη στα 1.000 μέτρα ύψος, πέρασε από τον Πειραιά στα 2.000 μέτρα, στο Τατόι στα 2.500 μέτρα και έφθασε μέχρι την Αίγινα, όπου επέρασε τα 3.050 μέτρα. Σύμφωνα με ανταπόκριση του βρετανικού περιοδικού «Flight» στις 14 Σεπτεμβρίου 1912, κατά την ανάβαση χρειάστηκε κάτι λιγότερο από μία ώρα, ενώ η κάθοδό του, διήρκησε 11 λεπτά.

2
Το πρωί της Τετάρτης 29 Αυγούστου 1912, πνίγηκε επιχειρώντας πτήση από το Παλαιό Φάληρο στην Πάτρα. Τηλεγράφημα από την Κόρινθο ανέφερε ότι «…. ακολουθών την γραμμήν του Ισθμού, διήλθεν….διευθυνόμενος εις Πάτρας», όμως τηλεγράφημα του Διοικητού του Σταθμού Χωροφυλακής Δερβενίου, ανήγγειλε «…29 Αυγούστου 9 π.μ. άγνωστος αεροπόρος, έπεσε σήμερον την 8ην πρωινή εις την θάλασσαν 200 μέτρα από της ακτής Λυγιά. Μετά την πτώσιν απεχωρίσθη της συσκευής, αλλά παρασυρθείς υπό των ρευμάτων του πνέοντος σφοδρού ανέμου εβυθίσθη».
Ο τάφος του, ένα από τα ωραιότερα αεροπορικά μνημεία της Ελλάδος, βρίσκεται πολύ κοντά στην είσοδο του Α΄νεκροταφείου Αθηνών, δίπλα στον τάφο του Γεωργίου Αβέρωφ και τον επιμελήθηκε η μητέρα του, ενώ είναι έργο του τηνιακού γλύπτη Δ. Περάκη.