Τα ντόνατς είναι αγαπημένο σνακ, όχι μόνο για το πρωινό, αλλά για όλες τις ώρες της ημέρας. Μάλιστα από το 1938 στις ΗΠΑ, η πρώτη Παρασκευή του Ιουνίου θεωρείται «διεθνής μέρα των ντόνατς» με δωρεάν γλυκά και σχετικές εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα. Πώς όμως μπήκαν στη ζωή μας αυτά τα λαχταριστά γλυκά;
Παρόλο που η ιστορία των ντόνατς στην Αμερική είναι σχετικά μικρή, οι άνθρωποι απολάμβαναν παρόμοια γλυκά σε όλο τον κόσμο για αιώνες. Στην Αρχαία Ρώμη και την Ελλάδα, τηγάνιζαν λωρίδες γλυκιάς ζύμης και τα κάλυπταν με γλυκές και αλμυρές γαρνιτούρες.
Κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους οι Αραβες βουτούσαν τηγανητοί ζύμη σε ζαχαρούχο σιρόπι και οι Γερμανοί έκαναν μια αλμυρή εκδοχή του ίδιου σνακ το 1400, όταν η ζάχαρη ήταν σπάνια. Αυτές οι τηγανητές λιχουδιές μπορεί να μην ήταν ίδιες με τα σημερινά ντόνατ, αλλά έθεσαν τα θεμέλια για τη δημιουργία του.
Οι Ολλανδοί παρουσίασαν τα πρώτα λιπαρά κέικ (ή olykoeks, όπως συχνά αποκαλούνται) στην Αμερική στις αρχές της δεκαετίας του 1800. Αυτά τα τηγανητά κέικ ζύμης ήταν ανάλογα με τα σημερινά ντόνατς, εκτός από μερικές βασικές διαφορές: τους έλειπε μια τρύπα και ήταν σχετικά άνοστα.
Στις Κάτω Χώρες, οι τηγανητές μπάλες ζύμης καταναλώνονται συχνά κατά την περίοδο των Χριστουγέννων, ενώ όταν οι Ολλανδοί τα έφεραν στην Αμερική, άρχισαν να παρασκευάζονται με σταφίδες και μήλο.
Κανείς δεν μπορεί να εντοπίσει ακριβώς την προέλευση των σύγχρονων ντόνατ. Η επικρατέστερη άποψη είναι ότι ο 16χρονος Χάνσον Κρόκετ Γκρέγκορι ευθύνεται για την τρύπα στα ντόνατς. Σύμφωνα με τους ιστορικούς, το 1847 η μητέρα του Ελισάβετ γνωστή για τα βραβευμένα και νόστιμα olykoeks που έφτιαχνε με καρύδια και μοσχοκάρυδο, έδωσε μερικά στο γιο της όταν έφυγε για ένα ταξίδι στη θάλασσα. Λέγεται πώς ο νεαρός καπετάνιος του πλοίου κάρφωσε τα ντόνατ του πάνω στις ακτίνες του τιμονιού του πλοίου για να κρατήσει τα χέρια του ελεύθερα, ενώ άλλοι ιστορικοί πιστεύουν ότι ο Γκρέγκορι έκοβε τρύπα στη μέση των ντόνατς για να βγάλει τους ξηρούς καρπούς που δε του άρεσαν. Είτε έτσι είτε αλλιώς, η παρέμβαση του Γκρέγκορι σηματοδότησε μια σημαντική αλλαγή στην ιστορία των ντόνατς.
Το νέο σχήμα των ντόνατ εξασφάλιζε λιχουδιές πιο νόστιμες και πιο καλομαγειρεμένες από ποτέ. Το 1920, ο ρωσικής καταγωγής, Αντόλφ Λεβίτ δημιούργησε την πρώτη μηχανή ντόνατ στη Νέα Υόρκη. Πούλούσε τις λιχουδιές στο μαγαζί του, συγκεντρώνοντας μια περιουσία και τελειοποιούσε τη μηχανή όσο περνούσε ο καιρός.
Περιέργως, η ιστορία των ντόνατς είναι στενά δεμένη με τον πόλεμο. Οταν άρχισε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, οι αμερικανικές λιχουδιές άρχισαν να διανέμονται στους στρατιώτες, από γυναίκες εμψυχωτές που είχαν το παρατσούκλι “DonutDollies.” (Μια παρόμοια πρακτική αργότερα θα παρουσιαστεί κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ.)
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1940 και του 1950 γεννήθηκαν οι μεγάλεςfranchise εταιρίες ντόνατ που επιβιώνουν μέχρι σήμερα, όπως τα Dunkin ‘Donuts και ηKrispy Kreme γεννήθηκαν, εισάγοντας στον κόσμο τη μαζική παραγωγή ντόνατς.
Πηγή: www.iefimerida.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου