by
Ψήγματα κίνησης στη νεολαία
Τις τελευταίες μέρες κάτι φαίνεται να κινείται μέσα στη νεολαία και το κίνημά της. Είναι ευδιάκριτη η κίνηση του τμήματος το οποίο βρίσκεται στην εκπαίδευση (Σχολεία & Πανεπιστήμια), μια κίνηση με αιτήματα που σχετίζονται με τις αντι-εκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις σε όλες τις βαθμίδες.
Η σημερινή κίνηση και ανάπτυξη του εκπαιδευτικού κινήματος διαφέρει παρασάγγας από αυτά που γνωρίσαμε το προηγούμενο διάστημα. Σήμερα κάθε μερική εκδήλωση δυσαρέσκειας ή κινητοποίησης παίρνει αντικειμενικά ΓΕΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ στο φόντο της Καπιταλιστικής Κρίσης, της αντιλαϊκής επέλασης η οποία έχει πάρει τη μορφή χιονοστιβάδας.
Η εμφάνιση ενός μαχητικού νεολαιίστικου κινήματος σε κεντρικό επίπεδο ,μετά την κινηματική νηνεμία του τελευταίου δίχρονου, αλλάζει το πολιτικό σκηνικό, ρηγματώνει την εκλογική αναμονή, δίνει νέα ανάταση στις αγωνιστικές διαθέσεις ευρύτερα μέσα στο λαϊκό κίνημα.
Καταστολή κάθε πιθανού σκιρτήματος – το μωρό να πνιγεί στην κούνια
Η σημερινή πολιτική διαρθρώνεται με ξεκάθαρο τρόπο, ΩΜΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ σε ΚΑΘΕ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΚΙΡΤΗΜΑ, όσο νωρίτερα τόσο καλύτερα. Τα όσα παρακολουθούμε ως πολιτική του «κνούτου» στο δρόμο αποτελούν τη λογική απόρροια της ιδεολογικής τρομοκρατίας, της προσπάθειας συντηρητικοποίησης του συνόλου της πολιτικής ζωής της χώρας, της ωμής δημοσιογραφικής προβοκάτσιας από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, του μίσους προς το λαϊκό κίνημα που εκφράζουν με κάθε ευκαιρία οι γνωστοί ακροδεξιοί τηλεαστέρες αλλά και όσοι βουλευτές της Ν.Δ. ζήλεψαν όψιμα τη δόξα τους.
Η περίοδος την οποία διαλέγει η Κυβέρνηση να επιτεθεί στο οργανωμένο φοιτητικό & μαθητικό κίνημα μόνο τυχαία ΔΕΝ μπορεί να χαρακτηριστεί. Την ώρα που σε όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα κορυφώνονται οι εκδηλώσεις για τον αγωνιστικό εορτασμό της 41ης επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, ακαδημαϊκά όργανα συνεδριάζουν με την παρουσία των ΜΑΤ, κάθε έννοια ακαδημαϊκής ελευθερίας έχει καταργηθεί από τηνπαρουσία των δυνάμεων καταστολής σε χώρους που ΟΥΤΕ η ΧΟΥΝΤΑ ΔΕΝ τόλμησε να τις στείλει, κάθε φωνή που υψώνεται φιμώνεται με τον πλέον βάρβαρο τρόπο.
Καθεστώς ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑΣ και στο ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ μέτωπο;
Εκτός από το καθεστώς του «εσωτερικού» εχθρού από τον «εχθρό λαό» η κρατική πολιτική «παίζει με τη φωτιά» στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιανατολικής λεκάνης της Μεσογείου. Την ώρα που μαίνεται η φωτιά των Ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων ,ως τόξο στην περιοχή μας σε Συρία – Ιράκ από τη μία και ΟΥΚΡΑΝΙΑ από την άλλη, η ελληνική Κυβέρνηση προχώρησε σε συνόδους για τη δημιουργία αξόνων εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου της περιοχής σε συνεργασία με Κύπρο & Ισραήλ και Κύπρο & Αίγυπτο αντίστοιχα.
Η ελληνική αστική τάξη στήνει σκηνικό έντασης και εμπλέκει τη χώρα σε επικίνδυνους τυχοδιωκτισμούς. Το αυτονόητο δικαίωμα του κάθε λαού ,να καρπώνεται το σύνολο του πλούτου ο οποίος μπορεί να αντληθεί από το έδαφος και το υπέδαφος, παραδίδεται σε τεράστια πολυεθνικά πετρελαϊκά μονοπώλια.
Η πολιτική της οικονομικής συνεργασίας και της φιλίας των λαών αντικαθιστάτε από το εθνικιστικό μίσος, ενώ η λογική της αντιδραστικοποίησης και της «σκλήρυνσης» θωρείται λογικό συνεπακόλουθο.
Μαζικοί πολιτικοποιημένοι αγώνες η απάντηση της νεολαίας
Με αφορμή τη φετινή επέτειο του Πολυτεχνείου, επανανοηματοδοτούμε τα ιστορικά συνθήματα της εξέγερσης με βάση το σήμερα:
Ψωμί: Κάθε οικονομικό αίτημα, κάθε αυτονόητο δικαίωμα από το «κανένα σπίτι δίχως ρεύμα» έως «κανείς που να πεινάει το 2014» μπορεί να δώσει νόημα στο αίτημα για ψωμί. Αίτημα που πίσω από κάθε μερική διεκδίκηση μπορεί να ανοίξει το δρόμο ώστε οι παραγωγοί του πλούτου ,ο κόσμος της δουλειάς, να διεκδικήσει τον πλούτο που παράγει.
Παιδεία: Τα αιτήματα των μαθητών που κατέκλυσαν τους δρόμους, το «νέο» Λύκειο, η τράπεζα θεμάτων κτλ Τα αιτήματα των δασκάλων ενάντια στις διαθεσιμότητες και την αξιολόγηση, το κλείσιμο των σχολικών μονάδων μαζί με τους αγώνες των φοιτητών απέναντι στο Νόμο πλαίσιο για τα Πανεπιστήμια, τις διαγραφές και τον οικονομικό στραγγαλισμό των Ιδρυμάτων μέσω της υποχρηματοδότησης μπορούν να δώσουν το σημερινό περιεχόμενο στο ιστορικό σύνθημα της παιδείας.
Είναι μια καλή βάση ώστε να τεθεί το σύνολο του ανθρώπινου πολιτισμού, των κατακτήσεων της ανθρωπότητας σε όλους τους επιστημονικούς κλάδους στο βασικό σκοπό της επιστήμης: την απαλλαγή του εργαζόμενου κόσμου από το μόχθο της δουλειάς, της καλυτέρευσης των όρων ζωής.
Ελευθερία: Από τη γκανγκστερική εισβολή στην ΕΡΤ μέχρι τα τελευταία επεισόδια με τα ΜΑΤ μέσα στα Πανεπιστήμια το ζήτημα των λαϊκών ελευθεριών παίρνει κεντρικό χαρακτήρα σε μια περίοδο που η κυβερνητική πολιτική αξιώνει να περάσει δια «πυρός κ σιδήρου». Το δικαίωμα του λαού να αγωνίζεται, το δικαίωμα του λαού να παρεμβαίνει με τρόπο καταλυτικό στις εξελίξεις ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΕΘΕΙ ΣΕ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ. Είναι επιτακτική ανάγκη να απαντηθούν τα αντιδημοκρατικά σχέδια, η προσπάθεια να χτυπηθεί το δικαίωμα στην ΑΠΕΡΓΙΑ, στην κατάληψη, η κατάργηση του ΑΣΥΛΟΥ.
Εθνική Ανεξαρτησία – Λαϊκή κυριαρχία «Έξω αι ΗΠΑ – Έξω το ΝΑΤΟ»
Από το Νοέμβρη του ’73 κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς: τα «ευχαριστούμε την Κυβέρνηση των ΗΠΑ» για τα γεγονότα στα Ίμια από τον ανεκδιήγητο Σιμίτη, τη παράδοση του ΗΓΕΤΗ του Κουρδικού λαού Οτσαλάν στα χέρια της CIA ως τρομοκράτη, το βρώμικο ρόλο της χώρας μας στο Πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία, τη χρησιμοποίηση της βάσης της Σούδας σε όλους τους τυχοδιωκτισμούς των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή κ.α.
Σήμερα οι εργαζόμενοι και ειδικά η νεολαία πρέπει να δηλώσει ξεκάθαρα πως ΔΕΝ πρόκειται να γίνει ΚΡΕΑΣ στα ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΑ ΚΑΝΟΝΙΑ, ο εχθρός κάθε λαού ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΑ και ΚΥΡΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ, στις Τράπεζες, στο Χρηματιστήριο και στο Γενικό Επιτελείο. Όσοι πιάνουν στο στόμα τους τη λέξη πατρίδα είναι αυτοί που προδίδουν (κάθε φορά) αυτό που αποτελεί το πιο ενεργό στοιχείο αυτής της λέξης, τον ελληνικό λαό!
Η κλιμάκωση της έντασης αναδεικνύει τη στρατηγική τους ΑΔΥΝΑΜΙΑ
Τα γεγονότα που περιγράφει το κείμενο παραπάνω αποδεικνύουν πως υπάρχει αντικειμενική αδυναμία του αστικού πολιτικού συστήματος να διαχειριστεί την κρίση με τα υπάρχοντα μέσα, με τον τρόπο που το επιτύγχανε ένα προηγούμενο διάστημα. Ίσως αποτελούν τους «σπασμούς» μιας «νέας κατάστασης» η οποία φαίνεται πως έρχεται, σύμφωνα με τα εκλογικά σενάρια των «από πάνω».
Ένα είναι το μόνο σίγουρο, οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες και βασικός καταλύτης θα ΠΡΕΠΕΙ να είναι η εισβολή του λαϊκού παράγοντα στο προσκήνιο των εξελίξεων, εδώ είναι και το βασικό πεδίο πάνω στο οποίο ΘΑ ΚΡΙΘΟΥΝ όσοι ονομάζουν τον εαυτό τους αγωνιστή, πολύ περισσότερο Κομμουνιστή.
Τζώτζης Βασίλης
Ξάνθη 14/11/2014
Ψήγματα κίνησης στη νεολαία
Τις τελευταίες μέρες κάτι φαίνεται να κινείται μέσα στη νεολαία και το κίνημά της. Είναι ευδιάκριτη η κίνηση του τμήματος το οποίο βρίσκεται στην εκπαίδευση (Σχολεία & Πανεπιστήμια), μια κίνηση με αιτήματα που σχετίζονται με τις αντι-εκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις σε όλες τις βαθμίδες.
Η σημερινή κίνηση και ανάπτυξη του εκπαιδευτικού κινήματος διαφέρει παρασάγγας από αυτά που γνωρίσαμε το προηγούμενο διάστημα. Σήμερα κάθε μερική εκδήλωση δυσαρέσκειας ή κινητοποίησης παίρνει αντικειμενικά ΓΕΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ στο φόντο της Καπιταλιστικής Κρίσης, της αντιλαϊκής επέλασης η οποία έχει πάρει τη μορφή χιονοστιβάδας.
Η εμφάνιση ενός μαχητικού νεολαιίστικου κινήματος σε κεντρικό επίπεδο ,μετά την κινηματική νηνεμία του τελευταίου δίχρονου, αλλάζει το πολιτικό σκηνικό, ρηγματώνει την εκλογική αναμονή, δίνει νέα ανάταση στις αγωνιστικές διαθέσεις ευρύτερα μέσα στο λαϊκό κίνημα.
Καταστολή κάθε πιθανού σκιρτήματος – το μωρό να πνιγεί στην κούνια
Η σημερινή πολιτική διαρθρώνεται με ξεκάθαρο τρόπο, ΩΜΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ σε ΚΑΘΕ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΚΙΡΤΗΜΑ, όσο νωρίτερα τόσο καλύτερα. Τα όσα παρακολουθούμε ως πολιτική του «κνούτου» στο δρόμο αποτελούν τη λογική απόρροια της ιδεολογικής τρομοκρατίας, της προσπάθειας συντηρητικοποίησης του συνόλου της πολιτικής ζωής της χώρας, της ωμής δημοσιογραφικής προβοκάτσιας από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, του μίσους προς το λαϊκό κίνημα που εκφράζουν με κάθε ευκαιρία οι γνωστοί ακροδεξιοί τηλεαστέρες αλλά και όσοι βουλευτές της Ν.Δ. ζήλεψαν όψιμα τη δόξα τους.
Η περίοδος την οποία διαλέγει η Κυβέρνηση να επιτεθεί στο οργανωμένο φοιτητικό & μαθητικό κίνημα μόνο τυχαία ΔΕΝ μπορεί να χαρακτηριστεί. Την ώρα που σε όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα κορυφώνονται οι εκδηλώσεις για τον αγωνιστικό εορτασμό της 41ης επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, ακαδημαϊκά όργανα συνεδριάζουν με την παρουσία των ΜΑΤ, κάθε έννοια ακαδημαϊκής ελευθερίας έχει καταργηθεί από τηνπαρουσία των δυνάμεων καταστολής σε χώρους που ΟΥΤΕ η ΧΟΥΝΤΑ ΔΕΝ τόλμησε να τις στείλει, κάθε φωνή που υψώνεται φιμώνεται με τον πλέον βάρβαρο τρόπο.
Καθεστώς ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑΣ και στο ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ μέτωπο;
Εκτός από το καθεστώς του «εσωτερικού» εχθρού από τον «εχθρό λαό» η κρατική πολιτική «παίζει με τη φωτιά» στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιανατολικής λεκάνης της Μεσογείου. Την ώρα που μαίνεται η φωτιά των Ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων ,ως τόξο στην περιοχή μας σε Συρία – Ιράκ από τη μία και ΟΥΚΡΑΝΙΑ από την άλλη, η ελληνική Κυβέρνηση προχώρησε σε συνόδους για τη δημιουργία αξόνων εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου της περιοχής σε συνεργασία με Κύπρο & Ισραήλ και Κύπρο & Αίγυπτο αντίστοιχα.
Η ελληνική αστική τάξη στήνει σκηνικό έντασης και εμπλέκει τη χώρα σε επικίνδυνους τυχοδιωκτισμούς. Το αυτονόητο δικαίωμα του κάθε λαού ,να καρπώνεται το σύνολο του πλούτου ο οποίος μπορεί να αντληθεί από το έδαφος και το υπέδαφος, παραδίδεται σε τεράστια πολυεθνικά πετρελαϊκά μονοπώλια.
Η πολιτική της οικονομικής συνεργασίας και της φιλίας των λαών αντικαθιστάτε από το εθνικιστικό μίσος, ενώ η λογική της αντιδραστικοποίησης και της «σκλήρυνσης» θωρείται λογικό συνεπακόλουθο.
Μαζικοί πολιτικοποιημένοι αγώνες η απάντηση της νεολαίας
Με αφορμή τη φετινή επέτειο του Πολυτεχνείου, επανανοηματοδοτούμε τα ιστορικά συνθήματα της εξέγερσης με βάση το σήμερα:
Ψωμί: Κάθε οικονομικό αίτημα, κάθε αυτονόητο δικαίωμα από το «κανένα σπίτι δίχως ρεύμα» έως «κανείς που να πεινάει το 2014» μπορεί να δώσει νόημα στο αίτημα για ψωμί. Αίτημα που πίσω από κάθε μερική διεκδίκηση μπορεί να ανοίξει το δρόμο ώστε οι παραγωγοί του πλούτου ,ο κόσμος της δουλειάς, να διεκδικήσει τον πλούτο που παράγει.
Παιδεία: Τα αιτήματα των μαθητών που κατέκλυσαν τους δρόμους, το «νέο» Λύκειο, η τράπεζα θεμάτων κτλ Τα αιτήματα των δασκάλων ενάντια στις διαθεσιμότητες και την αξιολόγηση, το κλείσιμο των σχολικών μονάδων μαζί με τους αγώνες των φοιτητών απέναντι στο Νόμο πλαίσιο για τα Πανεπιστήμια, τις διαγραφές και τον οικονομικό στραγγαλισμό των Ιδρυμάτων μέσω της υποχρηματοδότησης μπορούν να δώσουν το σημερινό περιεχόμενο στο ιστορικό σύνθημα της παιδείας.
Είναι μια καλή βάση ώστε να τεθεί το σύνολο του ανθρώπινου πολιτισμού, των κατακτήσεων της ανθρωπότητας σε όλους τους επιστημονικούς κλάδους στο βασικό σκοπό της επιστήμης: την απαλλαγή του εργαζόμενου κόσμου από το μόχθο της δουλειάς, της καλυτέρευσης των όρων ζωής.
Ελευθερία: Από τη γκανγκστερική εισβολή στην ΕΡΤ μέχρι τα τελευταία επεισόδια με τα ΜΑΤ μέσα στα Πανεπιστήμια το ζήτημα των λαϊκών ελευθεριών παίρνει κεντρικό χαρακτήρα σε μια περίοδο που η κυβερνητική πολιτική αξιώνει να περάσει δια «πυρός κ σιδήρου». Το δικαίωμα του λαού να αγωνίζεται, το δικαίωμα του λαού να παρεμβαίνει με τρόπο καταλυτικό στις εξελίξεις ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΕΘΕΙ ΣΕ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ. Είναι επιτακτική ανάγκη να απαντηθούν τα αντιδημοκρατικά σχέδια, η προσπάθεια να χτυπηθεί το δικαίωμα στην ΑΠΕΡΓΙΑ, στην κατάληψη, η κατάργηση του ΑΣΥΛΟΥ.
Εθνική Ανεξαρτησία – Λαϊκή κυριαρχία «Έξω αι ΗΠΑ – Έξω το ΝΑΤΟ»
Από το Νοέμβρη του ’73 κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς: τα «ευχαριστούμε την Κυβέρνηση των ΗΠΑ» για τα γεγονότα στα Ίμια από τον ανεκδιήγητο Σιμίτη, τη παράδοση του ΗΓΕΤΗ του Κουρδικού λαού Οτσαλάν στα χέρια της CIA ως τρομοκράτη, το βρώμικο ρόλο της χώρας μας στο Πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία, τη χρησιμοποίηση της βάσης της Σούδας σε όλους τους τυχοδιωκτισμούς των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή κ.α.
Σήμερα οι εργαζόμενοι και ειδικά η νεολαία πρέπει να δηλώσει ξεκάθαρα πως ΔΕΝ πρόκειται να γίνει ΚΡΕΑΣ στα ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΑ ΚΑΝΟΝΙΑ, ο εχθρός κάθε λαού ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΑ και ΚΥΡΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ, στις Τράπεζες, στο Χρηματιστήριο και στο Γενικό Επιτελείο. Όσοι πιάνουν στο στόμα τους τη λέξη πατρίδα είναι αυτοί που προδίδουν (κάθε φορά) αυτό που αποτελεί το πιο ενεργό στοιχείο αυτής της λέξης, τον ελληνικό λαό!
Η κλιμάκωση της έντασης αναδεικνύει τη στρατηγική τους ΑΔΥΝΑΜΙΑ
Τα γεγονότα που περιγράφει το κείμενο παραπάνω αποδεικνύουν πως υπάρχει αντικειμενική αδυναμία του αστικού πολιτικού συστήματος να διαχειριστεί την κρίση με τα υπάρχοντα μέσα, με τον τρόπο που το επιτύγχανε ένα προηγούμενο διάστημα. Ίσως αποτελούν τους «σπασμούς» μιας «νέας κατάστασης» η οποία φαίνεται πως έρχεται, σύμφωνα με τα εκλογικά σενάρια των «από πάνω».
Ένα είναι το μόνο σίγουρο, οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες και βασικός καταλύτης θα ΠΡΕΠΕΙ να είναι η εισβολή του λαϊκού παράγοντα στο προσκήνιο των εξελίξεων, εδώ είναι και το βασικό πεδίο πάνω στο οποίο ΘΑ ΚΡΙΘΟΥΝ όσοι ονομάζουν τον εαυτό τους αγωνιστή, πολύ περισσότερο Κομμουνιστή.
Τζώτζης Βασίλης
Ξάνθη 14/11/2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου