Της Ελευθεριακής Πολιτικής Συλλογικότητας Ουλλαλούμ
Στηρίζεις ναζιστές και φασίστες;
Δεν είσαι παραπλανημένος, είσαι συνεργός στα εγκλήματά τους
Ads by HQ-Video-Pro-1.8×Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα από χρυσαυγίτες δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία όπως με υποκρισία μετέδωσαν τα ΜΜΕ, ήταν το θεαματικό αποκορύφωμα της εγκληματικής δράσης των φασιστών. Η οποία συνεχίζεται. Θύματα της ρατσιστικής βίας των καθαρμάτων του Μιχαλολιάκου υπήρξαν για πολλά χρόνια κυρίως οι μετανάστες και οι πρόσφυγες, αλλά και ομοφυλόφιλοι, αντιφασίστες, ρομά κ.α. Η εν ψυχρώ δολοφονία όμως ενός Έλληνα, σόκαρε περισσότερο τους Έλληνες οι οποίοι ένιωσαν στο εθνικό τους πετσί τον σουγιά του φασίστα.
.Είναι υποκριτικό όμως να πέφτουμε από τα σύννεφα ή να αντιμετωπίζουμε απλώς ως παραπλανημένους τους ψηφοφόρους της ναζιστικής συμμορίας του Μιχαλολιάκου. Κανείς πια δεν μπορεί να πει δεν ήξερα. Μετά τη δολοφονία του Φύσσα μόνο ένας αμετανόητος οπαδός μπορεί να συνεχίζει να κρύβεται ξεδιάντροπα πίσω από φτηνές δικαιολογίες.
Ο αντιφασισμός από την άλλη δεν μπορεί να εξαντλείται σε επετειακές εκδηλώσεις. Ο αγώνας ενάντια στον φασισμό δεν είναι ένας αγώνας που αφορά τους πολιτικούς ή κλειστές ομάδες ειδικών αλλά είναι υπόθεση όλης της κοινωνίας άρα και της προσωπικής στάσης του καθενός στην καθημερινότητα.
Το ζήτημα δεν αφορά μόνο τη χρυσή αυγή ως ναζιστικό κόμμα αλλά ολόκληρη την ελληνική εθνικιστική νοοτροπία από την οποία αλιεύει υποστηρικτές και από την οποία προέρχεται εξάλλου. Οι ιδέες των υποστηρικτών της χρυσής αυγής είναι κοινό κτήμα πολλών Ελλήνων αφού είναι βαθιά ριζωμένες σε μεγάλο μέρος της ελληνική κοινωνίας. Οι ρατσιστικές, αντιμεταναστευτικές, ομοφοβικές , εβραιοφοβικές κορώνες μέσα και έξω από τη βουλή το αποδεικνύουν. Δεν έχει νόημα να χαϊδέψουμε τα αυτιά κανενός: το βασικό πρόβλημα είναι ο βαθύς εθνικισμός/ρατσισμός της ελληνικής κοινωνίας. Η δολοφονία του Φύσσα το αποδεικνύει. Ενώ οι ναζιστές δολοφονούσαν, χτύπαγαν, τρομοκρατούσαν μετανάστες, η κοινωνία έκανε πως δεν έβλεπε, αρκετοί μάλιστα έλεγαν ‘’καλά τους κάνουν’’. Με τον Φύσσα βγήκαν κάποιες παρωπίδες.
Ο αντιφασισμός, όμως, δεν μπορεί να εξισωθεί με την αντιμνημονιακή πολιτική όπως αφελώς κάποιοι θέλουν να μας πείσουν. Αυτή η θέση είναι αναίρεση στην ουσία του αντιφασισμού. Τον σχετικοποεί εξαρτώντας τον από τη συγκυρία ενώ αφορά ένα διαχρονικό ζήτημα. Δεν είναι τυχαίο που η αντιμνημονιακή ρητορική αποτελεί στρατηγική επιλογή και της χρυσής αυγής. Επειδή ο αντιμνημονιακός λόγος από μόνος του όχι μόνο δεν αγγίζει το βάθος του προβλήματος αλλά στην ουσία το ενισχύει. Είναι λοιπόν πολιτικά καταστρεπτικό να αντιμετωπίζουν κάποιοι τον αντιφασισμό ως παρακλάδι της αντιμνημονιακής πολιτικής και με αριστερή φρασεολογία να εξυπηρετούν στην πραγματικότητα την εκτόνωση των μαζών. Έτσι το πρόβλημα κουκουλώνεται και το μόνο σίγουρο είναι ότι θα επιστρέψει ..ίσως εφιαλτικό.
Άρα η εναντίωση στον φασισμό και σε κάθε ολοκληρωτισμό οφείλει να είναι πολύπλευρη αφού το θέμα έχει πολλές αιχμές και διαχέεται με διαφορετικό τρόπο μέσα στην κοινωνία.
Η εθνικιστική νοοτροπία είναι βασική συνιστώσα του προβλήματος και επιμένουμε σε αυτήν γιατί πολλοί νομίζουν όχι μόνο ότι μπορούν να την αγνοούν αλλά ότι είναι σοβαρή πολιτική πρόταση το αντίθετο, το χάϊδεμα δηλαδή του εθνικισμού. Αυτό που δεν πρέπει να κάνουμε είναι να χαϊδέψουμε τα εθνικιστικά αυτιά «προς άγραν» ψηφοφόρων ή ακολουθητών.
Επίσης ενώ ο μαχητικός αντιφασισμός είναι αναγκαίος απέναντι στους χρυσαυγίτες, το πρόβλημα δεν λύνεται κατά κανένα τρόπο μόνο σε αυτό το επίπεδο. Η αντιφασιστική δράση αφορά την κουλτούρα, τις πεποιθήσεις, τις προκαταλήψεις της κοινωνίας οι οποίες οδηγούν στον φασισμό. Εδώ εντοπίζεται το πρόβλημα. Γι’ αυτό ο αγώνας είναι πολύπλευρος και καθημερινός. Καλές είναι οι επετειακές εκδηλώσεις ως μέρες μνήμης και αναστοχασμού όταν όμως οι δράσεις εξαντλούνται σε αυτές καταλήγουν υποκριτικές και ευκαιριακές. Στην ουσία όχι μόνο δεν προσφέρουν αλλά κάνουν κακό θολώνοντας απλά τα νερά.
Για εμάς η καλύτερη απάντηση στους φασίστες είναι η ανένδοτη στάση απέναντί τους και η κλιμάκωση των αγώνων. Πρέπει να αναλάβουμε συλλογικά δράση. Η δράση όμως απαιτεί οργάνωση. Γι’ αυτό επιμένουμε στην έννοια της αυτοδιαχείρισης/αυτοδιεύθυνσης και της αλληλεγγύης μεταξύ μας.
Ο φασισμός φυτρώνει στη δυστυχία, καλλιεργείται από την αμάθεια και ποτίζεται με το νερό της ιστορικής λήθης.
Όσο σου κλέβουν τη ζωή τόσο σε ταΐζουν με έθνος και φυλή.
Ουλαλούμ
Από: http://eagainst.com/articles/oulaloum/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου