του Παντελή Καρύκα
Συγγραφέα – hellasforce.com
Συγγραφέα – hellasforce.com
Σχεδόν αμέσως μετά την άνοδό του στην εξουσία, ο Χίτλερ αποκήρυξε, μυστικά στην αρχή, την Συνθήκη των Βερσαλλιών. Αμέσως ιδρύθηκε υπουργείο Αεροπορίας με υπουργό τον Γκέρινγκ και κατευθυντήριο νου, τον μετέπειτα στρατάρχη της αεροπορίας Μιλχ. Ο τελευταίος ζήτησε και τη βοήθεια του υπουργού Άμυνας, του στρατηγού φον Μπλόμπεργκ, ο οποίος διέθεσε 550 αξιωματικούς και 4.000 υπαξιωματικούς και στρατιώτες του Στρατού στη νεοσύστατη Luftwaffe. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και ο τότε συνταγματάρχης Άλμπερτ Κέσερλινγκ, ο Βόλφραμ φον Ριχτχόφεν, ο Ούγκο Σπέρλε, ο Κουρτ Στούντεντ και άλλοι, που έμελλε να καταστούν γνωστοί κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο Μιλχ ανέπτυξε τη μέγιστη δυνατή δραστηριότητα προς δύο κατευθύνσεις. Δύο παράγοντες επηρέαζαν την ανάπτυξη του αεροπορικού Όπλου: πρώτον, η παραγωγή πολεμικών αεροσκαφών και δεύτερον η εκπαίδευση πληρωμάτων για την επάνδρωσή τους. Επίσης, χρειαζόταν να επεκταθεί η βιομηχανική υποδομή της χώρας στον τομέα της αεροναυπηγικής. Αμέσως το κράτος χορήγησε δάνεια στις αεροναυπηγικές βιομηχανίες. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι σε ένα μόνο χρόνο οι ειδικευμένοι εργάτες που απασχολούνταν στις αεροναυπηγικές βιομηχανίες, από 4.000 έφθασαν και ξεπέρασαν τους 20.000.
Στις αρχές του 1934, εκπονήθηκε και το περίφημο πρόγραμμα «Ρηνανία», γνωστό και ως «Σχέδιο 4.000 αεροσκαφών», που αφορούσε την ανάπτυξη της Luftwaffe. Το πρόγραμμα προέβλεπε, σε πρώτη φάση, την παραγωγή 4.029 αεροσκαφών. Από αυτά, τα 1.863 θα ήταν αεροσκάφη πρώτης γραμμής, ενταγμένα στη λεγόμενη «επικίνδυνη Luftwaffe». Σκοπός του προγράμματος ήταν να πειστεί κάθε πιθανός εχθρός της Γερμανίας ότι υπήρχε ήδη μια πολύ ισχυρή αεροπορική δύναμη, κάτι που θα τον απέτρεπε από κάθε σκέψη για επίθεση κατά της χώρας.
Τα σχέδια προέβλεπαν τη κατασκευή 822 βομβαρδιστικών, 590 αεροσκαφών στρατιωτικής συνεργασίας, 251 μαχητικών και μόλις 51 βομβαρδιστικών κάθετης εφόρμησης. Επίσης προεβλεπόταν η κατασκευή 1.760 εκπαιδευτικών και 400 ακόμα αεροσκαφών διαφόρων αποστολών.
Το πρόγραμμα τέθηκε με γοργούς ρυθμούς σε εφαρμογή και είχε σε μεγάλο βαθμό ολοκληρωθεί μέχρι το Σεπτέμβριο του 1935. Φυσικά, όλα τα αεροσκάφη, ακόμα και αυτά της πρώτης γραμμής, δεν ήταν σύγχρονα. Τα μαχητικά ήταν τα διπλάνα Ar 65, He 49 και 51, τα βομβαρδιστικά των τύπων He 70, Ju 86 και Fw 58 και τα διπλάνα βομβαρδιστικά κάθετης εφόρμησης, He 50 και Hs 123. Αν και παρωχημένη, όμως, η «επικίνδυνη Luftwaffe» πέτυχε πλήρως το σκοπό της, πείθοντας τον έξω κόσμο ότι η Γερμανία διαθέτει ήδη αεροπορική υπεροπλία έναντι των δυτικών δημοκρατιών και της Πολωνίας, μαζί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου