Collectif VAN (μτφ. Κριστιάν)
Στον απόηχο της «Παγκόσμιας Ημέρας κατά του Ισλαμικού Κράτους, για την Kobanê - για την Ανθρωπότητα» επιστροφή στη Kobanê (Ayn al-Arab), πόλη που ιδρύθηκε το 1915 από Αρμένιους επιζώντες: οι τελευταίοι είχαν ξεφύγει από τη γενοκτονία που διαπράχτηκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία με τη σιωπηρή συνενοχή της Γερμανίας, σύμμαχου της Τουρκίας κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Σχεδόν έναν αιώνα μετά τη γενοκτονία των Αρμενίων, η ατέλειωτη πολιορκία της κουρδικής πόλης Kobanê από την ισλαμική συμμορία Ισλαμικό Κράτος που υποστηρίζεται de facto από τη κυνική Τουρκία (η οποία, ωστόσο, άφησε να περάσουν τους πεσμαργκά του Ιράκ που ήρθαν να βοηθήσουν τους πολιορκούμενους Κούρδους μαχητές) μας αφήνει μια πικρή γεύση και μας φέρνει πίσω σε σκοτεινές ημέρες.
Kobanê (κουρδικά: Kobanî ή Kobanê ) ή Ayn al-Arab (αραβικά: عين العرب) είναι μια πόλη στα βόρεια της Συρίας, κοντά στα τουρκικά σύνορα.
Η Kobanê χτίστηκε γύρω από ένα σιδηροδρομικό σταθμό το 1912. Η γραμμή έπρεπε να συνδέει τη Βαγδάτη με την Άγκυρα. Το κουρδικό όνομα της πόλης, «Kobanê» είναι παραφθορά του ονόματος της γερμανικής εταιρείας «Kompany Bahn», που έχτισε το σιδηρόδρομο γνωστό ως «Berlin-Bagdad».
«Η κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής έπαιξε σημαντικό ρόλο στη γενοκτονία του αρμενικού λαού. Ακόμη και πριν από τον πόλεμο, πολλοί Αρμένιοι, εργαζόμενοι και μηχανικοί εμπλέκονται στο έργο της γερμανικής εταιρείας. Από το ξέσπασμα του πολέμου (η Γερμανία ήταν σύμμαχος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας), το σύνολο των Αρμένιων σε στρατεύσιμη ηλικία είχαν μεταφερθεί σε σώματα αναγκαστικής εργασίας. Δεκάδες χιλιάδες από αυτούς έχασαν τη ζωή τους στο εργοτάξιο όπου ήταν αναγκασμένοι να δουλεύουν σαν σκλάβους.
Από τον Οκτώβριο του 1915, μέσω αυτής της γραμμής, με τη συμμετοχή πολλών Γερμανών τεχνικών, μεταφέρεται ένα μέρος του αρμενικού πληθυσμού σε στρατόπεδα στη έρημο της Συρίας, από τον οποίον οι εργάτες συνέβαλαν στη κατασκευή της γραμμής…
Πιο απεχθές ακόμα: οι Αρμένιοι υποχρεώθηκαν να πληρώσουν τα εισιτήρια τους για να απελαθούν σε βαγόνια μεταφοράς ζώων προς τις ερήμους του θανάτου, στη Der-es-Zor στη Συρία.
Μια πόλη που ιδρύθηκε από τους Αρμένιους επιζώντες της γενοκτονίας
Το 1915 οι επιζώντες Αρμένιοι που διέφυγαν της γενοκτονίας ίδρυσαν ένα χωριό κοντά στο σταθμό της «Kompany Bahn». Από τις γειτονικές περιοχές θα συμμετάσχουν και Κούρδοι.
«Είμαστε το 1918. Η Τουρκία, σύμμαχος της Γερμανίας ηττάται. Οι νικητές μοιράζονται τα λάφυρα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Σε συνέχεια της συμφωνίας Sykes-Picot (1916) και του Σαν Ρέμο (1920), οι αραβικές επαρχίες δίνονται στη Βρετανία και τη Γαλλία, η οποία παίρνει τη Συρία, το Λίβανο και την Κιλικία.
Αλλά από το 1919, ο γαλλικός στρατός αντιμετωπίζει τις δυνάμεις του Τούρκου Στρατηγού Μουσταφά Κεμάλ, ο οποίος θέλει να επανακτήσει την Κιλικία. Το 1921 (συμφωνία Franklin-Bouillon), η Γαλλία παραχωρεί την Κιλικία στους Τούρκους και θα ανασυντάξει τα σύνορα μεταξύ Τουρκίας και Συρίας». Ariane Bonzon
Σύμφωνα με αυτές τις συμφωνίες, οι οποίες γίνονται εις βάρος των Αρμενίων προσφύγων τους οποίους η Γαλλία είχε υποσχεθεί όμως να προστατεύσει, ολόκληρη την περιοχή της Κιλικίας και τα εδάφη βόρεια του σιδηρόδρομου της Βαγδάτης τέθηκαν υπό τουρκική κυριαρχία.
Ένα τμήμα της πόλης Ain al-Arab (Kobanê), περνά ως εκ τούτου περνάει στην άλλη πλευρά των συριακών συνόρων.
Στον 20ο αιώνα, υπήρχαν τρεις αρμενικές εκκλησίες στην Kobanê, αλλά το μεγαλύτερο μέρος του αρμενικού πληθυσμού μετανάστευσε στη Σοβιετική Ένωση στη δεκαετία του 1960.
Οι υποδομές της πόλης έγιναν από τις γαλλικές αρχές κατά τη διάρκεια της γαλλικής εντολής στην Κιλικία, και ορισμένα γαλλικά κτίρια εξακολουθούν να υπάρχουν και σήμερα.
Η Kobanê είχε πληθυσμό 44.821 κατοίκους κατά τη στιγμή της απογραφής του 2004 και κατοικούταν από Κούρδους, Άραβες, Τουρκμάνους και Αρμενίους, σύμφωνα με εκτίμηση του 2013.
Επιστρέφοντας στο ρόλο της Γερμανίας κατά τη διάρκεια της Αρμενικής Γενοκτονίας του 1915, να υπενθυμίσουμε ότι στις 15 Ιούνιου 2005, το γερμανικό κοινοβούλιο ψήφισε ένα ψήφισμα προς τιμήν και στη μνήμη «των θυμάτων της βίας, των δολοφονιών και των εκδιώξεων του αρμενικού λαού, πριν και κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου». Το Bundestag εξέφρασε τη λύπη του για τις ενέργειες της κυβέρνησης των Νεοτούρκων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, οι οποίες οδήγησαν σε σχεδόν ολική εξόντωση των Αρμενίων της Ανατολίας.
«Το Bundestag αναγνώρισε επίσης και αποδοκίμασε «τον άδοξο ρόλο που διαδραμάτισε το γερμανικό Ράιχ το οποίο, παρά τον πλούτο πληροφοριών που είχε σχετικά με την οργανωμένη απέλαση και την εξόντωση των Αρμενίων, δεν έκανε καμία προσπάθεια να παρέμβει και να σταματήσει αυτές τις θηριωδίες».
Η τριανδρία των Νεότουρκων -όμως κοσμική - είχε κηρύξει τη Τζιχάντ, τον Ιερό Πόλεμο στις 14 Νοέμβριου 1914 από τον Sheikh-ul-Islam, σε συμφωνία με τον Γερμανό σύμμαχό της.
«Το όνειρο για την αποκατάσταση του χαλιφάτου συνέχισε να ζει στο μυαλό πολλών Τούρκων, από τότε που καταργήθηκε από τον Ατατούρκ το 1924, αρχής γενομένης σε εκείνους της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και σήμερα σε αυτους του τουρκικού ΑΚΡ, που υποστηρίζει την αποκατάσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας »(Gerard Bapt, σοσιαλιστής βουλευτής, Πρόεδρος της Ομάδας Φιλίας Γαλλίας-Συρίας).
Από τη «Kompany Bahn» στη Kobanê, πάνω στα ερείπια της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ο πειρασμός να οικοδομηθεί μια Μέση Ανατολή απαλλαγμένη από τα πολυπολιτισμικά συστατικά της φαίνεται περισσότερο από ποτέ να είναι στην ημερησία διάταξη, στην αυγή του 2015, το έτος της Εκατονταετίας της Γενοκτονίας των Αρμενίων.
Collectif VAN
Διαβάστε επίσης: Οι Αλεβίτες αποτελούν αντικείμενο εκτεταμένης συμπαιγνίας μεταξύ του Ερντογάν και του Ισλαμικού Κράτους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου